หลายๆคน คงเคยเป็นเหมือนเราที่รักเพื่อนตัวเองแต่ไม่กล้า พูดอะไรออกไป เพราะกลัวจะเสียเพื่อน
เรารู้จักกับเพื่อนตั้งแต่อนุบาล พอมัธยม ต่างก็แยกย้าย
ไปเรียนคนละ รร. แต่ก็ยังติดต่อกันอยู่เรื่อยๆ เค้ามีปัญหาะไรมาปรึกษาตลอด
เหมือนต่างคนก็ชอบกัน (หรือเราคิดไปเอง555) แต่ช่วง ม.ปลาย เค้าย้ายไปเรียนอีกที่นึง คนละ จังหวัดกับเรา และเค้าทำ ผญ คนหนึ่งท้อง แต่เราก้อทำอะไรไม่ได้เก็บความรู้สึกต่อไป ตอนลูกเค้าโตเราก้อไปเที่ยวหาบ่อยๆ แล้วเค้าก้อหายไปประมาณ 3ปี
พอเค้ากลับมา รู้สึกเหมือนเค้ากับมาคุยกับเราบ่อยที่สุด ในบรรดาเพื่อนๆ ทั้งโทร ไลน์ เฟส เค้ามาคุยกับเราทุกเรื่อง ที่มาคุยไม่รู้ว่าเพราะเค้าเลิกกับแฟนที่มีลูกด้วยกันแล้วเลยไม่มีคนให้ปรึกษาหรือยังไง เค้าเหมือนมาให้ความหวังเราอีกครั้ง
ทุกทีที่คุยกันเราไม่ได้เจอกันเพราะอยู่คนล่ะที่
หลังจากที่เค้าหายไป 3ปี เราเจอกันครั้งแรก วันที่ 15 เมษา ที่บ้านของเรา วินาทีแรกที่เห็นมันทำให้ใจเต้นแรงไม่มีอะไรจะพูดจะถาม หน้าตาเค้ายังเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง ตัวหนังสือที่เขียนให้ก้อยังเหมือนเดิม คือยังรักเค้ายุใช่มั๊ย
หลังจากนั้นเค้าก้อแชท มาหาตลอด วันก่อนที่จะกลับมาเรียนเค้าก้อพยายามชวนไปนั่นนี่
เค้าจะรู้มั๊ยว่าทำให้ใครเค้าเจ็บ.... แต่ก้อทำอะไรไม่ได้ เพราะคำว่า "เพื่อน" คอยตอกย้ำทุกการกระทำ
ทรมารยิ่งกว่า คือ เค้าต้องไปเป็นทหาร อีก 2ปี เจอกันวันที่เรารับปริญญาละกัน
ยังรอเพื่อนมาหา
เคยแอบรักเพื่อนตัวเองมั๊ยยย เจ็บเนอะ
เรารู้จักกับเพื่อนตั้งแต่อนุบาล พอมัธยม ต่างก็แยกย้าย
ไปเรียนคนละ รร. แต่ก็ยังติดต่อกันอยู่เรื่อยๆ เค้ามีปัญหาะไรมาปรึกษาตลอด
เหมือนต่างคนก็ชอบกัน (หรือเราคิดไปเอง555) แต่ช่วง ม.ปลาย เค้าย้ายไปเรียนอีกที่นึง คนละ จังหวัดกับเรา และเค้าทำ ผญ คนหนึ่งท้อง แต่เราก้อทำอะไรไม่ได้เก็บความรู้สึกต่อไป ตอนลูกเค้าโตเราก้อไปเที่ยวหาบ่อยๆ แล้วเค้าก้อหายไปประมาณ 3ปี
พอเค้ากลับมา รู้สึกเหมือนเค้ากับมาคุยกับเราบ่อยที่สุด ในบรรดาเพื่อนๆ ทั้งโทร ไลน์ เฟส เค้ามาคุยกับเราทุกเรื่อง ที่มาคุยไม่รู้ว่าเพราะเค้าเลิกกับแฟนที่มีลูกด้วยกันแล้วเลยไม่มีคนให้ปรึกษาหรือยังไง เค้าเหมือนมาให้ความหวังเราอีกครั้ง
ทุกทีที่คุยกันเราไม่ได้เจอกันเพราะอยู่คนล่ะที่
หลังจากที่เค้าหายไป 3ปี เราเจอกันครั้งแรก วันที่ 15 เมษา ที่บ้านของเรา วินาทีแรกที่เห็นมันทำให้ใจเต้นแรงไม่มีอะไรจะพูดจะถาม หน้าตาเค้ายังเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง ตัวหนังสือที่เขียนให้ก้อยังเหมือนเดิม คือยังรักเค้ายุใช่มั๊ย
หลังจากนั้นเค้าก้อแชท มาหาตลอด วันก่อนที่จะกลับมาเรียนเค้าก้อพยายามชวนไปนั่นนี่
เค้าจะรู้มั๊ยว่าทำให้ใครเค้าเจ็บ.... แต่ก้อทำอะไรไม่ได้ เพราะคำว่า "เพื่อน" คอยตอกย้ำทุกการกระทำ
ทรมารยิ่งกว่า คือ เค้าต้องไปเป็นทหาร อีก 2ปี เจอกันวันที่เรารับปริญญาละกัน
ยังรอเพื่อนมาหา