อย่างที่ตั้งชื่อกระทู้ไป ขอเล่าละกัน ก่อนที่จะเล่าขอบอกคนที่ผมกล่าวถึงว่า ถ้ารู้ว่ากำลังพูดถึงคุณอยู่ก็ทำเป็นเฉยๆไว้ละกัน แล้วก็อีกเรื่องคือผมเป็นคนที่เรียงคำพูดไม่ถูกภาษาไทยอ่อนแอขออภัยล่วงหน้านะ
เริ่มตั้งแต่ตอนนั้นผมได้เล่น hi5 มานานแล้ว คนที่เล่นฯส่วนใหญ่ถ้าเป็นผู้ชายก็จะหาผู้หญิงที่ออนไลน์อยู่ ส่องโปรไฟล์ พอเห็นว่าสวยก็จะไปแบบ "เม้นๆนะ!!?!?! อุ๊ย จะเย็นแล้วหาอะไรทานด้วยนะคนสวย" ประมาณนี้ แต่ผมไม่ใช่พวกส่วนใหญ่ ผมเป็นพวกสะสมเม้น จำนวนคนที่เข้าดูโปรไฟล์ อะไรพวกนี้ ผมเลยชอบไปเม้นมั่วๆเข้าดูโปรไฟล์ๆเฉพาะคนที่ออนไลน์อยู่ เท่านั้น ส่วนคำพูดก็พิมพ์ทีเดียวแบบ ก็อปแล้ววาง อะไรแบบนี้ ก็ทำไปเรื่อยๆจนได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึงเธอบอกว่าเธอเคยเกิดที่จังหวัดเดียวกันกับผมแต่ตอนนี้เธออยู่กรุงเทพฯ และเราก็เริ่ม คุยกันใน hi5 เม้นไปเม้นกลับเริ่มทำความรู้จักกันไปๆมาๆ แลก msn กันซะงั้นถามว่าใครขอใครก่อน บอกได้คำเดียวจำไม่ได้ครับ จากนั้นเราก็เริ่มคุยกันผ่าน msn กันมากขึ้นคุยกันได้อาทิตย์หนึ่งมั้งครับ ผมก็เริ่มขี้เกียจคุย เพราะโทรศัพท์มันพิมพ์โคตรลำบากเลยในสมัยนั้น ผมเลยทนไม่ไหว บวกกับ ตอนนั้นเป็นตอนเช้า ผมเลยบอกว่า "ขี้เกียจพิมพ์มีอะไรก็โทรมาละกันเบอร์ 08xxxxxxxx" แล้วผมก็วางโทรศัพท์แล้วนอนต่อ สักพักเธอโทรมาจริงๆโว๊ย "แบบเห้ยโทรมาจริงๆเหรอวะ" ในใจคิดแบบนี้ หลังจากนั้นก็รับสายเริ่มคุยกันหลายๆเรื่อง คุยกันได้สองวันเธอถามผมว่า "นี้ คิดยังไงกับเราเหรอ?" ตอนนั้นอายุแค่ 15 จะ16 เอง ผมก็ตอบเขาไปว่า "ก็ไม่รู้สิ แต่เหมือนตอนคุยกับเธอเรารู้สึกดีมากเลย" เอาจริงๆตอนนั้นคือแบบถ้าบอกว่าคุยเล่นเฉยๆผมว่ามันยังไงอยู่เลยบอกแบบนั้นไป หลังจากนั้นก็คุยกันยังไงไม่รู้เราสองคนก็เริ่มได้คบกัน ช่วงนั้นก็มีความสุขอยู่นะแต่ก็ไม่นาน ประมาณสัก 2-3 เดือนนี้แหละผมเริ่มเบื่อและเป็นไข้หวัดใหญ่ต้องรักษาตัวนอนดึกไม่ได้ (ผมชอบคุยกับเธอตอนดึกๆ) เลยไม่ได้โทรไปหาเลย ผ่านไปสองวันเธอก็โทรมาถามว่าทำไมถึงไม่โทรมาผมเลยบอกไปว่าผมไม่สบายเลยไม่ได้โทรไปหา ประมาณนี้ หลังจากนั้นพอผมหายจากไข้ฯแล้วผมก็คุยกับเธอว่าคืนนี้จะโทรไปหานะ ประมาณนี้ แต่พอผ่านไปถึงตอนนั้นผมไม่ได้โทรไปหาเธอเลย แต่ก็สมัครโทรฟรีกลางคืนแล้วนะ แต่ก็ไม่ได้โทรไปเพราะว่า หลับก่อนเวลาโทร (ตอนนั้นโทรฟรีคือ 4 ทุ่มขึ้นไป) แล้วยังไปนอนบ้านเพื่อนให้เพื่อนยืมโทรศัพท์ประชุมสายอีก พอผ่านไปจนเช้า ตื่นมาเห็นเบอร์เธอโทรมาหลายครั้งมาก แบบตอนนั้นคิดเลยว่า เราเองคงยังไม่พร้อมที่จะมีใครเลยคงยังไม่ถึงเวลา ตอนนั้นเลยส่งข้อความทางโทรศัพท์ไปบอกเลิกแต่ไม่ได้เสียใจอะไร ผ่านมาหลายเดือนตอนนั้นสมัคร facebook ไว้เป็นเพื่อนกับเธอคนนั้นด้วย เลยรวบรวมความกล้าทักไป เชื่อไหมครับ เธอยอมคุยกับผม คือเอาจริงๆผมไม่คิดว่าเธอจะตอบกลับหรอก แต่หลังจากนั้นนานๆทีผมก็จะทักเธอไปสักครั้งนึง ส่วนใหญ่ตอนนั้นจะเป็นเวลาดึกมากคงเพราะเธอเป็นคนนอนดึกมั้งครับผมเลยเห็นเธอออนแค่ช่วงนั้นในตอนนั้น เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆจนถึง ปีที่แล้วเราได้คุยกัน facebook เธอบอกว่าเธอจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดให้เราพาเธอเที่ยวหน่อยได้ไหม (ปีที่แล้วคือ ก่อนวันสงกรานต์ปี 2557) ตอนนั้นเราเลยรับปากว่าจะเป็นคนนำทัวร์ให้เธอ จากนั้นก็ผ่านไปจนถึงวันที่ 15 เมษายน 2557 ผมไปตามสถานที่ๆเราได้คุยกันไว้ว่าเจอกันตรงนี้นะ อะไรแบบนี้จากนั้นผมก็รอเธออยู่สักพัก เธอก็มาถึงคือตกใจมาก แบบเคยคุยกันแค่ในโลกอินไลน์มาตลอดมันไม่ชินไง ก็คุยกันสักพักก็พาเธอไปเที่ยว น้ำตกเป็นที่แรกเธอบอกว่าน้ำตกนี้เธอเคยมาเมื่อ 10 ปีก่อนด้วยนะ ถ้าจะมาน้ำตกนี้อีกคงอีก 10 ปีข้างหน้า แอบขำเบาๆกับความคิดของเธอ จากนั้นเธอก็อยากเดินลงไปดูในน้ำว่าจะลึกไหมประมาณว่าเด็กน้อยอยากเล่นน้ำผมเลยบอกว่า เล่นไปเถอะเราจะอยู่ข้างบนนี้แหละประมาณนี้ แต่เธอไม่ยอมเธออยากให้ผมลงไปด้วย ผมเลยต้องยอมลงไปกับเธอ ตอนลงไปน้ำไหลแรงพอประมาณตรงพื้นที่เหยียบมีก้อนหินเล็กๆเต็มไปหมด สำหรับคนตัวเล็กแบบเธอคงจะเดินลำบาก (เธอตัวเล็กมาก) ผมเลยยื่นมือไปให้เธอจับกันล้ม พอเธอยื่นมือออกมาจับแบบสะดุ้งเองคิดในใจ "เฮ้ย ทำไมต้องใจเต้นวะเนี้ย" (เคยจับมือผู้หญิงหลายคนแล้วนะแต่ก็เฉยๆเคยมีช่สงนึงคิดว่าตัวเองเป็นเกย์หรือเปล่าจับมือผู้หญิงคนไหนใจไม่เต้น) ตอนนั้นคิดว่าตัวเองจะหน้าแดงไหม เขาจะหัวเราะหรือเปล่าวะ แต่ก็ผ่านไปไม่มีอะไร วันนั้นผมพาเธอนั่งรถมากกว่าเที่ยวเลยมั้ง (รถที่พาเที่ยวคือมอไซต์) แต่ก็สนุกนะเอาจริงเธอคนนั้นคือคนแรกที่ผมแบบเคยพาใครเที่ยวอะไรทำนองนี้ ตอนที่พาไปเที่ยวตอนผมขับรถเราได้คุยกันหลายๆเรื่องเยอะมากเยอะจนจำไม่ได้ว่าคุยเรื่องอะไร เรื่องที่จำได้มีน้อยนะ แต่ก็มีความสุข ตอนพาเธอเที่ยวตอนที่ผมมีความสุขที่สุดคือ ตอนผมขับรถ เพราะเธอจะซ้อนอยู่หลังผม เวลาผ่านไปผมพาเธอกลับบ้าน ส่งเสร็จผมก็กลับ เอ่ยก่อนกลับผมเอาของที่ระลึกที่ซื้อตอนไปเที่ยวกับเธอให้เธอ แล้วกลับบ้าน หลังสงกรานต์เธอกลับกรุงเทพฯ หลังจากนั้นผมก็คุยกับเธอถี่มากแน่นอนผมชอบเธอแล้ว แต่งงกับตัวเอง เธอไม่ใช่สเปคที่ผมชอบเลย ผมไม่ชอบคนตัวเล็ก แต่ทำไมผมชอบเธอจังวะ แต่ตอนนั้นเธอไม่รู้หรอกว่าผมชอบเธอ คุยกันไปหลายเดือนคุยกันแบบเพื่อนถามอะไรเรื่อยเปื่อยแต่มีความสุขแหะ จน...มาวันนึงช่วงเดือนพฤศจิกายน ผมต้องเข้าไปกรุงเทพฯเพราะไปประกวดอะไรสักอย่าง(ก่อนหน้านี้ผมมาทำงานในจังหวัดหนึ่งของภาคกลางที่มีโรงอุตสาหกรรมเยอะมากติดทะเล) อยู่ๆก็มีอารมณ์แบบอยากบอกความรู้สึกว่าผมคิดยังไงกับเธอบ้างจนถึงตอนนี้ พิมพ์ๆแล้วส่งไปทาง line ส่งไปปุ๊ปไม่เปิดอ่านปิด 3G จนถึงเวลา 2 ทุ่มกว่าๆผมเดินเล่นที่ห้างฯแห่งนึงแถวรัชดาฯผมยืนอยู่หน้าห้างความรู้สึกแบบอยากเปิดอ่านข้อความแต่ก็กลัวๆ กลัวอะไรไม่รู้ แต่ก็เปิดอ่านนะ เธอพิมพ์กลับมาว่า "ตอนที่เที่ยวด้วยกันก็สนุกดีนะแต่เราไม่รู้เราคิดยังไงกับเธอ" (จริงๆส่งมายาวพอดูนะแต่ย่อๆละกัน) ผมเลยพิมพ์กลับไปว่า "งั้นสิ้นปีถ้าปีใหม่เราลองมาคบกันดูไหม" เธอก็บอกว่า "ก็ได้ลองดู" หลังจากนั้นเราก็คุยกันตามปกติ จนวันนึง(จำไม่ได้ว่าวันอะไร) เธอได้โพสข้อความใน facebook แล้วใส่ # (แฮสแทร็ก พิมพ์แบบนี้หรือเปล่า) ในเชิงเล่นๆขำๆ แต่ผมควายโคตรเข้าใจผิด ไปพิมพ์คุยใน line พิมพ์ใช้คำต่างๆในเชิงงี้เง้าๆตามภาษาคนเข้าใจผิด จากนั้นเธอก็ตอบกลับมาอธิบายให้เข้าใจและบอกว่า "เรื่องปีใหม่ที่บอกว่าจะลองคบไม่เอาแล้วเธอลองไปคบหาดูใจคนอื่นดูเถอะ" ประมาณนี้ และเธอก็บอกอีกว่า "ถ้าคบกันจริงๆคงไม่มีเวลาให้กันหรอก" (ผมทำงานวันนึง 12 ชม. สัปดาห์นึงทำ 6 วัน ส่วนเธอเรียนอยู่ มหาลัยฯปี 2 งานโคตรยุ่ง) ผมก็ยังไม่ยอมแพ้และขอจีบเธอต่อไป จนมาวันนึงผมไปได้ทำให้เธอโกรธมาก เธอไม่คุยกับผมเลย ผมพยายามขอโทษแล้วแต่ก็ไม่ได้ผล ในตอนนั้นผมคิดเลยว่าถ้าเสียเธอไปผมคงไม่เอาไม่เด็ดขาด ผมเลยขอกลับไปเป็นเหมือนเดิม เธอก็ตกลงนะ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ผมทักเธอไปแค่ 2 ครั้ง เอง ถ้าถามว่ายังชอบเธออยู่ไหมผมตอบกลับได้ทันทีว่า ใช่ แต่ก็ต่างจากเดิม เพราะตอนนี้ผมกำลังทำใจอยู่ จากร้อยก็น้อยลงเรื่อยๆแต่คงไม่ถึงศูนย์ และ ตอนที่ผ่านมาที่ผมได้แต่คิดว่าทำไมตอนคบกันตอนแรกเลิกกันหาหอกอะไรวะ เหตุผลที่เลิกกันนี้แบบ หืม..... ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมจะไปเตะตัวเองให้ตื่นเลย ตอนนั้นที่เลิกกันไม่เสียใจหรอกคงเพราะมันออมทรัพย์ไว้เก็บดอกเบี้ยไว้ให้ผมมาเสียใจเอาตอนนี้ ที่เล่ามาก็ไม่มีอะไรหรอกแค่ไปอ่านกระทู้หลายๆกระทู้เกี่ยวกับความรัก บวกกับ เมื่อวันที่ผ่านมาก็เลยวันที่ 15 เมษายน 2558 ผ่านครบ 1 ปี พอดีที่เคยพบเธอ เลยอยากเล่าบ้างประมาณนี้
ถ้าเพื่อนๆมีประสบการณ์คล้ายๆกันหรือแบบอื่นก็ได้ เล่าได้นะครับผมรออ่านอยู่
ปล.เข้าใจที่ผมเล่าเนาะ
ปล2.ถ้าเธอบังเอิญเข้ามาอ่านช่วยทำเป็นไม่เห็นทีนะ
ปล3.ตอนนี้อายุผม 20 จะ 21 ปีแล้ว
คุณเคยเจอความรักแบบนี้ไหม ?
เริ่มตั้งแต่ตอนนั้นผมได้เล่น hi5 มานานแล้ว คนที่เล่นฯส่วนใหญ่ถ้าเป็นผู้ชายก็จะหาผู้หญิงที่ออนไลน์อยู่ ส่องโปรไฟล์ พอเห็นว่าสวยก็จะไปแบบ "เม้นๆนะ!!?!?! อุ๊ย จะเย็นแล้วหาอะไรทานด้วยนะคนสวย" ประมาณนี้ แต่ผมไม่ใช่พวกส่วนใหญ่ ผมเป็นพวกสะสมเม้น จำนวนคนที่เข้าดูโปรไฟล์ อะไรพวกนี้ ผมเลยชอบไปเม้นมั่วๆเข้าดูโปรไฟล์ๆเฉพาะคนที่ออนไลน์อยู่ เท่านั้น ส่วนคำพูดก็พิมพ์ทีเดียวแบบ ก็อปแล้ววาง อะไรแบบนี้ ก็ทำไปเรื่อยๆจนได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึงเธอบอกว่าเธอเคยเกิดที่จังหวัดเดียวกันกับผมแต่ตอนนี้เธออยู่กรุงเทพฯ และเราก็เริ่ม คุยกันใน hi5 เม้นไปเม้นกลับเริ่มทำความรู้จักกันไปๆมาๆ แลก msn กันซะงั้นถามว่าใครขอใครก่อน บอกได้คำเดียวจำไม่ได้ครับ จากนั้นเราก็เริ่มคุยกันผ่าน msn กันมากขึ้นคุยกันได้อาทิตย์หนึ่งมั้งครับ ผมก็เริ่มขี้เกียจคุย เพราะโทรศัพท์มันพิมพ์โคตรลำบากเลยในสมัยนั้น ผมเลยทนไม่ไหว บวกกับ ตอนนั้นเป็นตอนเช้า ผมเลยบอกว่า "ขี้เกียจพิมพ์มีอะไรก็โทรมาละกันเบอร์ 08xxxxxxxx" แล้วผมก็วางโทรศัพท์แล้วนอนต่อ สักพักเธอโทรมาจริงๆโว๊ย "แบบเห้ยโทรมาจริงๆเหรอวะ" ในใจคิดแบบนี้ หลังจากนั้นก็รับสายเริ่มคุยกันหลายๆเรื่อง คุยกันได้สองวันเธอถามผมว่า "นี้ คิดยังไงกับเราเหรอ?" ตอนนั้นอายุแค่ 15 จะ16 เอง ผมก็ตอบเขาไปว่า "ก็ไม่รู้สิ แต่เหมือนตอนคุยกับเธอเรารู้สึกดีมากเลย" เอาจริงๆตอนนั้นคือแบบถ้าบอกว่าคุยเล่นเฉยๆผมว่ามันยังไงอยู่เลยบอกแบบนั้นไป หลังจากนั้นก็คุยกันยังไงไม่รู้เราสองคนก็เริ่มได้คบกัน ช่วงนั้นก็มีความสุขอยู่นะแต่ก็ไม่นาน ประมาณสัก 2-3 เดือนนี้แหละผมเริ่มเบื่อและเป็นไข้หวัดใหญ่ต้องรักษาตัวนอนดึกไม่ได้ (ผมชอบคุยกับเธอตอนดึกๆ) เลยไม่ได้โทรไปหาเลย ผ่านไปสองวันเธอก็โทรมาถามว่าทำไมถึงไม่โทรมาผมเลยบอกไปว่าผมไม่สบายเลยไม่ได้โทรไปหา ประมาณนี้ หลังจากนั้นพอผมหายจากไข้ฯแล้วผมก็คุยกับเธอว่าคืนนี้จะโทรไปหานะ ประมาณนี้ แต่พอผ่านไปถึงตอนนั้นผมไม่ได้โทรไปหาเธอเลย แต่ก็สมัครโทรฟรีกลางคืนแล้วนะ แต่ก็ไม่ได้โทรไปเพราะว่า หลับก่อนเวลาโทร (ตอนนั้นโทรฟรีคือ 4 ทุ่มขึ้นไป) แล้วยังไปนอนบ้านเพื่อนให้เพื่อนยืมโทรศัพท์ประชุมสายอีก พอผ่านไปจนเช้า ตื่นมาเห็นเบอร์เธอโทรมาหลายครั้งมาก แบบตอนนั้นคิดเลยว่า เราเองคงยังไม่พร้อมที่จะมีใครเลยคงยังไม่ถึงเวลา ตอนนั้นเลยส่งข้อความทางโทรศัพท์ไปบอกเลิกแต่ไม่ได้เสียใจอะไร ผ่านมาหลายเดือนตอนนั้นสมัคร facebook ไว้เป็นเพื่อนกับเธอคนนั้นด้วย เลยรวบรวมความกล้าทักไป เชื่อไหมครับ เธอยอมคุยกับผม คือเอาจริงๆผมไม่คิดว่าเธอจะตอบกลับหรอก แต่หลังจากนั้นนานๆทีผมก็จะทักเธอไปสักครั้งนึง ส่วนใหญ่ตอนนั้นจะเป็นเวลาดึกมากคงเพราะเธอเป็นคนนอนดึกมั้งครับผมเลยเห็นเธอออนแค่ช่วงนั้นในตอนนั้น เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆจนถึง ปีที่แล้วเราได้คุยกัน facebook เธอบอกว่าเธอจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดให้เราพาเธอเที่ยวหน่อยได้ไหม (ปีที่แล้วคือ ก่อนวันสงกรานต์ปี 2557) ตอนนั้นเราเลยรับปากว่าจะเป็นคนนำทัวร์ให้เธอ จากนั้นก็ผ่านไปจนถึงวันที่ 15 เมษายน 2557 ผมไปตามสถานที่ๆเราได้คุยกันไว้ว่าเจอกันตรงนี้นะ อะไรแบบนี้จากนั้นผมก็รอเธออยู่สักพัก เธอก็มาถึงคือตกใจมาก แบบเคยคุยกันแค่ในโลกอินไลน์มาตลอดมันไม่ชินไง ก็คุยกันสักพักก็พาเธอไปเที่ยว น้ำตกเป็นที่แรกเธอบอกว่าน้ำตกนี้เธอเคยมาเมื่อ 10 ปีก่อนด้วยนะ ถ้าจะมาน้ำตกนี้อีกคงอีก 10 ปีข้างหน้า แอบขำเบาๆกับความคิดของเธอ จากนั้นเธอก็อยากเดินลงไปดูในน้ำว่าจะลึกไหมประมาณว่าเด็กน้อยอยากเล่นน้ำผมเลยบอกว่า เล่นไปเถอะเราจะอยู่ข้างบนนี้แหละประมาณนี้ แต่เธอไม่ยอมเธออยากให้ผมลงไปด้วย ผมเลยต้องยอมลงไปกับเธอ ตอนลงไปน้ำไหลแรงพอประมาณตรงพื้นที่เหยียบมีก้อนหินเล็กๆเต็มไปหมด สำหรับคนตัวเล็กแบบเธอคงจะเดินลำบาก (เธอตัวเล็กมาก) ผมเลยยื่นมือไปให้เธอจับกันล้ม พอเธอยื่นมือออกมาจับแบบสะดุ้งเองคิดในใจ "เฮ้ย ทำไมต้องใจเต้นวะเนี้ย" (เคยจับมือผู้หญิงหลายคนแล้วนะแต่ก็เฉยๆเคยมีช่สงนึงคิดว่าตัวเองเป็นเกย์หรือเปล่าจับมือผู้หญิงคนไหนใจไม่เต้น) ตอนนั้นคิดว่าตัวเองจะหน้าแดงไหม เขาจะหัวเราะหรือเปล่าวะ แต่ก็ผ่านไปไม่มีอะไร วันนั้นผมพาเธอนั่งรถมากกว่าเที่ยวเลยมั้ง (รถที่พาเที่ยวคือมอไซต์) แต่ก็สนุกนะเอาจริงเธอคนนั้นคือคนแรกที่ผมแบบเคยพาใครเที่ยวอะไรทำนองนี้ ตอนที่พาไปเที่ยวตอนผมขับรถเราได้คุยกันหลายๆเรื่องเยอะมากเยอะจนจำไม่ได้ว่าคุยเรื่องอะไร เรื่องที่จำได้มีน้อยนะ แต่ก็มีความสุข ตอนพาเธอเที่ยวตอนที่ผมมีความสุขที่สุดคือ ตอนผมขับรถ เพราะเธอจะซ้อนอยู่หลังผม เวลาผ่านไปผมพาเธอกลับบ้าน ส่งเสร็จผมก็กลับ เอ่ยก่อนกลับผมเอาของที่ระลึกที่ซื้อตอนไปเที่ยวกับเธอให้เธอ แล้วกลับบ้าน หลังสงกรานต์เธอกลับกรุงเทพฯ หลังจากนั้นผมก็คุยกับเธอถี่มากแน่นอนผมชอบเธอแล้ว แต่งงกับตัวเอง เธอไม่ใช่สเปคที่ผมชอบเลย ผมไม่ชอบคนตัวเล็ก แต่ทำไมผมชอบเธอจังวะ แต่ตอนนั้นเธอไม่รู้หรอกว่าผมชอบเธอ คุยกันไปหลายเดือนคุยกันแบบเพื่อนถามอะไรเรื่อยเปื่อยแต่มีความสุขแหะ จน...มาวันนึงช่วงเดือนพฤศจิกายน ผมต้องเข้าไปกรุงเทพฯเพราะไปประกวดอะไรสักอย่าง(ก่อนหน้านี้ผมมาทำงานในจังหวัดหนึ่งของภาคกลางที่มีโรงอุตสาหกรรมเยอะมากติดทะเล) อยู่ๆก็มีอารมณ์แบบอยากบอกความรู้สึกว่าผมคิดยังไงกับเธอบ้างจนถึงตอนนี้ พิมพ์ๆแล้วส่งไปทาง line ส่งไปปุ๊ปไม่เปิดอ่านปิด 3G จนถึงเวลา 2 ทุ่มกว่าๆผมเดินเล่นที่ห้างฯแห่งนึงแถวรัชดาฯผมยืนอยู่หน้าห้างความรู้สึกแบบอยากเปิดอ่านข้อความแต่ก็กลัวๆ กลัวอะไรไม่รู้ แต่ก็เปิดอ่านนะ เธอพิมพ์กลับมาว่า "ตอนที่เที่ยวด้วยกันก็สนุกดีนะแต่เราไม่รู้เราคิดยังไงกับเธอ" (จริงๆส่งมายาวพอดูนะแต่ย่อๆละกัน) ผมเลยพิมพ์กลับไปว่า "งั้นสิ้นปีถ้าปีใหม่เราลองมาคบกันดูไหม" เธอก็บอกว่า "ก็ได้ลองดู" หลังจากนั้นเราก็คุยกันตามปกติ จนวันนึง(จำไม่ได้ว่าวันอะไร) เธอได้โพสข้อความใน facebook แล้วใส่ # (แฮสแทร็ก พิมพ์แบบนี้หรือเปล่า) ในเชิงเล่นๆขำๆ แต่ผมควายโคตรเข้าใจผิด ไปพิมพ์คุยใน line พิมพ์ใช้คำต่างๆในเชิงงี้เง้าๆตามภาษาคนเข้าใจผิด จากนั้นเธอก็ตอบกลับมาอธิบายให้เข้าใจและบอกว่า "เรื่องปีใหม่ที่บอกว่าจะลองคบไม่เอาแล้วเธอลองไปคบหาดูใจคนอื่นดูเถอะ" ประมาณนี้ และเธอก็บอกอีกว่า "ถ้าคบกันจริงๆคงไม่มีเวลาให้กันหรอก" (ผมทำงานวันนึง 12 ชม. สัปดาห์นึงทำ 6 วัน ส่วนเธอเรียนอยู่ มหาลัยฯปี 2 งานโคตรยุ่ง) ผมก็ยังไม่ยอมแพ้และขอจีบเธอต่อไป จนมาวันนึงผมไปได้ทำให้เธอโกรธมาก เธอไม่คุยกับผมเลย ผมพยายามขอโทษแล้วแต่ก็ไม่ได้ผล ในตอนนั้นผมคิดเลยว่าถ้าเสียเธอไปผมคงไม่เอาไม่เด็ดขาด ผมเลยขอกลับไปเป็นเหมือนเดิม เธอก็ตกลงนะ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ผมทักเธอไปแค่ 2 ครั้ง เอง ถ้าถามว่ายังชอบเธออยู่ไหมผมตอบกลับได้ทันทีว่า ใช่ แต่ก็ต่างจากเดิม เพราะตอนนี้ผมกำลังทำใจอยู่ จากร้อยก็น้อยลงเรื่อยๆแต่คงไม่ถึงศูนย์ และ ตอนที่ผ่านมาที่ผมได้แต่คิดว่าทำไมตอนคบกันตอนแรกเลิกกันหาหอกอะไรวะ เหตุผลที่เลิกกันนี้แบบ หืม..... ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ผมจะไปเตะตัวเองให้ตื่นเลย ตอนนั้นที่เลิกกันไม่เสียใจหรอกคงเพราะมันออมทรัพย์ไว้เก็บดอกเบี้ยไว้ให้ผมมาเสียใจเอาตอนนี้ ที่เล่ามาก็ไม่มีอะไรหรอกแค่ไปอ่านกระทู้หลายๆกระทู้เกี่ยวกับความรัก บวกกับ เมื่อวันที่ผ่านมาก็เลยวันที่ 15 เมษายน 2558 ผ่านครบ 1 ปี พอดีที่เคยพบเธอ เลยอยากเล่าบ้างประมาณนี้
ถ้าเพื่อนๆมีประสบการณ์คล้ายๆกันหรือแบบอื่นก็ได้ เล่าได้นะครับผมรออ่านอยู่
ปล.เข้าใจที่ผมเล่าเนาะ
ปล2.ถ้าเธอบังเอิญเข้ามาอ่านช่วยทำเป็นไม่เห็นทีนะ
ปล3.ตอนนี้อายุผม 20 จะ 21 ปีแล้ว