สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นกระทู้แรกที่ตั้งเลย
คือเรารู้จักคนนึงมาเกือบ 7 ปีแล้วค่ะ ตอนนั้นเราชอบเค้ามากแต่เค้าชอบคนอื่นค่ะ เราเสียใจมากเลยพยายามตัดใจ
หลังจากนั้นเราก็ไปมีแฟน พอเลิกกับแฟน เราก็ได้คุยกับเค้าบ้าง ทุกครั้งที่คุยกันก็รู้สึกสนิทกันเหมือนเดิมค่ะ
ถึงแม้จะห่างหายกันไปนานแค่ไหนก็ตาม แต่ก็คุยแบบเพื่อนนะคะไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น
แต่ตั้งแต่ตุลาที่แล้ว ได้มีโอกาสไปเจอเค้าค่ะ หลังจากนั้นมา เราก็คุยกันทุกวัน และเค้าก็ดูคุยดีมากๆค่ะ (ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึปล่าวนะ)
นัดเจอกันบ้างแต่ไม่บ่อย แรกๆไม่คิดเลยค่ะว่าจะกลับมาชอบเค้า เพราะเห็นเค้าเป็นเพื่อนคนนึงที่สนิท (ถึงจะเคยหักอกเราก็ตาม ฮ่าๆ)
แต่หลังๆมานี่เหมือนจะชอบเค้าเข้าแล้วค่ะ พอเค้าหายไปก็รู้สึกเซ็งๆไม่อยากทำอะไร พอเค้าทักมาก็ดีใจกรี้ดลั่นบ้าน
แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ว่า ผญคนนั้น เค้าชอบมาเป็นเวลานานมากๆค่ะ (แต่แค่ชอบนะคะไม่ได้จีบ)
ชอบมา 4 ปีได้มั้ง เราเคยถามเค้านะว่าตอนนี้ยังชอบอยู่มั้ย เค้าก็ตอบกลับมาว่าช่วงนี้ยุ่งๆเลยไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วมั้ง...
คือผชคนนี้ ยอมรับเลยค่ะว่ารู้สึกสนิท และสบายใจมากๆเวลาอยู่กับเค้า ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความผูกพันรึปล่าวนะคะ
แต่มันรู้สึกดีจริงๆ เวลาได้คุย ได้เจอ หรือได้รู้ความเป็นไปของเค้า แต่อีกมุม มันก็รู้สึกหน่วงๆ แบบเหมือนเค้าไม่ชัดเจนว่าคิดอะไรอยู่
แต่เค้าก็เคยพูดค่ะ ว่าอย่าหายไปไหนนะ อยู่คุยกับแบบนี้ไปตลอดนะ แต่ก็ยังไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองค่ะ กลัวมันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้
จริงๆเราก็ไม่ได้รีบที่จะฟังคำตอบจากเค้าหรอกนะคะ แต่กลัวว่าถ้าคุยไปนานๆแล้วเกิดชอบเค้ามากขึ้นๆ จะทำให้เจ็บถ้ารู้ว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรเหมือนเรา
คือเราอยากจะถามเพื่อนๆค่ะว่า
1. การที่เค้าชอบใครคนนึงมาหลายปีนั้น มันเป็นไปได้มั้ยคะว่าเค้าจะยอมเปิดรับคนใหม่เข้ามา
2. การคุยกับเค้าทุกวันแบบนี้ มันแปลว่าเค้าสนใจเรารึปล่าวคะ หรือแค่คุยเพราะสบายใจ แก้เหงา และคิดว่าเป็นไปได้มั้ยคะ ว่าวันนึงเค้าอาจชอบเรา?
ขอบคุณนะคะ อาจจะเขียนงงๆขอโทษน้าา (._.)
การคุยกับใครคนนึงทุกวัน มันมีสิทธิมั้ยคะ ที่เค้าจะมาชอบเรา?
คือเรารู้จักคนนึงมาเกือบ 7 ปีแล้วค่ะ ตอนนั้นเราชอบเค้ามากแต่เค้าชอบคนอื่นค่ะ เราเสียใจมากเลยพยายามตัดใจ
หลังจากนั้นเราก็ไปมีแฟน พอเลิกกับแฟน เราก็ได้คุยกับเค้าบ้าง ทุกครั้งที่คุยกันก็รู้สึกสนิทกันเหมือนเดิมค่ะ
ถึงแม้จะห่างหายกันไปนานแค่ไหนก็ตาม แต่ก็คุยแบบเพื่อนนะคะไม่ได้มีอะไรมากกว่านั้น
แต่ตั้งแต่ตุลาที่แล้ว ได้มีโอกาสไปเจอเค้าค่ะ หลังจากนั้นมา เราก็คุยกันทุกวัน และเค้าก็ดูคุยดีมากๆค่ะ (ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึปล่าวนะ)
นัดเจอกันบ้างแต่ไม่บ่อย แรกๆไม่คิดเลยค่ะว่าจะกลับมาชอบเค้า เพราะเห็นเค้าเป็นเพื่อนคนนึงที่สนิท (ถึงจะเคยหักอกเราก็ตาม ฮ่าๆ)
แต่หลังๆมานี่เหมือนจะชอบเค้าเข้าแล้วค่ะ พอเค้าหายไปก็รู้สึกเซ็งๆไม่อยากทำอะไร พอเค้าทักมาก็ดีใจกรี้ดลั่นบ้าน
แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ว่า ผญคนนั้น เค้าชอบมาเป็นเวลานานมากๆค่ะ (แต่แค่ชอบนะคะไม่ได้จีบ)
ชอบมา 4 ปีได้มั้ง เราเคยถามเค้านะว่าตอนนี้ยังชอบอยู่มั้ย เค้าก็ตอบกลับมาว่าช่วงนี้ยุ่งๆเลยไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วมั้ง...
คือผชคนนี้ ยอมรับเลยค่ะว่ารู้สึกสนิท และสบายใจมากๆเวลาอยู่กับเค้า ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความผูกพันรึปล่าวนะคะ
แต่มันรู้สึกดีจริงๆ เวลาได้คุย ได้เจอ หรือได้รู้ความเป็นไปของเค้า แต่อีกมุม มันก็รู้สึกหน่วงๆ แบบเหมือนเค้าไม่ชัดเจนว่าคิดอะไรอยู่
แต่เค้าก็เคยพูดค่ะ ว่าอย่าหายไปไหนนะ อยู่คุยกับแบบนี้ไปตลอดนะ แต่ก็ยังไม่อยากคิดเข้าข้างตัวเองค่ะ กลัวมันไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้
จริงๆเราก็ไม่ได้รีบที่จะฟังคำตอบจากเค้าหรอกนะคะ แต่กลัวว่าถ้าคุยไปนานๆแล้วเกิดชอบเค้ามากขึ้นๆ จะทำให้เจ็บถ้ารู้ว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรเหมือนเรา
คือเราอยากจะถามเพื่อนๆค่ะว่า
1. การที่เค้าชอบใครคนนึงมาหลายปีนั้น มันเป็นไปได้มั้ยคะว่าเค้าจะยอมเปิดรับคนใหม่เข้ามา
2. การคุยกับเค้าทุกวันแบบนี้ มันแปลว่าเค้าสนใจเรารึปล่าวคะ หรือแค่คุยเพราะสบายใจ แก้เหงา และคิดว่าเป็นไปได้มั้ยคะ ว่าวันนึงเค้าอาจชอบเรา?
ขอบคุณนะคะ อาจจะเขียนงงๆขอโทษน้าา (._.)