เรื่องที่เล่าต่อไปนี้จขทก.เจอกับตัวเองคะ เกิดมาประมาณปลายเดือนของปีที่แล้ว
มีอยู่วันนึงจทขก.กลับจากโรงเรียนแถวๆสยามแต่จขทก.รู้สึกไม่สบาย แบบจะเป็นลมอ่ะคะ ก็รีบกลับบ้านตอนแรกโทรหาคุณแม่ คุณแม่จะมารับแต่จขทก.บอกว่าจะกลับเองไหวๆ55555 แต่สุดท้ายพอขึ้นไปตรงbtsทางไปหมอชิต จขทก.ก็เฮ้ยยไม่ไหวแล้วแบบมึนๆมาก เลยนั่งพักตรงเก้าอี้หน้าbtsตรงชั้นบนทางไปหมอชิตอ่ะคะ สักพักก็มีแม่บ้านคนนึงตัวเล็กๆหน้าตาใจดีมากคะ เดินมาถามจขทก.ว่า เป็นอะไรรึป่าวคะ เอายาดมมั้ยเดี๋ยวแม่บ้านไปเอาให้นะคะ จขทก.ก็ตอบไปว่าขอคะ5555 สักพักแม่บ้านเค้าเหมือนจะมียาดมติดตัวเค้าก็ยื่นให้จขทก.แล้วเค้าก็ถามว่าเอาน้ำมั้ยคะ จขทก.ซึ่งจุดๆนั้นไม่ไหวแล้ว5555ก็บอกไปว่า ขอน้ำเย็นๆสักแก้วได้มั้ยคะ คือก็เกรงใจแต่ไม่ไหวเเล้วจริงๆคะ TwT แม่บ้านก็ไม่ได้ทำหน้าไม่พอใจไรงี้นะคะ เค้ายิ้มละรีบวางไม้กวาดแล้วบอกกับจขทก.ว่ารอสักครู่นะคะแล้วเค้าก็รีบลงไปเอาน้ำหวานเย็นๆม่ให้ คือแบบจขทก.ปริ่มมากคะเค้ายังถามอีกว่าให้โทรหาผู้ปกครองให้มั้ยคะ ซึ่งจขทก.รู้สึกดีขึ้นแล้วเลยบอกว่าไม่เป็นไรคะ ไหวแล้วคะๆขอบคุณมากๆนะคะ แม่บ้านเค้าก็ยิ้มแล้วก็บอกว่า เดี๋ยวแม่บ้านขอไปกวาดขยะก่อนนะคะมีอะไรให้ช่วยเรียกพี่ยามตรงนี้ได้นะคะ แล้วแม่บ้านเค้าก็ไปคือจขทก.รู้สึกว่าเห้ยขนาดคนแปลกหน้าเค้ายังมีน้ำใจเลยอ่ะคะ คือการันตีว่าแม่บ้านที่btsสยามน่ารักจริงๆคะ มันเป็นประสบการณ์ที่จขทก.อยากเล่าให้ฟังคะ พึ่งจะมีเวลามาเขียน5555 ขอบคุณที่อ่านกันคะ เม่าอ่านเม่าอ่าน
แชร์ความน่ารักของแม่บ้านbtsสยามคะ
มีอยู่วันนึงจทขก.กลับจากโรงเรียนแถวๆสยามแต่จขทก.รู้สึกไม่สบาย แบบจะเป็นลมอ่ะคะ ก็รีบกลับบ้านตอนแรกโทรหาคุณแม่ คุณแม่จะมารับแต่จขทก.บอกว่าจะกลับเองไหวๆ55555 แต่สุดท้ายพอขึ้นไปตรงbtsทางไปหมอชิต จขทก.ก็เฮ้ยยไม่ไหวแล้วแบบมึนๆมาก เลยนั่งพักตรงเก้าอี้หน้าbtsตรงชั้นบนทางไปหมอชิตอ่ะคะ สักพักก็มีแม่บ้านคนนึงตัวเล็กๆหน้าตาใจดีมากคะ เดินมาถามจขทก.ว่า เป็นอะไรรึป่าวคะ เอายาดมมั้ยเดี๋ยวแม่บ้านไปเอาให้นะคะ จขทก.ก็ตอบไปว่าขอคะ5555 สักพักแม่บ้านเค้าเหมือนจะมียาดมติดตัวเค้าก็ยื่นให้จขทก.แล้วเค้าก็ถามว่าเอาน้ำมั้ยคะ จขทก.ซึ่งจุดๆนั้นไม่ไหวแล้ว5555ก็บอกไปว่า ขอน้ำเย็นๆสักแก้วได้มั้ยคะ คือก็เกรงใจแต่ไม่ไหวเเล้วจริงๆคะ TwT แม่บ้านก็ไม่ได้ทำหน้าไม่พอใจไรงี้นะคะ เค้ายิ้มละรีบวางไม้กวาดแล้วบอกกับจขทก.ว่ารอสักครู่นะคะแล้วเค้าก็รีบลงไปเอาน้ำหวานเย็นๆม่ให้ คือแบบจขทก.ปริ่มมากคะเค้ายังถามอีกว่าให้โทรหาผู้ปกครองให้มั้ยคะ ซึ่งจขทก.รู้สึกดีขึ้นแล้วเลยบอกว่าไม่เป็นไรคะ ไหวแล้วคะๆขอบคุณมากๆนะคะ แม่บ้านเค้าก็ยิ้มแล้วก็บอกว่า เดี๋ยวแม่บ้านขอไปกวาดขยะก่อนนะคะมีอะไรให้ช่วยเรียกพี่ยามตรงนี้ได้นะคะ แล้วแม่บ้านเค้าก็ไปคือจขทก.รู้สึกว่าเห้ยขนาดคนแปลกหน้าเค้ายังมีน้ำใจเลยอ่ะคะ คือการันตีว่าแม่บ้านที่btsสยามน่ารักจริงๆคะ มันเป็นประสบการณ์ที่จขทก.อยากเล่าให้ฟังคะ พึ่งจะมีเวลามาเขียน5555 ขอบคุณที่อ่านกันคะ เม่าอ่านเม่าอ่าน