ลูกขวบหกเดือน หนัก 10.1 สูง 81 กินนมแม่ตั้งแต่เกิด ช่วงขวบนึงลองกินนมวัว ปรากฎว่ายังแพ้อยู่ ขวบครึ่งก็ยังแพ้ กินแล้วผื่นขึ้น ทำให้ไม่ได้กินนมอื่นเลยนอกจากเต้าแม่ ซึ่งนมก็คงจะเหลือน้อยมากแล้ววันนึงจะได้ถึงสามออนซ์รึเปล่าไม่รู้
พอครบนัดหาหมอตรวจพัฒนาการ ฉีดวัคซีน หมอก็บอกว่ายังตัวเล็ก ขอน้ำหนักเพิ่มอีกหน่อย และให้นมชงสูตรสำหรับเด็กแพ้นมวัวมากิน ซึ่งลูกไม่ยอมกิน จะกินทีต้องบังคับขืนใจกันจนนมเข้าจมูก แม่เครียด ลูกเครียดดิ้นรนปัดป้อง ร้องไห้ ขัดขืน ต่อต้านทุกอย่าง
เราเครียดมากในแต่ละวัน ป้อนอาหารหลัก แต่ละมื้อก็สาหัสแล้ว ป้อนกันเป็นชั่วโมง ในชั่วโมงที่ป้อนไม่ใช่ว่าจะป้อนง่ายๆ ทุกคำที่เข้าปากต้องหลอกล่อ ทำทุกวิถีทาง ไหนจะผลไม้อีก ไม่มีอะไรเข้าปากลูกได้ง่ายๆเลย เด็กบางคนกินยาก เค้าอาจมีนมขวดนมชงนมกล่องที่ชื่นชอบแล้วดูดจากขวดเอา ก็ยังได้อาหารทดแทนบ้าง แต่ลูกเราไม่มีขวด กินนมวัวก็ไม่ได้ เวลาเราป้อนข้าวก็พยายามจะป้อนให้ได้ปริมาณเพียงพอกับลูกที่สุด เพราะขนาดป้อนจำนวนไม่น้อย นน.ก็ยังไม่มาก ถ่าไม่ตื๊อป้อนไม่รู้จะผอมแค่ไหน แล้วทุกมิ้อไม่มีใครป้อนลูกได้แม้แต่คนเดียว มันรู้สึกเหนื่อยมากก วันๆไม่อยากลุกไม่อยากตื่น ไม่อยากให้มีพรุ่งนี้ เหนื่อยแต่ละวันมากๆ เหนื่อยกายเหนื่อยใจ
ทำไมลูกเลี้ยงยากแบบนี้
บางทีก็แอบคิดว่า น่าจะเลี้ยงนมชงมาแต่แรก ไม่น่าให้กินนมแม่นาน พอโต นมวัวกินไม่ได้ นมชงก็กินไม่เป็น คนเลี้ยงเหนื่อยมากกกกก
เราเลี้ยงลูกผิดทาง ผิดวิธี หรือทำอะไรผิดตรงไหนในการเลี้ยง ทำไมถึงเลี้ยงแล้วทุกข์ ไม่มีความสุขเลย เวลาลูกกินยาก ก็นับหนึ่งถึงล้าน หงุดหงิด หัวเสีย จะประสาทมากๆๆเลย
เราเลี้ยงเค้าผิดรึเปล่า พยายามเลี้ยงตามตำรา ตามทฤษฎีทุกอย่าง นมขวดไม่เคยดูด ตอนนี้กินน้ำจากแก้วจากหลอด เหมือนจะดูดี แต่ทำไมมันเหนื่อย เห็นบางคนห้าหกขวบยังดูดนมขวด ดูแบ่งเบาภาระได้ นอนดูดเอง ชิล สบาย บางทียังอยากย้อนเวลากลับไปให่กินนมชงไปซะอาจจะสบายกว่านี้
คำระบายจากคนเหนื่อยและทุกข์กับการเลี้ยงลูกค่ะ เครียดจริงๆ
***ทำไมเลี้ยงลูกแล้วเครียดมากทุกข์ ไม่มีความสุขเลย***
พอครบนัดหาหมอตรวจพัฒนาการ ฉีดวัคซีน หมอก็บอกว่ายังตัวเล็ก ขอน้ำหนักเพิ่มอีกหน่อย และให้นมชงสูตรสำหรับเด็กแพ้นมวัวมากิน ซึ่งลูกไม่ยอมกิน จะกินทีต้องบังคับขืนใจกันจนนมเข้าจมูก แม่เครียด ลูกเครียดดิ้นรนปัดป้อง ร้องไห้ ขัดขืน ต่อต้านทุกอย่าง
เราเครียดมากในแต่ละวัน ป้อนอาหารหลัก แต่ละมื้อก็สาหัสแล้ว ป้อนกันเป็นชั่วโมง ในชั่วโมงที่ป้อนไม่ใช่ว่าจะป้อนง่ายๆ ทุกคำที่เข้าปากต้องหลอกล่อ ทำทุกวิถีทาง ไหนจะผลไม้อีก ไม่มีอะไรเข้าปากลูกได้ง่ายๆเลย เด็กบางคนกินยาก เค้าอาจมีนมขวดนมชงนมกล่องที่ชื่นชอบแล้วดูดจากขวดเอา ก็ยังได้อาหารทดแทนบ้าง แต่ลูกเราไม่มีขวด กินนมวัวก็ไม่ได้ เวลาเราป้อนข้าวก็พยายามจะป้อนให้ได้ปริมาณเพียงพอกับลูกที่สุด เพราะขนาดป้อนจำนวนไม่น้อย นน.ก็ยังไม่มาก ถ่าไม่ตื๊อป้อนไม่รู้จะผอมแค่ไหน แล้วทุกมิ้อไม่มีใครป้อนลูกได้แม้แต่คนเดียว มันรู้สึกเหนื่อยมากก วันๆไม่อยากลุกไม่อยากตื่น ไม่อยากให้มีพรุ่งนี้ เหนื่อยแต่ละวันมากๆ เหนื่อยกายเหนื่อยใจ
ทำไมลูกเลี้ยงยากแบบนี้
บางทีก็แอบคิดว่า น่าจะเลี้ยงนมชงมาแต่แรก ไม่น่าให้กินนมแม่นาน พอโต นมวัวกินไม่ได้ นมชงก็กินไม่เป็น คนเลี้ยงเหนื่อยมากกกกก
เราเลี้ยงลูกผิดทาง ผิดวิธี หรือทำอะไรผิดตรงไหนในการเลี้ยง ทำไมถึงเลี้ยงแล้วทุกข์ ไม่มีความสุขเลย เวลาลูกกินยาก ก็นับหนึ่งถึงล้าน หงุดหงิด หัวเสีย จะประสาทมากๆๆเลย
เราเลี้ยงเค้าผิดรึเปล่า พยายามเลี้ยงตามตำรา ตามทฤษฎีทุกอย่าง นมขวดไม่เคยดูด ตอนนี้กินน้ำจากแก้วจากหลอด เหมือนจะดูดี แต่ทำไมมันเหนื่อย เห็นบางคนห้าหกขวบยังดูดนมขวด ดูแบ่งเบาภาระได้ นอนดูดเอง ชิล สบาย บางทียังอยากย้อนเวลากลับไปให่กินนมชงไปซะอาจจะสบายกว่านี้
คำระบายจากคนเหนื่อยและทุกข์กับการเลี้ยงลูกค่ะ เครียดจริงๆ