ฉันคิดถึงเธออยู่ทุกช่วงเวลา ที่ยังหายใจ...

เงาโต๊ะเก่าเงียบงันในเช้าว่าง ที่เคยนั่งเคียงข้างกลับอ้างว้าง คำแนะนำเคยก้องดังกังวานกลาง กลับเงียบพรางเหลือเพียงเสียงหัวใจ ปากกาวางทับแฟ้มที่เธอเคยเปิด กลิ่นกาแฟยังเลอะโต๊ะเหมือนเคยไว้ เธอไม่อยู่แต่