เค้าเป็นเพื่อนเราเราชอบเค้าบอกเค้าไปตรงๆ แต่เค้ามีรักเดียวใจเดียวที่ไม่อาจตัดใจได้เลย ไม่ว่าเค้าจะไปชอบใครเค้าก็ทำได้แค่ชอบ แต่เรานี่สิหลังจากบอกเค้าว่าเราชอบเค้าเค้าปฏิเสธมา เราถึงกับน้ำตาตกเลยทีเดียวค่ะ เค้าก็มาขอโทษนะค้ะ เราไม่คิดเลยว่าจะมีผู้ชายแบบนี้อยุ่ เค้าสุภาพมากๆเลยค้ะ แต่พอเวลาผ่านไป4-5เดือน เรากับเค้าสนิทกันมากกว่าอะไรดี แบบว่าสถานะที่ไม่มีชื่อเรียกเลย สถานะนี้นะบางทีมันก็ทำให้เราเจ็บ เราสุข แต่ก็ดีค้ะเค้าไม่เคยทำให้เราร้องไห้อีกเลยตั้งแต่วันนั้น ทุกวันนี้เรากับเค้าก็เป็นแบบนั้นอยู่ แต่เค้าไม่ได้คิดอะไรกับเรานะ เราก็ไม่ได้คิดอะไรกับเค้า เพราะว่าความรู้สึกเราที่มีกับเค้าเป็นแค่เื่อนกัน แต่คำพูดคำจานี่ ใครมาอ่านแล้วถึงกับอึ้ง ยิ่งกว่าเป็นแฟนกันอีกค้ะ แบบว่ารักกันมากๆเลยแบบนี้ หวานนู่นนี่นั่น ไปดูหนังด้วยกัน จนบางทีที่เราคุยกันเล่นๆ เราดูไม่ออกเลยว่าเค้าคิดยัง เค้าคิดอะไร เค้าเป้นคนที่ดูยากมากๆ จนความรู้สึกเราบางทีเจอผู้ชายแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ แทบละลายยเลยทีเดียว เราคุยกับเค้า เจอเค้าเรามีความสุขมาก แลดูเค้าก็มีความสุขเหมือนกันที่ได้เจอเรา เรายุกบเค้าแล้วสบายใจ คุยกับเค้าก็คุยได้ทุกเรื่อง แบบนี้เราควรอยู่ต่อหรือว่าถอยออกมาดีค้ะ ใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้าง หรือใครมีความคิดเห็นอย่างไรก็มาแสดงความคิดเห็นได้นะค้ะ ถ้าใครอ่านไม่เข้าใจก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆค้ะ ฮ่าๆยาวไปหน่อย
ควรถอยออกมาหรือจบ