ไม่ชักช้าเยิ่นเย้อ เล่าเลยนะ ย้อนกลับไปเมื่อ 4 ปีก่อน ขณะที่เราเรียนอยู่ปี 3 ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคอิสาน ขณะที่จะเดินไปกดเงินที่ตู้ ATM ก้ได้มีน้องผู้ชายคนนึงมาทักเรา (รายละเอียดบางอย่างเราก็จำได้ไม่แม่นเท่าไหร่นะ)
น้องM : พี่ๆมีเวลาว่างซักแปปมั้ยครับ พอดีผมมีแบบสอบถาม ทำรายงานส่งอาจารย์
เรา : อ้อได้สิ ไม่ได้รีบ (ถ้าเป็นเรื่องเรียนเราช่วยอยู่แล้ว)
น้องผู้ชายก้พาเราเดินไปที่โต๊ะม้าหินอ่อน แล้วเริ่มซักถาม เกี่ยวกับ อาชีพที่ไฝ่ฝัน รายได้ที่อยากมี เราก้ตอบๆไปตามความเป็นจริง
ซักพักนึงน้องก้เข้าเรื่อง
น้องM :พี่อยากทำงานหนักแค่ 5 ปีแล้วสบายไปทั้งชีวิตมั้ย ...
เรา: (ตอนนั้นเราอ่อนประสบการณ์กับพวกขายตรงมากๆ ใครจะไม่อยากทำ ใครจะไม่อยากสบายล่ะ) อยากสิน้อง ใครจะไม่อยากสบาย
พอเห็นว่าเราเริ่มสนใจน้องก้เรียกพี่ผู้หญิงอีกคนมาคุยกับเราชักชวนให้รู้จักสินค้าโดยเริ่มทดสอบวิตมินC เป็นตัวแรก โดนไปดอกแรก กระปุกละ600 บาทราคาในตอนนั้น มารู้ทีหลังพี่คนนี้เป็นอัพไลน์สายบนสุดของที่นี่(ในมอ) วันแรกเค้าพูดชักชวนให้เราสมัครเป็นตัวแทนขาย น่าจะ 800-900 บาท จำไม่ได้ละ
เราสนใจเรื่องหาเงินอยู่แล้วช่วงนั้น เลยยอมทุ่มเงินเก็บที่มีมากมายซื้อของตามที่อัพไลน์บอก
เดือนที่1
เค้าบอกว่าเคล็ดลับความสำเร็จคือ เชื่ออัพไลน์ (เราก้เชื่อนะแรกๆ) เค้าโน้มน้าวให้เราซื้อนั่นนี่ เยอะมาก เช่น เครื่องกรองน้ำ เครื่องสำอาง เดือนแรกเราหมดไปไม่ต่ำกว่า 40,000-50,000บาท เป็นยอดของเราเอง ไม่รวมเพื่อนๆฝากซื้อของเล็กๆน้อยๆ ....จนในที่สุดเราได้เป็น 14% ในเดือนแรก ได้เงินปันผลมา 10,000กว่าบาท อัพไลน์ใหญ่ดันให้เราซื้อนั่นนี่เยอะมาก บอกให้เราเบร๊คเลยๆ ..ทั้งๆที่ตอนนั้น ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า เบร๊คคืออะไร ยังไม่ค่อยเข้าใจไรเลย ยังไม่เข้าใจแผนงานด้วยซ้ำ...
--->เริ่มมีการเข้าประชุมรายวัน หลักๆก้แนะนำสินค้า แล้วก้ปลุกใจ เอาคนที่ได้ยอดมากๆขายได้เยอะๆมาพูด เริ่ม1ทุ่ม เลิกดึกนะ 4-5 ทุ่ม (จนบางทีเราอดสงสัยไม่ได้ว่าน้องปี1ปี2 บางคนเอาเวลาที่ไหนทำงานทำการบ้านส่งอาจารย์) ประชุมมันทุกวัน ศัพท์แอมเวย์เรียกว่าอะไรเราก้ลืมไปแระ
---->พอมีประชุมรายวันก้ต้องมีประชุมรายอาทิตย์ในตัวเมืองอาทิตย์ละครั้ง ค่าเข้าประชุมครั้งละ 20 บาท คนเยอะขึ้นเหมือนมีจากหลายๆที่มารวมกัน สถานที่ก็โรงแรมบ้าง ห้องประชุมในรีสอร์ทบ้าง ต้องไปทุกอาทิตย์นะ ไม่งั้นโดนโทรจิก คนเข้าประชุมก็หลักร้อย จุดประสงค์เหมือนเดิม แนะนำสินค้า ปลุกใจ เอาคนที่ได้ยอดเยอะๆ สำเร็จแล้วมาพูด
---->ประชุมรายเดือน จัดเดือนละครั้งที่ต่างจังหวัดในโรงแรมที่หรูขึ้น ค่าเข้าประชุมก้ 500 up ผู้มาร่วมประชุมหลักพัน มีคนที่สำเร็จมาพูดถึงเคล็ดลับ แนะนำสินค้า และพูดปลุกใจ
----->2-3 เดือนครั้ง ที่อิมแพคเมืองทอง มีคอนเสริต มีซุปตาร์แอมเวย์ คนน่าจะหลักหมื่น ค่าใช้จ่าย จ่ายเองค่ารถค่าอาหาร ค่าเสื้อทีม ไม่ต่ำกว่าพันไม่รวมบัตรผ่านงาน มีคนดังๆ ดาราที่ทำแอมเวย์หรือคนรวยที่ทำแอมเวย์มาพูด
เดือนที่2 -3-4
อัพไลน์ใหญ่เริ่มดันให้เราซื้อโน่นนี่ เยอะมาก เครื่องสำอางหลักๆ ซึ่งเราไม่ค่อยมีกำลังซื้อแล้ว เงินเก็บก้ร่อยหรอ จากการทุ่มไปเดือนแรก ยอดเราเริ่มตก คนที่มาทำด้วยเป็นดาวไลน์เราก้เริ่มท้อ มันงานขายของชัดๆไม่มีใครอยากทำ ในที่สุดจึงเหลือเราเพียงคนเดียว จากเดือนแรกเราได้ปันผล 10,000 กว่า เดือนที่2 ก้ลดลงมาเหลือ 3000-4000 บาท และเดือนที่ 3 เราได้ 700-900 บาท จากที่เราเคยเป็นลูกรักอัพไลน์ใหญ่ เค้าก้เริ่มเมินๆเราๆไปสนใจสายอื่นที่จะดันให้เค้าสำเร็จได้ จะมีโทมาเชียร์บ้างครั้งสุดท้านที่เราซื้อคือ ครีมกันแดด ราคา 1500-1700บาท หลอดเล็ดนิดเดียว นางชอบพูดเวอร์ๆ บอกใช้ได้7เดือน ....เป็นครั้งสุดท้ายที่ตัดสินใจซื้อ และถอยหลังออกมา
เหตุผลที่ตัดสินใจออกมาคือ
1.เค้าให้เราซื้อๆๆๆๆๆๆ โดยที่สายงานเรายังไม่แข็งแรง
2.บ่อยครั้งที่พูดถึงลูกค้าเค้าจะใช้สรรพนามแทนตัวลูกค้าว่า "มัน" เช่น เดี๋ยวมันก็ซื้อ.. วันนี้สิ้นเดือนเงินเดือนมันออก ไปเอาเงินจากมันมาเยอะๆ
3.ชอบเชียร์สินค้าโอเวอร์เกินไป บางอันใช้ได้ไม่ถึง5เดือน นางก้จะบอกว่าใช้ได้ 7-8 เดือน
4.ญาติๆเราเพือนๆเรา เพื่อนๆพ่อๆแม่ๆ เค้าไม่ค่อยอยากคุยกับเรา กลัวแต่เราจะขายของ
***ไม่ได้ว่าแอมเวย์ไม่ดีนะ ของเค้าก้ดีจริงๆ แต่เราบังเอิญได้อัพไลน์แย่ๆ เอาแต่ตัวเองจะได้อย่างเดียว เข็ดขยาดกับธุรกิจขายตรงเลย
เราหมดเงินเก็บไปเกือบทั้งตัวกับอัพไลน์แย่ๆที่เอาแต่จะได้ น้องบางคนเชื่ออัพไลน์มากกกกกกก จนยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ยอด ได้ขายของ ยอมโดดเรียน ใส่ชุดนิสิตแต่ไม่เข้าเรียน จนสุดท้ายโดนรีไทร์ออกจากมหาลัย พ่อแม่ไม่รู้ จนสุดท้ายพ่อแม่รู้โดนส่งตัวกลับบ้าน
ธุรกิจนี้ดีแต่ ไม่ใช่กับทุกคน เพื่อนเราตอนนี้ก้สำเร็จกินเงินเดือนหลายหมื่น ส่งเงินให้แม่ใช้ ...เพราะเค้าได้อัพไลน์ดีๆ
ฝากถึงคนที่คิดจะทำธุรกิจขายตรง
1.อย่ารีบร้อนเกินไปที่จะรวย ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
2.อย่าเชื่อคนง่ายเกินไป
3.ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ
4.ถ้าเค้าบอกว่าไม่ใช่งานขาย นั่นแหล่ะคือใช่เลย
5.ธุรกิจนี้ได้อัพไลน์ดีก้ดีไป ได้อัพไลน์แย่ รับรองหมดตัวในไม่ช้า ตอนนั้นเราแค่ปี3 ยังดีที่มีเงินให้หมดไม่มากหลักหมื่น
มีพี่คนนึงมาบอกกับเราหลังจากเราออกจากแอมเวย์สายนี้แล้ว ว่าเราไม่ใช่คนแรกที่โดนแบบนี้ มีน้องอายุเท่าๆเราที่โดนเหมือนกัน อัพไลน์คนนี้จะเล็งๆเด็กที่บ้านรวย มีเงินเก็บ แล้วอัดๆๆๆๆให้ซื้อๆๆๆเหมือนเรา สุดท้ายน้องเค้าก้มีชะตากรรมไม่ต่างจากเรา ทำได้ไม่ถึง 3-4 เดือนก้ไม่ไหว เรายังโดนแค่เครื่องกรองน้ำ น้องคนนั้นโดนเครื่องกรองอากาศ ราคาครึ่งแสน ...ช็อก เงิบไปเลย T^T
ประสบการณ์ตรงกับธุรกิจขายตรงที่ชื่อ "แอมเวย์" .....(บทเรียนราคาแพง)
น้องM : พี่ๆมีเวลาว่างซักแปปมั้ยครับ พอดีผมมีแบบสอบถาม ทำรายงานส่งอาจารย์
เรา : อ้อได้สิ ไม่ได้รีบ (ถ้าเป็นเรื่องเรียนเราช่วยอยู่แล้ว)
น้องผู้ชายก้พาเราเดินไปที่โต๊ะม้าหินอ่อน แล้วเริ่มซักถาม เกี่ยวกับ อาชีพที่ไฝ่ฝัน รายได้ที่อยากมี เราก้ตอบๆไปตามความเป็นจริง
ซักพักนึงน้องก้เข้าเรื่อง
น้องM :พี่อยากทำงานหนักแค่ 5 ปีแล้วสบายไปทั้งชีวิตมั้ย ...
เรา: (ตอนนั้นเราอ่อนประสบการณ์กับพวกขายตรงมากๆ ใครจะไม่อยากทำ ใครจะไม่อยากสบายล่ะ) อยากสิน้อง ใครจะไม่อยากสบาย
พอเห็นว่าเราเริ่มสนใจน้องก้เรียกพี่ผู้หญิงอีกคนมาคุยกับเราชักชวนให้รู้จักสินค้าโดยเริ่มทดสอบวิตมินC เป็นตัวแรก โดนไปดอกแรก กระปุกละ600 บาทราคาในตอนนั้น มารู้ทีหลังพี่คนนี้เป็นอัพไลน์สายบนสุดของที่นี่(ในมอ) วันแรกเค้าพูดชักชวนให้เราสมัครเป็นตัวแทนขาย น่าจะ 800-900 บาท จำไม่ได้ละ
เราสนใจเรื่องหาเงินอยู่แล้วช่วงนั้น เลยยอมทุ่มเงินเก็บที่มีมากมายซื้อของตามที่อัพไลน์บอก
เดือนที่1
เค้าบอกว่าเคล็ดลับความสำเร็จคือ เชื่ออัพไลน์ (เราก้เชื่อนะแรกๆ) เค้าโน้มน้าวให้เราซื้อนั่นนี่ เยอะมาก เช่น เครื่องกรองน้ำ เครื่องสำอาง เดือนแรกเราหมดไปไม่ต่ำกว่า 40,000-50,000บาท เป็นยอดของเราเอง ไม่รวมเพื่อนๆฝากซื้อของเล็กๆน้อยๆ ....จนในที่สุดเราได้เป็น 14% ในเดือนแรก ได้เงินปันผลมา 10,000กว่าบาท อัพไลน์ใหญ่ดันให้เราซื้อนั่นนี่เยอะมาก บอกให้เราเบร๊คเลยๆ ..ทั้งๆที่ตอนนั้น ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า เบร๊คคืออะไร ยังไม่ค่อยเข้าใจไรเลย ยังไม่เข้าใจแผนงานด้วยซ้ำ...
--->เริ่มมีการเข้าประชุมรายวัน หลักๆก้แนะนำสินค้า แล้วก้ปลุกใจ เอาคนที่ได้ยอดมากๆขายได้เยอะๆมาพูด เริ่ม1ทุ่ม เลิกดึกนะ 4-5 ทุ่ม (จนบางทีเราอดสงสัยไม่ได้ว่าน้องปี1ปี2 บางคนเอาเวลาที่ไหนทำงานทำการบ้านส่งอาจารย์) ประชุมมันทุกวัน ศัพท์แอมเวย์เรียกว่าอะไรเราก้ลืมไปแระ
---->พอมีประชุมรายวันก้ต้องมีประชุมรายอาทิตย์ในตัวเมืองอาทิตย์ละครั้ง ค่าเข้าประชุมครั้งละ 20 บาท คนเยอะขึ้นเหมือนมีจากหลายๆที่มารวมกัน สถานที่ก็โรงแรมบ้าง ห้องประชุมในรีสอร์ทบ้าง ต้องไปทุกอาทิตย์นะ ไม่งั้นโดนโทรจิก คนเข้าประชุมก็หลักร้อย จุดประสงค์เหมือนเดิม แนะนำสินค้า ปลุกใจ เอาคนที่ได้ยอดเยอะๆ สำเร็จแล้วมาพูด
---->ประชุมรายเดือน จัดเดือนละครั้งที่ต่างจังหวัดในโรงแรมที่หรูขึ้น ค่าเข้าประชุมก้ 500 up ผู้มาร่วมประชุมหลักพัน มีคนที่สำเร็จมาพูดถึงเคล็ดลับ แนะนำสินค้า และพูดปลุกใจ
----->2-3 เดือนครั้ง ที่อิมแพคเมืองทอง มีคอนเสริต มีซุปตาร์แอมเวย์ คนน่าจะหลักหมื่น ค่าใช้จ่าย จ่ายเองค่ารถค่าอาหาร ค่าเสื้อทีม ไม่ต่ำกว่าพันไม่รวมบัตรผ่านงาน มีคนดังๆ ดาราที่ทำแอมเวย์หรือคนรวยที่ทำแอมเวย์มาพูด
เดือนที่2 -3-4
อัพไลน์ใหญ่เริ่มดันให้เราซื้อโน่นนี่ เยอะมาก เครื่องสำอางหลักๆ ซึ่งเราไม่ค่อยมีกำลังซื้อแล้ว เงินเก็บก้ร่อยหรอ จากการทุ่มไปเดือนแรก ยอดเราเริ่มตก คนที่มาทำด้วยเป็นดาวไลน์เราก้เริ่มท้อ มันงานขายของชัดๆไม่มีใครอยากทำ ในที่สุดจึงเหลือเราเพียงคนเดียว จากเดือนแรกเราได้ปันผล 10,000 กว่า เดือนที่2 ก้ลดลงมาเหลือ 3000-4000 บาท และเดือนที่ 3 เราได้ 700-900 บาท จากที่เราเคยเป็นลูกรักอัพไลน์ใหญ่ เค้าก้เริ่มเมินๆเราๆไปสนใจสายอื่นที่จะดันให้เค้าสำเร็จได้ จะมีโทมาเชียร์บ้างครั้งสุดท้านที่เราซื้อคือ ครีมกันแดด ราคา 1500-1700บาท หลอดเล็ดนิดเดียว นางชอบพูดเวอร์ๆ บอกใช้ได้7เดือน ....เป็นครั้งสุดท้ายที่ตัดสินใจซื้อ และถอยหลังออกมา
เหตุผลที่ตัดสินใจออกมาคือ
1.เค้าให้เราซื้อๆๆๆๆๆๆ โดยที่สายงานเรายังไม่แข็งแรง
2.บ่อยครั้งที่พูดถึงลูกค้าเค้าจะใช้สรรพนามแทนตัวลูกค้าว่า "มัน" เช่น เดี๋ยวมันก็ซื้อ.. วันนี้สิ้นเดือนเงินเดือนมันออก ไปเอาเงินจากมันมาเยอะๆ
3.ชอบเชียร์สินค้าโอเวอร์เกินไป บางอันใช้ได้ไม่ถึง5เดือน นางก้จะบอกว่าใช้ได้ 7-8 เดือน
4.ญาติๆเราเพือนๆเรา เพื่อนๆพ่อๆแม่ๆ เค้าไม่ค่อยอยากคุยกับเรา กลัวแต่เราจะขายของ
***ไม่ได้ว่าแอมเวย์ไม่ดีนะ ของเค้าก้ดีจริงๆ แต่เราบังเอิญได้อัพไลน์แย่ๆ เอาแต่ตัวเองจะได้อย่างเดียว เข็ดขยาดกับธุรกิจขายตรงเลย
เราหมดเงินเก็บไปเกือบทั้งตัวกับอัพไลน์แย่ๆที่เอาแต่จะได้ น้องบางคนเชื่ออัพไลน์มากกกกกกก จนยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ยอด ได้ขายของ ยอมโดดเรียน ใส่ชุดนิสิตแต่ไม่เข้าเรียน จนสุดท้ายโดนรีไทร์ออกจากมหาลัย พ่อแม่ไม่รู้ จนสุดท้ายพ่อแม่รู้โดนส่งตัวกลับบ้าน
ธุรกิจนี้ดีแต่ ไม่ใช่กับทุกคน เพื่อนเราตอนนี้ก้สำเร็จกินเงินเดือนหลายหมื่น ส่งเงินให้แม่ใช้ ...เพราะเค้าได้อัพไลน์ดีๆ
ฝากถึงคนที่คิดจะทำธุรกิจขายตรง
1.อย่ารีบร้อนเกินไปที่จะรวย ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
2.อย่าเชื่อคนง่ายเกินไป
3.ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ
4.ถ้าเค้าบอกว่าไม่ใช่งานขาย นั่นแหล่ะคือใช่เลย
5.ธุรกิจนี้ได้อัพไลน์ดีก้ดีไป ได้อัพไลน์แย่ รับรองหมดตัวในไม่ช้า ตอนนั้นเราแค่ปี3 ยังดีที่มีเงินให้หมดไม่มากหลักหมื่น
มีพี่คนนึงมาบอกกับเราหลังจากเราออกจากแอมเวย์สายนี้แล้ว ว่าเราไม่ใช่คนแรกที่โดนแบบนี้ มีน้องอายุเท่าๆเราที่โดนเหมือนกัน อัพไลน์คนนี้จะเล็งๆเด็กที่บ้านรวย มีเงินเก็บ แล้วอัดๆๆๆๆให้ซื้อๆๆๆเหมือนเรา สุดท้ายน้องเค้าก้มีชะตากรรมไม่ต่างจากเรา ทำได้ไม่ถึง 3-4 เดือนก้ไม่ไหว เรายังโดนแค่เครื่องกรองน้ำ น้องคนนั้นโดนเครื่องกรองอากาศ ราคาครึ่งแสน ...ช็อก เงิบไปเลย T^T