ผมเพิ่งรู้ตัวเองว่าผมเห็นแก่ตัวมาก.............ผมเห็นแก่ตัวมากขนาดไหน ?
ในวันนี้เป็นงานวันเกิด (หรืออยากจะร้องเพลงก็ไม่ทราบได้)ของคนภายในซอยที่ผมอาศัยอยู่
ซึ่งมันเป็นซอยตัน (แต่สามารถเลี้ยวกลับรถได้ที่บริเวณกลางซอย ถนนกว้างพอที่รถยนต์ 2 คันแล่นสวนกันได้พอดี)
บ้านผมและเพื่อนบ้านอีก 3 หลัง ที่สนิทสนมกันมากที่สุดอยู่บริเวณท้ายซอยพอดี เมื่อเข้าไปในซอยจนจะสุดซอย
จะมีบ้าน 2 หลัง ซ้ายมือ และ 2 หลัง ขวามือ ที่สนิทกันมากที่สุดกว่าบ้านหลังอื่นๆ (ทั้งค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์
ฝากจ่ายกันได้) รถยนต์ก็จอดในบ้าน (จอดรถยนต์บ้านใครบ้านมันอยู่แล้ว จะไม่มาจอดรถหน้าบ้านคนอื่นเด็ดขาด
ถ้าจะจอดก็จะขอกันก่อนทุกครั้ง) บ้านผมอยู่หลังซ้ายมือ ถัดไปก็เป็นบ้านหลังสุดซอยทางซ้ายมือ
ส่วนบ้านที่จัดงานวันเกิด(หรืออยากจะร้องเพลง)อยู่ก่อนถึงบ้านผม 2 หลัง ร้องเพลงกันตั้งแต่ 9.00 น.เป็นต้นมา
ด้วยเครื่องขยายเสียง ไม่น่าจะต่ำกว่า 100 วัตต์ ได้ยินตั้งแต่กลางซอยถึงท้ายซอย
ช่วงกลางวันก็ไม่เท่าไหร่ครับเพราะสามารถนำรถเข้าออกได้ตามปกติเพราะมีรถจอดอยู่ด้านซ้ายมือ 2-3 คัน เท่านั้น
และจอดชิดกับรั้วบ้าน แต่ในช่วงเย็น 18.00 น. มีทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์จอดกันเยอะขึ้น เรียงลำดับคือ
รถยนต์ 2 คัน รถจักรยานยนต์ 2 คัน (จอดห่างหันในระยะห่างที่สามารถจอดรถยนต์ได้อีก 1 คัน และเหลือที่ว่าง
พอให้จอดรถจักรยานยนต์ 2 คันนั้นได้พอดี ) รถยนต์ 2 คัน และคันสุดท้าย จอดขนานกับรถยนต์ 2 คัน ทีกล่าวมา
ไม่สามารถนำรถใดๆเข้าและออกจากบ้าน 4 หลังสุดท้ายได้เลยแม้กระทั่งจักรยาน
ในตอนนั้นผมก็กำลังจะนำรถยนต์เข้าบ้านพอดี และด้วยความปรารถนาดี กับเพื่อนบ้านอีก 3 หลังที่เหลือ
ที่กำลังจะเลิกงานและกลับบ้านตอน 19.00 - 20.00 น. ของทุกๆวันทำงาน
เลยไปพูดกับบ้านที่จัดงานวันเกิด(หรืออยากจะร้องเพลง)ว่าให้เลื่อนรถจักรยานยนต์ทั้ง 2 คันให้ชิดกันหน่อย
แล้วนำรถยนต์ที่จอดขนานกับเขา(ที่ปิดทางเข้าออก)นำไปจอดที่ว่างที่เหลือ
จะได้นำรถเข้าออกบ้านทั้ง 4 หลังที่เหลือได้ แต่เขาก็ช่างเข้าใจในตัวผมเป็นอย่างดี ดีกว่าที่ผมเข้าใจตัวเองอีกนะ
เขาบอกว่า "แค่นี้เอง เห็นแก่ตัวไปได้ ถนนก็ถนนสาธารณะ แค่จอดแค่เดี๋ยวเดียวเอง เดี๋ยวก็นำรถออกไปแล้ว "
นั่นทำให้ผมเข้าใจว่าจริงๆแล้วผมเป็นคนเห็นแก่ตัวมาก ? ไม่คำนึงถึงเพื่อนบ้านที่อยู่ร่วมกันตลอดมา ?
แล้วคุณๆคิดว่าผมเห็นแก่ตัวมากขนาดไหน ? ผมอยากรู้ตัวเองจริงๆครับ ?
ป.ล. บ้านที่จัดงานวันเกิด(หรืออยากจะร้องเพลง)เพิ่งจะหยุดร้องเพลงไปเมื่อ เที่ยงคืน เมื่อกี้เอง
ผมก็อยากไปบอกเขานะว่า เลิกร้องเพลงตอน 4 ทุ่มได้ไหม? พรุ่งนี้ต้องทำงานแต่เช้า อยากนอน...........
ผมเพิ่งรู้ตัวเองว่าผมเห็นแก่ตัวมาก.............ผมเห็นแก่ตัวมากขนาดไหน ?
ในวันนี้เป็นงานวันเกิด (หรืออยากจะร้องเพลงก็ไม่ทราบได้)ของคนภายในซอยที่ผมอาศัยอยู่
ซึ่งมันเป็นซอยตัน (แต่สามารถเลี้ยวกลับรถได้ที่บริเวณกลางซอย ถนนกว้างพอที่รถยนต์ 2 คันแล่นสวนกันได้พอดี)
บ้านผมและเพื่อนบ้านอีก 3 หลัง ที่สนิทสนมกันมากที่สุดอยู่บริเวณท้ายซอยพอดี เมื่อเข้าไปในซอยจนจะสุดซอย
จะมีบ้าน 2 หลัง ซ้ายมือ และ 2 หลัง ขวามือ ที่สนิทกันมากที่สุดกว่าบ้านหลังอื่นๆ (ทั้งค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์
ฝากจ่ายกันได้) รถยนต์ก็จอดในบ้าน (จอดรถยนต์บ้านใครบ้านมันอยู่แล้ว จะไม่มาจอดรถหน้าบ้านคนอื่นเด็ดขาด
ถ้าจะจอดก็จะขอกันก่อนทุกครั้ง) บ้านผมอยู่หลังซ้ายมือ ถัดไปก็เป็นบ้านหลังสุดซอยทางซ้ายมือ
ส่วนบ้านที่จัดงานวันเกิด(หรืออยากจะร้องเพลง)อยู่ก่อนถึงบ้านผม 2 หลัง ร้องเพลงกันตั้งแต่ 9.00 น.เป็นต้นมา
ด้วยเครื่องขยายเสียง ไม่น่าจะต่ำกว่า 100 วัตต์ ได้ยินตั้งแต่กลางซอยถึงท้ายซอย
ช่วงกลางวันก็ไม่เท่าไหร่ครับเพราะสามารถนำรถเข้าออกได้ตามปกติเพราะมีรถจอดอยู่ด้านซ้ายมือ 2-3 คัน เท่านั้น
และจอดชิดกับรั้วบ้าน แต่ในช่วงเย็น 18.00 น. มีทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์จอดกันเยอะขึ้น เรียงลำดับคือ
รถยนต์ 2 คัน รถจักรยานยนต์ 2 คัน (จอดห่างหันในระยะห่างที่สามารถจอดรถยนต์ได้อีก 1 คัน และเหลือที่ว่าง
พอให้จอดรถจักรยานยนต์ 2 คันนั้นได้พอดี ) รถยนต์ 2 คัน และคันสุดท้าย จอดขนานกับรถยนต์ 2 คัน ทีกล่าวมา
ไม่สามารถนำรถใดๆเข้าและออกจากบ้าน 4 หลังสุดท้ายได้เลยแม้กระทั่งจักรยาน
ในตอนนั้นผมก็กำลังจะนำรถยนต์เข้าบ้านพอดี และด้วยความปรารถนาดี กับเพื่อนบ้านอีก 3 หลังที่เหลือ
ที่กำลังจะเลิกงานและกลับบ้านตอน 19.00 - 20.00 น. ของทุกๆวันทำงาน
เลยไปพูดกับบ้านที่จัดงานวันเกิด(หรืออยากจะร้องเพลง)ว่าให้เลื่อนรถจักรยานยนต์ทั้ง 2 คันให้ชิดกันหน่อย
แล้วนำรถยนต์ที่จอดขนานกับเขา(ที่ปิดทางเข้าออก)นำไปจอดที่ว่างที่เหลือ
จะได้นำรถเข้าออกบ้านทั้ง 4 หลังที่เหลือได้ แต่เขาก็ช่างเข้าใจในตัวผมเป็นอย่างดี ดีกว่าที่ผมเข้าใจตัวเองอีกนะ
เขาบอกว่า "แค่นี้เอง เห็นแก่ตัวไปได้ ถนนก็ถนนสาธารณะ แค่จอดแค่เดี๋ยวเดียวเอง เดี๋ยวก็นำรถออกไปแล้ว "
นั่นทำให้ผมเข้าใจว่าจริงๆแล้วผมเป็นคนเห็นแก่ตัวมาก ? ไม่คำนึงถึงเพื่อนบ้านที่อยู่ร่วมกันตลอดมา ?
แล้วคุณๆคิดว่าผมเห็นแก่ตัวมากขนาดไหน ? ผมอยากรู้ตัวเองจริงๆครับ ?
ป.ล. บ้านที่จัดงานวันเกิด(หรืออยากจะร้องเพลง)เพิ่งจะหยุดร้องเพลงไปเมื่อ เที่ยงคืน เมื่อกี้เอง
ผมก็อยากไปบอกเขานะว่า เลิกร้องเพลงตอน 4 ทุ่มได้ไหม? พรุ่งนี้ต้องทำงานแต่เช้า อยากนอน...........