มีผัวผิดคิดจนตัวตาย

เมื่อก่อนทำงานนอกบ้านคะ สามีทำงานธุรกิจอยู่ที่บ้าน เป็นงานเลี้ยงสัตว์ทั่วไปนะคะ งานหลักก็ให้อาหาร ทำความสะอาด แล้วก็ผสมพันธ์ุ์ ส่วนงานขายก็ต้องรอผลผลิต ต้องเลี้ยงดูจนกว่าอายุเขาจะขายได้ ค่าใช้จ่ายมีทุกวันคะ ส่วนรายได้มาเป็นก้อน ตอนนี้เราว่างงานคะ ก็ช่วยเขาดูแลเด็กๆ สัก3เดือนกว่าได้แล้วมั้งคะ ระหว่างนี้หนี้สินมันก็เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ หยิบยืมเขาให้มั่วไปหมด โดยนิสัยส่วนตัว สามีติดเพื่อนคะ หน้าใหญ่ใจมหาสมุทร ง่ายๆคือใช้เงินไม่เป็น มีเท่าไหร่ก็หมด พูดตรงๆนะคะ เมื่อก่อนดิฉันจะเป็นฝ่ายจุนเจือเขาซะมากกว่า เพราะรายได้แน่นอน แต่ก็ไม่ได้มากมายขนาดมีเก็บ ก็แค่มีกินมีใช้ ช่วงนี้เวลาไปเที่ยวกับเพื่อนเขา เขาจะพูดข่มเรา ว่าเป็นเด็กฝึกงานบ้างละ เป็นลูกน้องเขาบ้างละ ดิฉันไม่ชอบเลยคะ ทั้งๆที่งานนี้เราก็สร้างมาด้วยกัน จะพูดตรงๆใส่หน้าก็จะหาว่าแรงนะคะ สัตว์คู่แรกดิฉันซื้อเองคะ จากที่คิดว่าจะพยายามหางานทำ มันทำให้หมดกำลังใจไม่อยากไปทำงาน อยากเอาคืนเขา อยากให้เขารู้บ้างว่า เงินมันหายาก จะกินจะใช้ก็ต้องคิด พอไม่มีเงินก็มาลงที่ดิฉัน หาว่าไม่ช่วยกันทำงานบ้างละ เป็นปลิงบ้างละ น้อยใจคะ มีค่าเเค่เวลามีเงิน เอะอะก็ไล่ให้กลับไปอยู่บ้านตัวเอง ยิ่งใกล้จะสิ้นเดือนหนี้สินก็ต้องผ่อน ตื่นมาไม่ทำอะไรถามหาเงิน พอไม่มีเงินก็แก้ปัญหาด้วยการดื่ม สติปัญญาคงมีแค่นั้น ไอ้ครั้นจะให้เขาออกไปทำงานนอกบ้านก็ยิ่งจะสร้างปัญหา ยิ่งไปมีสังคมยิ่งดื่ม กลับบ้านดึก เคยโดนจับแอลกอฮอล์ สร้างปัญหามาให้ไม่หยุดหย่อน จริงๆแล้วเราแอบไปสมัครงานไว้นะคะ แต่ยังไม่อยากบอกเขา เพราะเราอยากรู้ว่า ถ้าวันไหนที่เราไม่มีจริงๆแล้วเขาจะเป็นยังไง สันดานคนออกเลยคะ อาระวาดบ้านแตก ออกไปดื่มกับเพื่อน เงินเหลือ 1000 บาท อาหารหมด แทนที่จะเอาเงินส่วนนี้มาซื้ออาหารก่อน แก้ปัญหาตรงนี้ไปก่อน คนไม่กินก็ได้คะ กลับไปซื้อเหล้ามาดื่ม ด่า ว่าเราว่าไร้ค่า งานก็ช่วยทำ ให้อาหาร ทำความสะอาด ตื่นก่อนนอนทีหลังผัว กว่าเขาจะเสด็จตื่นงานก็เสร็จ วันๆเขาแทบไม่ต้องทำอะไรเลย ยังจะหาว่าไม่ช่วยทำงานอีก เอือมมากคะ อย่างที่บอกนะคะ พอไม่ได้ทำงานก็เจอกัน24ชม. เรื่องเล็กๆน้อยๆ ทะเลาะกันเหมือนจะเลิกกัน ท้อคะ จะแก้นิสัยส่วนตัวเขายังไงดีคะ เงินที่เราไปหยิบยืมเขามาก็ยังไม่ได้คืน จนทุกวันนี้ตรากหน้าไปทางไหนก็ไม่ได้ พอทวงเขาก็หาว่าก็เอามากินเอามาใช้ด้วยกันให้เราหามาคืนเอง เงินที่ยืมมาก็เขานั่นแหละที่บอกให้เราไปยืม มันคับขันและจำเป็นจริงๆคะตอนนั้น เลยต้องทำ อยากรู้ว่าถ้าเราออกไปทำงาน ปัญหาเหล่านี้จะดีขึ้นมั้ย ปัญหามันเกิดจากที่เราไม่มีรายได้จริงๆเหรอคะ ค่าน้ำค่าไฟฟ้าครอบครัวเขารับผิดชอบคะ บางครั้งไม่พอจริงๆก็รบกวนครอบครัวเขา เขาหึกเหิ่มว่ายังไงครอบครัวก็ไม่ทิ้งเขา ไม่ว่าเขาจะหมดตัวยังไง ครอบครัวเขาก็เข้ามาช่วย เพลียคะ พ่อแม่รังแกลูก บ่นๆนะ



ทำยังไงให้เขารู้ค่าของเงินดีคะ ถึงเรามีรายได้ ถ้ายังใช้เงินแบบนี้ยังไงก็ไม่พอหรอกคะ อยากเดินออกมาคะ แต่มันยังมีเรื่องคาราคาซังหลายอย่าง อีกอย่างเราก็อยู่กันมานาน ไม่อยากให้ครอบครัวเสียใจ