จุดเปลี่ยนของชีวิตจากเด็กชายกายเป็นเด็กเก... [Y]

ผมก็เป็นเด็กคนนึงที่ก็มีจุดเปลี่ยนของตัวเองคุณก็คงมีเหมือนกันใช้ไหมหละคับเรื่องมันนานแล้วคับตั้งแต่สมัยผมเป็นเด็ก ป.6   55555+แต่ก่อนผมก็เป็นเด็กชายธรรมดานี้หละคับตอนเด็กเรียนอยู่ กทม คับกงเกย์ไม่รู้จักหรอกแต่คิดแล้วก็มีเพื่อนคนนึงที่สนิตเอามากๆๆแต่เด็กอะหนะจะคิดไรนอกจากเล่นสนุกไปวันๆๆ  เขาเรื่องเรยดีกว่า และวันนึงผมก็ต้องย้ายกลับมาอยู่ ตจว เพราะพ่อเบื่อ กทม อยากกลับบ้าน ผมก็ต้องกลับมาด้วยตอนนั้นผม ป.3 คับ  แล้วต่อมาพ่อผมก็ไปอีกหละ กทม แกไปทำงานทิ้งลูกไว้กะ ตา ยาย เราก็ไม่มีเพื่อนอะคับพึงย้ายมาก็มีแต่ลูกพี่ลูกน้องที่เป็นผู้หญิงเล่นด้วยกันมาแต่เด็กๆๆไม่มีเพื่อนคนอื่นนอกจากเธอคนเดียว ผู้หญิงอะคับจะเล่นอะไรนอกจากขายของเราก็เล่นขายของสิคับ พอไปโรงเรียนก็ไม่มีเพื่อนผู้ชายคับเพราะเล่นกะเขาไม่เป็นเพราะเด็กผู้ชาย ตจว ก็เล่นอะไรแปลกๆๆ(เล่นด้วยไม่เป็นหรอก) ก็ไม่มีเพื่อนผู้ชายเลย จนชาวบ้านแถวนั้นว่าเราจะเป็น...( คุณก็รู้) หรือป่าว เราก็ไม่รู้หรอกว่าเราเป็นหรือไม่เป็น (เด็กอะคับเด็ก ) จนเรียนอยู่ ป.5 เราก็มีเพื่อนผู้ชายมาเล่นด้วยแต่แค่ครึ่งเทอมเวลานิดเดียวเราก็ปิดเทอม เราก็รู้สึกว่าเราเล่นกะเพื่อนคนนี้แล้วสบายใจดีนะสนุกด้วยเล่นไพ่(ยูกิ) กัน พอปิดเทอมเราก็ไปหาพ่อแม่ที่ กทม ไปเจอไพ่ยูกิ คิดถึงมันหวะทำไมวะเพื่อนคนอื่นที่สนิตด้วยไม่เห็นจะคิดถึง  เรารู้สึกแปลกๆๆไปว่าทำไมต้องใจจดใจจอจะกลับบ้านไปหาเพื่อนคนนี้ให้ได้อยากคุยกะมันจนโทรหาเพื่อนทุกคนว่าขอเบอร์ ไอ้ D หน่อย แต่เพื่อนทุกคนล่วนแล้วแต่ไม่มีเบอร์มันสักคน หออออ ยิ่งทำให้อยากเจอเขาไปใหญ่ โอ๊ย!! วันกลับบ้านก็มาถึงดีใจมาก. กลับมาถึงบ้านก็มาบ้าน D เลย แต่ D มันไม่อยู่น้องมันบอกว่าD มันไป กทม ยังไม่กลับคงกลับพรุ่งนี้ม๊าาง ออพรุ่งนี้หรือเดียวมาใหม่ วันพรุ่งเราก็มามารอเขาแต่น้องมันก็บอกอีก ว่ายังยังไม่มาพรุ่งนี้ม๊าาางมันบอกยังไม่มีรถ และก็เป็นงี้มา3 วันเราก็มารอ รอมา3 วัน (ลงทุน หนะ) มันก็ไม่มาเสียที พอถึงวัน D มาถึงเราก็รีบบบบเลยวิ่งไปเอา ยูกิ มาชวนมันเล่นแต่ มันไมม่เล่นมันบอกว่ามัน ตกยุค หละ เชี้ย ไม่รู้หลอกว่ากลูรอมากี้วันห๊าาาาา แต่ก็ไม่กล้าพูด ก็ได้ๆๆๆไม่เล่นก็ไม่เล่นแล้วจะเล่นอะไรอะ มันบอกจะเล่น เกม เกม!! (มันติเกม) ออกลูไม่มีนะเกม หออ แล้ว D มันก็ไปเล่นเกมกะเพื่อนชื่อ S แล้วกัน เราก็นี้แบบว่าเลนเกมไม่เป็นหรอก D ก็ไปเล่นบ้าน S ทุกวันเลยเรานี้แบบทำไมต้องไปเล่นกะมันด้วยวะ หึยย เราก็เริ่มสงสัยในตัวเองแล้วว่าเราเป็นไรวะทำไม่เราถึงไม่อยากให้เขาไปเล่นด้วยกันเราหวง หึง มันออวะ ก็ยังไม่รู้ใจตัวเองวะ ตกลงคือ!! เราก็ไม่รู้ใจตัวเองพอไปโรงเรียนเราก็แบบ เอาใจเขามากๆๆ จนเราสนิตกันเลยไปไหนไปด้วยกันตลอด แต่เราคงเอาใจเขามากไปจนเขาลำคาญหละม๊าาง เหมือนตอนนั้นเราเอาขนมให้เขาแต่เขาไม่กินเหมือนแบบว่าอย่ามาจู้จี้ แล้วเขาก็วุดวัด เหมือนอย่ามายุ่งเราก็แบบ ok ได้เราจะไม่ยุ่งเราก็แบบไม่คุยกะมัน ไม่ไปไหนมาไหนด้วย จนเพื่อนที่อยู่ด้วยกันเริ่มคิดแปลกๆๆ ว่าเราโกรธ D เรื่องอะไรแต่เราไม่บอกหรอก จนเพื่อนเราก็บอกว่าเราชอบ D ออ เราก็แบบชอบ ออ ที่เราเป็นอยู่คือ ชอบ ออ เป็นไปได้ไงเราชอบผู้ชายออ เนี้ยเราก็เริ่มใช้หรือจริงหรือเพื่อนก็แบบจริงนี้แหละชอบ เราก็เลยบอกว่ายังไงเราก็ไม่หายโกรธ D หรอก ดีเสียอีกไม่ได้คุยกัน จะได้ลืมได้ผู้ชายชอบผู้ชายมันเป็นไปไม่ได้ แล้ว D มันก็เริ่มรู้สึงว่าเราโกรธมันหรือความจริงผู้หญิงกลุ่มนั้นไปบอกแน่ๆๆ เลย มันก็เริ่มมีแบบมาง้อเรา เราก็แบบคิดในใจว่าไม่หรอกเราเป็นผู้ชายนะโว๊ยเรารู้ถึงขนาดนี้แล้วว่าเราชอบมันเรายังจะไปคุยกะมันนั้นเท่ากับเราจะลืมมันไม่ได้ แต่นานเขาด้วยความร่วมมือของผู้หญิงกลุ่มนั้นเราก็หาโกรธ สะงั้นหอออ เรานี้หนะเราต่อมาเขาก็น่าจะรู้อะนะว่าเราชอบเพราะการแสดงออกถึงความเป็นห่วงเป็นใย (ไปบ้านเขาทุกวัน แหร่ๆๆ ) เจาก็ทำเหมือนให้ความหวังเราเราก็แบบได้ไปหมดทุกอย่างพอใกล้ปิดเทอมเราก็วางแผนกะเพื่อนว่าจะบอกรักเขาเอาระว๊าา หุย วางแผนให้เพื่อนหลอก D ไปหลังโรงเรียน เราก็เดินไปบอกเขาเลย
เรา: D ก็รู้ใช้ไหมว่ากลูคิดอะไรกะ
D : อืม
เรา: ถึงรู้ก็ไม่สำคัญ หรอก กลูแค่อยากบอกว่ากลูรักแค่นั้นเอง
D : กลูก็รู้มานานหละว่ารักกลู แต่รู้ใช้ไหมว่ามันเป็นไปไม่ได้ ถ้าเป็นผู้หญิงกลูจะรัก
เรา: อืมกลูเขาใจ
เดินหนี้มา จากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยเราย้ายเราโรงเรียนมัธยมใกล้บ้านถึงเราสองคนจะเรียนที่เดียวกันแต้เราไม่ได้เจอหน้ากันเลยเพราะเราเรียนคนละห้องกัน ความสำพันแค่คนจบมาโรงเรียนเดียวกันรู้จักกันแค่นั้นเพราะเราก็เริ่มมาจะเปลี่ยนตัวเองให้ไปชอบผู้หญิง แต่คบๆไปมันก็ไม่ใช้ เราเลยลมเลิกความคิดนั้นเสีย แต่ก็มีผู้ชายเขามาแต่ก็ไม่เคยลืมคนๆนี้ที่ทำให้เราเปลี่ยนมาถึงวันนี้ เคยให้เพื่อนไปหลอกถามว่ารู้ใช้ไหมที่ ไอ้ T มันเป็นเกย์มาถึงทุกวันนี้เพราะ มันก็แบบ อืม มันเป็นตราบาปสีขาวติดตัวเพราะคนอื่นไม่รู้มองไม่เห็นแต่ใจเรารู้ใจเรายังคิดเสมอ เราก็แบบฝากบอกมันด้วยว่าอย่าไปคิดมากขนาดนั้น ดีเสียอีกในที่สุดเราก็ค้นพบตัวเอง 555555+