เรื่องมีอยู่ว่าผมเป็นเด็กบ้านนอกคนนึงคบกับแฟนของผมมาจะหนึ่งปีแล้วในตอนนั้นและผมก็กำลังจะเรียนจบแล้วก็จะย้ายไปเรียนในเมืองซึ่งแฟนของผมไปเรียนก่อนผมแล้วปีนึง นั้นคือเธอเป็นรุ่นพี่ผมครับ เรื่องมีอยู่ว่าตลอดเวลาที่เรายู่างกันก็โทรคุยกันไลน์คุยกันตลอดเมื่อเขากลับมาบ้านก็จะไปเที่ยวไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดแรกๆผมก็ไม่ได้รักเธอมากหรอกครับแต่พอคบๆไปเธอเป็นผู้หญิงน่ารักและชอบแกล้งผมครับทำให้ผมรักเธอมากแต่เธอมีข้อเสียครับคือไม่ค่อยมีเหตุผลไม่ค่อยฟังกันเอาแต่ใจซึ่งอาจจะเป็นธรรมดาของผู้หญิง(แต่บางเรื่องก็เกินไป) จนผมเรียนจบแล้วสอบเข้าไปเรียนในเมืองได้ตื่นเต้นๆสุดอย่างว่าละครับบ้านนอกเข้าเมือง ผมอาศัยอยู่ที่หอครับผมมีเพื่อนค่อนข้างเยอะที่โรงเรียนแต่ที่หอผมไม่ค่อยสนิทกลับใครตอนย้ายไปเรียนใหม่ๆนี่คนจีบเยอะมากครับ(หลงตัวเองแปป5555) ทุกๆเลิกเรียนผมจะไปรับแฟนไปกินข้าวทุกวันแรกๆผมก็ทำเพราะว่ามีความสุขดีแต่หลังนี่ก็เริ่มเบื่อครับเพราะไปหาทุกวันเจอแต่อะไรเดิมๆไปแต่ที่เดิมๆอยู่ด้วยกันนานครับทุ่มสองทุ่มถึงจะผมกลับหอเรื่องราวในเทอมแรกก็ผ่านไปแบบปกติครับผมก็ทำแบบนี้ทุกวันถึงจะเบื่อก็ทำอะไรไม่ได้จนมาถึงช่วงใกล้จะปิดเทอมแรกผมเริ่มรู้จักคนเยอะขึ้นและผมยอมรับว่าผมเปลี่ยนไปเลยในตอนนั้นผมเริ่มติดเพื่อนใหม่ผมอยากอยู่กับเพื่อนมากกว่าไปหาเธอแต่ทำไงได้ล้ะครับก็ต้องไปหาตามหน้าที่จนช่วงนั้นผมทะเลาะกับเธอครับพอกินข้าวเสร็จผมก็จะกลับเลยเพราะอยากไปเที่ยวกับเพื่อนต่อแต่ก็ไม่กล้าบอกตรงๆก็เลยอ้างนู้นอ้างนี้จนทะเลาะกันบ่อยครับแต่ก็ไม่นานเพราะปิดเทอมส้ะก่อนก็เลยกลับไปอยู่ที่บ้านก็ได้ไหากันบ้างเป็นบางครั้งไม่บ่อยนักจนมาถึงเปิดเทอมด้วยวัยรุ่นกำลังติดเพื่อนพอเปิดเทอมก็อยู่แต่กับเพื่อนและไม่ค่อยมีเวลาให้แฟนเที่ยวเล่นสนุกกับเพื่อนจนมาวันนึงทะเลาะกันหนักมากถึงขั้นบอกเลิกกันผมตอนนั้นก็คิดในใจว่าเลิกกันก็ดีจะได้อยู่กับเพื่อนแต่พอคิดอีกทีก็ไม่อยากเลิกช่วงนั้นผมไปหาเธอบ่อยขึ้นเอาใจใส่เธอมากขึ้นจนเหมือนทุกอย่างกำลังดีขึ้นเรื่อยๆจนมาวันนึงผมรู้จักกับเพื่อนอีกกลุ่มนึงซึ่งไปเที่ยวด้วยกันบ่อยมากจนแฟนผมห้ามผมก็ไม่สบายใจนั้นก็เพื่อนนี่ก็แฟนผมเลยตัดสินใจพาแฟนไปเที่ยวกับเพื่อนผมด้วยเพราะเพื่อนผมก็พาแฟนไปส้ะส่วนใหญ่แต่ผมไม่รู้เลยว่าแฟนผมอึดอันแค่ไหนเพราะจริงๆแล้วแฟนผมแค่อยากอยู่ด้วยกันกับผมสองคนแต่ผมไม่เคยรู้เลยจนเธอเริ่มทำตัวงี่เง่าแล้วก็ดึงผมออกจากเพื่อนผมก็เริ่มเบื่อและเซงที่เธอเป็นแบบนั้นผมเพื่อนผมเลยแนะนำเพื่อนของมันให้ผมรู้จักเป็นคนที่สวยมากถือว่าดังเลยและผมเลยลองทักไปคุยไม่คิดหรอกว่าจะจีบติดกลายเป็นติดสะงั้นแล้วเขาคนนั้นก็เริ่มที่จะอยากเป็นตัวจริงโดยพยายามทำให้แฟนผมรู้ว่าเขากับผมคุยกันแล้วแฟนผมก็จับได้ผมขอโอกาศแฟนบอกว่าจะไม่ทำแล้วเค้าก็ไว้ใจผมให้โอกาสผมเสมอจนจับได้เป็นสิบครั้งแฟนผมก็บอกผมว่าเคยเห็นคุณค่าของโอกาสที่ให้ไปไหมจนวันนั้นถึงวันนี้ผมไม่ได้ตอบแทนความรักและทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำให้ผมเลยผมอยากตอบแทนสิ่งที่เธอทำให้ผมทุกสิ่งทุกอย่าที่เธอทำให้แต่ผมก็ทำได้แค่คิดฝากให้เพื่อนๆหลายคนที่ยังมีแฟนอยู่ถ้าเค้ารักคุณมากทำเพื่อเค้าเถอะครับก่อนที่คุณจะไม่มีโอกาสได้ทำอีก




- ขอบคุณที่เข้ามาอ่านน้ะครับขอกำลังใจให้ผมด้วยก็ดี
- อาจจะเล่าไม่ค่อยเข้าใจแต่แฟนผมเค้าดีกับผมมากครับ
ปล.ฉันใช้โอกาสเปลืองจนสายเกินไปจะรั้งให้เธฮคืนมา