ก็มันเหงามากกก...อยากเลิกเป็นเกย์
เป็นแล้ว..มันเลิกเป็นไม่ได้ ใช่ครับ..ผมรู้..แต่ก่อนผมก็เคยแค่เหงาหัวใจ..แต่ตอนนี้ มันแทบบ้าตาย
ตอนนี้อายุก็เข้าหลักกิโลเมตรที่สี่แล้ว คงไม่มีปัญญาไปหวังให้ใครมาชอบเหมือนตอนเป็นวัยสะรุ่นแล้วละ เกย์มีอายุ อ้วนลงผุง ใครจะมาเอา
ตื่นเช้าขับมอไซค์ไปทำงาน เลืกงานกลับบ้านดูทีวีคนเดียว...ถามว่าชีวิต โอเค มั้ย ก็ สะบายตัวไปอีกแบบ ทำงานนั่งตำแหน่งเป็นผู้บริหารบริษัทเล็กๆ(ลูกน้องเขานะครับ ไม่ใช่เจ้าของ ) มีลูกน้องเป็นผู้ชาย 90 เปอรเซนต์ทังบริษัท แต่ต้องปกปิด ไม่สามารถแสดงออกได้ว่า ฉันชอบผู้ชายนะค่าาาา
เรียกได้ว่า สะบายตัวมากกับหน้าที่การงาน แต่..หัวใจสิ มันหว้าเหว่มาก
ยิ่งวันใหนฟังเพลงรัก ซึ้งๆๆ ดูหนังที่มีบทรักๆๆ โอ๊ยยยย..อกอีแป้นจะแตกสะหลาย อยากกัดลิ้นฆ่าตัวตายด้วยความหงาสุดๆๆ
ถ้าตอนเด็ก รู้ว่าเป็นเกย์แล้วโตขึ้นมันจะลำบาก ต้องอยู่ตัวคนเดียว จะกัดฟัน ไปวัดรดน้ำมนต์จากหลวงพ่อที่วัดไกล้บ้านให้ท่าน เอาน้ำมนต์สาดสักโอ่งหนึ่ง ให้หายจากเป็นเกย์ตอนนั้นเลย...( ตอนนี้ท่านมรณภาพไปนานแล้วน่าเสียดาย..ไม่งั้นจะไปขอเอามาอาบสักห้าโอ่ง )
...ชีวิตผม ตั้งแต่เด็ก จนโต มีปมด้วยตลอด เกย์อ้วนตั้งแต่เด็ก หาแฟนลำบาก หรือ สามารถบอกได้เลยว่า ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ 45 แล้ว ยังไม่เคยมีแฟนเลยในชีวิตนี้ ( พูดแล้วอยากร้องเพลง ชีวิตบัดซบ ของคุณฉันทนา จริงๆครับ ) เพื่อนก็มีน้อย อาจเป็นเพราะผมเป็นคนเก็บกด ไม่ค่อยเข้าสังคม วิทย์ คณิต กับคนอื่นๆเขาเลยไม่ค่อยมีเพื่อนที่สนิดๆกับเขามากเท่าไร
หน้าเทศกาลของพี่ไทยทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น วันปีใหม่ ก็ดูเขาจุดพลุเงียบๆๆคนเดียว ไม่มีใครมายืนกุมมือเข้าวันใหม่ ปีใหม่อยู่ข้างๆเหมือนคนอืนๆเขา ได้แต่แอบมองคู่อื่นๆอย่างอิจฉาตาร้อนผ่าวๆๆ
วันเทศกาลลอยกระทง ก็คือวันลอยกระเทยของผม เพราะมือซ้ายต้องถือกระทง แต่มือขวาที่ว่างอยู่ อยากให้มีคนจูงมือไปลอยกระทงเป็นคู่กัน ก็ไม่มี ได้แต่กำหมัดแน่น แล้วลอยกระเทย เอ้ย!! กระทงให้มันลอยไปพร้อมคำอธิฐานเดิมๆตลอดชีวิตที่ผ่านมา คือ ..ขอมีคู่ครองกับเขาสักคน..ซึ่งคำขอพร ไม่เคยสมหวังสักที ทั้งที่ชีวิตนี้ไม่เคยกินหรือเอา แห้ว เข้าบ้านเลย..
..บอกตรงๆๆ ชีวิตนี้ที่ยังอยู่ได้ ไม่เป็นบ้าเป็นบอไปมากกว่านี้ ก็เพราะเหลือ แม่ ที่อยู่บ้านต่างจังหวัด ให้เป็นห่วงคิดถึงอยู่ สงสารท่านมาก กลับบ้านทีใรผวกพี่ป้าน้าอา คนข้างบ้าน คนไม่เคยรู้จักมักชอบถามต่อหน้าท่านว่า เมื่อไรลูกชายจะเอาเมีย ..นี่เป็นลูกชายคนเดียวนะ..เมียไม่เอาหรือ..แล้วใครจะสืบสกุล..หรือ..โอ้ย!!!! มากมายคำพูดเสียดแทงหัวใจ
ผมรู้ว่าแม่ท่านก็รู้ว่าผมเป็นเกย์ แต่หัวอกแม่ท่านก็คงกลัวว่า แก่ไปผมจะอยู่อย่างไร..แต่..ท่านก็ไม่เคยพูดอะไร ให้ผมเสียใจเลย..ได้แต่ยิ้มๆๆเวลาคนอื่นๆๆมาถาม..( ร้องให้อีกแล้ว..แม่ครับ..ผมอยากเลิกเป็นเกย์เพื่อแม่ แต่มันทำไม่ได้ครับ )
ทุกวันนี้ผมก็ยังหวังว่าจะมีคนพลัดถิ่นสักคนหลงเข้ามาในชีวิตบัดซบนี้บ้าง แต่ มันก็ได้แค่หวังอันที่จริงผมหมดหวังไปนานแล้ว...บางคนบอกให้เข้าวัดฟังธรรม..นั่งสมาธิจะได้ไม่ฟุ้งซ่านมาก..ขอบอกว่า..ทำไม่ได้ครับ..เคยได้แค่คิด แต่ทำไม่ได้ครับ..
...ใครมีวิธี..ดีดีดี..แนะนำบ้างครับ..ขอแค่ปรับจิตผมให้สงบได้ก็พอครับ..
...อยากถามคนที่เป็นแม่ทุกคน..ว่าถ้าลูกท่านเป็นอย่างผม ท่านรู้สึกอย่างไรกับลูกของท่าน ทรมานใจกันมากมั้ยครับ..ผมอยากถามแม่ผมเอง..แต่ไม่กล้าพอครับ..กลัวท่านเสียใจไปมากกว่านี้ครับ..
ก็มันเหงามากกก...อยากเลิกเป็นเกย์..อยากเลิกเป็นจริงๆๆนะ
เป็นแล้ว..มันเลิกเป็นไม่ได้ ใช่ครับ..ผมรู้..แต่ก่อนผมก็เคยแค่เหงาหัวใจ..แต่ตอนนี้ มันแทบบ้าตาย
ตอนนี้อายุก็เข้าหลักกิโลเมตรที่สี่แล้ว คงไม่มีปัญญาไปหวังให้ใครมาชอบเหมือนตอนเป็นวัยสะรุ่นแล้วละ เกย์มีอายุ อ้วนลงผุง ใครจะมาเอา
ตื่นเช้าขับมอไซค์ไปทำงาน เลืกงานกลับบ้านดูทีวีคนเดียว...ถามว่าชีวิต โอเค มั้ย ก็ สะบายตัวไปอีกแบบ ทำงานนั่งตำแหน่งเป็นผู้บริหารบริษัทเล็กๆ(ลูกน้องเขานะครับ ไม่ใช่เจ้าของ ) มีลูกน้องเป็นผู้ชาย 90 เปอรเซนต์ทังบริษัท แต่ต้องปกปิด ไม่สามารถแสดงออกได้ว่า ฉันชอบผู้ชายนะค่าาาา
เรียกได้ว่า สะบายตัวมากกับหน้าที่การงาน แต่..หัวใจสิ มันหว้าเหว่มาก
ยิ่งวันใหนฟังเพลงรัก ซึ้งๆๆ ดูหนังที่มีบทรักๆๆ โอ๊ยยยย..อกอีแป้นจะแตกสะหลาย อยากกัดลิ้นฆ่าตัวตายด้วยความหงาสุดๆๆ
ถ้าตอนเด็ก รู้ว่าเป็นเกย์แล้วโตขึ้นมันจะลำบาก ต้องอยู่ตัวคนเดียว จะกัดฟัน ไปวัดรดน้ำมนต์จากหลวงพ่อที่วัดไกล้บ้านให้ท่าน เอาน้ำมนต์สาดสักโอ่งหนึ่ง ให้หายจากเป็นเกย์ตอนนั้นเลย...( ตอนนี้ท่านมรณภาพไปนานแล้วน่าเสียดาย..ไม่งั้นจะไปขอเอามาอาบสักห้าโอ่ง )
...ชีวิตผม ตั้งแต่เด็ก จนโต มีปมด้วยตลอด เกย์อ้วนตั้งแต่เด็ก หาแฟนลำบาก หรือ สามารถบอกได้เลยว่า ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ 45 แล้ว ยังไม่เคยมีแฟนเลยในชีวิตนี้ ( พูดแล้วอยากร้องเพลง ชีวิตบัดซบ ของคุณฉันทนา จริงๆครับ ) เพื่อนก็มีน้อย อาจเป็นเพราะผมเป็นคนเก็บกด ไม่ค่อยเข้าสังคม วิทย์ คณิต กับคนอื่นๆเขาเลยไม่ค่อยมีเพื่อนที่สนิดๆกับเขามากเท่าไร
หน้าเทศกาลของพี่ไทยทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็น วันปีใหม่ ก็ดูเขาจุดพลุเงียบๆๆคนเดียว ไม่มีใครมายืนกุมมือเข้าวันใหม่ ปีใหม่อยู่ข้างๆเหมือนคนอืนๆเขา ได้แต่แอบมองคู่อื่นๆอย่างอิจฉาตาร้อนผ่าวๆๆ
วันเทศกาลลอยกระทง ก็คือวันลอยกระเทยของผม เพราะมือซ้ายต้องถือกระทง แต่มือขวาที่ว่างอยู่ อยากให้มีคนจูงมือไปลอยกระทงเป็นคู่กัน ก็ไม่มี ได้แต่กำหมัดแน่น แล้วลอยกระเทย เอ้ย!! กระทงให้มันลอยไปพร้อมคำอธิฐานเดิมๆตลอดชีวิตที่ผ่านมา คือ ..ขอมีคู่ครองกับเขาสักคน..ซึ่งคำขอพร ไม่เคยสมหวังสักที ทั้งที่ชีวิตนี้ไม่เคยกินหรือเอา แห้ว เข้าบ้านเลย..
..บอกตรงๆๆ ชีวิตนี้ที่ยังอยู่ได้ ไม่เป็นบ้าเป็นบอไปมากกว่านี้ ก็เพราะเหลือ แม่ ที่อยู่บ้านต่างจังหวัด ให้เป็นห่วงคิดถึงอยู่ สงสารท่านมาก กลับบ้านทีใรผวกพี่ป้าน้าอา คนข้างบ้าน คนไม่เคยรู้จักมักชอบถามต่อหน้าท่านว่า เมื่อไรลูกชายจะเอาเมีย ..นี่เป็นลูกชายคนเดียวนะ..เมียไม่เอาหรือ..แล้วใครจะสืบสกุล..หรือ..โอ้ย!!!! มากมายคำพูดเสียดแทงหัวใจ
ผมรู้ว่าแม่ท่านก็รู้ว่าผมเป็นเกย์ แต่หัวอกแม่ท่านก็คงกลัวว่า แก่ไปผมจะอยู่อย่างไร..แต่..ท่านก็ไม่เคยพูดอะไร ให้ผมเสียใจเลย..ได้แต่ยิ้มๆๆเวลาคนอื่นๆๆมาถาม..( ร้องให้อีกแล้ว..แม่ครับ..ผมอยากเลิกเป็นเกย์เพื่อแม่ แต่มันทำไม่ได้ครับ )
ทุกวันนี้ผมก็ยังหวังว่าจะมีคนพลัดถิ่นสักคนหลงเข้ามาในชีวิตบัดซบนี้บ้าง แต่ มันก็ได้แค่หวังอันที่จริงผมหมดหวังไปนานแล้ว...บางคนบอกให้เข้าวัดฟังธรรม..นั่งสมาธิจะได้ไม่ฟุ้งซ่านมาก..ขอบอกว่า..ทำไม่ได้ครับ..เคยได้แค่คิด แต่ทำไม่ได้ครับ..
...ใครมีวิธี..ดีดีดี..แนะนำบ้างครับ..ขอแค่ปรับจิตผมให้สงบได้ก็พอครับ..
...อยากถามคนที่เป็นแม่ทุกคน..ว่าถ้าลูกท่านเป็นอย่างผม ท่านรู้สึกอย่างไรกับลูกของท่าน ทรมานใจกันมากมั้ยครับ..ผมอยากถามแม่ผมเอง..แต่ไม่กล้าพอครับ..กลัวท่านเสียใจไปมากกว่านี้ครับ..