ช่วงเวลาของความสุขมันผ่านไปเร็วจังเลยครับ
สองเดือนก่อนหน้านี้ผมมีโอกาสสนิทกับเพื่อนชายในคณะคนนึง อยู่ปีหนึ่งมาด้วยกันก็ไม่ค่อยได้คุยกันหรอกครับ แต่อยู่ดีดีก็มีหลายๆอย่างที่ทำให้ได้คุยกัน เค้าก็ชวนคุยในไลน์ กวนประสาทตอนเจอหน้า ก็เรียกได้ว่าเค้ามาหยอดมาจีบอะครับ แต่ว่าด้วยตอนนั้นที่ผมยังมีแฟนอยู่ผมก็เลยไม่ได้อะไรมากกับที่เค้าส่งมาว่าคิดถึง อ้อนนู่นอ้อนนี่
จนผมโดนแฟนเก่าบอกเลิก สามสี่วันถัดมาผมก็โดนแฟนเก่าบลอคทุกอย่าง ไม่ค่อยโอเคเลยอยากลองกินเหล้า เพื่อนคนนี้ก็พาไป
คุยกันเยอะขึ้นก็ได้แลกเปลี่ยนกันเยอะขึ้น ความคิดเค้าก็ดูเป็นคนที่โอเคดีอะคับ
ไปไปมามาสิ่งที่เค้าทำมันก็น่ารักดีนะ ที่คุยกัน ที่เทคแคร์มีมารับมาส่งหอ พาไปกินนู่นนี่ ผมอยากไปเที่ยวก็พาไปเที่ยวด้วยครับ ค้างคืนนึง
ผมก็ถามเค้านะ ว่าไม่ได้คิดกับเราแค่เพื่อนใช่มั้ย เค้าก็ตอบอื้ม
มันก็แบบ รู้สึกดีนะ ตอนนั้นก็คิดว่าดูดูกันไปดีกว่ากะคนนี้แหละ
พักหลังก็คุยเยอะขึ้น โทรหากันทีละนานๆ มีหยอดมีปล่อยมุขอะไรฟินๆงี้อะคับ
มันรู้สึกดีมากมากเลย 5555555
จนถึงจุดจุดนึงที่เราเข้าใจผิดในสถานะตัวเองมั้งครับ ผมเป็นคนคิดเยอะ ละดราม่า เยอะมากมากเลย ซึ่งเค้าไม่โอเคกับคนแบบนี้
ทีนี้มันก็ห่างครับ ยิ่งห่างผมก็ยิ่งคิดมาก ยิ่งตาม
เค้าก็มีเว้นระยะให้เราลองอยุ่กับตัวเอง แต่ผมก็ทำได้พักเดียว ทำให้เค้ายิ่งไม่โอเค
จนตอนนี้ มันเงียบมากเลยอะครับบทสนทนาในไลน์ จะโทรก็ไม่กล้าโทร
แต่ว่าล่าสุดตอนเจอหน้ากันกะผมกะเพื่อนคนอื่น เขาก็ถามนะว่าจะไปไหนกันละก็มองมา
แต่มันก็แบบ ไม่รู้ต้องทำตัวยังไงเหมือนกัน อยากให้อะไรดีดีที่มันเคยเกิดขึ้นมันกลับมา
เหมือนเขาจะนิ่งๆด้วยนะ เดาอะไรไม่ค่อยออก
ไอ่เราก็เป็นพวกเยอะด้วย ก็รู้สึกผิด กับเค้า กับตัวเอง
ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสปรับเข้าหากัน ทำความเข้าใจ และแก้ไขรึป่าว
แต่ว่าการรอเงียบๆแบบไม่รู้อะไรมันทรมานมากเลย T_____T
ทำยังไงกับความรู้สึกดีดี ที่มันยังเป็นของเรารึป่าวก็ไม่รู้
สองเดือนก่อนหน้านี้ผมมีโอกาสสนิทกับเพื่อนชายในคณะคนนึง อยู่ปีหนึ่งมาด้วยกันก็ไม่ค่อยได้คุยกันหรอกครับ แต่อยู่ดีดีก็มีหลายๆอย่างที่ทำให้ได้คุยกัน เค้าก็ชวนคุยในไลน์ กวนประสาทตอนเจอหน้า ก็เรียกได้ว่าเค้ามาหยอดมาจีบอะครับ แต่ว่าด้วยตอนนั้นที่ผมยังมีแฟนอยู่ผมก็เลยไม่ได้อะไรมากกับที่เค้าส่งมาว่าคิดถึง อ้อนนู่นอ้อนนี่
จนผมโดนแฟนเก่าบอกเลิก สามสี่วันถัดมาผมก็โดนแฟนเก่าบลอคทุกอย่าง ไม่ค่อยโอเคเลยอยากลองกินเหล้า เพื่อนคนนี้ก็พาไป
คุยกันเยอะขึ้นก็ได้แลกเปลี่ยนกันเยอะขึ้น ความคิดเค้าก็ดูเป็นคนที่โอเคดีอะคับ
ไปไปมามาสิ่งที่เค้าทำมันก็น่ารักดีนะ ที่คุยกัน ที่เทคแคร์มีมารับมาส่งหอ พาไปกินนู่นนี่ ผมอยากไปเที่ยวก็พาไปเที่ยวด้วยครับ ค้างคืนนึง
ผมก็ถามเค้านะ ว่าไม่ได้คิดกับเราแค่เพื่อนใช่มั้ย เค้าก็ตอบอื้ม
มันก็แบบ รู้สึกดีนะ ตอนนั้นก็คิดว่าดูดูกันไปดีกว่ากะคนนี้แหละ
พักหลังก็คุยเยอะขึ้น โทรหากันทีละนานๆ มีหยอดมีปล่อยมุขอะไรฟินๆงี้อะคับ
มันรู้สึกดีมากมากเลย 5555555
จนถึงจุดจุดนึงที่เราเข้าใจผิดในสถานะตัวเองมั้งครับ ผมเป็นคนคิดเยอะ ละดราม่า เยอะมากมากเลย ซึ่งเค้าไม่โอเคกับคนแบบนี้
ทีนี้มันก็ห่างครับ ยิ่งห่างผมก็ยิ่งคิดมาก ยิ่งตาม
เค้าก็มีเว้นระยะให้เราลองอยุ่กับตัวเอง แต่ผมก็ทำได้พักเดียว ทำให้เค้ายิ่งไม่โอเค
จนตอนนี้ มันเงียบมากเลยอะครับบทสนทนาในไลน์ จะโทรก็ไม่กล้าโทร
แต่ว่าล่าสุดตอนเจอหน้ากันกะผมกะเพื่อนคนอื่น เขาก็ถามนะว่าจะไปไหนกันละก็มองมา
แต่มันก็แบบ ไม่รู้ต้องทำตัวยังไงเหมือนกัน อยากให้อะไรดีดีที่มันเคยเกิดขึ้นมันกลับมา
เหมือนเขาจะนิ่งๆด้วยนะ เดาอะไรไม่ค่อยออก
ไอ่เราก็เป็นพวกเยอะด้วย ก็รู้สึกผิด กับเค้า กับตัวเอง
ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสปรับเข้าหากัน ทำความเข้าใจ และแก้ไขรึป่าว
แต่ว่าการรอเงียบๆแบบไม่รู้อะไรมันทรมานมากเลย T_____T