พระอาจารย์ของดิฉันเคยพูดว่า  มีภูมิรู้ก่อน ภูมิธรรม ถึงจะเกิด เข้าใจเอาเองตามสติปัญญาในวันที่ได้ฟังคือ  เราต้องรู้และเชื่อก่อนว่า บุญมีจริง บาปมีจริง ผลของกรรมมีจริง สิ่งที่พระพุทธเจ้าท่านทรงสอนเป็นความจริง  และต้องเชื่อด้วยใจ เชื่อด้วยการพิสูจน์ เชื่ออย่างไม่มีข้อสงสัย  เมื่อนั้นภูมิธรรมจะเกิดตามกำลังของสติปัญญา  การรู้ธรรมกับการมีธรรมแตกต่างกันอย่างไร  การรู้ธรรมเราเรียนศึกษาและปฎิบัติ ย่อมรู้กันได้ทุกคน แต่ การมีธรรมบางคนไม่ต้องเรียนต้องศึกษาก็มีเองได้เพราะเขามีติดตัวของเขามาแล้ว    วิธีจำแนกบุคคลที่รู้ธรรมกับมีธรรมเป็นอย่างไร  ต้องใช้เวลาในการดูบุคคลทั้งสองประเภทเวลาจะเป็นตัวตัดสินและตัวเราเองก็ต้องเป็นผู้รู้ธรรมตามกำลังของธรรมนั้นด้วยถึงจะมองกันออก (คนแบบเดียวกันย่อมมองคนแบบเดียวกันออก)     ควรฝึกเป็นผู้รู้ธรรมหรือมีธรรม  ต้องฝึกทั้งสองแบบ (ผู้รู้ธรรมต้องใช้ใจเรียนรู้ด้วย มิใช่รู้แต่หนังสือเพียงอย่างเดียว )  ส่วนตัวขนขวายทั้งสองอย่างตามสเต็ป ภูมิรู้มาก่อน (รู้จากการปฎิบัติและอ่าน)  ภูมิธรรมบังเกิดขึ้นตามมา (มาจากการปฎิบัติ และ จิตยอมรับสิ่งที่รู้นั้น ตามกำลังสติปัญญา)  ผู้รู้ธรรมกับผู้มีธรรมต่างกันอย่างไร  คหสต ไม่ต่างกัน ผู้รู้ธรรมต้องรู้ทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฎิบัติ โดยเฉพาะปฎิบัติถ้าไม่รู้ ก็ยังไม่นับรวมว่าเป็นผู้รู้ธรรม เมื่อเป็นผู้รู้ธรรมแล้วความเป็นผู้มีธรรมก็จะเกิดขึ้น  คหสตนะคะ