เรื่องมันเกิดขึ้นประมาณสองเดือนกว่าๆได้แล้ว ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะเข้ามาคุยกับเรา เล่นด้วยกัน หยอกล้อกัน หัวเราะด้วยกัน เป็นคนที่คิดว่าเจอเหตุการณ์คล้ายๆกัน เข้าใจเรา วางตัวเป็นกลาง แล้วถ้าให้เลือกเพื่อนสนิทในกลุ่มเราเลือกคนนี้แน่นอน เพราะเป็นคนเดียวที่ไม่เคยทำให้เราร้องไห้เพราะเสียใจ แต่ร้องไห้เพราะดีใจด้วยที่เค้าเคยให้กำลังใจเราในยามที่ท้อ แต่เวลาผ่านไปเค้าก็ทำตัวห่างเหินแบบเห็นได้ชัดอ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าเค้ารู้ตัวหรือตั้งใจหรือเปล่า แต่สำหรับเราใจมันโหวงๆหว่าเว้มากเลยอ่ะค่ะ เค้าไม่คุยด้วย สบตากันเค้าก็หลบตาก้มไปทำอย่างอื่น ไม่ชอบเดินกับเรา ชอบไปกับกลุ่มอื่น เวลาเดินมาคุยกับเพื่อนเค้าก็คุยกับเพื่อนคนอื่นที่อยู่ข้างๆเราไม่คุยกับเราหรือแม้แต่เหลียวแล คุยกันไม่ว่าจะตรงๆหรือในเฟสก็ตอบแค่ อือ อืม บางทีก็อ่านแล้วไม่ตอบ หลายๆครั้งเค้าแสดงออกว่ารำคาญเราอ่ะค่ะ เวลาเราถามหรือคุยด้วย ที่เจ็บใจคือเค้าชอบทำเป็นไม่ได้ยินที่เราพูด ทั้งๆที่เราเรียกหลายครั้ง พูดด้วยหลายครั้ง ไม่ชอบเวลาโดนเมินอย่างนี้เลยค่ะ
ปล. เค้าต้องมาเป็นรูมเมทเราด้วยค่ะ
ปล2.ไม่ได้มีเรื่องบาดหมาง เรื่องนินทาอะไรที่จะไปทำให้เค้าไม่พอใจแน่ๆค่ะ
เคยโดนเพื่อนสนิทตีตัวออกห่างและเบื่อที่จะคุยกับเรามั้ยคะ?
ปล. เค้าต้องมาเป็นรูมเมทเราด้วยค่ะ
ปล2.ไม่ได้มีเรื่องบาดหมาง เรื่องนินทาอะไรที่จะไปทำให้เค้าไม่พอใจแน่ๆค่ะ