แม่เราเริ่มได้โทรศัพท์มือถือใหม่ช่วง 2-3 เดือนที่แล้ว สามารถเล่น line facebook ได้
ตอนแรกแม่เราเล่นไม่เป็นเลยนะคะ แต่พ่อเราเล่นเป็นก็เลยสอนแม่จนคล่อง(บางครั้งก็ยังลืม)
แม่เราเป็นคนใจร้อน กดปุ๊บต้องมาปั๊บ อะไรทำนองนั้น(ซึ่ง 3G บางทีมันก็ดีเล)
แม่เราเคยเกือบขว้างโทรศัพท์ทิ้งกลางห้างเพราะ 3G ช้า คือเราก็บอกแม่ว่าใจเย็นๆ
แต่แม่ก็พูดแบบโมโห "ไม่! ไม่รอไม่ดูแมร่งมันละ"
คือเราก็พูดต่อ "ถ้าแม่อยากดูอันไหนแม่ก็ใจเย็นๆสิ เน็ตมันช้าไม่ใช่ wifi บ้านเรา"
แม่ก็พูดต่อ "เออ! ไม่ต้องมาสอนกู"

คือ..พูดดีๆก็ได้ป่ะ คือเรานี่สตั้นเมื่อก่อนแม่ไม่ค่อยพูดเลยอ่ะ แล้วกลางห้างอายก็อาย
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม่ก็พูดจาไม่ดีกับคนในครอบครัวเลย ไม่ว่าจะพ่อ เรา พี่(พี่นี่บางทีเพราะพี่เราเป็น ผช ว่ามาก็สวนกลับไม่แคร์แม่เท่าไร)
ต่อๆ แม่พูดกับเรากับพ่อไม่ดีเลยอ่ะ เช่น..
พ่อเราถามแม่ว่า "เธอๆเห็น.....(ของใช้บางอย่าง)ไหม?"
แม่เรา "หาเองไม่เป็นหรอ? ต้องให้ไปประเคนให้! ตาบอดรึไง?"
พ่อ "ชั้นถามเธอดีๆ นะทำไมต้องตะคอกด้วยไม่เป็นไรเดี๋ยวหาเอง"... 5 นาทีต่อมาก็เจอ
(คือเราคิดในใจ) ทำไมแม่เปลี่ยนไปเยอะจัง? ปกติแม่พูดดีนะ
แม่เราเป็นคนขี้เถียงค่ะ ไม่ยอมรับฟังคนอื่น ตัวเองนี่แหละถูกที่สุด เวลาเราจะแย้ง เช่น..
เราไม่สบายเมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้ว(เรากำลังจะขึ้นปี1) แม่เลยบังคับให้เรียน conversation กับฝรั่งต่างชาติ
(เค้าคิดเป็นครั้ง วันไหนไม่อยากเรียนก็บอกได้ จะไม่เสียเวลาเรียน)
เราพูด "แม่วันนี้น้องไม่ไปเรียนภาษาอังกฤษนะ" (แม่ก็รู้ว่าไม่สบายเพราะเพิ่งพาไปหาหมอ)
แม่พูด "ทำไมอีกล่ะ! แค่ไม่สบายนิดเดียวเสียเวลาหมด ทีหลังก็ไม่ต้องเรียนแมร่งมันสักอย่างแล้ว เสียดายเงินของฉัน!"
...ประเด็นแม่บังคับหนูนะ...เงิบบบบ!!!
เราพูด "มันไม่เสียเวลานะแม่ เราสามารถบอกเค้าได้เค้าจะได้โทรบอกครูฝรั่งไงว่าวันนี้ไม่เรียน"
แม่พูด "ทีหลังไม่ต้องมาขอกูเรียนอะไรอีกนะ!! แล้วกูจะรอดูชีวิตจะประสบความสำเร็จไหม!!"

หนูขอหรอ? แม่บังคับหนู
เราติดมหาลัยรัฐแห่งหนึ่งใน กทม. ที่มีชื่อเสียง (ตอนก่อนสอบติดเราบอกแม่ว่าขอพักยาวไม่อยากเรียนแล้วอยากหยุดยาวเลยถ้าสอบติดแม่ก็ให้)
เราพูด "หนูขอที่ไหน แม่บอกหนูอยู่บ้านก็เล่นแต่เกม แม่เลยส่งหนูไปเรียน แล้วยังจะมาโทษคนอื่นอีก" (งานบ้านเราทำหมดอ่ะพูดเลย!!ทุกวันด้วย)
แม่พูด "งั้นทีหลังไม่ต้องมาคุยกับกู ไม่ต้องมาขออะไรกู กูจะไม่ให้" (ปกติแม่ไม่พูดกูกับเรานะคะ พูดกับพี่)
....จากที่เล่ามาคร่าวๆ ก็เกิดจากความนอยด์ของเรา คือตั้งแต่แม่ได้โทรศัพท์มาคือเปลี่ยนไปมาก ไม่รู้ทำไม เราแอบเชคไลน์แม่
ก็ไม่มีผู้ชาย หรือหนุ่มที่ไหน(แม่เราลบสนทนาไม่เป็น) คุยเรื่องงาน กับเรื่องชอปปิ้งกับเพื่อน เมาท์มอยไปเรื่อย
เวลานั่งรออะไร เช่น สั่งข้าว ไปร้านขนมเค้ก นั่งรออะไรนานๆ ก็จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นทันที
มีวันนึงลืมเอาโทรศัพท์มาด้วย แม่เรานี่โวยวาย ลืมได้ยังไง ทำไมขี้ลืมอย่างนี้ หมดอารมณ์ ไม่กงไม่กินมันละ
คือเราก็บอก "เล่นของหนูมั้ย?"
แม่บอก "ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!"
เราพูด "ช่วงนี้แม่เป็นอะไรเนี่ยใครพูดอะไรก็ไม่เข้าหู ปจด.ไม่มาหรอแม่"
แม่เรา "อย่ามาเ_ือกเรื่องของกู ไปไหนก็ไป"

แม่เราหยาบคายมากอ่ะ อยากให้แม่มาอ่านกระทู้นี้จริงจริ๊ง!!!! แม่คือแบบ แม่เปลี่ยนไปนะ อยากได้แม่คนเดิม
แม่คนเดิมใจดีมากกกก พูดเพราะ อยู่ดีดีแม่เปลี่ยนไป คนในบ้านเค้าเอือมแม่จนหมดแล้วนะแม่
เราไม่รู้จะทำยังไงดีอ่ะค่ะ เศร้าใจมาก หดหู่ใจ สังเวชใจ(เกินไป๊ 5555) ก็นะหนู want แม่คนเดิม แม่ที่ใจดีเฮฮา ปาจิงโกะ
ไม่ต้องห่วงยังไงก็ตั้งใจเรียน มีงานดีดีทำ ไม่ทิ้งแม่หรอก
จากลูกผู้ผิดหวังใจตัวแม่แต่หนูยังรักแม่น้าาา จุ๊บส์ๆ
ตั้งแต่แม่เล่นโซเชียลเป็น "ทำไมแม่เราเปลี่ยนไป" ...ในทางไม่ดี
ตอนแรกแม่เราเล่นไม่เป็นเลยนะคะ แต่พ่อเราเล่นเป็นก็เลยสอนแม่จนคล่อง(บางครั้งก็ยังลืม)
แม่เราเป็นคนใจร้อน กดปุ๊บต้องมาปั๊บ อะไรทำนองนั้น(ซึ่ง 3G บางทีมันก็ดีเล)
แม่เราเคยเกือบขว้างโทรศัพท์ทิ้งกลางห้างเพราะ 3G ช้า คือเราก็บอกแม่ว่าใจเย็นๆ
แต่แม่ก็พูดแบบโมโห "ไม่! ไม่รอไม่ดูแมร่งมันละ"
คือเราก็พูดต่อ "ถ้าแม่อยากดูอันไหนแม่ก็ใจเย็นๆสิ เน็ตมันช้าไม่ใช่ wifi บ้านเรา"
แม่ก็พูดต่อ "เออ! ไม่ต้องมาสอนกู"
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม่ก็พูดจาไม่ดีกับคนในครอบครัวเลย ไม่ว่าจะพ่อ เรา พี่(พี่นี่บางทีเพราะพี่เราเป็น ผช ว่ามาก็สวนกลับไม่แคร์แม่เท่าไร)
ต่อๆ แม่พูดกับเรากับพ่อไม่ดีเลยอ่ะ เช่น..
พ่อเราถามแม่ว่า "เธอๆเห็น.....(ของใช้บางอย่าง)ไหม?"
แม่เรา "หาเองไม่เป็นหรอ? ต้องให้ไปประเคนให้! ตาบอดรึไง?"
พ่อ "ชั้นถามเธอดีๆ นะทำไมต้องตะคอกด้วยไม่เป็นไรเดี๋ยวหาเอง"... 5 นาทีต่อมาก็เจอ
(คือเราคิดในใจ) ทำไมแม่เปลี่ยนไปเยอะจัง? ปกติแม่พูดดีนะ
แม่เราเป็นคนขี้เถียงค่ะ ไม่ยอมรับฟังคนอื่น ตัวเองนี่แหละถูกที่สุด เวลาเราจะแย้ง เช่น..
เราไม่สบายเมื่อ 2 อาทิตย์ที่แล้ว(เรากำลังจะขึ้นปี1) แม่เลยบังคับให้เรียน conversation กับฝรั่งต่างชาติ
(เค้าคิดเป็นครั้ง วันไหนไม่อยากเรียนก็บอกได้ จะไม่เสียเวลาเรียน)
เราพูด "แม่วันนี้น้องไม่ไปเรียนภาษาอังกฤษนะ" (แม่ก็รู้ว่าไม่สบายเพราะเพิ่งพาไปหาหมอ)
แม่พูด "ทำไมอีกล่ะ! แค่ไม่สบายนิดเดียวเสียเวลาหมด ทีหลังก็ไม่ต้องเรียนแมร่งมันสักอย่างแล้ว เสียดายเงินของฉัน!"
...ประเด็นแม่บังคับหนูนะ...เงิบบบบ!!!
เราพูด "มันไม่เสียเวลานะแม่ เราสามารถบอกเค้าได้เค้าจะได้โทรบอกครูฝรั่งไงว่าวันนี้ไม่เรียน"
แม่พูด "ทีหลังไม่ต้องมาขอกูเรียนอะไรอีกนะ!! แล้วกูจะรอดูชีวิตจะประสบความสำเร็จไหม!!"
เราติดมหาลัยรัฐแห่งหนึ่งใน กทม. ที่มีชื่อเสียง (ตอนก่อนสอบติดเราบอกแม่ว่าขอพักยาวไม่อยากเรียนแล้วอยากหยุดยาวเลยถ้าสอบติดแม่ก็ให้)
เราพูด "หนูขอที่ไหน แม่บอกหนูอยู่บ้านก็เล่นแต่เกม แม่เลยส่งหนูไปเรียน แล้วยังจะมาโทษคนอื่นอีก" (งานบ้านเราทำหมดอ่ะพูดเลย!!ทุกวันด้วย)
แม่พูด "งั้นทีหลังไม่ต้องมาคุยกับกู ไม่ต้องมาขออะไรกู กูจะไม่ให้" (ปกติแม่ไม่พูดกูกับเรานะคะ พูดกับพี่)
....จากที่เล่ามาคร่าวๆ ก็เกิดจากความนอยด์ของเรา คือตั้งแต่แม่ได้โทรศัพท์มาคือเปลี่ยนไปมาก ไม่รู้ทำไม เราแอบเชคไลน์แม่
ก็ไม่มีผู้ชาย หรือหนุ่มที่ไหน(แม่เราลบสนทนาไม่เป็น) คุยเรื่องงาน กับเรื่องชอปปิ้งกับเพื่อน เมาท์มอยไปเรื่อย
เวลานั่งรออะไร เช่น สั่งข้าว ไปร้านขนมเค้ก นั่งรออะไรนานๆ ก็จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นทันที
มีวันนึงลืมเอาโทรศัพท์มาด้วย แม่เรานี่โวยวาย ลืมได้ยังไง ทำไมขี้ลืมอย่างนี้ หมดอารมณ์ ไม่กงไม่กินมันละ
คือเราก็บอก "เล่นของหนูมั้ย?"
แม่บอก "ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน!"
เราพูด "ช่วงนี้แม่เป็นอะไรเนี่ยใครพูดอะไรก็ไม่เข้าหู ปจด.ไม่มาหรอแม่"
แม่เรา "อย่ามาเ_ือกเรื่องของกู ไปไหนก็ไป"
แม่เราหยาบคายมากอ่ะ อยากให้แม่มาอ่านกระทู้นี้จริงจริ๊ง!!!! แม่คือแบบ แม่เปลี่ยนไปนะ อยากได้แม่คนเดิม
แม่คนเดิมใจดีมากกกก พูดเพราะ อยู่ดีดีแม่เปลี่ยนไป คนในบ้านเค้าเอือมแม่จนหมดแล้วนะแม่
เราไม่รู้จะทำยังไงดีอ่ะค่ะ เศร้าใจมาก หดหู่ใจ สังเวชใจ(เกินไป๊ 5555) ก็นะหนู want แม่คนเดิม แม่ที่ใจดีเฮฮา ปาจิงโกะ
ไม่ต้องห่วงยังไงก็ตั้งใจเรียน มีงานดีดีทำ ไม่ทิ้งแม่หรอก
จากลูกผู้ผิดหวังใจตัวแม่แต่หนูยังรักแม่น้าาา จุ๊บส์ๆ