เกลียดอิแย้ม ลูกตายยังไม่สำนึก โทษคนอื่นไปทั่ว

วิธีแก้ ไถ่ถอนความอาฆาต แค้น พยาบาท จองเวร เมื่อตัวเราถูกกระทำ รับกรรมให้เดือดร้อน ต้องคิดว่า สาสมแล้วตัวเราโดนกระทำ ต้องรับกรรม เพราะว่าเรากระทำกรรมผิดต่อเจ้ากรรม บัดนี้ตัวเรา สำนึกผิดแล้วว่า สมค

วันนี้หงุดหงิดกลินทร์สุดๆ ง่าว... จั๊ดง่าว บัวใต้น้ำสุดๆไปเลย ขนาดแม่คำปองด่าไปร้องไห้ไปนางยังไม่สำนึก ยังคิดว่าตัวเองถูก แค้นจนหูตามืดบอด ดูไปด่าไป แต่บทสนุกไปหมด เป็นบทที่ตัวละครดูมีมิติ ไม่ดีเกิน ไ

จบลงอย่างงดงาม สมกับที่ติดตามมาหลายเดือน ถ้าให้ถามว่าตรงไหนพีกสุด ก็คืออ้ายมาเกิดเป็นปลาบู่นี่แหละ ยังไงก็ตาม นางก็สำนึกได้ในที่สุด แม้จะไม่ใช่ตอนเป็นคนแล้วก็ตาม ดูเหมือนยังมีอยู่คนหนึ่งที่ไม่ยอมปล่อย

คือแม่เราพยายามเลิกกับพ่อ ทั้งออกห่าง ทั้งไล่ให้ไปอยู่ที่อยู่ แต่พ่อไม่ยอม แล้วเขาเป็นคนขี้โมโห อารมณ์ร้าย ชอบทำร้ายร่างกายเรากับแม่มาตั้งนานแล้ว แล้วพ่อมีปืน แถมยังเข้าออกคุกเป็นว่าเล่น ตอนนี้พ่อเขาอ

เหมือนอุไรอาฆาตพยอมมาก ๆ แต่เราว่าด้วยนิสัยของลือพงษ์ที่ไม่เข้มแข็ง กับการที่อุไรเป็นคนแข็งจนนกเล็กกลัว โอกาสที่จะได้แต่งงานกันคงลำบาก อาจจะได้แต่งเพราะท้อง แต่คงมีปัญหาแม่สามี - ลูกสะใภ้