สวัสดีคับ ปกติผมจะเป็นคนอ่านเสมอ แต่วันนี้ผมจะขอมาเล่าเรื่องราวความรักของผม
มันเป็นรักแรกของผมเลยก็ว่าได้ ผมคบกับแฟนมา 2 ปีกว่า ๆ แล้วคับ จุดเริ่มต้นมาจากเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันคับ ตอนนั้นเปิดเทอม ม.4 แรก ๆ กำลังแตกเนื้อหนุ่มเลย ผมก็แอบมองสาว ๆ ในห้องเรียนใหม่นะ แต่ผมไปสะดุดตาที่เธอ เธอไม่ใช่คนสวย ไม่ใช่คนน่ารักด้วย แต่ผมรู้สึกว่าเธอมีเสน่ห์ เวลายิ้มน่ารักมาก ๆ แต่ผมก็ไม่ได้เข้าไปทักทายอะไร เป็นเพื่อนร่วมห้องกันตามปกติ ผมชอบแกล้งเธอด้วยซ้ำไป ชอบดึงผม สกัดขาให้เธอล้มงานถนัดผมเลย เวลาแกล้งแล้วสนุกดี ถึงผมจะแกล้งแรงแค่ไหนเธอก็ไม่โกรธ นี้แหละที่ทำให้เธอน่ารัก 55 บ้างทีเธอก็มีแอบนอยเล็ก ๆ ที่ผมแกล้งแต่เธอก็จะยิ้มกลับมาตลอดนั้นแหละยิ่งทำให้เธอน่ารักไปอีกขั้น >< เธอจะสนิทกับเพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ผม เวลาพักก็จะมานั่งคุยนู้นนี้นั้นเยอะแยะไปหมดแล้วก็จะชอบมาแย่งที่นั่งผมด้วย บ้างทีผมก็มั่นไส้เธออยากจะดึงผมเธอให้หัวเธอหลุดออกไปเลย (ซาดิสคับบบ) แต่ผมก็ชอบนะ เวลาเธอมานั่งใกล้ ๆ แบบนี้
เริ่มปลายเทอมแล้ว เพื่อน ๆ ในกลุ่มผมก็มีแฟนกันหมดผมนี้เหงาเลย นั่งเล่นเกมที่บ้านทุกวัน (ติดเกมคับ) แล้วไลน์ผมก็เด้ง ! ซึ่งมันนาน ๆ ทีจะเด้งขึ้นมา ผมก็คิดในใจเลยว่า เพื่อนทักมาชวนเล่นเกมแน่ ก็เปิดดูแล้วก็ตกใจ ไลน์ที่เด้งมานั้นไม่ใช่เพื่อนที่ชวนเลนเกมแต่เป็นเธอ อู้หู้ ! ผมนี้ช็อคเลย เธอทักมาว่า "ทำไรอยู่" ด้วยนิสัยเฉย ๆ ของผมก็ตอบไปนิ่ง ๆ ว่า "เล่นเกม" แล้วเธอก็ตอบมาว่า "งั้นไม่กวนแล้วนะ" ผมก็ไม่รู้เหตุผลที่เธอทักมาหรอกแต่ผมนี้
ปล่อยเกมทิ้งไว้เพื่อมาตอบเธอว่า "ไม่กวนคุยได้" แล้วเราก็คุยกันก็นานพอสมควร มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกดี นั้นแหละเป็นจุดเริ่มต้นของความรักของผม ผมไม่รู้ว่าผมชอบเธอตอนไหน แต่ที่ผมรู้คือ ผมชอบเธอขึ้นมาจริง ๆ แล้วละ ยิ่งเราคุยไลน์กันมาขึ้นมันก็ยิ่งทำให้ผมชอบเธอมากขึ้นไปด้วย เธอยิ้มเก่ง ชอบทำตัวตลก ไม่ห่วงสวยเลย เหมือนในชีวิตเธอไม่ค่อยมีเรื่องให้ซีเรียส ตลกได้ทั้งวันจริง ๆ
ผมคุยกับเธอได้สักพักนึง ผมก็รู้ว่าเธอมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ตอนนั้นผมรู้สึกหึงมากเลยแต่ก็พูดไม่ได้เราไม่ได้เป็นรัยกันนี้เนาะ จนวันนึงผมตัดสินใจขอเธอเป็นกิ๊ก เพราะผมไม่กล้าขอเธอเป็นแฟน เธอก็ตอบตกลงผมนะ ว่าเราเป็นกิ๊กกันก็ได้ ตอนนั้นดีใจมาก ๆ เลย และมันทำให้ผมรู้สึกว่าอยากจะเป็นเจ้าของเธอขึ้นมาทันที แต่ผมก็รู้ว่าเธอคงไม่ได้จริงจังกับผมมากเพราะว่าเธอยังคงชอบคน ๆ นั้นอยู่และดูเหมือนเธอจะชอบเขามาก ๆ ด้วย ตอนนั้นมันทำให้ผมนอยมากครับ
ก่อนปิดเทอมเป็นวันเกิดของเธอ ก่อนหน้านั้นเธอบอกกับผมว่า "ผู้หญิงก็อยากได้ของขวัญที่ดีที่สุดในวันที่สำคัญที่สุด" เพราะประโยคนั้นเลยทำให้ผมกลับมานอนคิดทบทวนตีลังกาคิดว่าผมจะทำไรให้เธอในวันเกิดดี ผมตัดสินใจซื้อของขวัญที่เบสิกที่สุดคือตุ๊กตาหมี แล้วก็เค้ก พร้อมกับแปะกระดาษเล็ก ๆ ไว้ข้างกล่อง ผมขอเธอเป็นแฟนในวันเกิดของเธอ ในกระดาษผมเขียนขอเธอเป็นแฟน แต่เธอก็ไม่ตอบผม ในใจคิดว่าเธอคงตอบว่าไม่หรือไม่ก็คงจะไม่ตอบผมแล้ว แต่สิ่งที่ผมหวังก็เป็นจริง เพราะเธอตอบตกลง ผมนี้ลุ้นยิ่งกว่าลุ้นหวยอีกครับ ดีใจมาก ๆ ทำไรไม่ถูกเลย
ความรักของเราเริ่มต้นได้ดีครับ แต่พอช่วง 3 เดือนไปน่ะ ผมรู้สึกแย่มากเลย เธอยังคงคุยกับคนนั้นอยู่ (คนที่เธอชอบ) ผมน้อยใจนะที่ทำไมคนที่เธอชอบตอนแรกนั้นไม่ใช่ผม และเหมือนว่าผมจะไม่มีสิทธิ์ที่จะหึงหวงเธอได้เลย แต่ผมก็บอกเธอไม่ได้เพราะกลัวเสียเธอไป ผมจะถามเธอเสมอว่า "รักเค้าไม" เธอก็จะตอบเหมือนเดิมว่า "รอเวลาก่อนคำว่ารักพูดตอนนี้ยังเร็วไปนะ" ผมนี้นอยหนักกว่าเดิมคับ เธอเป็นคนที่พูดคำว่ารักยากมาก ๆ
จนเราคบกันได้ห้าเดือน เราได้ไปเที่ยวด้วยกันพร้อมกับกลุ่มเพื่อน ๆ ของเธอ เธอเป็นคนที่ค่อนข้างเพื่อนเยอะอยู่กับเพื่อนตลอดเวลาแต่วันนั้นเราได้อยู่ด้วยกันสองคน ได้ปรับความเข้าใจกัน ในหลาย ๆ เรื่อง มันเลยทำให้ความรักของเราเริ่มดีขึ้นในระดับนึง ช่วง 5 เดือนแรกมันเป็นช่วงเวลาที่แย่สำหรับผมมาก ผมคิดมากจนอยากจะเลิกกันเธอเพราะผมอึดอัดแต่บอกใครไม่ได้ แต่จากที่เราได้คุยกันวันนั้นมันก็เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ความรักของเรามันดีมาก ๆ ครับ เราคบกันนานจนเธอพูดคำว่ารักเต็มปากแล้ว ช่วง 1 ปีอะไรก็ดีไปหมด แฮปปี้มาก ๆ และยิ่งคบกันนาน ๆ เธอก็ยิ่งน่ารักครับ ทุก ๆ คืนเธอจะให้ผมส่งเธอนอน เธอถึงจะหลับบ้างวันก็ต้องร้องเพลงบ้างวันก็ต้องเล่านิทานมั้ง เธอจะงอแงเหมือนเด็กเวลาอยากได้ของ 555 เธอชอบทำตัวเป็นเด็กชอบอ้อน ซึ้งมันน่ารักมาก ๆ และผมก็ชอบเวลาเธออ้อนด้วย (เขินครัชช)
ตอนนี้ผมก็คบกับเธอ 2 ปีกว่าแล้วมันมาถึงจุดเปลี่ยนอีกครั้ง เพราะเราต้องอยู่ไกลกันผมเกลียดมาก ๆ ตอนที่เราต้องอยู่ไกลกันเพราะเวลาเราทะเลาะกันง้อยากมาก เธอกับผมทะเลาะกันบ่อยมาก ว่างเมื่อไหร่เป็นทะเลาะ ผมเหนื่อยนะเวลาตามง้อเธอแต่ก็แปลกนะคับ ถึงเราจะทะเลาะกันแรงแค่ไหน ถึงผมจะเหนื่อยกับการง้อเธอ แต่ผมก็ยังรักเธอเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนเลย ถึงมันจะไม่หวานเหมือนตอนแรกที่คบกันแต่ผมก็ยังรักเธอเหมือนเดิมแล้วมันทำให้ผมยิ่งอยากจะดูแลเธอตลอดไป
ผมมักจะหาเรื่องราวเกี่ยวกับความรักในพันทิปเล่าให้เธอฟังก่อนนอนเสมอ และมักเธอจะบอกผมตลอดว่า "ไม่อยากฟังเรื่องนี้แล้ว ตัวเองเล่าเรื่องเกี่ยวกับรักของเรามั้งสิ เค้าอยากฟัง" แต่ผมก็ไม่เคยจะเล่าให้เธอฟังเลย ต่อไปผมคงจะได้เล่าให้เธอฟังทุก ๆ คืนแล้วละ
ขอบคุณนะคับที่อ่านเรื่องราวของผมจนจบ
เรื่องราวความรักของผม :)
มันเป็นรักแรกของผมเลยก็ว่าได้ ผมคบกับแฟนมา 2 ปีกว่า ๆ แล้วคับ จุดเริ่มต้นมาจากเป็นเพื่อนร่วมชั้นกันคับ ตอนนั้นเปิดเทอม ม.4 แรก ๆ กำลังแตกเนื้อหนุ่มเลย ผมก็แอบมองสาว ๆ ในห้องเรียนใหม่นะ แต่ผมไปสะดุดตาที่เธอ เธอไม่ใช่คนสวย ไม่ใช่คนน่ารักด้วย แต่ผมรู้สึกว่าเธอมีเสน่ห์ เวลายิ้มน่ารักมาก ๆ แต่ผมก็ไม่ได้เข้าไปทักทายอะไร เป็นเพื่อนร่วมห้องกันตามปกติ ผมชอบแกล้งเธอด้วยซ้ำไป ชอบดึงผม สกัดขาให้เธอล้มงานถนัดผมเลย เวลาแกล้งแล้วสนุกดี ถึงผมจะแกล้งแรงแค่ไหนเธอก็ไม่โกรธ นี้แหละที่ทำให้เธอน่ารัก 55 บ้างทีเธอก็มีแอบนอยเล็ก ๆ ที่ผมแกล้งแต่เธอก็จะยิ้มกลับมาตลอดนั้นแหละยิ่งทำให้เธอน่ารักไปอีกขั้น >< เธอจะสนิทกับเพื่อนที่นั่งข้าง ๆ ผม เวลาพักก็จะมานั่งคุยนู้นนี้นั้นเยอะแยะไปหมดแล้วก็จะชอบมาแย่งที่นั่งผมด้วย บ้างทีผมก็มั่นไส้เธออยากจะดึงผมเธอให้หัวเธอหลุดออกไปเลย (ซาดิสคับบบ) แต่ผมก็ชอบนะ เวลาเธอมานั่งใกล้ ๆ แบบนี้
เริ่มปลายเทอมแล้ว เพื่อน ๆ ในกลุ่มผมก็มีแฟนกันหมดผมนี้เหงาเลย นั่งเล่นเกมที่บ้านทุกวัน (ติดเกมคับ) แล้วไลน์ผมก็เด้ง ! ซึ่งมันนาน ๆ ทีจะเด้งขึ้นมา ผมก็คิดในใจเลยว่า เพื่อนทักมาชวนเล่นเกมแน่ ก็เปิดดูแล้วก็ตกใจ ไลน์ที่เด้งมานั้นไม่ใช่เพื่อนที่ชวนเลนเกมแต่เป็นเธอ อู้หู้ ! ผมนี้ช็อคเลย เธอทักมาว่า "ทำไรอยู่" ด้วยนิสัยเฉย ๆ ของผมก็ตอบไปนิ่ง ๆ ว่า "เล่นเกม" แล้วเธอก็ตอบมาว่า "งั้นไม่กวนแล้วนะ" ผมก็ไม่รู้เหตุผลที่เธอทักมาหรอกแต่ผมนี้
ปล่อยเกมทิ้งไว้เพื่อมาตอบเธอว่า "ไม่กวนคุยได้" แล้วเราก็คุยกันก็นานพอสมควร มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกดี นั้นแหละเป็นจุดเริ่มต้นของความรักของผม ผมไม่รู้ว่าผมชอบเธอตอนไหน แต่ที่ผมรู้คือ ผมชอบเธอขึ้นมาจริง ๆ แล้วละ ยิ่งเราคุยไลน์กันมาขึ้นมันก็ยิ่งทำให้ผมชอบเธอมากขึ้นไปด้วย เธอยิ้มเก่ง ชอบทำตัวตลก ไม่ห่วงสวยเลย เหมือนในชีวิตเธอไม่ค่อยมีเรื่องให้ซีเรียส ตลกได้ทั้งวันจริง ๆ
ผมคุยกับเธอได้สักพักนึง ผมก็รู้ว่าเธอมีคนที่ชอบอยู่แล้ว ตอนนั้นผมรู้สึกหึงมากเลยแต่ก็พูดไม่ได้เราไม่ได้เป็นรัยกันนี้เนาะ จนวันนึงผมตัดสินใจขอเธอเป็นกิ๊ก เพราะผมไม่กล้าขอเธอเป็นแฟน เธอก็ตอบตกลงผมนะ ว่าเราเป็นกิ๊กกันก็ได้ ตอนนั้นดีใจมาก ๆ เลย และมันทำให้ผมรู้สึกว่าอยากจะเป็นเจ้าของเธอขึ้นมาทันที แต่ผมก็รู้ว่าเธอคงไม่ได้จริงจังกับผมมากเพราะว่าเธอยังคงชอบคน ๆ นั้นอยู่และดูเหมือนเธอจะชอบเขามาก ๆ ด้วย ตอนนั้นมันทำให้ผมนอยมากครับ
ก่อนปิดเทอมเป็นวันเกิดของเธอ ก่อนหน้านั้นเธอบอกกับผมว่า "ผู้หญิงก็อยากได้ของขวัญที่ดีที่สุดในวันที่สำคัญที่สุด" เพราะประโยคนั้นเลยทำให้ผมกลับมานอนคิดทบทวนตีลังกาคิดว่าผมจะทำไรให้เธอในวันเกิดดี ผมตัดสินใจซื้อของขวัญที่เบสิกที่สุดคือตุ๊กตาหมี แล้วก็เค้ก พร้อมกับแปะกระดาษเล็ก ๆ ไว้ข้างกล่อง ผมขอเธอเป็นแฟนในวันเกิดของเธอ ในกระดาษผมเขียนขอเธอเป็นแฟน แต่เธอก็ไม่ตอบผม ในใจคิดว่าเธอคงตอบว่าไม่หรือไม่ก็คงจะไม่ตอบผมแล้ว แต่สิ่งที่ผมหวังก็เป็นจริง เพราะเธอตอบตกลง ผมนี้ลุ้นยิ่งกว่าลุ้นหวยอีกครับ ดีใจมาก ๆ ทำไรไม่ถูกเลย
ความรักของเราเริ่มต้นได้ดีครับ แต่พอช่วง 3 เดือนไปน่ะ ผมรู้สึกแย่มากเลย เธอยังคงคุยกับคนนั้นอยู่ (คนที่เธอชอบ) ผมน้อยใจนะที่ทำไมคนที่เธอชอบตอนแรกนั้นไม่ใช่ผม และเหมือนว่าผมจะไม่มีสิทธิ์ที่จะหึงหวงเธอได้เลย แต่ผมก็บอกเธอไม่ได้เพราะกลัวเสียเธอไป ผมจะถามเธอเสมอว่า "รักเค้าไม" เธอก็จะตอบเหมือนเดิมว่า "รอเวลาก่อนคำว่ารักพูดตอนนี้ยังเร็วไปนะ" ผมนี้นอยหนักกว่าเดิมคับ เธอเป็นคนที่พูดคำว่ารักยากมาก ๆ
จนเราคบกันได้ห้าเดือน เราได้ไปเที่ยวด้วยกันพร้อมกับกลุ่มเพื่อน ๆ ของเธอ เธอเป็นคนที่ค่อนข้างเพื่อนเยอะอยู่กับเพื่อนตลอดเวลาแต่วันนั้นเราได้อยู่ด้วยกันสองคน ได้ปรับความเข้าใจกัน ในหลาย ๆ เรื่อง มันเลยทำให้ความรักของเราเริ่มดีขึ้นในระดับนึง ช่วง 5 เดือนแรกมันเป็นช่วงเวลาที่แย่สำหรับผมมาก ผมคิดมากจนอยากจะเลิกกันเธอเพราะผมอึดอัดแต่บอกใครไม่ได้ แต่จากที่เราได้คุยกันวันนั้นมันก็เริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ความรักของเรามันดีมาก ๆ ครับ เราคบกันนานจนเธอพูดคำว่ารักเต็มปากแล้ว ช่วง 1 ปีอะไรก็ดีไปหมด แฮปปี้มาก ๆ และยิ่งคบกันนาน ๆ เธอก็ยิ่งน่ารักครับ ทุก ๆ คืนเธอจะให้ผมส่งเธอนอน เธอถึงจะหลับบ้างวันก็ต้องร้องเพลงบ้างวันก็ต้องเล่านิทานมั้ง เธอจะงอแงเหมือนเด็กเวลาอยากได้ของ 555 เธอชอบทำตัวเป็นเด็กชอบอ้อน ซึ้งมันน่ารักมาก ๆ และผมก็ชอบเวลาเธออ้อนด้วย (เขินครัชช)
ตอนนี้ผมก็คบกับเธอ 2 ปีกว่าแล้วมันมาถึงจุดเปลี่ยนอีกครั้ง เพราะเราต้องอยู่ไกลกันผมเกลียดมาก ๆ ตอนที่เราต้องอยู่ไกลกันเพราะเวลาเราทะเลาะกันง้อยากมาก เธอกับผมทะเลาะกันบ่อยมาก ว่างเมื่อไหร่เป็นทะเลาะ ผมเหนื่อยนะเวลาตามง้อเธอแต่ก็แปลกนะคับ ถึงเราจะทะเลาะกันแรงแค่ไหน ถึงผมจะเหนื่อยกับการง้อเธอ แต่ผมก็ยังรักเธอเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนเลย ถึงมันจะไม่หวานเหมือนตอนแรกที่คบกันแต่ผมก็ยังรักเธอเหมือนเดิมแล้วมันทำให้ผมยิ่งอยากจะดูแลเธอตลอดไป
ผมมักจะหาเรื่องราวเกี่ยวกับความรักในพันทิปเล่าให้เธอฟังก่อนนอนเสมอ และมักเธอจะบอกผมตลอดว่า "ไม่อยากฟังเรื่องนี้แล้ว ตัวเองเล่าเรื่องเกี่ยวกับรักของเรามั้งสิ เค้าอยากฟัง" แต่ผมก็ไม่เคยจะเล่าให้เธอฟังเลย ต่อไปผมคงจะได้เล่าให้เธอฟังทุก ๆ คืนแล้วละ
ขอบคุณนะคับที่อ่านเรื่องราวของผมจนจบ