<[^_^]> สักวา นักศึกษา แพทย์กลุ่มหนึ่ง.....เรียนแล้วทึ่ง ถึงกลไก ในสมอง

สักวา นักศึกษา แพทย์กลุ่มหนึ่ง   เรียนแล้วทึ่ง ถึงกลไก ในสมอง
เรื่องความคิด ความจำ จึงไตร่ตรอง           อยากจะลอง นึกย้อนกลับ ลำดับความ
ว่าสิ่งแรก ที่จำได้ อะไรหรือ                      เพื่อนหารือ คือเมื่อไหร่ คิดไถ่ถาม
เพื่อนคนแรก ลองย้อนคิด นึกติดตาม        ตอบคำถาม สามขวบปี ที่เริ่มจำ

จำได้ว่า แม่พาไป เนอสเซอรี่                   จำได้ดี ร้องไห้จ้า ช่างน่าขำ
ถ้านึกย้อน ก่อนหน้านี้ ไม่มีจำ                  ไม่ได้อำ จำไม่ได้ เลยจริงๆ
คนที่สอง ลองคิดดู ตรูเก่งกว่า                 จำได้ว่า แม่ทายา มหาหิงส์
ด้วยปวดท้อง จนร้องไห้ ไม่ประวิง            แม่รีบทา มหาหิงส์ ชิงไล่ลม

ตอนนั้นหรือ คือตอนที่ มีโคลิค                ปวดระริก แม่ก็คอย ประคบประหงม
ในตอนนั้น ฉันยังไม่ ได้หย่านม               ต้องปวดท้อง ร้องระงม จมน้ำตา
ปวดแบบนี้ มักมีใน สองสามเดือน           ยังจำได้ ไม่เคยเลือน เลยเพื่อนจ๋า
ด้วยเหตุนี้ ที่จำได้ สิ่งแรกมา                  ประมาณว่า อายุได้ สองสามเดือน

เพื่อนคนสาม ติดตามอยู่ กลัวน้อยหน้า    หากแย่กว่า เดี๋ยวถูกว่า ด่าเชือดเฉือน
จึงตอบว่า ข้าจำได้ แต่ลางเลือน             ตอนนั้นเหมือน จะเป็นวัน Valentine
จำได้ว่า ตอนขาไป ไปกับพ่อ                 แปลกจริงหนอ พอขากลับ พ่อกลับหาย
กลับกับแม่ แต่ว่าอยู่ ภายในกาย            จำความได้ อุ่นสบาย ในท้องเลย !

ความจำดี เป็นสิ่งที่ แสนวิเศษ               ฟังสมเหตุ สมผลดี นะพี่เอ๋ย
แต่บางครั้ง อย่างเรื่องร้าย ใช่เสบย        ไฉนเลย ไม่เคยลืม ยังจดจำ
เรื่องนินทา คนว่าร้าย หรือป้ายสี            คนเรานี้ คิดให้ดี ก็น่าขำ
เรื่องปวดใจ ที่ใครด่า ว่าปรักปรำ            อยากลืมหมด กลับจดจำ เวรกรรมจริง

นักปรัชญา ว่าความจำ คือฉลาด            แต่ลืมได้ คือสามารถ ปราดเปรื่องยิ่ง
คือปัญญา คืออีคิว everything              ลืมน่ะหรือ คือทุกสิ่ง ยิ่งกว่าจำ
ลืมล้มเหลว ที่เคยทำ คือสำเร็จ             ลืมความหิว คือทีเด็ด เคล็ดอิ่มหนำ
ลืมอ่อนแอ คือใจเพชร เคล็ดผู้นำ         ลืมความผิด คนอื่นทำ คืออภัย

ลืมกับจำ ต้องทำให้ ได้สมดุล              ผิดแล้วจำ ทำให้คุณ ได้แก้ไข
แต่ถ้าผิด ติดเป็นปม ขมขื่นใจ              ลืมมันไป ได้ก็ดี เป็นศรีตัว
เป็นแมงเม่า เข้าหุ้นผิด อย่าติดใจ        อาจต้องจำ แล้วทำใหม่ ไม่ปวดหัว
แต่ถ้าจำ ตอกย้ำใจ ให้เจ็บตัว              เป็นปมชั่ว ทำมัวหมอง ต้องลืมเอย



วันนี้เป็นสักวาวันสุขที่ลงใต้นิดนึง แล้ววกกลับขึ้นเหนือครับ
คือผมเริ่มด้วยทะลึ่งเล็กน้อย (นักศึกษาแพทย์) แล้วมาบวกกับเรื่อง "จำกับลืม" ที่ได้รับมาทาง Line ครับ
ข้อความหนึ่งที่โดนใจผมมากๆเลย คือที่ว่า  " จำ คือ ฉลาด     ลืม คือ ปัญญา " ครับ
เลยขอคัดลอกเขามาส่วนหนึ่งนะครับ

" คนที่ใจกว้าง มักจำความดีของคนอื่น
คนที่ใจแคบ มักจำความไม่ดีของคนอื่น
คนที่จำความดีของคนอื่นไม่ได้ ยากจะมีจิตสำนึกคุณ
คนที่เอาแต่จำความไม่ดีของคนอื่น ชีวิตยากที่มีความสงบสุข

ชีวิตเราไม่ยืนยาว ฝีกลืมกันบ้าง
อย่าปล่อยให้สี่ห้องหัวใจ เต็มไปด้วยความพยาบาท ความผูกใจเจ็บ ความคับแค้น ความเกลียดชัง
จนไม่เหลือที่ให้ใส่สิ่งดีๆ
เรามาลองฝึกลืมกันบ้างเถอะ ! "

ยาวเกินไปแระ ขอให้ทุกท่านโชคดีนะครับ

ป.ล.
1. ขอโทษทีนะครับ ช่วงนี้งานผมเยอะสุดๆ เมื่อวานเลยโพสต์สักวาไม่ได้ ยุ่งตั้งแต่เช้ายันเย็นเลย
2. สัปดาห์หน้าผมลาพักร้อนนะครับ จะพา Nobby ไปเที่ยวหัวหิน ถิ่นมีหอย ดังนั้น สัปดาห์หน้าไม่มีสักวานะครับ
3. ถ้ากลับมาเริ่มมีสักวาวันไหน ผมจะส่งหลังไมค์ไปให้ขาประจำ (ที่เข้ามาห้องสักวาแทบทุกวันน่ะครับ) ถ้าใครอยากให้ผมส่งหลังไมค์เตือน ก็ลงชื่อไว้ได้เลย ที่ คห. 1 นะครับ