ถ้ายาวไป อ่าน คห 1เลย
ปล.อยากให้อ่านนะครับ
ขอเกริ่นก่อนว่า ปัจจุบันผมอายุ 25 ปี ผมรักเธอคนนี้มาเกือบ2ปี ตัวผมเองไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ตั้งแต่ 7 ขวบ แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า
เมื่อก่อนตอบคบกัน ผมยังทำงานกับที่บ้าน (ธุรกิจของที่บ้าน) ส่วนแฟนผมอยู่ที่ภูเก็ต
เมื่อเวลาผ่านไป เสียงในใจผมก็เรียกร้องว่าทำยังไงถึงจะได้อยู่ไกล้ๆกัน คิดหลายหนทางมาก เช่น ผมไปหางานทำที่ภูเก็ต , ให้เธอมาอยู่บ้านผม , ออกไปหางานทำที่จังหวัดอื่นทั้งสองคน คิดไปต่างๆนาๆ และสุดท้ายก็ลงเอยที่ ผมเลือกที่จะไปหางานทำที่ภูเก็ต และแล้วโอกาสก็มาถึง ผมได้งานที่ภูเก็ตเป็น graphic design เงินเดือนที่ 2x,xxx ส่วนทางบ้านผมไม่ขัดอะไรแต่ได้เสนอทางเลือกมาคือ จะยกธุรกิจให้ทำต่อ ส่วนจะไปหาแฟนเดือนละกี่ครั้งก็ ตามแต่มีเวลา แต่ผมก็เลือกที่จะไป ก่อนมาแม่บอกกับผมว่า "ถ้าไม่ไหวก็กลับบ้านเรานะลูก "
(ที่ผมเลือกไปเพราะ คุณพ่อของแฟนมีปัญหาเรื่องสุขภาพมาก ส่วนพ่อแม่ผมยังแข็งแรง)
พอผมมาอยู่ที่ภูเก็ต ช่วงแรก แฟนผมยังตกงานอยู่ แต่ก็ไม่ไช่ปัญหาอะไร เพราะ ผมก็ให้เธอทุกเดือน เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะครับ เธออยู่บ้านเธอ ส่วนผมอยู่หอ เวลาคุณพ่อของแฟนไม่สบายผมกับแฟนก็อาสาไปเฝ้าทุกครั้ง เวลาคุณพ่อต้องไปผ่าตัดที่กรุงเทพผมกับแฟนก็จะเป็นคนพาไป ศ ส อ ผมก็จะไปนอนที่บ้านของแฟน นอนหน้าทีวี กับคุณแม่ และแฟน แม่ของแฟนรักและเอนดูผมมาก ท่านบอกว่าผมเป็นเหมือนลูกคนนึง
เมื่อเวลาผ่านไป แฟนผมก็ได้งาน ประจำที่ค่อนข้างมั่นคง ที่บริษัทประกันภัย สีฟ้า จากการแนะนำของพี่สาว ชีวิตเราทั้งคู่ดูเหมือนจะราบรื่นและแล้ว บริษัทของผมก็เริ่มมีปัญหา เงินไม่จ่ายบ้าง จ่ายช้าบ้าง ผมก็รู้ได้ทันทีว่าอยู่ไม่ได้แล้ว เลยหาทางออก ด้วยการ เปิดร้าน อาหารเล็กๆ โดยมีคุณแม่ของแฟนช่วยออกเงิน +กับเงินเก็บของผม ( ผมถนัดการทำอาหารควาหวานมาก เพราะ ที่บ้านของแม่ ทำขนมไทยขาย สงสัยมันอยู่ในสายเลือด )
ทางบ้านของแฟนก็เสนอว่า ให้ผมไปอยู่ที่บ้าน แฟนเลย จะได้ดูแลพ่อแม่ได้ด้วย ผมก็ตกลง ขายของช่วงแรกๆ ก็พอไปได้ ได้ประมาณวันละ 1,xxx ช่วงแรกที่ขาย ผมขายขนมจีน กาแฟ และเบเกอรี่ ขนมจีนคุณแม่ของแฟน อาสาจะช่วยทำให้เพราะคุณแม่เกรียรอายุราชการแล้ว แต่ขายไปได้สักพัก เจอช่วงปิดเทอมพอดี +กับ แถวนี้มีการสร้างถนน รายได้เลยหดลงมาก ผมเห็นว่า แม่ตื่นมาทำทุกเช้า ท่านเหนื่อย ผมก็เลยเปลี่ยนมาทำเอง 1เดือน ที่รายได้ หดหายไปบ้าง พี่สาวของแฟนก็เลย โยนงาน graphic ของเพื่อน มาให้ทำเป็นฟรีแลน
ปัญหามันเริ่มตรงที่ว่า อยู่ๆไปผมเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆในใจว่า พี่สาวของแฟนต้องมีอะไรสักอย่าง สัญชาตญาน มันบอก ว่าต้องคิดอะไรเล๋กๆน้อยๆแน่ๆ ผมมาอยู่บ้านเธอ เหมือนเป็นการมารบกวนไหม หรือว่าอย่างไร และแล้ว ปัญหาก็เกิดเมื่องาน graphic นั้น มันช้า เพราะต้อง ส่งแบบ ส่ง แนวคิดอะไรไปเสนอ กว่าเขาจะตอบหรือจะตกลงกันได้ก็ ใช้เวลา พี่สาวแฟนก็เลยมีปัญหากับแฟน ด้วยการที่ว่า ผมขี้เกียจ ใช้เวลาไม่เป็น ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่พอ คงจะดูแลน้องสาวเขาไม่ได้ แฟนผมก็้เข้าข้างผม แฟนเลยมีปากเสียงกับพี่นิดหน่อย ไม่ได้รุนแรงอะไร แต่ปัญหามันหันหัวมาเข้าหาผมด้วยการที่ว่า ผมเป็นต้นเหตุ ให้พี่น้องทะเลาะกัน ซึ่งมันก็จริง พี่สาวเขาก็เลยมาคุยก้บผม บอกว่า" ยังไงก็ต้องออก เพราะ จะได้โตขึ้น " แต่ ผมรู้สึกว่าเหตุผลที่แท้จริงคือ พี่น้องทะเลาะกัน ส่วนแฟนผมเสนอทางเลือกคือ ให้ไปหาหออยู่แล้วหางานประจำ ผมก็เลยคิดไม่ตกว่าจะผ่านปัญหาไปได้อย่างไร
สิ่งที่ ผมอยากจะ ถามก็คือ
1 ผมจะกลับบ้านไปธุรกิจที่บ้านดีไหมครับ เป็นทางที่ผมคิดว่า จะเก็บเงินมาขอแฟนแต่งงาน ได้เร็วที่สุด 1m ไม่น่าเกิน 2ปี
2 ถ้าผมกลับบ้าน นี่ ผมเหมือนหนีปัญหาไหมครับ
3 การที่ผมอยู่บ้านแฟน คนอื่น จะมองว่า ยังไม่แต่งแล้วอยู่ด้วยกันได้ไง
แต่ผมคิดว่า ผมมาอยู่ เพราะ จะได้ดูแล พ่อแฟน กับแม่แฟนด้วย แม่ของแฟนก็รักผมเหมือนลูกคนนึง ความคิดของผมเป็นสิ่งผิดไหมครับ
และสุดท้าย ผมรักแฟน และผมอยากแต่งงาน กับเธอคนนี้ จากก้นบึ้งของหัวใจ
ผมควรทำอย่างไรกับปัญหานี้ และ ทำยังไงถึงจะได้แต่งงาน
ปล.อยากให้อ่านนะครับ
ขอเกริ่นก่อนว่า ปัจจุบันผมอายุ 25 ปี ผมรักเธอคนนี้มาเกือบ2ปี ตัวผมเองไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ตั้งแต่ 7 ขวบ แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า
เมื่อก่อนตอบคบกัน ผมยังทำงานกับที่บ้าน (ธุรกิจของที่บ้าน) ส่วนแฟนผมอยู่ที่ภูเก็ต
เมื่อเวลาผ่านไป เสียงในใจผมก็เรียกร้องว่าทำยังไงถึงจะได้อยู่ไกล้ๆกัน คิดหลายหนทางมาก เช่น ผมไปหางานทำที่ภูเก็ต , ให้เธอมาอยู่บ้านผม , ออกไปหางานทำที่จังหวัดอื่นทั้งสองคน คิดไปต่างๆนาๆ และสุดท้ายก็ลงเอยที่ ผมเลือกที่จะไปหางานทำที่ภูเก็ต และแล้วโอกาสก็มาถึง ผมได้งานที่ภูเก็ตเป็น graphic design เงินเดือนที่ 2x,xxx ส่วนทางบ้านผมไม่ขัดอะไรแต่ได้เสนอทางเลือกมาคือ จะยกธุรกิจให้ทำต่อ ส่วนจะไปหาแฟนเดือนละกี่ครั้งก็ ตามแต่มีเวลา แต่ผมก็เลือกที่จะไป ก่อนมาแม่บอกกับผมว่า "ถ้าไม่ไหวก็กลับบ้านเรานะลูก "
(ที่ผมเลือกไปเพราะ คุณพ่อของแฟนมีปัญหาเรื่องสุขภาพมาก ส่วนพ่อแม่ผมยังแข็งแรง)
พอผมมาอยู่ที่ภูเก็ต ช่วงแรก แฟนผมยังตกงานอยู่ แต่ก็ไม่ไช่ปัญหาอะไร เพราะ ผมก็ให้เธอทุกเดือน เราไม่ได้อยู่ด้วยกันนะครับ เธออยู่บ้านเธอ ส่วนผมอยู่หอ เวลาคุณพ่อของแฟนไม่สบายผมกับแฟนก็อาสาไปเฝ้าทุกครั้ง เวลาคุณพ่อต้องไปผ่าตัดที่กรุงเทพผมกับแฟนก็จะเป็นคนพาไป ศ ส อ ผมก็จะไปนอนที่บ้านของแฟน นอนหน้าทีวี กับคุณแม่ และแฟน แม่ของแฟนรักและเอนดูผมมาก ท่านบอกว่าผมเป็นเหมือนลูกคนนึง
เมื่อเวลาผ่านไป แฟนผมก็ได้งาน ประจำที่ค่อนข้างมั่นคง ที่บริษัทประกันภัย สีฟ้า จากการแนะนำของพี่สาว ชีวิตเราทั้งคู่ดูเหมือนจะราบรื่นและแล้ว บริษัทของผมก็เริ่มมีปัญหา เงินไม่จ่ายบ้าง จ่ายช้าบ้าง ผมก็รู้ได้ทันทีว่าอยู่ไม่ได้แล้ว เลยหาทางออก ด้วยการ เปิดร้าน อาหารเล็กๆ โดยมีคุณแม่ของแฟนช่วยออกเงิน +กับเงินเก็บของผม ( ผมถนัดการทำอาหารควาหวานมาก เพราะ ที่บ้านของแม่ ทำขนมไทยขาย สงสัยมันอยู่ในสายเลือด )
ทางบ้านของแฟนก็เสนอว่า ให้ผมไปอยู่ที่บ้าน แฟนเลย จะได้ดูแลพ่อแม่ได้ด้วย ผมก็ตกลง ขายของช่วงแรกๆ ก็พอไปได้ ได้ประมาณวันละ 1,xxx ช่วงแรกที่ขาย ผมขายขนมจีน กาแฟ และเบเกอรี่ ขนมจีนคุณแม่ของแฟน อาสาจะช่วยทำให้เพราะคุณแม่เกรียรอายุราชการแล้ว แต่ขายไปได้สักพัก เจอช่วงปิดเทอมพอดี +กับ แถวนี้มีการสร้างถนน รายได้เลยหดลงมาก ผมเห็นว่า แม่ตื่นมาทำทุกเช้า ท่านเหนื่อย ผมก็เลยเปลี่ยนมาทำเอง 1เดือน ที่รายได้ หดหายไปบ้าง พี่สาวของแฟนก็เลย โยนงาน graphic ของเพื่อน มาให้ทำเป็นฟรีแลน
ปัญหามันเริ่มตรงที่ว่า อยู่ๆไปผมเริ่มมีความรู้สึกแปลกๆในใจว่า พี่สาวของแฟนต้องมีอะไรสักอย่าง สัญชาตญาน มันบอก ว่าต้องคิดอะไรเล๋กๆน้อยๆแน่ๆ ผมมาอยู่บ้านเธอ เหมือนเป็นการมารบกวนไหม หรือว่าอย่างไร และแล้ว ปัญหาก็เกิดเมื่องาน graphic นั้น มันช้า เพราะต้อง ส่งแบบ ส่ง แนวคิดอะไรไปเสนอ กว่าเขาจะตอบหรือจะตกลงกันได้ก็ ใช้เวลา พี่สาวแฟนก็เลยมีปัญหากับแฟน ด้วยการที่ว่า ผมขี้เกียจ ใช้เวลาไม่เป็น ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่พอ คงจะดูแลน้องสาวเขาไม่ได้ แฟนผมก็้เข้าข้างผม แฟนเลยมีปากเสียงกับพี่นิดหน่อย ไม่ได้รุนแรงอะไร แต่ปัญหามันหันหัวมาเข้าหาผมด้วยการที่ว่า ผมเป็นต้นเหตุ ให้พี่น้องทะเลาะกัน ซึ่งมันก็จริง พี่สาวเขาก็เลยมาคุยก้บผม บอกว่า" ยังไงก็ต้องออก เพราะ จะได้โตขึ้น " แต่ ผมรู้สึกว่าเหตุผลที่แท้จริงคือ พี่น้องทะเลาะกัน ส่วนแฟนผมเสนอทางเลือกคือ ให้ไปหาหออยู่แล้วหางานประจำ ผมก็เลยคิดไม่ตกว่าจะผ่านปัญหาไปได้อย่างไร
สิ่งที่ ผมอยากจะ ถามก็คือ
1 ผมจะกลับบ้านไปธุรกิจที่บ้านดีไหมครับ เป็นทางที่ผมคิดว่า จะเก็บเงินมาขอแฟนแต่งงาน ได้เร็วที่สุด 1m ไม่น่าเกิน 2ปี
2 ถ้าผมกลับบ้าน นี่ ผมเหมือนหนีปัญหาไหมครับ
3 การที่ผมอยู่บ้านแฟน คนอื่น จะมองว่า ยังไม่แต่งแล้วอยู่ด้วยกันได้ไง
แต่ผมคิดว่า ผมมาอยู่ เพราะ จะได้ดูแล พ่อแฟน กับแม่แฟนด้วย แม่ของแฟนก็รักผมเหมือนลูกคนนึง ความคิดของผมเป็นสิ่งผิดไหมครับ
และสุดท้าย ผมรักแฟน และผมอยากแต่งงาน กับเธอคนนี้ จากก้นบึ้งของหัวใจ