มาแชร์เสียงของท่าน ให้เค้าได้ยินกันเถอะ!!!!

บางครั้งคนเราก็เลือกเกิดไม่ได้ เลือกฐานะทางการเงินก็ไม่ได้ และที่สำคัญบางครั้งเราไม่สามารถเลือกการศึกษาได้ด้วยตัวเอง

หลายคนมีภาระหน้าที่ที่ต้องทำ ไม่ว่าจะเป็นการดูแลครอบครัว ดูแลตัวเอง พวกเค้ามีทางเลือกที่ไม่เยอะ หลายคนเลือกที่จะเรียนอาชีวะ เรียนสายอาชีพ เตรียมตัวเพื่อนที่เป็น ฝีมือชน เป็นคนที่มีฝีมือในอนาคตเพื่อตัวเองและครอบครัว แต่การที่เค้าเลือกเดินทางนี้กลับทำให้คนภายนอกดูแคลน ดูถูก เมื่อเจอพวกเค้าก็เลี่ยงที่จะเผชิญหน้า

ถ้าเราลองมองย้อนกลับไประดับ ประถม ม.ต้น ตัวเราเองก็เพิ่งได้สังเกตว่า.... ทำไมเด็กเรียนเก่งอยู่ห้องเดียวกัน แล้วเด็กเรียนอ่อนอยู่ห้องเดียวกัน แล้วอ่อนกับอ่อนอยู่ด้วยกันเวลาไม่เข้าใจจะไปถามใคร? ถามกันเองก็คงไม่รู้เรื่อง แล้วคิดว่าเด็กเรียนอ่อนจะกล้าถามครูหรือเปล่า? แล้วถ้าถามครูจะตอบว่ายังไง พอได้อ่านบทความมันก็เศร้า สะท้อนออกมาจริงๆ

จากบทความบทหนึ่ง ที่เราได้อ่านค่ะ โดยที่กลับมามองเด็กๆ บางคนต้องการที่จะเป็นฝีมือชน ต้องการเรียนสายอาชีพ แต่ทางครอบครัวไม่ให้โอกาส

เราเลยมาลองนั่งนึกดูว่า
ทำไม? ทางครอบครัวถึงไม่ให้โอกาส
ทำไม? ภาพลบมีอิทธิพลมากกว่า ภาพดีๆ
ทำไม? การศึกษาไทยถึงให้เด็กเรียนอ่อนกับเด็กเรียนเก่งอยู่แยกกัน
และคนที่เรียนอาชีวะมา ทำไมเค้าถึงเลือกเรียนทางนี้นะ
แล้วเราจะทำยังไงให้ภาพลบพวกนี้หายไป มองภาพดีๆ มากขึ้น  เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกท่านแชร์ความคิดเห็นกันดีกว่า

ปล.โปรดคอมเม้นแบบสุภาพนะคะ