ตั้งเป็นกระทู้แรก ผิดพลาดยังไงขออภัยนะคะ
ที่บอกว่าฤดูอกหัก เพราะช่วงนี้คนรอบตัวเราเลิกกันเยอะมากๆเลยค่ะ รวมถึงเราด้วย..
จากที่สังเกตก็มักจะเป็นช่วงต้นๆปีแบบนี้ที่คู่รักจะแยกทางกัน ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า
ไม่จำเป็นต้องเป็นแผลใหม่เท่านั้น จะแผลเก่า แผลสด แผลเปื่อย มาแชร์กันเถอะค่ะ
อยากให้มาแชร์เรื่องราว แชร์ความเหงากันนะคะ ^___^
อย่างของเราก็เลิกกันมาเดือนกว่าๆแล้วล่ะค่ะ เลิกกันกลางเดือนมีนาคม
เหตุผลที่เลิกกันก็เพราะเรื่องอารมณ์ร้อนทั้งคู่ค่ะ เวลาโมโห แรงมาแรงไป หลังๆเป็นบ่อย
ตัวเราคิดว่า ถ้าเปิดอกคุยกันมันยังแก้ไขได้ เรายังอยากคบกับเขาต่อ แต่เขาไม่ค่ะ
เขาไม่เคยบอกเราเลยว่ารู้สึกอะไร เหมือนเก็บไว้ อดทนไว้เวลาไม่พอใจเรา สุดท้ายก็ระเบิด แล้วขอเลิกเราค่ะ
ร้องไห้แทบเป็นแทบตายเลยค่ะช่วงแรก กลายเป็นคนจิตใจเปราะบางสุดๆ ช่วงนั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับจนพ่อแม่เป็นห่วง
แต่ตอนนี้โอเคขึ้นแล้วค่ะ ไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง
ช่วงนี้เราก็กลับมาคลุกคลีอยู่กับกลุ่มเพื่อนตัวเองเหมือนเดิม ออกไปเที่ยวไม่ให้ฟุ้งซ่าน หาอะไรทำ หาอะไรเรียนเพิ่ม
แต่บอกตรงๆ ก็ยังเหงาอยู่ดีค่ะ เหงาแบบแม้จะมีคนคอยให้กำลังใจเรามากมายก็ยังรู้สึกเหมือนตัวคนเดียว
คงเป็นเพราะเขาเป็นแฟนคนแรกด้วยแหละค่ะเลยเป็นหนัก ไม่เคยเผื่อใจไว้เลย...
เรายังต้องเจอหน้าเขาเรื่อยๆ เพราะลงเรียนพิเศษที่เดียวกันไว้ ก็ต้องเรียนไปตามหน้าที่แหละค่ะ
ตัวเขาก็ค่อนข้างเย็นชาใส่เราทีเดียว บอกอยากให้เราตัดใจได้ไวๆ
เหงาจริงๆค่ะ เวลาเห็นเขาอยู่ได้อย่างมีความสุขโดยที่ตรงนั้นไม่มีเรา...
มาแบ่งปันเรื่องราวของตัวเองและเป็นกำลังให้กันและกันนะคะ
ใครที่กำลังอกหักอยู่ตอนนี้ จริงๆเราอยากบอกว่าถ้าทำทุกอย่างอย่างเต็มที่แล้วที่จะรักษามันไว้ แต่มันก็ยังหลุดมือไป
ไม่ต้องไปเสียใจหรอกนะคะ เราทำเต็มที่แล้ว ถ้ามันไม่กลับมาก็ต้องยอมรับว่าเขาไม่ได้เกิดมาคู่กับเรา แต่ผ่านมาเพื่อสอนให้เราเรียนรู้อะไรบางอย่างเท่านั้น
เราอาจจะต้องทนทุกข์ทรมานไปกับช่วงเวลาของการทำใจ นานวันไปมันจะหายดีเองค่ะ คิดเสียว่า เสียไปเพื่อเปิดรับคนใหม่ที่ดีกว่า
ปล. พูดน่ะมันง่าย เรารู้ว่ามันทำยากค่ะ ฮ่าๆ ^__^ ยิ้มสู้ไว้นะ รักครอบครัวและเพื่อนฝูงที่อยู่ข้างๆเราให้มากๆ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังประสบความรู้สึกเหงา เศร้า ผ่านมันไปให้ได้นะคะ คุณไม่ได้ตัวคนเดียวแน่นอน ♥
ช่วงนี้ฤดูคนอกหักกันเยอะ มาแชร์ความเหงากันค่ะ
ที่บอกว่าฤดูอกหัก เพราะช่วงนี้คนรอบตัวเราเลิกกันเยอะมากๆเลยค่ะ รวมถึงเราด้วย..
จากที่สังเกตก็มักจะเป็นช่วงต้นๆปีแบบนี้ที่คู่รักจะแยกทางกัน ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า
ไม่จำเป็นต้องเป็นแผลใหม่เท่านั้น จะแผลเก่า แผลสด แผลเปื่อย มาแชร์กันเถอะค่ะ
อยากให้มาแชร์เรื่องราว แชร์ความเหงากันนะคะ ^___^
อย่างของเราก็เลิกกันมาเดือนกว่าๆแล้วล่ะค่ะ เลิกกันกลางเดือนมีนาคม
เหตุผลที่เลิกกันก็เพราะเรื่องอารมณ์ร้อนทั้งคู่ค่ะ เวลาโมโห แรงมาแรงไป หลังๆเป็นบ่อย
ตัวเราคิดว่า ถ้าเปิดอกคุยกันมันยังแก้ไขได้ เรายังอยากคบกับเขาต่อ แต่เขาไม่ค่ะ
เขาไม่เคยบอกเราเลยว่ารู้สึกอะไร เหมือนเก็บไว้ อดทนไว้เวลาไม่พอใจเรา สุดท้ายก็ระเบิด แล้วขอเลิกเราค่ะ
ร้องไห้แทบเป็นแทบตายเลยค่ะช่วงแรก กลายเป็นคนจิตใจเปราะบางสุดๆ ช่วงนั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับจนพ่อแม่เป็นห่วง
แต่ตอนนี้โอเคขึ้นแล้วค่ะ ไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง
ช่วงนี้เราก็กลับมาคลุกคลีอยู่กับกลุ่มเพื่อนตัวเองเหมือนเดิม ออกไปเที่ยวไม่ให้ฟุ้งซ่าน หาอะไรทำ หาอะไรเรียนเพิ่ม
แต่บอกตรงๆ ก็ยังเหงาอยู่ดีค่ะ เหงาแบบแม้จะมีคนคอยให้กำลังใจเรามากมายก็ยังรู้สึกเหมือนตัวคนเดียว
คงเป็นเพราะเขาเป็นแฟนคนแรกด้วยแหละค่ะเลยเป็นหนัก ไม่เคยเผื่อใจไว้เลย...
เรายังต้องเจอหน้าเขาเรื่อยๆ เพราะลงเรียนพิเศษที่เดียวกันไว้ ก็ต้องเรียนไปตามหน้าที่แหละค่ะ
ตัวเขาก็ค่อนข้างเย็นชาใส่เราทีเดียว บอกอยากให้เราตัดใจได้ไวๆ
เหงาจริงๆค่ะ เวลาเห็นเขาอยู่ได้อย่างมีความสุขโดยที่ตรงนั้นไม่มีเรา...
มาแบ่งปันเรื่องราวของตัวเองและเป็นกำลังให้กันและกันนะคะ
ใครที่กำลังอกหักอยู่ตอนนี้ จริงๆเราอยากบอกว่าถ้าทำทุกอย่างอย่างเต็มที่แล้วที่จะรักษามันไว้ แต่มันก็ยังหลุดมือไป
ไม่ต้องไปเสียใจหรอกนะคะ เราทำเต็มที่แล้ว ถ้ามันไม่กลับมาก็ต้องยอมรับว่าเขาไม่ได้เกิดมาคู่กับเรา แต่ผ่านมาเพื่อสอนให้เราเรียนรู้อะไรบางอย่างเท่านั้น
เราอาจจะต้องทนทุกข์ทรมานไปกับช่วงเวลาของการทำใจ นานวันไปมันจะหายดีเองค่ะ คิดเสียว่า เสียไปเพื่อเปิดรับคนใหม่ที่ดีกว่า
ปล. พูดน่ะมันง่าย เรารู้ว่ามันทำยากค่ะ ฮ่าๆ ^__^ ยิ้มสู้ไว้นะ รักครอบครัวและเพื่อนฝูงที่อยู่ข้างๆเราให้มากๆ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังประสบความรู้สึกเหงา เศร้า ผ่านมันไปให้ได้นะคะ คุณไม่ได้ตัวคนเดียวแน่นอน ♥