พอดีเคยไปโพสต์ในเว็บหนึ่งมา พบว่าไม่มีใครอ่านเลย สงสัยคงจะไม่สนุก

หนังสือฆาตกรรม
ณ เมืองๆหนึ่งในประเทศอังกฤษที่เงียบสงบ ชาวบ้านมีความสุขนอกจากครอบครัวๆหนึ่ง ที่ต้องมานั่งโศกเศร้าต่อหน้าหลุมศพของ “จาคอป” ลูกชายคนโตของครอบครัว วิลเลี่ยม ที่ต้องจบชีวิตเพราะ “หนังสือฆาตกรรม”
ย้อนไปเมื่อ 2 เดือนก่อนหน้านี้ จาคอป คือพี่คนโตที่สุดในบ้าน ชอบอ่านหนังสือแนวขนหัวลุก ฆาตกรรม ซึ่ง จาคอปมีเป็นสิบๆเล่ม เช้าวันหนึ่งมีคุณยายแก่ๆ เดินขายหนังสือเก่าๆจำนวนมาก จาคอปเห็นเช่นนั้น จึงเดินไปหาคุณยายแล้วถามว่า “ยายครับมีหนังสืออะไรบ้างครับ” ยายไม่ได้พูดอะไรนอกจากมองหน้าจาคอปแล้วหัวเราะเบาะๆ ยายยื่นหนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งให้ หน้าปกเขียนว่า “ฉันนะฆ่าแก” “เอาไปสิยายให้” คุณายพูดเบาะกับจาคอปว่า “ขอให้สนุกกับมันนะ” แล้วเดินจากไป จาคอปเดินกับเข้าบ้านแล้วเปิดอ่านหนังสือเล่มนั้น จาคอปเริ่มอ่านไปเรื่อยๆ จนหลับไปโดยไม่รู้ตัว จาคอปตื่นขึ้นมา แต่พบว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในบ้านของตัวเอง พอมองไปรอบๆ ทุกอย่าในบ้านมันดูเก่าไปหมด แล้วพอมองไปที่หน้าต่างกับเห็นแต่บ้านที่ดูเก่าจนเหมือนไม่มีใครอยู่ จาคอปรู้สึกเสียสติมาก พอจาคอปรวบรวมสติได้จึงเดินออกไปข้างนอก จาคอปเดินไปเดินมาที่หน้าบ้าน อากาศหนาวเย็นมากและมืดมาก มีแต่เสียงไฟจากข้างถนนที่ริบหรี่ แล้วอยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นว่า
“ฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแก” ดังขึ้นเรื่อยๆจนจาคอปตื่นขึ้นมา จาคอปมองไปรอบๆบ้าน เห็นว่าเป็นบ้านของตัวเองจึงรู้สึกโลงใจ ทุกๆครั้งที่จาคอปอ่านหนังสือเล่มนี้จาคอปจะฝันถึงเรื่องนี้ตลอด จาคอปรู้สึกว่าหนังสือเล่มนี้ต้องมีอะไรที่ไม่ดีแน่ๆ หลายครั้งจาคอปจะนำหนังสือไปทิ้งหลายครั้งแต่หนังสือก็กลับมาหาจาคอปเสมอ และหลอกหลอนจาคอปทุกคืน จนจาคอปกลัวกลัวจนเหมือนมีอาการทางจิต พ่อกับแม่ของจาคอปรู้สึกเป็นห่วงว่าจาคอปจะเป็นอะไรหรือเปล่า กลัวว่าจาคอปจะฆ่าตัวตาย เพราะเห็นว่าจาคอปหมกหมุ่นเรื่องพวกนี้มาก คืนหนึ่งจาคอปหลับไปแล้วฝันเรื่องเดิมแต่มีสิ่งที่ผิดปกติคือ บ้านทุกหลังกลับเปิดไฟทั้งๆทุกคืนจะไม่มีแสงไฟหลุดพ้นมาจากบ้านใดๆเลย จาคอปเดินเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งที่เขียนหน้าประตูว่า “นรก” จาคอปเดินไปเปิดประตูกลับพบว่าไม่มีใครอยู่ในบ้านเลย มีแต่หนังสือที่เกลื่อนไปบนห้อง จาคอปหยิบมาหนึ่งเล่ม จาคอปตกไปมากเพราะว่าหนังสือที่เกลื่อนห้องคือ “หนังสือฆาตกรรม” จากนั้นเสีงกันหน้ากลัวก็ดังขึ้น “ฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแกฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแก” ทุกอย่างในบ้านหมุนเหมือนพายุ หนังสือ โต๊ะ ทุกอย่างที่อยู่ในบ้านหมุนรวมกัน พายุนั้นแรงจนร่างของจาคอปถูกพัดไปด้วย
จาคอปตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่ในโลงศพ และเห็น พ่อแม่และเพื่อนยืนเศร้ากอดหนังสือเล่มหนึ่งอยู่ “ฮือ ฮือ ฮือ” เสียงร้องไห้ของแม่จาคอปร้องดังขึ้น และพูดว่า “ฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแกฉันจะฆ่าแก ฉันจะฆ่าแก” และอยู่ๆทุกคนก็กลายเป็นยมฑูต และก็กระโจนเข้าร่างจาคอป จาคอปตื่นขึ้นมาได้พบว่า เค้านอนกอดหนังสือฆาตกรรมไว้ จาคอปทนไม่ไหวจึงนำหนังสือมาเผาทิ้งที่หน้าบ้านพร้อมกับพูดว่า “แกฆ่าฉันไม่ได้หรอ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” จาคอปได้เผาหนังสือเล่มนั้นจนกลายเป็น ฟุ่นผง จาคอปรู้สึกโลงใจและดีใจ
ที่ได้กำจัดหนังสือนั้นไป “ฉันจะฆ่าแก แกไม่มีถ้าหลุดพ้นไปหรอ” เสียงอันหน้ากลัวดังขึ้น  และรถบรรทุกคันใหญ่ได้ขับมาอย่างแรง ชนจาคอปจนเสียชีวิต
รุ่งขึ้นพ่อและแม่ได้จัดงานศพของจาคอปที่จากไปโดยอุบัติเหตุ และมียายแก่ที่เคยให้หนังสือจาคอปพูดกับร่างจาคอปว่า “ขอให้สนุกกับหนังสือนะ เธอไม่ใช่คนเดียวหรอกที่ได้หนังสือนี้ ฉันขอตัวก่อนนะ ฮึ ฮึ ฮึ” ยแก่เนหายไปกับ
หนังสือฆาตกรรม เพื่อหาคนที่โชคดีคนต่อไป หวังว่าหนังสือในบ้านคุณคงไม่มี “หนังสือฆาตกรรม” นะ ฮึฮึฮึฮึ

ช่วยติชมด้วยนะครับ ขอบคุณครับ