คือแบบว่าผมมีพี่น้อง 5 คนครับผมเป็นลูกคนกลางครับ พี่สาว พี่ชาย ผม น้องสาว น้องชาย พี่สาวกับพี่ชายเรียบจบม.3ตอนนี้ทำงานกันหมดแล้ว
ตอนนี้ผมเรียน ปวช.1ปีนี้ผมขึ้นปวช.2ครับ น้องสาวขึ้นป.4 น้องชายขึ้นป.1 พี่สาวแต่งงานย้ายไปอยู่กับพี่เขยแล้ว ส่วนพี่ชายก็แต่งงานแล้วแต่ยังทำงานที่เดียวกับพ่อแม่อยู่
(บ่นไรตั้งนานจะเล่าแล้วนะครับ)ผมอายุ17ปีแล้วแต่พ่อแม่ยังดูผมเป็นเด็กอยู่เลยผมทำอะไรก็ถูกจับผิดตลอดบ้านผมขายไก่ทอดครับช่วงปิดเทอมทุกวันตอนเย็น(ดึก)ผมต้องช่วยพ่อกับพี่ทำไก่แต่ว่าผมเป็นคนเดียวที่เวลาเหนื่อยก็พักไม่ได้มีบางวันพี่ผมง่วงก็บอกให้ผมช่วยพ่อทำพี่จะไปนอนผมก็ตอบว่าอืมทุกครั้งหรือบางวันพ่อผมก็นั่งเล่นเฟสจนผมทำไก่กับพี่อยู่แค่สองคนหรือบางวันทั้งพ่อทั้งพี่ก็ให้ผมทำอยู่คนเดียวและไก่ไม่ใช่น้อยๆ เหนื่อยแค่นั้นไม่พอ พอแม่กับพี่สะใภ้ขายไก่กลับมาหน้าที่หากับข้าวก็ต้องเป็นผมอีกแต่ยังดีที่บางวันน้องสาวผมยังช่วยหุงข้าวล้างจาน
(ต่อมาเป็นเรื่องเรียน)ผมเรียนสายอาชีพครับผมเรียนอยู่ ช่างศิลปสุพรรณ ที่ผมเลือกเรียนสายอาชีพเพราะผมเป็นคนเรียนไม่เก่งกีฬาไม่ได้เรื่องทำอะไรก็ไม่มีข้อเด่นมีแต่ข้อด้อย เรียนเกรดเฉลี่ยได้ไม่เคยถึง 3.0 มากสุดที่เคยทำได้คือ 2.89 (เรียกว่าห่วยเลยดีกว่า) เพื่อนก็ไม่ค่อยคบหา(ก็แต่ละคนนักเลงทั้งนั้นผมมันเหมือนพวกเบื่อโลก)มีแต่เพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทพอมีงานอะไรก็คอยให้ผมช่วย(ถึงงานของผมจะห่วยนะ)พอไม่มีก็หายกันหมดพอวันหยุดยาวที่ไม่มีงาน(การบ้าน)เพื่อนร่วมห้องก็ชวนกันไปเที่ยวแน่นอนผมเป็นคนสุดท้ายที่จะชวนหรือไม่ชวนเลย(ใครอยากเป็นเพื่อนกับผมบ้างครับ) และผมก็เป็นคนที่พูดไม่เก่งขี้อายผมมักจะอยู่คนเดียวที่ห้องสมุดนั่งวาดการ์ตูนไปเรื่อยเวลาพักกลางวัน(ผมฝันอยากเป็นนักเขียนการ์ตูนครับเลยมาเรียนสายศิลป์ โหโอตาคุซะด้วย)แต่ฝีมือยังอ่อนกว่าเพื่อนบางคนในห้องเลยไม่มีใครสนใจเท่าไหร่ (ส่วนเรืองผู้หญิง)ผมเป็นคนอ้วน(ไม่อ้วนมากนะ)แถมหน้าตาไมค่อยจะดีอีกและอีกอย่างที่บอกผมพูดไม่ค่อยเก่งผู้หยญิงเลยไม่ค่อยอยากคุยด้วยช่างน่าสงสาร
(บ่นมาก็พอสมควรแล้วเนอะ ครับ ใครเป็นเหมือนหรือคล้ายผมบ้างครับ)
ใครเป็นลูกคนกลาง,แล้วเป็นแบบผมบ้างครับ:(
ตอนนี้ผมเรียน ปวช.1ปีนี้ผมขึ้นปวช.2ครับ น้องสาวขึ้นป.4 น้องชายขึ้นป.1 พี่สาวแต่งงานย้ายไปอยู่กับพี่เขยแล้ว ส่วนพี่ชายก็แต่งงานแล้วแต่ยังทำงานที่เดียวกับพ่อแม่อยู่
(บ่นไรตั้งนานจะเล่าแล้วนะครับ)ผมอายุ17ปีแล้วแต่พ่อแม่ยังดูผมเป็นเด็กอยู่เลยผมทำอะไรก็ถูกจับผิดตลอดบ้านผมขายไก่ทอดครับช่วงปิดเทอมทุกวันตอนเย็น(ดึก)ผมต้องช่วยพ่อกับพี่ทำไก่แต่ว่าผมเป็นคนเดียวที่เวลาเหนื่อยก็พักไม่ได้มีบางวันพี่ผมง่วงก็บอกให้ผมช่วยพ่อทำพี่จะไปนอนผมก็ตอบว่าอืมทุกครั้งหรือบางวันพ่อผมก็นั่งเล่นเฟสจนผมทำไก่กับพี่อยู่แค่สองคนหรือบางวันทั้งพ่อทั้งพี่ก็ให้ผมทำอยู่คนเดียวและไก่ไม่ใช่น้อยๆ เหนื่อยแค่นั้นไม่พอ พอแม่กับพี่สะใภ้ขายไก่กลับมาหน้าที่หากับข้าวก็ต้องเป็นผมอีกแต่ยังดีที่บางวันน้องสาวผมยังช่วยหุงข้าวล้างจาน
(ต่อมาเป็นเรื่องเรียน)ผมเรียนสายอาชีพครับผมเรียนอยู่ ช่างศิลปสุพรรณ ที่ผมเลือกเรียนสายอาชีพเพราะผมเป็นคนเรียนไม่เก่งกีฬาไม่ได้เรื่องทำอะไรก็ไม่มีข้อเด่นมีแต่ข้อด้อย เรียนเกรดเฉลี่ยได้ไม่เคยถึง 3.0 มากสุดที่เคยทำได้คือ 2.89 (เรียกว่าห่วยเลยดีกว่า) เพื่อนก็ไม่ค่อยคบหา(ก็แต่ละคนนักเลงทั้งนั้นผมมันเหมือนพวกเบื่อโลก)มีแต่เพื่อนที่ไม่ค่อยสนิทพอมีงานอะไรก็คอยให้ผมช่วย(ถึงงานของผมจะห่วยนะ)พอไม่มีก็หายกันหมดพอวันหยุดยาวที่ไม่มีงาน(การบ้าน)เพื่อนร่วมห้องก็ชวนกันไปเที่ยวแน่นอนผมเป็นคนสุดท้ายที่จะชวนหรือไม่ชวนเลย(ใครอยากเป็นเพื่อนกับผมบ้างครับ) และผมก็เป็นคนที่พูดไม่เก่งขี้อายผมมักจะอยู่คนเดียวที่ห้องสมุดนั่งวาดการ์ตูนไปเรื่อยเวลาพักกลางวัน(ผมฝันอยากเป็นนักเขียนการ์ตูนครับเลยมาเรียนสายศิลป์ โหโอตาคุซะด้วย)แต่ฝีมือยังอ่อนกว่าเพื่อนบางคนในห้องเลยไม่มีใครสนใจเท่าไหร่ (ส่วนเรืองผู้หญิง)ผมเป็นคนอ้วน(ไม่อ้วนมากนะ)แถมหน้าตาไมค่อยจะดีอีกและอีกอย่างที่บอกผมพูดไม่ค่อยเก่งผู้หยญิงเลยไม่ค่อยอยากคุยด้วยช่างน่าสงสาร
(บ่นมาก็พอสมควรแล้วเนอะ ครับ ใครเป็นเหมือนหรือคล้ายผมบ้างครับ)