เค้าว่ากันว่ารักในวัยเรียนเหมือนจุดเทียนกลางสายฝนจริงรึป่าวค้ะ?

มันเกิดขึ้นเมื่อหลายเดือนก่อน ผมต้องกลับดึกจากทำงานที่กลางเมืองกรุงเทพฯ ฝนเพิ่งหยุดตก ถนนเปียกแฉะ รถราเยอะ แต่สิ่งที่ทำให้ผมใจสั่น… ไม่ใช่รถติดหรือคนเยอะ ผมเดินจาก MRT มาที่คอนโด ผ่านตรอกเล็ก ๆ

ตอนเข้ามาเรียนมองว่าเป็นอาชีพนึงที่สามารถทำเงินได้ค่ะ + น่าจะพอเรียนรอด เพราะไม่รู้จะเรียนอะไร แต่ตอนนี้ปี 4 แล้วได้ออกฝึกสอน รู้สึกท้อมากเลยค่ะ กว่าจะผ่านพ้นแต่ละวันไป ไม่มีความสุขเลย ไม่ชอบ ไม่ได้เก

ผมเคยอ่านเจอนักวิทยาศาสตร์​คนนึง(จำชื่อไม่ได้ต้องขอโทษจริงๆคับ)​เขาเคยเขียนประมาณว่าที่เราเเทบไม่เคยพบเทคโนโลยีอวกาศของอารยธรรม​อื่นเลยหรือพบจากเเค่คำบอกเล่า(ไม่มีหลักฐานเเน่ชัด)​ เพราะ เปอเซ็น​ที่อา

จากเพจ Prapas Cholsaranon “เมืองน้ำที่หลงลืมตัวเอง” ประเทศไทยเคยเป็นเมืองที่เข้าใจน้ำ เราอยู่กับมันได้อย่างคึกคักและงดงามราวบทเห่ของดินฟ้าเราปลูกข้าวตามน้ำ เราไปมาหาสู่กันโดยล่องเรือตามน้ำ

ตอนที่ ๒ — พินัยกรรมในเงาฝน ฝนหายไปเพียงชั่วคืนเดียว แต่ท้องฟ้าเหนือกรุงเทพฯ ก็ยังคล้ำหม่นดังม่านดำที่ปกคลุมเมืองหลวงแห่งนี้ เช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดอ่อน ๆ สาดส่องลอดผ่านผ้าม่านห้องเช่าชั้นสองใน