มาอัพข้อมูลครับ(มั้ง) และผมคือเจ้าของคำถามนี้ครับ
http://pantip.com/topic/33514084
ความคาดหวังของผมคือ ผมหวังว่ากรณีของผม
จะเป็นกรณีศึกษาให้ท่านที่มาเสียสละเวลาอ่านสิ่งที่ผมพิมพ์นะครับ
๑. สิ่งต่างๆที่ลูกของคุณนั้นทำหรือพูดกับคุณ เขา/เธอ ย่อมมีเหตุผลที่พูดหรือทำเสมอ
เพราะไม่มีผลลัพธ์ใดๆในโลกนี้ที่เกิดขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ หากเป็นไปได้ คุณผู้เป็นพ่อเป็นแม่
ไม่ควรคิดแค่ว่า..
๑.๑ คำพูดที่ว่า ..
ลูกนั้นเรา "เลี้ยงได้แต่ตัว" มันไม่ใช่คำพูดที่ถูก ๑๐๐ % หรอกครับ !
เพราะผมเห็นเป็นส่วนตัวว่า อะไรก็ตามที่ลูกเค้าคิดพูดหรือทำ ย่อมหล่อหลอมมาจาก
สิ่งที่คนเป็นพ่อ/แม่ ได้ปฏิบัติต่อเขา/เธอ ตั้งแต่วันที่เขาเกิดมาทั้งสิ้น.. วิธีเลี้ยงดูของพ่อแม่
ทัศนคติและทุกการกระทำและทุกพฤติกรรมที่คุณทำกับเขา/เธอ หรือได้เคยทำให้เขา/เธอเห็นในอดีต
จะเป็นตัวบ่งชี้หรืออธิบาย .. ว่าเหตุใดลูกจึงเป็นแบบที่เขา/เธอ กำลังเป็น(ในวันนี้) หรือจะเป็น(ในอนาคต)
๑.๒ คำพูดที่ว่า .. "ฉันทำอะไรผิด
หรือ ? ลูกฉันจึงเป็นแบบนี้(ในวันนี้)"
เพราะผมเห็นเป็นส่วนตัวว่า น่าจะคล้ายๆกับข้อ ๑.๑ ครับ
คือผมว่า "สิ่งที่คุณทำหรือพูดหรือสอนลูกในอดีตกับลูก" เป็นสาเหตุ ที่เขา/เธอต้องทำกับคุณครับ
.. ผมไม่อยากให้คุณไปโทษ "สิ่งแวดล้อม(เพื่อนๆของลูกที่ลูกคบ)" "ค่านิยม(ที่สังคมทำอยู่)" หรือ "การให้ศึกษาในวัยเรียน" หรอกครับ
โดยผมเห็นไปว่า "วิธีเลี้ยงลูกของพ่อแม่" นั่นแหละคือปัญหาที่แท้จริงครับ
และคำว่า
หากอยากให้เด็กดี ก็จงทำดีให้เด็กดู คือสิ่งที่ผมเห็นด้วยมากๆ
จึงเป็นข้อบ่งชี้ได้ครับ ว่าไม่ใช่คำว่า "ฉันทำอะไรผิดละเนี่ย ลูกฉันจึงเป็นแบบนี้(ในวันนี้)" หรอกครับ
น่าจะเป็นเพราะ "
เพราะฉันทำอะไรผิด
แน่ๆ ลูกฉันจึงเป็นแบบนี้(ในวันนี้)"
๑.๓ จริงอยู่ว่า "สิ่งแวดล้อม(เพื่อนๆของลูกที่ลูกคบ)" "ค่านิยม(ที่สังคมทำอยู่)" หรือ "การให้ศึกษาในวัยเรียน"
อาจส่งผลกระทบได้กับลูกๆได้.. ก็จริงครับ ผมไม่ได้เถียง แต่ผมกำลังสรุปว่า.. มันแค่เหตุผลรองครับ
ไม่ใช่สาเหตุหลักที่ทำให้ลูกๆ ทำสิ่งที่คุณผู้เป็นพ่อเป็นแม่ .. งง/เสียใจ/เศร้า/กังวล/โกรธ/เหนื่อย/ท้อ .. อะครับ
๒. คุณจะ
แก้ไข สิ่งที่คุณ(ตัดสินด้วยมุมของคุณ) โดยไปสรุปว่า "คุณ..คิดว่า"
สิ่งที่ลูกทำอยู่ลูกกำลังทำผิด ได้อย่างไร ?
อันนี้ผมเองก็ยังหาวิธีอยู่ครับ การอ่านข้อคิดดีๆ(พันทิป)และรวมถึง การถามผู้รู้นั้น(จากหลายแหล่ง) ผมว่าน่าจะช่วยได้มากครับ
แต่ผมขอตั้งข้อสังเกตุหน่อยนะครับ ว่าคุณสามารถสรุปลูก(กับสิ่งที่ลูก พูด/ทำ) ในวันนี้นั้นได้ครับ
แต่ขอว่า "ต้อง" อย่าไปมองลบครับ คุณไม่ควรตั้งธงดำครับ ว่าลูกจะไม่ดีขึ้น เพราะคุณที่เป็นพ่อ/แม่ที่กำลังอ่านอยุ่นี้
.. "ในครั้งหนึ่ง/ในหลายครั้ง" .. ของอดีตนั้น คุณก็ "น่าจะ" เคยแสบ/ซ่าส์/เกรียน กับพ่อแม่ของคุณบ้างแหละครับ(ผมคิดเอาเอง)
๓. คุณจะ
ป้องกันอนาคตของลูกที่คุณรักและห่วงเค้า..
ได้หรือไม่ ?
ได้ครับ เพราะผมเชื่อมั่นในความรัก ที่พ่อแม่มีต่อลูกของตนครับ.. ส่วนทำอย่างไรนั้น สำหรับท่านผุ้อ่านผมก็ไม่รู้วิธีเหมือนกัน
ด้วยผมเองก็กำลังหาวิธีเช่นกันครับ .. และขอพูดแบบโง่ๆแต่ดูดีนะครับ.. ผมขอเป็นกำลังใจให้ครับ(ว่าคุณจะคิดออก)
และอย่าลืมนะครับ พลังของความรักที่คุณมีต่อลูกของคุณ มันอาจมองไม่เห็นและพิสูจน์ทางวิทย์ฯไม่ได้ครับ แต่มันมี
๔. เมื่อลูกทำให้คุณ งง/เสียใจ/เศร้า/กังวล/โกรธ/เหนื่อย/ท้อ คุณจะมีจัดการ "อารมณ์" ของคุณอย่างไร ?
ผมเห็นเป็นส่วนตัวนะครับ ว่าพ่อแม่ต้องแยกให้ออกก่อนนะครับ
ว่าการ "ปล่อยปละ-ละเลย" กับการ "ปล่อยปละ-ละวาง" .. มันไม่ใช่สิ่งเดียวกันครับ
และการปล่อยปละ-ละเลย.. จะมีแต่ทำให้คุณมีเรื่องให้เครียดในอนาคตแน่ๆครับ
ส่วนการปล่อยปละละวาง โดยทำความเข้าใจกับพฤติกรรมของลูก ว่ามีสาเหตุที่มาที่ไปเพราะอะไร
ด้วยการค่อยๆคิด และคิดอย่างเข้าใจ(แบบถูกต้องไม่ใช่ถูกใจ)ครับ.
และที่สำคัญต้องไม่โทษลูกว่าโง่ .. จะดีที่สุดครับ
แค่อย่าลืมครับ ... (ผมเชื่อว่า) เราในวันนี้ที่เป็นพ่อเป็นแม่คน ครั้งหนึ่งในอดีต เราต่างก็เคยทำให้พ่อแม่ร้องไห้นะครับ !
*************************
และสำหรับท่านผุ้อ่านที่ยังไม่มีลูกหรือลูกยังเล็กนะครับ
ถ้าหากไม่เป็นการรบกวนจนเกินไป ลองอ่านที่ผมพิมพ์สักสามรอบดูนะครับ
ประโยชน์น่าจะมีครับ หรือแม้จะมีน้อย แต่ไม่ใช่ไม่มีครับ ผมเชื่ออย่างนั้นครับ(ว่ามันมี)
************************
และสำหรับท่านผู้อ่านที่เป็นลูก
ต้องขออภัยนะครับ ที่พิมพ์ยาวไป หรือ อ่านแล้วรู้สึกเสียเวลา เวิ่นเว้อ หรือ รู้สึกว่าผมเยอะ
แต่ผมขอยืนยันครับ .. ว่าถ้าพ่อแม่คุณไม่ได้จิตวิปริตผิดมนุษย์
ก็อยากให้ขอให้ลองเชื่อผมเถอะครับ
(และอย่าไปสนใจว่าผมเป็นใคร แต่ให้สนใจว่าผมพิมพ์(พูด)อะไร)
ว่าไม่ว่าพ่อแม่ของคุณนั้น
ถึงแม้ท่านจะมีพฤติกรรมที่พวกคุณใช้คำว่า "พ่อน่ารำคาญ .. แม่น่าเบื่อ"
แต่........ "พ่อแม่ของคุณ ท่านรักคุณมากๆนะครับ" ... เชื่อผม !!
เพราะหมาแมว.. มันยังรักลูกมันครับ !!!
****************************
ป.ล.
ผมคือพ่อที่กำลังมึนๆชีวิตจากกระทู้นี้ครับ
http://pantip.com/topic/33514084
มาอัพเดทครับ หวังว่าคงเกิดประโยชน์นะครับ
http://pantip.com/topic/33514084
ความคาดหวังของผมคือ ผมหวังว่ากรณีของผม
จะเป็นกรณีศึกษาให้ท่านที่มาเสียสละเวลาอ่านสิ่งที่ผมพิมพ์นะครับ
๑. สิ่งต่างๆที่ลูกของคุณนั้นทำหรือพูดกับคุณ เขา/เธอ ย่อมมีเหตุผลที่พูดหรือทำเสมอ
เพราะไม่มีผลลัพธ์ใดๆในโลกนี้ที่เกิดขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ หากเป็นไปได้ คุณผู้เป็นพ่อเป็นแม่
ไม่ควรคิดแค่ว่า..
๑.๑ คำพูดที่ว่า .. ลูกนั้นเรา "เลี้ยงได้แต่ตัว" มันไม่ใช่คำพูดที่ถูก ๑๐๐ % หรอกครับ !
เพราะผมเห็นเป็นส่วนตัวว่า อะไรก็ตามที่ลูกเค้าคิดพูดหรือทำ ย่อมหล่อหลอมมาจาก
สิ่งที่คนเป็นพ่อ/แม่ ได้ปฏิบัติต่อเขา/เธอ ตั้งแต่วันที่เขาเกิดมาทั้งสิ้น.. วิธีเลี้ยงดูของพ่อแม่
ทัศนคติและทุกการกระทำและทุกพฤติกรรมที่คุณทำกับเขา/เธอ หรือได้เคยทำให้เขา/เธอเห็นในอดีต
จะเป็นตัวบ่งชี้หรืออธิบาย .. ว่าเหตุใดลูกจึงเป็นแบบที่เขา/เธอ กำลังเป็น(ในวันนี้) หรือจะเป็น(ในอนาคต)
๑.๒ คำพูดที่ว่า .. "ฉันทำอะไรผิดหรือ ? ลูกฉันจึงเป็นแบบนี้(ในวันนี้)"
เพราะผมเห็นเป็นส่วนตัวว่า น่าจะคล้ายๆกับข้อ ๑.๑ ครับ
คือผมว่า "สิ่งที่คุณทำหรือพูดหรือสอนลูกในอดีตกับลูก" เป็นสาเหตุ ที่เขา/เธอต้องทำกับคุณครับ
.. ผมไม่อยากให้คุณไปโทษ "สิ่งแวดล้อม(เพื่อนๆของลูกที่ลูกคบ)" "ค่านิยม(ที่สังคมทำอยู่)" หรือ "การให้ศึกษาในวัยเรียน" หรอกครับ
โดยผมเห็นไปว่า "วิธีเลี้ยงลูกของพ่อแม่" นั่นแหละคือปัญหาที่แท้จริงครับ
และคำว่า หากอยากให้เด็กดี ก็จงทำดีให้เด็กดู คือสิ่งที่ผมเห็นด้วยมากๆ
จึงเป็นข้อบ่งชี้ได้ครับ ว่าไม่ใช่คำว่า "ฉันทำอะไรผิดละเนี่ย ลูกฉันจึงเป็นแบบนี้(ในวันนี้)" หรอกครับ
น่าจะเป็นเพราะ "เพราะฉันทำอะไรผิดแน่ๆ ลูกฉันจึงเป็นแบบนี้(ในวันนี้)"
๑.๓ จริงอยู่ว่า "สิ่งแวดล้อม(เพื่อนๆของลูกที่ลูกคบ)" "ค่านิยม(ที่สังคมทำอยู่)" หรือ "การให้ศึกษาในวัยเรียน"
อาจส่งผลกระทบได้กับลูกๆได้.. ก็จริงครับ ผมไม่ได้เถียง แต่ผมกำลังสรุปว่า.. มันแค่เหตุผลรองครับ
ไม่ใช่สาเหตุหลักที่ทำให้ลูกๆ ทำสิ่งที่คุณผู้เป็นพ่อเป็นแม่ .. งง/เสียใจ/เศร้า/กังวล/โกรธ/เหนื่อย/ท้อ .. อะครับ
๒. คุณจะแก้ไข สิ่งที่คุณ(ตัดสินด้วยมุมของคุณ) โดยไปสรุปว่า "คุณ..คิดว่า" สิ่งที่ลูกทำอยู่ลูกกำลังทำผิด ได้อย่างไร ?
อันนี้ผมเองก็ยังหาวิธีอยู่ครับ การอ่านข้อคิดดีๆ(พันทิป)และรวมถึง การถามผู้รู้นั้น(จากหลายแหล่ง) ผมว่าน่าจะช่วยได้มากครับ
แต่ผมขอตั้งข้อสังเกตุหน่อยนะครับ ว่าคุณสามารถสรุปลูก(กับสิ่งที่ลูก พูด/ทำ) ในวันนี้นั้นได้ครับ
แต่ขอว่า "ต้อง" อย่าไปมองลบครับ คุณไม่ควรตั้งธงดำครับ ว่าลูกจะไม่ดีขึ้น เพราะคุณที่เป็นพ่อ/แม่ที่กำลังอ่านอยุ่นี้
.. "ในครั้งหนึ่ง/ในหลายครั้ง" .. ของอดีตนั้น คุณก็ "น่าจะ" เคยแสบ/ซ่าส์/เกรียน กับพ่อแม่ของคุณบ้างแหละครับ(ผมคิดเอาเอง)
๓. คุณจะป้องกันอนาคตของลูกที่คุณรักและห่วงเค้า.. ได้หรือไม่ ?
ได้ครับ เพราะผมเชื่อมั่นในความรัก ที่พ่อแม่มีต่อลูกของตนครับ.. ส่วนทำอย่างไรนั้น สำหรับท่านผุ้อ่านผมก็ไม่รู้วิธีเหมือนกัน
ด้วยผมเองก็กำลังหาวิธีเช่นกันครับ .. และขอพูดแบบโง่ๆแต่ดูดีนะครับ.. ผมขอเป็นกำลังใจให้ครับ(ว่าคุณจะคิดออก)
และอย่าลืมนะครับ พลังของความรักที่คุณมีต่อลูกของคุณ มันอาจมองไม่เห็นและพิสูจน์ทางวิทย์ฯไม่ได้ครับ แต่มันมี
๔. เมื่อลูกทำให้คุณ งง/เสียใจ/เศร้า/กังวล/โกรธ/เหนื่อย/ท้อ คุณจะมีจัดการ "อารมณ์" ของคุณอย่างไร ?
ผมเห็นเป็นส่วนตัวนะครับ ว่าพ่อแม่ต้องแยกให้ออกก่อนนะครับ
ว่าการ "ปล่อยปละ-ละเลย" กับการ "ปล่อยปละ-ละวาง" .. มันไม่ใช่สิ่งเดียวกันครับ
และการปล่อยปละ-ละเลย.. จะมีแต่ทำให้คุณมีเรื่องให้เครียดในอนาคตแน่ๆครับ
ส่วนการปล่อยปละละวาง โดยทำความเข้าใจกับพฤติกรรมของลูก ว่ามีสาเหตุที่มาที่ไปเพราะอะไร
ด้วยการค่อยๆคิด และคิดอย่างเข้าใจ(แบบถูกต้องไม่ใช่ถูกใจ)ครับ.
และที่สำคัญต้องไม่โทษลูกว่าโง่ .. จะดีที่สุดครับ
แค่อย่าลืมครับ ... (ผมเชื่อว่า) เราในวันนี้ที่เป็นพ่อเป็นแม่คน ครั้งหนึ่งในอดีต เราต่างก็เคยทำให้พ่อแม่ร้องไห้นะครับ !
*************************
และสำหรับท่านผุ้อ่านที่ยังไม่มีลูกหรือลูกยังเล็กนะครับ
ถ้าหากไม่เป็นการรบกวนจนเกินไป ลองอ่านที่ผมพิมพ์สักสามรอบดูนะครับ
ประโยชน์น่าจะมีครับ หรือแม้จะมีน้อย แต่ไม่ใช่ไม่มีครับ ผมเชื่ออย่างนั้นครับ(ว่ามันมี)
************************
และสำหรับท่านผู้อ่านที่เป็นลูก
ต้องขออภัยนะครับ ที่พิมพ์ยาวไป หรือ อ่านแล้วรู้สึกเสียเวลา เวิ่นเว้อ หรือ รู้สึกว่าผมเยอะ
แต่ผมขอยืนยันครับ .. ว่าถ้าพ่อแม่คุณไม่ได้จิตวิปริตผิดมนุษย์
ก็อยากให้ขอให้ลองเชื่อผมเถอะครับ
(และอย่าไปสนใจว่าผมเป็นใคร แต่ให้สนใจว่าผมพิมพ์(พูด)อะไร)
ว่าไม่ว่าพ่อแม่ของคุณนั้น
ถึงแม้ท่านจะมีพฤติกรรมที่พวกคุณใช้คำว่า "พ่อน่ารำคาญ .. แม่น่าเบื่อ"
แต่........ "พ่อแม่ของคุณ ท่านรักคุณมากๆนะครับ" ... เชื่อผม !!
เพราะหมาแมว.. มันยังรักลูกมันครับ !!!
****************************
ป.ล.
ผมคือพ่อที่กำลังมึนๆชีวิตจากกระทู้นี้ครับ
http://pantip.com/topic/33514084