ได้ดูความสุขบุกโลกมาค่ะเมื่อวาน มีความรู้สึกว่า พอช่วงหลังป๋อทำประตูไม่ได้นั้น คนพากผญ. 2 คน (ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ) แรกๆที่แซวป๋อนั้นเราก็เอออาจจะแซวแค่เล่นๆ
พอมีครั้งที่ 2 3 ตามมานี่รู้สึกแปลกๆ ยิ่งตอนที่คุณป๋อเขาเตะบอลทำจุดลูกโทษไม่ได้คือป๋อเขาหน้าถอดสีมากอ่ะค่ะ แต่สองคนนั้นก็แซวอยู่ (เราฟังแล้วยังรู้สึกแบบ เห้ยแซวเยอะไปมั้ยคุณ ) จนคุณป๋อเขาแบบทรุดลงกับพื้นสนามแล้วเพื่อนนักเตะก็มาโถมใส่เขาเราเลยเหมือนใจชื้นขึ้นมาหน่อย แล้วตอนประกาศรางวัลนักเตะอะไรสักอย่างหลังจบเกมก็ยังแซวคุณป๋อเขาอีก บางทีก็เอือมนะคะ แซวไม่เลิกกึ่งเหน็บแนมซะมากกว่า
เราอยากทราบว่าคนอื่นๆจะมีความคิดแบบเรามั้ย หรือว่าไม่ทันได้สังเกตุกัน ขอบคุณค่ะ
ทำไมในการเตะบอลช่อง 3 คนพากผญ.สองคนนั้นแซวป๋อกันจังคะ
พอมีครั้งที่ 2 3 ตามมานี่รู้สึกแปลกๆ ยิ่งตอนที่คุณป๋อเขาเตะบอลทำจุดลูกโทษไม่ได้คือป๋อเขาหน้าถอดสีมากอ่ะค่ะ แต่สองคนนั้นก็แซวอยู่ (เราฟังแล้วยังรู้สึกแบบ เห้ยแซวเยอะไปมั้ยคุณ ) จนคุณป๋อเขาแบบทรุดลงกับพื้นสนามแล้วเพื่อนนักเตะก็มาโถมใส่เขาเราเลยเหมือนใจชื้นขึ้นมาหน่อย แล้วตอนประกาศรางวัลนักเตะอะไรสักอย่างหลังจบเกมก็ยังแซวคุณป๋อเขาอีก บางทีก็เอือมนะคะ แซวไม่เลิกกึ่งเหน็บแนมซะมากกว่า
เราอยากทราบว่าคนอื่นๆจะมีความคิดแบบเรามั้ย หรือว่าไม่ทันได้สังเกตุกัน ขอบคุณค่ะ