เคยมั้ยที่เรียกใครคนหนึ่งว่าเพื่อนสนิทของคุณ หรือเพื่อนรักของคุณ กว่าจะเรียกมาแบบนี้ หลายคนอาจคิดว่าคงจะคบกันมาหลายปีผ่านอะไรด้วยกันมากมาย แต่หารู้ไม่ ? บางคนเขาผ่านอะไรมาด้วยกันก็จริงแต่ความรู้สึกข้างในของเขาทั้งสองคนจะเหมือนกันมั้ย ความรู้สึกคือตัววัดที่ดีที่สุดของคนเรา คือ เวลาเราอยู่ด้วยแล้วไม่เคียด ไม่เกร็ง เฮฮา หัวเราะ ระบายได้ เชื่อใจซึ่งกันและกัน ฯลฯ
ขอใช้นามแฝงตัวเองว่า "นน" ล่ะกันนะค่ะ
นนกำลังจะขึ้น ม. 5 อายุจะเข้า 17 ในปี 58 นี้แหละค่ะ ตัวของนนเองเป็นคนคิดเล็กคิดน้อย นอยด์ง่ายหายเร็ว แคร์ความรู้สึกของทุกคน ชอบอะไรที่เรียบๆง่ายๆ ตัวนนเองก็จะออกเป็นสาวฮ้าวๆหน่อยนิดนึง
สมัยนั้นในช่วงม.1 เป็นช่วงที่เราไม่รู้อะไรมากมายกับ รร. ที่เข้าเป็นครั้งแรก ช่วงเข้าไปครั้งแรกนนก็มีเพื่อนเก่าอยู่แล้วประมาณ 3 คน นามแฝงจองเขาคือ "มน,แป้ง,มิ้น,"แล้วไปเจอเพื่อนคนหนึ่งที่เขาตัวเล็กๆน่ารัก ขอเรียกนามแฝงว่า "พลอย" เลยพากันถามว่าพลอยมีเพื่อนเล่นมั้ยมาเล่นกับพวกเขาก็ได้นะ และพลอยก็ตกลงมาเล่นกลุ่มกลับพวกนนโดนที่มีเพื่อนมาเพิ่มอีกคนซึ่งเพื่อนคนนี้มี นามแฝงว่า "เพชร" ตอนที่เพชรเข้ามาอยู่ที่กลุ่มเราแรกๆเขาสปอร์ตทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นขนมหรือของใช้อะไรต่างๆเขาจะเป็นคนออกให้ทั้งกลุ่มแต่ช่วงนั้นเราไม่รู้หรอกว่าเขาเอาเงินมาจากไหน(แต่ตอนนี้รู้แล้ว)พวกเรารักกันมากชนิดที่ไปไหนไปกันเพราะเป็นเพื่อนใหม่ที่พา นน ตั้งใจเรียนมาก จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆกลุ่มของ นน ก็มีจำนวนสมาชิกของกลุ่มเพิ่มขึ้นมาเป็นสิบเอ็ดคน อและคนในกลุ่มนั้นมีคนนึงที่ทำงานศิลป์ได้สวยมาก แต่เขาแอ็บไปที จนเวลาผ่านไปทำให้เรารักใคร่กลทเกลียวกันจนถึง ม.2 ประมาณเทอมที่สองเรามีปากเสียงกันในกลุ่ม จึงทำให้กลุ่มนั้นแตกออกในที่สุด โดนกลุ่มของนนจะมีห้าคนเพราะช่วงนั่นพวกเราผิดใจกันกับคนที่วาดรูปศิลป์สวย ขอใช้นามแฝงว่า "สวย"และนั้นแหละคือบ่อเกิดเหตุของเรื่องนี้ สวยเป็นคนที่เก่ง และขี้อิจฉาในทุกๆอย่างที่คนอื่นได้ดีกว่าตนจนถึงปัจจุบัน สวยเป็นคนท่ทำให้เราแตกแยกออกจากกัน ทำให้พวกกลุ่มของ นน ไม่ชอบสวย จนสวยมาขอโทดและทำทุกอย่างเพื่อให้กลุ่มกลับมาเหมือนเดิม กลับมานะ แต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมเวลาที่นนอยู่กับสวยมันทำให้นนเกร็งมากแบบบอกไม่ถูกจนเราผ่านม.3 จะขึ้นม.4 สวยยังได้อยู่ห้องเดียวกันกับ นน ถามว่านนดีใจมั้ย ? บอกได้คำเดียวว่า ไม่ !
เวลาที่เราผ่านอะไรมาด้วยกันมันนานมาล่ะนะ แต่มันไม่ทำให้นนรู้สึกสักนิดนึงเลยนะว่านนสนิทกับเขา นนได้ขึ้นม.4 มา เราก็มาเล่นกับพวก ดิว (นามแฝง) ดิวเป็นคนที่นนพึ่งเล่นด้วยแต่นนสนิทกับเขา เวลาอยู่กับดิวแล้วไม่เกร็งเหมือนที่อยู่กับสวย พลอยคือคนที่นนรักมากนะ แต่แคร์ความรู้สึกไม่มากเท่ากับ สวย ไม่รู้ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ นนแคร์ความรู้สึกของสวยนะแต่ผลที่ได้มามันคืออะไรก็ไม่รู้ นนพาเขาไปทักอย่าง จนกระทั่งทางครอบครัวของสวยไม่พอใจที่นนพาลูกสาวเขาไปเที่ยวอย่างนั้น มันยิ่งทำให้นนนั่นไม่ค่อยได้คุยกันเลยนนทำทุกอย่างนะไม่ว่าจะเป็นวิ่งตามงานให้เขา ทำทุกอย่างให้เขา แต่เขากับไม่อะไรเลย เวลาท่คะแนนออกมาสวยได้มากกว่านน นนไม่เคยว่า แต่พอนนได้เยอะกว่าเท่านั้นแหละทุกคำพูดมีหมด บางครั้งนนเหนื่อยมากนะกับเพื่อนที่วันๆต้องมานั่งคิดอยู่ตลอดนะว่าทำไมสวยถึงไม่พูดกับเรา เราต้องทำไงดี ทำไมวันนี้เำอนไม่คุยกับเราเลย เราต้องทำตัวยังไง จนบางครั้งมันทำไมนนจะเป็นประสาทตายอยู่แล้ว จนไม่รู้เรื่องที่เล่ามาทุกคนจะคิดยังไง แต่นี้มันคือการที่นนได้ระบายออกจากความรู้สึกออกได้ไม่มากเท่าไหร่แต่มันก็ทำให้นนรู้สึกดีไปนิดนึง ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบ ผิดพลาดประการใดขอโทษด้วยนะค่ะ -/\-
เพื่อนที่เหมือนจะสนิทแต่สุดท้าย....!
ขอใช้นามแฝงตัวเองว่า "นน" ล่ะกันนะค่ะ
นนกำลังจะขึ้น ม. 5 อายุจะเข้า 17 ในปี 58 นี้แหละค่ะ ตัวของนนเองเป็นคนคิดเล็กคิดน้อย นอยด์ง่ายหายเร็ว แคร์ความรู้สึกของทุกคน ชอบอะไรที่เรียบๆง่ายๆ ตัวนนเองก็จะออกเป็นสาวฮ้าวๆหน่อยนิดนึง
สมัยนั้นในช่วงม.1 เป็นช่วงที่เราไม่รู้อะไรมากมายกับ รร. ที่เข้าเป็นครั้งแรก ช่วงเข้าไปครั้งแรกนนก็มีเพื่อนเก่าอยู่แล้วประมาณ 3 คน นามแฝงจองเขาคือ "มน,แป้ง,มิ้น,"แล้วไปเจอเพื่อนคนหนึ่งที่เขาตัวเล็กๆน่ารัก ขอเรียกนามแฝงว่า "พลอย" เลยพากันถามว่าพลอยมีเพื่อนเล่นมั้ยมาเล่นกับพวกเขาก็ได้นะ และพลอยก็ตกลงมาเล่นกลุ่มกลับพวกนนโดนที่มีเพื่อนมาเพิ่มอีกคนซึ่งเพื่อนคนนี้มี นามแฝงว่า "เพชร" ตอนที่เพชรเข้ามาอยู่ที่กลุ่มเราแรกๆเขาสปอร์ตทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นขนมหรือของใช้อะไรต่างๆเขาจะเป็นคนออกให้ทั้งกลุ่มแต่ช่วงนั้นเราไม่รู้หรอกว่าเขาเอาเงินมาจากไหน(แต่ตอนนี้รู้แล้ว)พวกเรารักกันมากชนิดที่ไปไหนไปกันเพราะเป็นเพื่อนใหม่ที่พา นน ตั้งใจเรียนมาก จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆกลุ่มของ นน ก็มีจำนวนสมาชิกของกลุ่มเพิ่มขึ้นมาเป็นสิบเอ็ดคน อและคนในกลุ่มนั้นมีคนนึงที่ทำงานศิลป์ได้สวยมาก แต่เขาแอ็บไปที จนเวลาผ่านไปทำให้เรารักใคร่กลทเกลียวกันจนถึง ม.2 ประมาณเทอมที่สองเรามีปากเสียงกันในกลุ่ม จึงทำให้กลุ่มนั้นแตกออกในที่สุด โดนกลุ่มของนนจะมีห้าคนเพราะช่วงนั่นพวกเราผิดใจกันกับคนที่วาดรูปศิลป์สวย ขอใช้นามแฝงว่า "สวย"และนั้นแหละคือบ่อเกิดเหตุของเรื่องนี้ สวยเป็นคนที่เก่ง และขี้อิจฉาในทุกๆอย่างที่คนอื่นได้ดีกว่าตนจนถึงปัจจุบัน สวยเป็นคนท่ทำให้เราแตกแยกออกจากกัน ทำให้พวกกลุ่มของ นน ไม่ชอบสวย จนสวยมาขอโทดและทำทุกอย่างเพื่อให้กลุ่มกลับมาเหมือนเดิม กลับมานะ แต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนเดิมเวลาที่นนอยู่กับสวยมันทำให้นนเกร็งมากแบบบอกไม่ถูกจนเราผ่านม.3 จะขึ้นม.4 สวยยังได้อยู่ห้องเดียวกันกับ นน ถามว่านนดีใจมั้ย ? บอกได้คำเดียวว่า ไม่ !
เวลาที่เราผ่านอะไรมาด้วยกันมันนานมาล่ะนะ แต่มันไม่ทำให้นนรู้สึกสักนิดนึงเลยนะว่านนสนิทกับเขา นนได้ขึ้นม.4 มา เราก็มาเล่นกับพวก ดิว (นามแฝง) ดิวเป็นคนที่นนพึ่งเล่นด้วยแต่นนสนิทกับเขา เวลาอยู่กับดิวแล้วไม่เกร็งเหมือนที่อยู่กับสวย พลอยคือคนที่นนรักมากนะ แต่แคร์ความรู้สึกไม่มากเท่ากับ สวย ไม่รู้ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ นนแคร์ความรู้สึกของสวยนะแต่ผลที่ได้มามันคืออะไรก็ไม่รู้ นนพาเขาไปทักอย่าง จนกระทั่งทางครอบครัวของสวยไม่พอใจที่นนพาลูกสาวเขาไปเที่ยวอย่างนั้น มันยิ่งทำให้นนนั่นไม่ค่อยได้คุยกันเลยนนทำทุกอย่างนะไม่ว่าจะเป็นวิ่งตามงานให้เขา ทำทุกอย่างให้เขา แต่เขากับไม่อะไรเลย เวลาท่คะแนนออกมาสวยได้มากกว่านน นนไม่เคยว่า แต่พอนนได้เยอะกว่าเท่านั้นแหละทุกคำพูดมีหมด บางครั้งนนเหนื่อยมากนะกับเพื่อนที่วันๆต้องมานั่งคิดอยู่ตลอดนะว่าทำไมสวยถึงไม่พูดกับเรา เราต้องทำไงดี ทำไมวันนี้เำอนไม่คุยกับเราเลย เราต้องทำตัวยังไง จนบางครั้งมันทำไมนนจะเป็นประสาทตายอยู่แล้ว จนไม่รู้เรื่องที่เล่ามาทุกคนจะคิดยังไง แต่นี้มันคือการที่นนได้ระบายออกจากความรู้สึกออกได้ไม่มากเท่าไหร่แต่มันก็ทำให้นนรู้สึกดีไปนิดนึง ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบ ผิดพลาดประการใดขอโทษด้วยนะค่ะ -/\-