ไม่เข้าใจจริงๆว่า ทำไมคนเราถึงได้เป็นแบบนี้ เรื่องของเรื่องเอาจริงๆไม่มีอะไรเลย พูดกันดีๆก็ได้ ทำกร่าง ทำใหญ่ ทำเหมือนไม่มีใครมาสามารถแตะต้องชั้นได้ แม้แต่ตัวเองผิดก็ตาม ไม่มีแม้คำว่าขอโทษสักคำ แต่มองแต่ตัวเองว่าชั้นไม่ผิด ชั้นเสียหน้าไม่ได้ อีกทั้งบรรดาทาสทั้งหลายก็พอกัน แค่คิดว่าชั้นมีลูกเป็นตำรวจ ชั้นเป็นเมียตำรวจ ชั้นมีญาติเป็นตำรวจ ชั้นมีคนหนุนหลังเป็นตำรวจ (แม้ตัวเองมีแต่ตัวก็ตาม) ก็ทำเป็นไม่เห็นหัวใคร ไม่มีความเกรงใจเพื่อนบ้าน ไม่ให้เกียรติเพื่อนบ้าน ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี คอยพูดกระทบชาวบ้านตลอดเวลา แม้กระทั่งทำลายทรัพย์สินผู้อื่นอย่างหน้าตาเฉย แต่ฉันก็เลือกที่จะเงียบไม่อยากตอบโต้อะไร จนฉันทนไม่ไหว คิดจะขายบ้าน ทำงานก็เหนื่อยกลับมาเจอเพื่อนบ้านแย่ๆแบบนี้ก็ไม่ไหว ดิฉันไม่เข้าใจเลย เอาจริงๆ ดิฉันก็มีญาติเป็นตำรวจเหมือนกันนะคะ แต่ไม่เคยคิดหรือแสดงอะไรแบบนี้ ดิฉันทำถูกใช่ไหมที่ไม่ปะทะกับคนพวกนี้...
ตระกูลที่มีตำรวจ1คน เค้ามีความคิดใหญ่คับฟ้ากันเลยหรือ