เลี้ยงปอมค่ะ รับมาเลี้ยงตั้งแต่ 5 เดือน ขังกรงน้อยมาก นอนด้วยกันตลอด เตียงแคบแค่ไหนก็นอนกอด นอนฟัดได้ตลอด จนกระทั่งน้องอายุ 3 ขวบ..
เราย้ายบ้านและบ้านมีเด็กเล็ก น้องหมาเลยต้องอยู่ในกรง เพราะผู้ใหญ่ไม่ให้ใกล้เด็ก ส่วนเด็กโตๆก็ชอบมาจับมาอุ้ม บางทีก็แกล้งเวลาเราเผลอ
ตอนนั้นน้องหมาเครียดจนไข้ขึ้นเลยค่ะ..

มีคืนนึงหมาเราหลับอยู่ข้างๆ แล้วเราก้มไปหอมตามปกติ แต่คืนนั้นหมากัดเข้าที่จมูกเราจนเลือดไหล..
คืนนั้นหมาไม่ยอมให้จับเลย ขู่ พุ่งใส่ตลอด เราไม่รู้ด้วยว่าช่วงที่เราไม่อยู่มีเหตุการณ์อะไรที่ทำให้หมาระแวงรึป่าว เพราะเราทำงานกลับมาเกือบมืดทุกวันค่ะ
เราพยายามนอนห่างๆเค้า พอเอาหมอนไปวางข้างๆ เค้าแว้งกัดหมอนเลยค่ะ
เราเลยจำใจอุ้มเค้าทั้งที่เค้าขู่ อุ้มเข้ากรง เพราะกลัวโดนกัดอีก..

ตอนเช้าตื่นมา เค้าน่ารักเหมือนเดิม ปกติมาก
พอตกกลางคืน เป็นอีก .. เราเลยต้องจับเค้าเข้ากรงก่อนที่จะถึงเวลานอน เพื่อไม่ให้เกิดอาการแบบนั้นขึ้น
บางวันเราลืม .. เค้านอนข้างๆ เราลูบหัว เค้าก็ขู่นำมาก่อนเลย เราต้องอุ้มทั้งๆที่เค้ากัดเค้าขู่ เพื่อเข้ากรง ไม่งั้นเราก็ระแวงทั้งคืน พาลจะไม่ได้นอนเอา..

วันนี้ นั่งดูรูปที่เค้านอนข้างๆ คิดถึงเวลาแบบนั้นมากๆ
อยากกอด อยากนอนด้วยกัน
กลับบ้านมา อยากปล่อยให้เค้าอยู่นอกกรงตลอดค่ะ
ณ ตอนนี้ กลับบ้านมา ทุ่มนึง เล่นกับเค้าได้แค่ 3 ทุ่ม ต้องรีบเอาเข้ากรง ก่อนจะอาการกำเริบ
กัดเราน่ะ ไม่เป็นไร แต่ถ้าไปกัดแม่ กัดน้อง จะเป็นเรื่องเอา

ขอโทษที่พล่ามยาว รบกวนแนะนำวิธีแก้หน่อยค่ะ ฟื้นฟูสภาพจิตใจอย่างไรดี เป็นแบบนี้เฉพาะตอนกลางคืนค่ะ ตอนกลางวันร่าเริงปกติ
ขอบคุณค่ะ