สวัสดีครับ
ผมจะมาเล่าเรื่องญาติของผมคนนึงครับ ขอเรียกชื่อว่า "ก" ละกัน เมื่อประมาณ 2-3 ปีก่อน ย่าผมส่งให้ไปเรียนซัมเมอร์ที่อังกฤษกับ ก. ซึ่ง ก. ก็พาเพื่อนมันมาด้วยคนนึง เมื่อเดินทางมาถึงอังกฤษแล้วพวกผม 3 คน ก็ได้พักอยู่ที่บ้านของครอบครัวฝรั่ง 1 เดือน ในตอนแรกๆนั้นก็อยู่ด้วยกันดีมาก พอเข้า 2-3 วันแรก สันดานของญาติผมคนนั้นก็เริ่มออกแววขึ้นมา เริ่มจากวันปฐมนิเทศ(เรียกงั้นรึเปล่า) ซึ่งทุกคนก็จะรวมตัวกันรับแฟ้มเอกสารประกอบการเรียน แล้วทีนี้ ก. มันก็ฝากแฟ้มไว้ที่ผม แต่ผมขี้เกียจถือไว้จึงฝากประชาสัมพันธ์เอาไว้ แล้ววันต่อมาก็เป็นวันเรียนวันแรก ไอ ก. ก็ถามว่าแฟ้มมันอยู่ไหน ผมยังไม่ทันได้ตอบมันก็โชว์หมัดจะต่อยหน้าผม แต่ตอนนั้นออดเข้าห้องเรียนดังพอดีผมเลยรอดไป หลังจากนั้นผมจึงไปเอาแฟ้มมันคืนไปให้ ซึ่งมันก็กลับทำหน้าตาเย็นชาแทนที่จะขอบคุณสักคำก็ไม่มี และตอนนั้นมีพวกรุ่นราวคราวเดียวกันกับผมที่มาเรียนด้วยประมาณ 5-6 คน ก็ปกติจะไปเที่ยวในเมืองด้วยกันหลังเรียนตอนเช้าเสร็จ และผมก็รู้ว่า ไอ ก. เนี่ยมันแอบนินทาผมต่างๆนานาโดยที่คิดว่าผมนั้นไม่รู้ และวันนั้นพวกผมก็นั่งรถบัส(รถเมล์ 2 ชั้น ของอังกฤษ) กำลังจะกลับบ้าน ตอนนั้นผมก็หาที่นั่งแล้วนั่งลง ตอนนั้นอยู่ๆ ไอ ก. มันก็กระชากเสื้อผม มันคิดว่าผมไปแย่งที่มันทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้ตั้งใจจะแย่งเลย แล้วมันก็ชอบทำตัวเหมือนหาเรื่องหลายครั้งมากนับวันยิ่งเกลียดขี้หน้าเรื่อยๆ จนวันนึงตอนนั้นไปเที่ยวเมือง bath แล้วพวกผมก็แวะร้านสตาร์บัคเสร็จ กำลังจะเดินไปร้านค้า ตอนนั้นผมหาโทรศัพท์ไม่เจอ จึงเดินกลับไปที่ร้านกาแฟอีกรอบนึงเพื่อดูที่โต๊ะแต่ก็ไม่เจอเลยนึกได้ว่าฝากเพื่อนในกลุ่มไว้ เท่านั้นแหละมันก็ด่ามาว่า "รู้มั้ยว่าทำคนอื่นเสียเวลาสนุกมากหรอ" ตอนนั้นผมนี่เลือดขึ้นหน้าเลยจะต่อยหน้ามันสักทีละ แต่ไม่อยากจะมีปัญหากับแม่มันด้วยเลยเงียบๆไว้
จนวันที่ผมกลับมาถึงไทย ย่าก็ถามผมว่า "ไปซัมเมอร์แล้วสนิทกับไอ ก. ขึ้นมามั้ย" ผมก็ตอบไปตรงๆว่า "ไม่เลย เกลียดขี้หน้ามันมากๆ" หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้เจอมันอีก
ผิดมั้ยถ้าผมจะเกลียดญาติตัวเองแบบนี้?
ผมจะมาเล่าเรื่องญาติของผมคนนึงครับ ขอเรียกชื่อว่า "ก" ละกัน เมื่อประมาณ 2-3 ปีก่อน ย่าผมส่งให้ไปเรียนซัมเมอร์ที่อังกฤษกับ ก. ซึ่ง ก. ก็พาเพื่อนมันมาด้วยคนนึง เมื่อเดินทางมาถึงอังกฤษแล้วพวกผม 3 คน ก็ได้พักอยู่ที่บ้านของครอบครัวฝรั่ง 1 เดือน ในตอนแรกๆนั้นก็อยู่ด้วยกันดีมาก พอเข้า 2-3 วันแรก สันดานของญาติผมคนนั้นก็เริ่มออกแววขึ้นมา เริ่มจากวันปฐมนิเทศ(เรียกงั้นรึเปล่า) ซึ่งทุกคนก็จะรวมตัวกันรับแฟ้มเอกสารประกอบการเรียน แล้วทีนี้ ก. มันก็ฝากแฟ้มไว้ที่ผม แต่ผมขี้เกียจถือไว้จึงฝากประชาสัมพันธ์เอาไว้ แล้ววันต่อมาก็เป็นวันเรียนวันแรก ไอ ก. ก็ถามว่าแฟ้มมันอยู่ไหน ผมยังไม่ทันได้ตอบมันก็โชว์หมัดจะต่อยหน้าผม แต่ตอนนั้นออดเข้าห้องเรียนดังพอดีผมเลยรอดไป หลังจากนั้นผมจึงไปเอาแฟ้มมันคืนไปให้ ซึ่งมันก็กลับทำหน้าตาเย็นชาแทนที่จะขอบคุณสักคำก็ไม่มี และตอนนั้นมีพวกรุ่นราวคราวเดียวกันกับผมที่มาเรียนด้วยประมาณ 5-6 คน ก็ปกติจะไปเที่ยวในเมืองด้วยกันหลังเรียนตอนเช้าเสร็จ และผมก็รู้ว่า ไอ ก. เนี่ยมันแอบนินทาผมต่างๆนานาโดยที่คิดว่าผมนั้นไม่รู้ และวันนั้นพวกผมก็นั่งรถบัส(รถเมล์ 2 ชั้น ของอังกฤษ) กำลังจะกลับบ้าน ตอนนั้นผมก็หาที่นั่งแล้วนั่งลง ตอนนั้นอยู่ๆ ไอ ก. มันก็กระชากเสื้อผม มันคิดว่าผมไปแย่งที่มันทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้ตั้งใจจะแย่งเลย แล้วมันก็ชอบทำตัวเหมือนหาเรื่องหลายครั้งมากนับวันยิ่งเกลียดขี้หน้าเรื่อยๆ จนวันนึงตอนนั้นไปเที่ยวเมือง bath แล้วพวกผมก็แวะร้านสตาร์บัคเสร็จ กำลังจะเดินไปร้านค้า ตอนนั้นผมหาโทรศัพท์ไม่เจอ จึงเดินกลับไปที่ร้านกาแฟอีกรอบนึงเพื่อดูที่โต๊ะแต่ก็ไม่เจอเลยนึกได้ว่าฝากเพื่อนในกลุ่มไว้ เท่านั้นแหละมันก็ด่ามาว่า "รู้มั้ยว่าทำคนอื่นเสียเวลาสนุกมากหรอ" ตอนนั้นผมนี่เลือดขึ้นหน้าเลยจะต่อยหน้ามันสักทีละ แต่ไม่อยากจะมีปัญหากับแม่มันด้วยเลยเงียบๆไว้
จนวันที่ผมกลับมาถึงไทย ย่าก็ถามผมว่า "ไปซัมเมอร์แล้วสนิทกับไอ ก. ขึ้นมามั้ย" ผมก็ตอบไปตรงๆว่า "ไม่เลย เกลียดขี้หน้ามันมากๆ" หลังจากวันนั้นผมก็ไม่ได้เจอมันอีก