มีคนโสดวัยทำงานคิดแบบเราบ้างมั๊ยว่า...??
จากชีวิตเด็กหญิงสู่วัยสาวสะพรั่ง อยู่ในรั้วโรงเรียน/รั้วมหาลัยก็มีอาหารตาอาหารใจเข้ามายั่วน้ำลายตลอด ชีวิตม.ปลายกับมหาลัยนี่ชั่งทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวย(กลายเป็นอดีตที่แสนหวานไปแล้วสินะ) พอตอนนี้ย่างเข้าเบญจเพศ วัยทำงานก็เจอแต่เพื่อนร่วมงานหน้าเดิมๆสังคมเล็กๆ(แต่ก็อบอุ่นนะ) วันๆเจอแต่ลูกค้าซ้ำๆ สาวโสดอย่างเราจะเอาเวลาที่ไหนไปเจอเนื้อคู่ เช้าก็ประชุม เย็นก็ประชุม กว่าจะโหนรถกลับ กว่าจะถึงบ้านก็ 2-3 ทุ่ม พอเจอใครหรือมีคนหลงเข้ามาก็แค่คุยไปวันๆเพราะรู้สึกว่าถ้าไม่ใช่ก็ไม่อยากคุย (ยังจะเลือกอีก -..-) ความรู้สึกกรี๊ดกร๊าด ปราบปลื้มหนุ่มๆในสเปคแบบสมัยสาวๆมันหายไปไหนหมด TT.TT คนที่ชอบก็ไม่ใช่ คนที่ใช่ก็ไม่ชอบ หรือมันเป็นสัญญาณคานทองคะ
เพื่อนๆในนี้25แล้วใครยังโสดแบบไร้วี่แววบ้าง ขอหาแนวร่วมหน่อยค่ะ
ปล.เราไม่กลัวการขึ้นคานนะ แต่นึกภาพพอตัวเองอายุ 60-70 แล้วต้องอยู่คนเดียว คงน่ากลัวน่าดู
แบบนี้มีสิทธิ์ขึ้นคานมั๊ย T^T
จากชีวิตเด็กหญิงสู่วัยสาวสะพรั่ง อยู่ในรั้วโรงเรียน/รั้วมหาลัยก็มีอาหารตาอาหารใจเข้ามายั่วน้ำลายตลอด ชีวิตม.ปลายกับมหาลัยนี่ชั่งทำให้หัวใจกระชุ่มกระชวย(กลายเป็นอดีตที่แสนหวานไปแล้วสินะ) พอตอนนี้ย่างเข้าเบญจเพศ วัยทำงานก็เจอแต่เพื่อนร่วมงานหน้าเดิมๆสังคมเล็กๆ(แต่ก็อบอุ่นนะ) วันๆเจอแต่ลูกค้าซ้ำๆ สาวโสดอย่างเราจะเอาเวลาที่ไหนไปเจอเนื้อคู่ เช้าก็ประชุม เย็นก็ประชุม กว่าจะโหนรถกลับ กว่าจะถึงบ้านก็ 2-3 ทุ่ม พอเจอใครหรือมีคนหลงเข้ามาก็แค่คุยไปวันๆเพราะรู้สึกว่าถ้าไม่ใช่ก็ไม่อยากคุย (ยังจะเลือกอีก -..-) ความรู้สึกกรี๊ดกร๊าด ปราบปลื้มหนุ่มๆในสเปคแบบสมัยสาวๆมันหายไปไหนหมด TT.TT คนที่ชอบก็ไม่ใช่ คนที่ใช่ก็ไม่ชอบ หรือมันเป็นสัญญาณคานทองคะ
เพื่อนๆในนี้25แล้วใครยังโสดแบบไร้วี่แววบ้าง ขอหาแนวร่วมหน่อยค่ะ
ปล.เราไม่กลัวการขึ้นคานนะ แต่นึกภาพพอตัวเองอายุ 60-70 แล้วต้องอยู่คนเดียว คงน่ากลัวน่าดู