สวัสดีคะ วันนี้ดิฉันไม่ได้มีเจตนาจะมาเล่าเรื่องเพื่อทำลายชื่อเสียงของแฟนเก่าหรือนำมาแอบอ้างแต่อย่างใด แต่ที่ดิฉันจะมาเล่าในวันนี้เนื่องจากดิฉันว่าง เบื่อไม่มีอะไรทำ และอยากเตือนสติหรือให้กระทู้นี้เป็นวิทยาทานให้กับคู่รักทุกๆคู่ที่รักกันดี คู่ที่ตอนนี้กำลังมีปัญหาหรืออาจจะเลิกรากันไปแล้วได้แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดในตอนนี้ เรื่องที่ดิฉันจะเล่ามันอาจไม่ใช่เรื่องใหญ่แต่มันก็อาจไม่ใช่เรื่องเล็กๆสำหรับคู่รัก บางทีเรื่องที่มาจากจุดเล็กๆซักวันมันอาจเป็นเหตุให้คู่รักที่รักกันมากมากต้องคลาดกันก็ได้
ฉันกับแฟนเก่าเราคบกันมาได้ 3 ปีกว่าๆ (เหลืออีกเดือนเดียวจะถึงวันครบรอบ 4 ปี) ขอเกริ่นก่อนว่าผู้ชายคนนี้น่ารักมาก นิสัยดี มีแต่คนรักใคร่ ใจเย็น เป็นสุภาพบุรุษ ไม่เคยทำร้ายร่างกาย ไม่เคยตะคอกดุด่า ผิดกับดิฉันที่เป็นผู้หญิงที่แย่มาก เป็นผู้หญิงที่พูดไม่เพราะ ขี้งอน ขี้น้อยใจ ชอบโกรธแฟนบ่อยๆ พูดจาไม่ดีใส่แฟน เรียนไม่เก่ง ไม่ขยันอ่านหนังสือ แต่ระหว่างที่คบกันนั้นเค้าก็ทนกับดิฉันมาตลอด จนวันนึงเราต้องไกลกันเขาต้องไปมีอนาคตที่ดีกว่าที่ กทม ช่วงเวลานั้นเราทั้งสองก็ต่างคิดถึงกันมาก พอเวลาผ่านไปอะไรๆก็เปลี่ยนไป เค้าก็ได้เจอกับผู้หญิงคนใหม่ที่น่ารักและนิสัยดี เป็นคนน่ารัก เรียนเก่ง ด้วยความที่ใกล้กันก็ต่างพาให้ทั้งสองได้เรียนรู้และรุ้จักกันในฐานะเพื่อนจนกลายเป็นความรู้สึกดีๆ เรื่องยังไม่ทันเดือดดีดิฉันก็ทราบเรื่องซะก่อน เราก็ต่างคนต่างเคลียร์กัน เค้าก็ไม่เลือกที่จะอยู่ตรงนี้ ตอนนั้นดิฉันยอมรับว่าช๊อคมาก พยามยื้อทุกวิถีทาง ไม่ยอมรับความจริงว่าเรื่องที่เกิดนั้นเป็นเพราะเราทะเลาะกันเท่านั้นเอง พอเวลาผ่านไปก็เริ่มรู้สึกตัว หันมามองโลกแห่งความเป็นจริงว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นมันเกิดขึ้นกับเราแล้วจริงๆ ก็ต้องได้แต่ยอมทำใจและยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ พอผ่านช่วงเวลาเลวร้ายนั้นไปดิฉันก็ได้มีโอกาสเจอกับเค้า เราก็พูดคุยกันสนิทกันเหมือนปกติที่เคยคบกันแต่มันก็จะมีเส้นบางๆกันอยู่ระหว่างที่เราคุย ตั้งแต่ที่เค้าได้จากดิฉันไปดิฉันไม่เคยโกรธเค้าเลยเข้าใจว่าคนเราต้องอยากให้อะไรที่ดีกับตัวเอง เลือกที่ตัวเองมีความสุข จิตใจคนเราเปลี่ยนทุกเวลา เราบังคับความรู้สึกใครไม่ได้ พอดิฉันได้คุยกับเค้าก็ถามถึงสาเหตุที่ว่าทำไมถึงเลิกกันเหรอ เราก็คุยแบบสนุกๆไม่ได้ดราม่าหรืออะไร เค้าก็บอกว่าเราน่ะเป็นคนใจร้อน พูดไม่เพราะ บางทีก็พูดแรงไป (จนบางครั้งเราไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าเราพูดอะไรออกไป) ขี้งอน ขี้โมโห ขี้บ่น ไม่เป็นผู้ใหญ่ คบกันแล้วดูเหมือนไปไม่ถึงอนาคต จนวันนี้เราก็มาคิดเลยว่าคำพูดเรา อารมณ์เราที่มันสื่อออกไปโดยไม่ทันคิดสุดท้ายแล้วมันก็ย้อนมาทำร้ายตัวเรา ทำร้ายคนที่เรารัก คำพูดไม่สามารถย้อนคืนกลับบมาได้เหมือนกับที่เราพิมพ์แล้วลบเขียนใหม่ ตอนนี้ดิฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่ดิฉันได้พลาดไปนั้นย้อนกลับมาแก้ไขไม่ได้ แต่ดิฉันก็ตั้งใจที่จะพยามปรับปรุงตัวเองใหม่เพื่อตัวเองและความรักครั้งใหม่ที่จะเข้ามา อยากให้เพื่อนๆได้ใช้สติในการคิดหรือทำอะไร ให้นึกเสมอว่าเราได้ทำร้ายเราคนที่เรารักและรักเรามากน้อยขนาดไหนด้วยคำพูดและการกระทำที่ไม่น่ารักของเรา อย่าให้ต้องสูญเสียสิ่งมีค่าสิ่งนั้นไปเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำ มีโอกาสขอโทษก็รีบขอโทษ มีโอกาสบอกรักให้รีบบอกรัก มีโอกาสทำอะไรดีๆให้กันให้รีบทำ อย่ารอให้ถึงวันพรุ่งนี้ เพราะวันนี้อาจจะเป็นวันสุดท้ายที่เรารักกันก็ได้ เป็นกำลังใจให้คู่รักทุกคู่นะคะ
ผลลัพธ์ของผู้หญิงนิสัยไม่ดี
ฉันกับแฟนเก่าเราคบกันมาได้ 3 ปีกว่าๆ (เหลืออีกเดือนเดียวจะถึงวันครบรอบ 4 ปี) ขอเกริ่นก่อนว่าผู้ชายคนนี้น่ารักมาก นิสัยดี มีแต่คนรักใคร่ ใจเย็น เป็นสุภาพบุรุษ ไม่เคยทำร้ายร่างกาย ไม่เคยตะคอกดุด่า ผิดกับดิฉันที่เป็นผู้หญิงที่แย่มาก เป็นผู้หญิงที่พูดไม่เพราะ ขี้งอน ขี้น้อยใจ ชอบโกรธแฟนบ่อยๆ พูดจาไม่ดีใส่แฟน เรียนไม่เก่ง ไม่ขยันอ่านหนังสือ แต่ระหว่างที่คบกันนั้นเค้าก็ทนกับดิฉันมาตลอด จนวันนึงเราต้องไกลกันเขาต้องไปมีอนาคตที่ดีกว่าที่ กทม ช่วงเวลานั้นเราทั้งสองก็ต่างคิดถึงกันมาก พอเวลาผ่านไปอะไรๆก็เปลี่ยนไป เค้าก็ได้เจอกับผู้หญิงคนใหม่ที่น่ารักและนิสัยดี เป็นคนน่ารัก เรียนเก่ง ด้วยความที่ใกล้กันก็ต่างพาให้ทั้งสองได้เรียนรู้และรุ้จักกันในฐานะเพื่อนจนกลายเป็นความรู้สึกดีๆ เรื่องยังไม่ทันเดือดดีดิฉันก็ทราบเรื่องซะก่อน เราก็ต่างคนต่างเคลียร์กัน เค้าก็ไม่เลือกที่จะอยู่ตรงนี้ ตอนนั้นดิฉันยอมรับว่าช๊อคมาก พยามยื้อทุกวิถีทาง ไม่ยอมรับความจริงว่าเรื่องที่เกิดนั้นเป็นเพราะเราทะเลาะกันเท่านั้นเอง พอเวลาผ่านไปก็เริ่มรู้สึกตัว หันมามองโลกแห่งความเป็นจริงว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นมันเกิดขึ้นกับเราแล้วจริงๆ ก็ต้องได้แต่ยอมทำใจและยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ พอผ่านช่วงเวลาเลวร้ายนั้นไปดิฉันก็ได้มีโอกาสเจอกับเค้า เราก็พูดคุยกันสนิทกันเหมือนปกติที่เคยคบกันแต่มันก็จะมีเส้นบางๆกันอยู่ระหว่างที่เราคุย ตั้งแต่ที่เค้าได้จากดิฉันไปดิฉันไม่เคยโกรธเค้าเลยเข้าใจว่าคนเราต้องอยากให้อะไรที่ดีกับตัวเอง เลือกที่ตัวเองมีความสุข จิตใจคนเราเปลี่ยนทุกเวลา เราบังคับความรู้สึกใครไม่ได้ พอดิฉันได้คุยกับเค้าก็ถามถึงสาเหตุที่ว่าทำไมถึงเลิกกันเหรอ เราก็คุยแบบสนุกๆไม่ได้ดราม่าหรืออะไร เค้าก็บอกว่าเราน่ะเป็นคนใจร้อน พูดไม่เพราะ บางทีก็พูดแรงไป (จนบางครั้งเราไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าเราพูดอะไรออกไป) ขี้งอน ขี้โมโห ขี้บ่น ไม่เป็นผู้ใหญ่ คบกันแล้วดูเหมือนไปไม่ถึงอนาคต จนวันนี้เราก็มาคิดเลยว่าคำพูดเรา อารมณ์เราที่มันสื่อออกไปโดยไม่ทันคิดสุดท้ายแล้วมันก็ย้อนมาทำร้ายตัวเรา ทำร้ายคนที่เรารัก คำพูดไม่สามารถย้อนคืนกลับบมาได้เหมือนกับที่เราพิมพ์แล้วลบเขียนใหม่ ตอนนี้ดิฉันรู้แล้วว่าสิ่งที่ดิฉันได้พลาดไปนั้นย้อนกลับมาแก้ไขไม่ได้ แต่ดิฉันก็ตั้งใจที่จะพยามปรับปรุงตัวเองใหม่เพื่อตัวเองและความรักครั้งใหม่ที่จะเข้ามา อยากให้เพื่อนๆได้ใช้สติในการคิดหรือทำอะไร ให้นึกเสมอว่าเราได้ทำร้ายเราคนที่เรารักและรักเรามากน้อยขนาดไหนด้วยคำพูดและการกระทำที่ไม่น่ารักของเรา อย่าให้ต้องสูญเสียสิ่งมีค่าสิ่งนั้นไปเพียงเพราะคำพูดไม่กี่คำ มีโอกาสขอโทษก็รีบขอโทษ มีโอกาสบอกรักให้รีบบอกรัก มีโอกาสทำอะไรดีๆให้กันให้รีบทำ อย่ารอให้ถึงวันพรุ่งนี้ เพราะวันนี้อาจจะเป็นวันสุดท้ายที่เรารักกันก็ได้ เป็นกำลังใจให้คู่รักทุกคู่นะคะ