ขอคำปรึกษาหน่อยคะ

เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นลูกสาวคนเดียวของแม่เราคะ  เราโดนแม่ใช้มาตลอด เรายอมรับคะ ว่าเราบ่น เเต่เราก็ทำคะ เรากับแม่ช่วงนี้ทะเลาะกันบ่อยมากๆคะ แม่เราชอบขึ้นเสียงกับเราคะ เราก็บอก แม่ คุยดีๆ พูดดีๆ ลูกไม่อยากทะเลาะ เวลาเราทะเลาะ เราจะเป็นคนร้องไห้ง่ายมากค่ะ แต่เฉพาะกับเเม่นะคะ เราเข้าใจนะคะว่าเเม่เราเหนื่อย แต่เราก็น้อยใจนะคะ ที่เเม่รักน้องมากกว่าเรา เราโดนใช้โดนด่า แต่เหมือนแม่ไม่ค่อยจะรักเราเลยค่ะ เราเป็นคนที่เป็นห่วงเเม่มากที่สุดในบ้านค่ะ เพราะน้องๆก็ติดเกมส์ มาก ไม่สนใจแม่เลยค่ะ พอเราจะเปิดใจคุยกับแม่ แม่เราก็ชอบขึ้นเสียงชอบโกรธเราเเล้วด่าเราดังมาก มากๆเลยคะ เรารู้สึกท้อค่ะ ท้อมาก เราทำดีเขาไม่เคยชมเลยค่ะ เราได้เกรดดี 3.75 เราดีใจ อยากให้แม่ชมเราบ้างให้กำลังใจเราบ้าง แต่ไม่เลยค่ะ มีแต่บอก เกรดแค่นี้ เอาไปทำไรได้ ฉันจะดู เทอมหน้าเธอก็ไม่ได้ดีขึ้นหรอก  แม่เอาเเต่ซ้ำเติมเราจนเราท้อมากเลยค่ะ #พิมพ์ไปน้ำตาไหลไป น้อยใจมากค่ะ พอเราจะจับมือคุยกันดีๆ บอก แม่จ๋า ลูกอยากคุยหับแม่ดีๆนะ แม่จ๋าอย่าใส่อารมณ์กับลูกนะ ลูกเสียใจ แม่ก็จะปัดมือ เเล้วเดินหนีทันทีเลยคะ ตอนนั้นเราเสียใจมากคะ เราควรจะทำอย่างไรดีคะ เพราะจะเปิดใจคุยเขาเขาก็ไม่คุยกับเราเลย
#พิมพ์ผิดขออภัยคะ