ความห่างไกลหรือใจที่ไม่รู้จักพอ

เรื่องนี้เกินขึ้นเมื่อ 9เดือนที่แล่วค่ะ
ไม่ใชนามสมมุติค่ะขอใช้ชื่อจริง เราเป็นทอมชื่อฟิล์ม มีแฟนชื่อแนลค่ะ
จริงๆแล่วแฟนเราไม่ได้เปนดี้ค่ะ เค้าคบผช เรื่องมันเริ่มมากจาก ณห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เราไปเดินเล่นกับเพื่อนค่ะเดินสวนกับน้องชื่อแนล
เพื่อนของแนลเดินมาหาเราบอกเราว่ามีเพื่อนชอบชื่อแนล แต่ตอนนั้นเรามีคนคุยอยู่แล่วค่ะแต่หลังจากนั้นได้ไม่นานคุยคนเราก็หายไป เพื่อนของแนลก็ทักมาหาเรา ตอนนั้น bbm กำลังฮิตค่ะ ทักมาในbbm บอกเราว่าเพื่อนเค้าชอบพี่มากเลยน่ะไม่ลองคุยดูหรอ  หลังจากนั้นได้ไม่นานเราเลยทักเพื่อนของแนลกับไป เราขอเฟสของแนล ขอเบอร์ของแนล เราคุยกับแนลค่ะ ตอนนั้นที่คุยกันครั้งแรกน้องเค้ากำลังทำพาสเปอร์อยู่ค่ะ น้องเค้าอยู่โรงเรียนหญิงล้วนชื่อดัง กำลังบินไปแข่งวงโยที่ต่างประเทศค่ะ แต่เราคุยกันได้สักพักก็วางสายค่ะเพราะเราใช้คนล้ะเครือข่ายกันค่ะ
เรามีความรู้สึกแปลกๆแบบที่ไม่มีมานานเราตัดสินใจซื้อโทสับอีกเครื่องนึงเพื่อไว้คุยกับน้องเค้า แต่เราก็ได้คุยกันแค่วันล้ะ10นาทีค่ะ เพราะน้องเค้าต้องซ้อมเตรียมไปแข่งแล่ว ถึงจะเป็นวันล้ะ10นาทีก่อนนอนแต่ก่เปน10นาทีที่เรามีความสุขมากคะจนเราคุยกันได้2 เดือนเราเลยนัดไปดูหนังกันคะเราดูหนังเรื่องแรกด้วยกันชื่อหนังเรื่องlastsummer เรากะเอาไว้ว่าน้องเค้าจะกลัวผีแร่วหันมากอดเราแต่มันกับกันค่ะ กายเปนเราที่กัวมาก เราเปนคนที่หัวผีแต่ไหนแต่ไรแร่วค่ะ อายมากเลยค่ะบอกตรงๆ --  เราอ้ำอื่มอยู่นานค่ะจนน้องเค้าพูดว่ามีไรจะพูดก็พูดน่ะ เราเลยขอน้องเปนแฟนในโรงหนังผีเลยค่ะ ซึ่งไม่มีใครเค้าทำกันหรอก -0- ก่อนคบกันเราเคยบอกน้องเค้ากับแร่วว่าปีน่าเราต้องบินไปเรียนต่อที่ออสเตรเลีย น้องเค้าก็โอเคค่ะ  เราก่คบกัน พอวันต่อมา น้องก่ต้องบินไปแข่งที่ต่างประเทศแร่ว เราบอกตรงๆ เราทรมานมากเพราะเพิ่งคบกันแร่วต้องห่างกันขาดกันติดต่อกัน2อาทิตเต้มๆ แรกๆอะไรก่หวานเหมือนน้ำตาลเลยค่ะ  มีช่วงนึงค่ะสิ่งที่เรากัวที่สุดก็มาถึงค่ะ ตอนนั้นเป็นปิดเทอมเล้กค่ะแนลบอกเราว่าจะไปหาแม่ที่ลพบุรี เพราะครอบครัวเค้าแยกกันอยู่ค่ะ แนลอยู่กับพี่กับน้อง3คน  แนลนอกใจเราค่ะ ผชคนนั้นอยู่ลพบุรี ไปเจอกันได้ไงเราไม่รู้ค่ะ แต่เรายอมรับว่ามันหล่อมาก แต่เราเลือกที่จะไม่พูดเพราะกัวว่าจะเลิกกัน หลังจากนั้นเรื่องนั้นก่จบไปค่ะ ไม่นานมากเท่าไหร่แนลก่มีคนอื่นอีกเราจับได้ค่ะ เลิกเลยหลุดปากบอกเลิกไป แต่ไม่นานเราก่ดีกันเพราะเราทำใจไม่ได้ค่ะที่ต้องเสียแนลไป 8เดือนวันสงกาน เราพาแนลไปเล่นกับเพื่อนเราค่ะ วันแรกก่ผ่านไปด้วยดี พอมาวันที่สอง เพื่อนเราเดินมาหาค่ะบอกว่าไปดูแฟนหน่อยน่ะยืนจูบกับผชอยู่ตรงนั้นอ่ะ เราก่บอกเพื่อนว่าแฟนเราไม่ใช่คนแบบนั้น เรากัวเพื่อนมองแฟนเราไม่ดี เพื่อนเราก่บอกไม่เชื่อตามมา แล่วเพื่อนเราก่ลากเราไปค่ะ ภาพที่เหนเราช้อตค่ะ คุมสติไม่อยู่แล่ว รู้หลายครั้งต่อหลายครั้ง จนครั้งนั้นเราคุมตัวเองไม่ยุ เราพูดออกไปว่า เห้ย! พวกทำ อะไรกันว่ะ เราไม่มีสติแร่วเราจะเดินไปต่อยผชค่ะ แต่เพื่อนเดินมาดึงเราไว้ เพื่อนเราจะไปตบแฟนเราแทน เราก้ไม่อยากให้แฟนเปนไรค่ะเราทั้งห้ามเพื่อนขอเพื่อน เราได้แต่บอกตัวเองว่าคนเรามันผิดกันได้ กับไปถึงบ้านเราก่ขอแนลว่าอย่าทำแบบนั้นอีก เค้าก่รับปากเราค่ะ เข้าโหมดดาม่าเลยน่ะค่ะ อีก2เดือนเราต้องบินไปออสแล่ว ช่วงนั้นเราคบกันได้ปีกว่าๆแล่วค่ะ แนลบอกจะมาหาเราที่บ้าน เราก่นั่งเล่นกันตามปกติ ปกติเราไม่เช้คโทสับแฟนค่ะ ไม่ยุ่งกับเรื่องส่วนตัวเค้า แต่วันนั้นใจไม่ค่อยดีค่ะ เลยขอดูโทสับแนล เราเปิดไปก่ไม่เจออะไรแต่ก่ยังไม่วายที่จะหาต่อ เพราะมันคาใจค่ะ เราเปิดไปดูที่เค้าคุยกับเพื่อนในแชทรวมค่ะ เราเหนคำนึงมันจุกมากเลยค่ะ (แนลบอกเพื่อนว่า ฟิมบินไปออสเมื่อไหร่กุจะบอกเลิกฟิมแร่วมาคบกับผักกาด )ในหัวเราตอนนั้น มีแต่คำถามเต้มไปหมด ผักกาดคือใคร แล่วเราทำอะไรผิด เราร้องออกมาพร้อมวางโทสับเรียกแนลไปเคียกันในห้องค่ะถามแนลว่าถ้าต้องเลือกจะเลือกใครแนลบอกไม่เลือกใครค่ะ เราก่ไม่อยากเสียแนลไป เราเลยบอกว่างั้นก็อยู่กัน3คนนี่แหละ ใจเราตอนนั้นคิดแค่ว่าเด่วเค้าก่คงเลิกยุ่งกันแหละ เราก่ไม่คิดจะสืบหาอะไรต่อเราเชื่อว่าเค้าจะไม่ทิ้งเรา แต่หลังจากนั้นมาแนลมีไปเข้าค่ายเพื่อออกงานค่ะ เราก่คุยกันน้อยลงมาก จนแนลออกค่ายแนลบอกเหนื่อยขอพักผ่อนน่ะ แร่วพรุ่งนี้จะไปหาที่บ้านตอนเช้า เราก่โอเคไม่คิดไรมากแต่ก่กัวๆในใจแร่วแหละค่ะ พอตอนเช้ามาเอาตรงๆค่ะเรานอนไม่หลับเพราะเวลาเราจะเจอแฟนไปหาแฟนเราจะตื่นเต้นทุกครั้งไม่ว่าจะคบกันแรกๆหรือนานเปนปีแร่วก่ตาม ตกเช้ามาเรากะว่าจะโทปลุกแนลค่ะ แต่โทเท่าไหร่ก่ไม่รับสายค่ะ เราเริ่มแปลกใจว่าทำไม เราเลยตัดสินใจโทหาพี่สาวแนล พี่สาวแนลบอกเราว่าเมื่อคืนไม่ได้กับมานอนบ้านแต่ตอนนี้อยู่น่าบ้านแร่ว พี่สาวแนลบอกแปปน่ะเด่วปลุกแนลให้ แต่แล่วพาพี่สาวแนลเข้าบ้านก่ไม่เจอใครเลยเหนแต่โทสับของแนลทุกอย่างของแนลวางยุ เราร้องไห้ไม่หยุดค่ะเพราะเรากัวจะเปนแบบที่คิด เราตัดสินใจโทหาพี่สาวแนลใหม่ อีกรอบพี่สาวแนลบอกคุยกับพ่อมา เมื่อคืนแนลกับมาบ้านแร่วก่มีทอมรับไปข้างนอกบอกจะไปกินนมกันเด่วกับแร่วหายไปจนเช้าค่ะ เราก่ยิ่งมั่นใจมากขึ้นเอาตรงๆน่ะค่ะ ณ ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออก เลื่อนตั๋วบินเปนอาทิตน่าเพราะคิดว่ามันคงจะโอเคกว่านี้ถ้าไม่ได้อยู่ในที่ที่ต้องเหนแนลอีกต่อไป เวลาผ่านไปจนบ่าย3แนลโทกับมาค่ะ เรารับสายเราทำเป็นไม่รู้เรื่องอีกอย่างเคยค่ะ จนพี่สาวแนลพูดเข้ามาในสายค่ะว่าพอเถอะสงสารฟิมมันบ้างมันรู้ทุกอย่างหมดแร่ว เราเลยเริ่มเปิดประเด้นแต่ถามอะไรแนลก่ไม่ตอบเราเลยบอกแนลว่า นั่งรถมาบ้านเค้ามาเคียกันที่บ้าน เราเคียกันยุพักนึงค่ะ แนลถามเรามา1ประโยคว่า (กุทำอะไรให้รักกุหนักหนาว่ะ)ในหัวเราตอนนั้น ถามมาแบบนี้คือไม่เคยรักกันเลยหรอ ? แต่เราได้แค่คิดค่ะ เราได้แต่อ้อนวอนไม่ให้เค้าไป เราขอเบอร์ทอมคนนั้น อ่อลืมบอกไปค่ะคนล่าสุดเป็นทอมค่ะ แนลให้เบอร์ปลอมเรามาค่ะ แนลแคร์คนนั้นมาก ดูจากท่าทางอะไรต่างๆเหมือนตอนนั้นเรากายเปนชู้ไปแล่ว เคียกันไม่ลงตัวค่ะเราก่เลยให้แนลกับบ้านไปเพราะเราต้องเตรียมของไปออสแร่ว แต่เราก่ไม่วายที่จะคุยกับทอมคนนั้นให้ได้ค่ะ เราเลยเอาโทสับแนลส่งโคสไอดีไลน์เข้าไอโฟนเรา ทอมคนนั้นเปนรุ่นพี่ค่ะ ที่สำคัญทอมคนนั้นมีแฟนแร่วค่ะ แต่มายุ่งกับแฟนเรา เริ่มประโยคที่เราคุยกับเค้า เราขอให้เค้าเลิกยุ่งกับแนล แต่คำตอบที่ได้มาคือเค้าบอกเราว่าเค้าเลิกย่งกับแนลไม่ได้ เค้ารักแนลมาก เราจุกมากค่ะมาบอกรักแฟนเราให้เราฟัง เราเลยลากแชทมาเคียกัน3คนให้รู้กันไป ให้แนลเลือกแต่แนลก่ตอบมาเหมือนเดิมค่ะไม่เลือกใครเลย เราเลยถามอีกรอบทั้งอ้อนวอนทั้งขอร้อง แนลตอบกับมาอีกรอบมันทำให้เราล้มทั้งยืนจุกจนร้องไม่ออก เราแค่คิดว่าแนลจะเลือกเรา แนลตอบเรากับมาว่าแนลเลือกผักกาดแร่วน่ะ เราไม่มีแรงจะทำอะไรเลยค่ะได้แต่ร้องไห้ ไม่กี่วันแนลก่โทมาหาเราค่ะ แนลบอกอยากกับมาคบกับเราน่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าตัวเองรักใคร แนลบอกให้เราลองหายไปแนลอยากแน่ใจว่าแนลรักใคร เราก้เลยทำตามค่ะ ก่อนวางสายแนลบอกเราว่าถ้าเราเลิกกันจิงๆ แนลจะตามหาฟิมสักวันเราจะกับมารักกันใหม่ อีก2วันก่อนบินเราทักไปหาแนลเราถามแนลว่าจะไปส่งเค้าที่สนามบินมั้ย แนลบอกไป เราดีใจมากค่ะ แต่ก่อยากได้แนลคืนยุน่ะค่ะ เราถามแนลว่าทำไมถึงจะมาส่งล้ะ แนลตอบกับมาว่าผักกาดขอร้องให้ไปส่ง เราไปไม่เปนเลยค่ะ เราเลยบอกกับไปว่าถ้าเพราะใครขอร้องก็ไม่ต้องมา ณ ตอนนี้เราก็ยังรอแนลอยู่ค่ะ เวลาไม่ช่วยให้เราลืมแนลเลย แต่เราเชื่อว่าเรากับแนลจะต้องกับมารักกันอีกในสักวันนึง อีก2เดือนเราจะกับประเทศไทแล่วค่ะ เราจะลองง้อแนลอีกรอบค่ะ ขอคำแนะนำด้วยน่ะค่ะ แสดงความคิดเห็นหน่อยน่ะค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องย่อๆที่เราเอามาให้อ่านค่ะ เป็นรักที่เราทำใจไม่ได้ เป็นผญที่เราให้เค้าได้ทุกอย่าง ถ้าแนลได้เข้ามาอ่าน ฟิมอยากบอกแนลว่าฟิมรักแนลน่ะ ฟิมยังรอแนลอยู่น่ะ ฟิมไม่มีใครฟิมยังไม่มีแฟนใหม่น่ะแนล แพรวารัตนาภรณ์