ตามหัวข้อกระทู้เลยจ้า
คือเราเป็นอย่างนั้นอ่ะ ไม่ว่าจะเป็นแฟนเก่า กิ๊กเก่า หรือคนที่เคยคุยๆกัน เราไม่เคยลืมเลย
และเราก็ชอบหวังลึกๆให้เขาคิดถึงเราบ้าง กลับมาหาเราบ้าง
เรื่องบางเรื่องก็นานมาแล้ว แต่เราชอบย้ำคิด แล้วเวลาไปเจอหน้าคนพวกนั้นเราก็กลับมาเศร้ายาวๆ
แต่เราก็รู้ตัวนะ ว่าไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว เราเข้าใจ แต่บางเวลาชอบเก็บมาเศร้า
บางครั้งเวลาช่วยให้เราดีขึ้น แต่ไม่ช่วยให้ลืมเลย
ตอนนี้เราไม่กล้าเปิดใจรักใครจริงๆเลย เราไม่อยากสร้างความทรงจำเพิ่มกับใครอีกแล้ว มันเหนื่อยกับความเสียใจ
มีคนที่เข้ามาจีบนะ แต่เราก็แบบไล่ตลอด ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย จนดูเหมือนเป็นคนหยิ่ง
เราไม่อยากเป็นอย่างนี้เลย อยากแก้ให้หาย
ใครเป็นเหมือนกันบ้าง . ไม่เคยลืมคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเลย
คือเราเป็นอย่างนั้นอ่ะ ไม่ว่าจะเป็นแฟนเก่า กิ๊กเก่า หรือคนที่เคยคุยๆกัน เราไม่เคยลืมเลย
และเราก็ชอบหวังลึกๆให้เขาคิดถึงเราบ้าง กลับมาหาเราบ้าง
เรื่องบางเรื่องก็นานมาแล้ว แต่เราชอบย้ำคิด แล้วเวลาไปเจอหน้าคนพวกนั้นเราก็กลับมาเศร้ายาวๆ
แต่เราก็รู้ตัวนะ ว่าไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว เราเข้าใจ แต่บางเวลาชอบเก็บมาเศร้า
บางครั้งเวลาช่วยให้เราดีขึ้น แต่ไม่ช่วยให้ลืมเลย
ตอนนี้เราไม่กล้าเปิดใจรักใครจริงๆเลย เราไม่อยากสร้างความทรงจำเพิ่มกับใครอีกแล้ว มันเหนื่อยกับความเสียใจ
มีคนที่เข้ามาจีบนะ แต่เราก็แบบไล่ตลอด ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย จนดูเหมือนเป็นคนหยิ่ง
เราไม่อยากเป็นอย่างนี้เลย อยากแก้ให้หาย