ผมเรียนจบและได้เข้าทำงานในที่ที่ฝึกงาน ซึ่งมันไม่ตรงกับสายที่ผมเรียนมา เหตุเพราะเค้าไม่สนใจเรื่องทหาร ผมยังติดผ่อนผันอยู่
เมษาที่ผ่านมานี้ ผมจับได้ใบดำ ผมจึงเลือกเดินตามสายที่เรียนมาโดยไปหางานใหม่ และได้สิทธิ์สัมภาษณ์งาน ณ ที่ที่หนึ่ง ซึ่งมันเป็นบริษัทใหญ่ และเป็นที่ที่ผมหวังไว้ตั้งแต่ขณะเรียนว่าอยากจะเข้าที่นี่ให้ได้
วันสัมภาษณ์ มีสอบข้อเขียนเล็กน้อยและสอบกับ HR ซึ่งผมพอทำได้ และก็ผ่านมาสัมภาษณ์ช่วงบ่ายกับแผนกโดยตรง วันนั้นที่สัมภาษณ์กับแผนก ผมคิดว่าผมแสดงความจริงใจและมุ่งมั่นที่อยากจะทำงาน ณ ที่นี่มาก แต่สุดท้ายเค้าบอกผมว่า อาจจะยังไม่ตรงกับแผนกที่เค้าต้องการ แต่เดี๋ยวจะย้ายให้สัมภาษณ์กับแผนกที่จะตรงกับผมมากกว่า ซึ่งผมก็โอเค และเค้าจะนัดวันมาให้ใหม่
ในวันถัดมา ผมโดนเรียกขึ้นสัมภาษณ์ทันที ในขณะที่สัมภาษณ์กับแผนกที่เกี่ยวข้องกับผมโดยตรงนั้น ผมโดนยิงคำถามในสิ่งที่เรียนมา แต่ผมตอบไม่ได้ เพราะทำการบ้านมาไม่ตรง และอีกส่วนหนึ่งคือลืมไปแล้ว ในหัวตอนนั้นสำหรับผม คือผมอายมาก อายมากจริงๆ เรื่องพื้นฐานผมแทบตอบไม่ได้ เหมือนไม่ได้เรียนอะไรมาเลย มันทำให้ผมหน้าชา พอผมตอบไม่ได้ เค้าก็บอกว่าต้องไปทำการบ้านมาให้เยอะกว่านี้ ผมก็ได้แต่พูดว่าจะพยายามทำให้ได้ครับ พูดซ้ำๆแบบนี้หลายรอบ ในใจผมคิดว่าผมคงไม่ได้เกิดมาเพื่อทำงานตรงสาย การออกไปขายของอาจจะเหมาะกว่า
หลังจากจบสัมภาษณ์ ผมขับรถกลับทั้งน้ำตา ไม่ได้คิดอะไรอีกแล้ว
ช่วงบ่ายวันนั้น HR โทรมา ถามผมว่าสัมภาษณ์เป็นอย่างไรบ้าง ผมก็ตอบว่าโดนยำเละครับ เค้าก็ตอบกลับมาว่า หรอ แต่เค้าให้พี่แจ้งน้องว่าเค้ารับน้องเข้าทำงานแล้วนะ...
ผมยืนมึนไปสักพักนึง ผมจำไม่ได้ว่า HR พูดอะไรต่อบ้าง แต่ราวๆจะนัดตรวจร่างกาย จะโทรมาอีก อะไรทำนองนี้ แล้วก็วางสายไป
ทำไมผมไม่รู้สึกดีใจ ผมรู้สึกแต่ว่าผมกลัว ผมกลัวสิ่งที่จะต้องเจอในงานใหม่ ผมรู้ว่ามันต้องหนักแน่ เพราะว่าขนาดสัมภาษณ์ผมยังเอาตัวไม่รอด ความรู้ผมไม่ใช่เพิ่งเรียนจบ แต่เหมือนจะต้องไปเรียนใหม่มากกว่า
ผมไม่รู้จะทำอะไรต่อไปแล้วครับ เพราะการเตรียมตัวผมอาจจะต้องใช้คำว่าใหม่ทั้งหมดเลย ผมไม่แน่ใจว่ามันจะผ่านไปได้ไหม เพราะในตอนสัมภาษณ์ พี่หัวหน้าแผนกเค้าย้ำกับผมหลายรอบว่า การผ่านโปรจะคิดสองครั้ง ไม่ผ่านคือไล่ออก ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าพี่เค้าจะพูดทำไม เพราะผมคิดว่ายังไงก็ไม่ติด ตอนนี้ผมรู้แล้วครับ และผมกลัว
ขอโทษที่พิมมายืดยาว ขอบคุณมากจริงๆครับที่เข้ามาอ่านและรับฟัง
ผมอยากระบายและขอคำแนะนำครับ
เมษาที่ผ่านมานี้ ผมจับได้ใบดำ ผมจึงเลือกเดินตามสายที่เรียนมาโดยไปหางานใหม่ และได้สิทธิ์สัมภาษณ์งาน ณ ที่ที่หนึ่ง ซึ่งมันเป็นบริษัทใหญ่ และเป็นที่ที่ผมหวังไว้ตั้งแต่ขณะเรียนว่าอยากจะเข้าที่นี่ให้ได้
วันสัมภาษณ์ มีสอบข้อเขียนเล็กน้อยและสอบกับ HR ซึ่งผมพอทำได้ และก็ผ่านมาสัมภาษณ์ช่วงบ่ายกับแผนกโดยตรง วันนั้นที่สัมภาษณ์กับแผนก ผมคิดว่าผมแสดงความจริงใจและมุ่งมั่นที่อยากจะทำงาน ณ ที่นี่มาก แต่สุดท้ายเค้าบอกผมว่า อาจจะยังไม่ตรงกับแผนกที่เค้าต้องการ แต่เดี๋ยวจะย้ายให้สัมภาษณ์กับแผนกที่จะตรงกับผมมากกว่า ซึ่งผมก็โอเค และเค้าจะนัดวันมาให้ใหม่
ในวันถัดมา ผมโดนเรียกขึ้นสัมภาษณ์ทันที ในขณะที่สัมภาษณ์กับแผนกที่เกี่ยวข้องกับผมโดยตรงนั้น ผมโดนยิงคำถามในสิ่งที่เรียนมา แต่ผมตอบไม่ได้ เพราะทำการบ้านมาไม่ตรง และอีกส่วนหนึ่งคือลืมไปแล้ว ในหัวตอนนั้นสำหรับผม คือผมอายมาก อายมากจริงๆ เรื่องพื้นฐานผมแทบตอบไม่ได้ เหมือนไม่ได้เรียนอะไรมาเลย มันทำให้ผมหน้าชา พอผมตอบไม่ได้ เค้าก็บอกว่าต้องไปทำการบ้านมาให้เยอะกว่านี้ ผมก็ได้แต่พูดว่าจะพยายามทำให้ได้ครับ พูดซ้ำๆแบบนี้หลายรอบ ในใจผมคิดว่าผมคงไม่ได้เกิดมาเพื่อทำงานตรงสาย การออกไปขายของอาจจะเหมาะกว่า
หลังจากจบสัมภาษณ์ ผมขับรถกลับทั้งน้ำตา ไม่ได้คิดอะไรอีกแล้ว
ช่วงบ่ายวันนั้น HR โทรมา ถามผมว่าสัมภาษณ์เป็นอย่างไรบ้าง ผมก็ตอบว่าโดนยำเละครับ เค้าก็ตอบกลับมาว่า หรอ แต่เค้าให้พี่แจ้งน้องว่าเค้ารับน้องเข้าทำงานแล้วนะ...
ผมยืนมึนไปสักพักนึง ผมจำไม่ได้ว่า HR พูดอะไรต่อบ้าง แต่ราวๆจะนัดตรวจร่างกาย จะโทรมาอีก อะไรทำนองนี้ แล้วก็วางสายไป
ทำไมผมไม่รู้สึกดีใจ ผมรู้สึกแต่ว่าผมกลัว ผมกลัวสิ่งที่จะต้องเจอในงานใหม่ ผมรู้ว่ามันต้องหนักแน่ เพราะว่าขนาดสัมภาษณ์ผมยังเอาตัวไม่รอด ความรู้ผมไม่ใช่เพิ่งเรียนจบ แต่เหมือนจะต้องไปเรียนใหม่มากกว่า
ผมไม่รู้จะทำอะไรต่อไปแล้วครับ เพราะการเตรียมตัวผมอาจจะต้องใช้คำว่าใหม่ทั้งหมดเลย ผมไม่แน่ใจว่ามันจะผ่านไปได้ไหม เพราะในตอนสัมภาษณ์ พี่หัวหน้าแผนกเค้าย้ำกับผมหลายรอบว่า การผ่านโปรจะคิดสองครั้ง ไม่ผ่านคือไล่ออก ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าพี่เค้าจะพูดทำไม เพราะผมคิดว่ายังไงก็ไม่ติด ตอนนี้ผมรู้แล้วครับ และผมกลัว
ขอโทษที่พิมมายืดยาว ขอบคุณมากจริงๆครับที่เข้ามาอ่านและรับฟัง