เราเจอกันในเน็ทค่ะ ช่วงวันหยุดสงกรานต์ เค้าเป็นคนสวิสค่ะ มาอยู่เมืองไทย8ปีเค้าทำงานบริษัทอสังหาริมทรัพย์ เค้าต้องการช่างภาพถ่ายอพาร์ทเม้นท์ที่กำลังสร้างเสร็จ (เราเป็นช่างภาพ) เราเลยไปนัดคุยกันที่ร้านกาแฟเก๋ๆ ในห้างคือร้านไวน์คอนเนคชั่น....ไปร้านไวน์แต่กินกาแฟค่ะ เอิ่มมมม
ตอนเจอกันคือเค้านั่งอยู่แล้ว ออร่าวิ้งๆมาแต่ไกล แบบว่าหล่อ เค้าจ้องตามา เราจ้องกลับ สบตากัน อุ๊ยย....เขิลแป๊ป
พอตอนแลกนามบัตรกันก็ถึงบางอ้อ ว่า....
อ้อ1 . เรากับเค้าเคยเจอกันมาแล้วครั้งนึง เค้าเคยเข้ามาถามงานเราที่ร้าน แต่ด้วยการที่เค้าชอบถามจุกจิกในสื่งที่ร้านเราไม่มีเราเลยปฏิเสธไปแบบไม่ใยดี ไม่ง้อลูกค้าถามแต่สิ่งที่ร้านไม่มี ....ชั้นสวยเลือกได้ คริๆ (เจอกันครั้งแรกบับว่าไม่ค่อยจะถูกชะตา แต่ไม่รู้นางจำเหตุการณ์นั้นได้มั๊ยแต่พอพูดมาเราจำได้ทันที)
อ้อ2 . เค้าทำงานบริษัทเดียวกันกับที่ติดหนี้ค่าถ่ายรูปเราอยู่ เห๋ยยยย....โลกมันกลมมาก เจอลูกหนี้จร้า!!! หนี้ก้อนนี้ไม่เคยคิดว่าจะได้แล้วด้วยซ้ำ นางบอกว่าจะทวงคืนให้มันเป็นอะไรที่หน้าขายหน้ามากกก บริษัททำแบบนี้ไม่ได้มันผิด เด๋วชั้นจะอาสาไปถามให้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เจ๋งอ่ะ ไปเดทเจอลูกหนี้และลูกค้า เค้าเป็นบุคคลที่วนเวียนอยู่ในวงโคจรแต่เราไม่เคยเจอกันจริงๆซักที
ตอนคุยกันเป็นอะไรที่เข้ากันมาก มีแต่เรื่องตลกหัวเราะจนปวดแก้ม คุยกันสองชัวโมงกว่า เรารสนิยมอะไรคล้ายๆกัน ดูหนังฟังเพลง สไตล์เดียวกัน ชอบอะไรเหมือนๆกัน แต่เค้าพูดอยู่ประโยคนึงคือ ผมเพิ่งเลิกกับแฟนมาสองเดือนกว่า นางกลับไปหาแฟนเก่าตอนนี้อยู่ยุโรป ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมที่จะมีคนใหม่ ผมต้องมีความสุขก่อนถึงจะทำให้คนอื่นมีความสุขได้...(จ๊ะพ่อคุณ) แล้วเรามองไปที่มือนิ้วนางข้างซ้ายเจอแหวนแต่งงานจร้า เลยถามไปตรงๆว่ายูแต่งงานละเหรอ นางตอบว่า ยัง!..อ่าวทำไมใส่ที่นิ้วนางข้างซ้าย ก็เพราะว่าใส่นาฬิกาข้างซ้ายเลยคิดว่าแหวนนิ้วนางข้างซ้ายสวยดี (คิดว่าอิฉันกินหญ้า?) แต่ดูละนางไม่น่าจะโกหก แต่หลักฐานฟ้องอยู่ แอ๊ะยังไง เด๋วต้องสืบ
มือถือเค้าแบทหมดตอนแรกจะแอดไลน์คุยกัน ปกติไม่ค่อยชอบให้คนแปลกหน้าแอดเฟสบุ๊ค แต่เค้าไม่มีไอดีไลน์ เราแอดเค้าไม่ได้ เลยต้องมาแอดเฟสบุ๊คแทน เราเลยเข้าไปดูรูป...คือเจอทำงานให้มูลนิธิแบบปอเต็กตึ๊งไปแจกข้าวสารให้ผู้ยากไร้ และงานการกุศลช่วยเหลือเด็ก...เห๋ยยแบบว่าเจอคนหล่อใจบุญ เราปลื๊มมากกกก คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราหายากที่จะเจอคนทำงานเพื่อสังคม
ผ่านไปสองวัน เมื่อวานนี้เค้าโทรมาเข้าเบอร์ออฟฟิทเจอพ่อเรารับ พ่อเลยรีบโทรมาบอกว่ามีฝรั่งโทรมาหาให้ติดต่อกลับด้วย พอเราโทรกลับไป อ่าว......กริ๊ดดด ขึ้นเบอร์นาง ลมแทบจับทำอะไรไม่ถูก นางบอกว่าเรื่องเงินที่ติดอยู่ชั้นบอกให้ละนะ เด๋วจะมีคนติดต่อกลับมา แล้วเธอสบายดีมั๊ย ตอนนี้ไอยังทำงานอยู่เลย จ๊ะ....อิฉันนึกว่าจะนัดเดท
ทำไงต่อดีค่ะ ....คือใช่อ่ะตอนแรกเคยตั้งคำถามว่ารู้ได้ไงว่าใช่ คือเราไม่เคยเจอคนที่ใช่เราเลยไม่รู้ว่าคนที่ใช่เป็นยังไง แม้แต่แฟนเก่าก็เหอะคบมาสามปีคำถามนี้ยังอยู่ในใจมาตลอด ตามหาคนที่ชอบไลฟสไตล์แบบเดียวกันกะเรามานานแล้ว ตอนนี้รู้สึกอยากเจออีก อยากนัดกินข้าว อยากเรียนรู้ โทรนัดเลยดีมั๊ย หรือต้องรอให้เค้านัดเดท หรือปล่อยไปดีคะเพราะนางยังไม่พร้อม
แล้วการใส่แหวนนิ้วนางข้างซ้าย คือคนโสดคนปกติแล้วเค้าใส่กันรึเปล่า (แต่เพื่อนเรานางไม่ปกติ ไม่เคยมีแฟน นางโสดมาตลอดชีวิตแล้วใส่นิ้วนางข้างซ้ายและขวา นางร่างท้วมผู้คนมักเข้าใจผิดว่านางท้อง นางไม่แคร์)
เข้ามาเพิ่มแท็กค่ะ
ไปเดทมาแบบว่าเรื่องมันซับซ้อน
ตอนเจอกันคือเค้านั่งอยู่แล้ว ออร่าวิ้งๆมาแต่ไกล แบบว่าหล่อ เค้าจ้องตามา เราจ้องกลับ สบตากัน อุ๊ยย....เขิลแป๊ป
พอตอนแลกนามบัตรกันก็ถึงบางอ้อ ว่า....
อ้อ1 . เรากับเค้าเคยเจอกันมาแล้วครั้งนึง เค้าเคยเข้ามาถามงานเราที่ร้าน แต่ด้วยการที่เค้าชอบถามจุกจิกในสื่งที่ร้านเราไม่มีเราเลยปฏิเสธไปแบบไม่ใยดี ไม่ง้อลูกค้าถามแต่สิ่งที่ร้านไม่มี ....ชั้นสวยเลือกได้ คริๆ (เจอกันครั้งแรกบับว่าไม่ค่อยจะถูกชะตา แต่ไม่รู้นางจำเหตุการณ์นั้นได้มั๊ยแต่พอพูดมาเราจำได้ทันที)
อ้อ2 . เค้าทำงานบริษัทเดียวกันกับที่ติดหนี้ค่าถ่ายรูปเราอยู่ เห๋ยยยย....โลกมันกลมมาก เจอลูกหนี้จร้า!!! หนี้ก้อนนี้ไม่เคยคิดว่าจะได้แล้วด้วยซ้ำ นางบอกว่าจะทวงคืนให้มันเป็นอะไรที่หน้าขายหน้ามากกก บริษัททำแบบนี้ไม่ได้มันผิด เด๋วชั้นจะอาสาไปถามให้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เจ๋งอ่ะ ไปเดทเจอลูกหนี้และลูกค้า เค้าเป็นบุคคลที่วนเวียนอยู่ในวงโคจรแต่เราไม่เคยเจอกันจริงๆซักที
ตอนคุยกันเป็นอะไรที่เข้ากันมาก มีแต่เรื่องตลกหัวเราะจนปวดแก้ม คุยกันสองชัวโมงกว่า เรารสนิยมอะไรคล้ายๆกัน ดูหนังฟังเพลง สไตล์เดียวกัน ชอบอะไรเหมือนๆกัน แต่เค้าพูดอยู่ประโยคนึงคือ ผมเพิ่งเลิกกับแฟนมาสองเดือนกว่า นางกลับไปหาแฟนเก่าตอนนี้อยู่ยุโรป ตอนนี้ผมยังไม่พร้อมที่จะมีคนใหม่ ผมต้องมีความสุขก่อนถึงจะทำให้คนอื่นมีความสุขได้...(จ๊ะพ่อคุณ) แล้วเรามองไปที่มือนิ้วนางข้างซ้ายเจอแหวนแต่งงานจร้า เลยถามไปตรงๆว่ายูแต่งงานละเหรอ นางตอบว่า ยัง!..อ่าวทำไมใส่ที่นิ้วนางข้างซ้าย ก็เพราะว่าใส่นาฬิกาข้างซ้ายเลยคิดว่าแหวนนิ้วนางข้างซ้ายสวยดี (คิดว่าอิฉันกินหญ้า?) แต่ดูละนางไม่น่าจะโกหก แต่หลักฐานฟ้องอยู่ แอ๊ะยังไง เด๋วต้องสืบ
มือถือเค้าแบทหมดตอนแรกจะแอดไลน์คุยกัน ปกติไม่ค่อยชอบให้คนแปลกหน้าแอดเฟสบุ๊ค แต่เค้าไม่มีไอดีไลน์ เราแอดเค้าไม่ได้ เลยต้องมาแอดเฟสบุ๊คแทน เราเลยเข้าไปดูรูป...คือเจอทำงานให้มูลนิธิแบบปอเต็กตึ๊งไปแจกข้าวสารให้ผู้ยากไร้ และงานการกุศลช่วยเหลือเด็ก...เห๋ยยแบบว่าเจอคนหล่อใจบุญ เราปลื๊มมากกกก คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราหายากที่จะเจอคนทำงานเพื่อสังคม
ผ่านไปสองวัน เมื่อวานนี้เค้าโทรมาเข้าเบอร์ออฟฟิทเจอพ่อเรารับ พ่อเลยรีบโทรมาบอกว่ามีฝรั่งโทรมาหาให้ติดต่อกลับด้วย พอเราโทรกลับไป อ่าว......กริ๊ดดด ขึ้นเบอร์นาง ลมแทบจับทำอะไรไม่ถูก นางบอกว่าเรื่องเงินที่ติดอยู่ชั้นบอกให้ละนะ เด๋วจะมีคนติดต่อกลับมา แล้วเธอสบายดีมั๊ย ตอนนี้ไอยังทำงานอยู่เลย จ๊ะ....อิฉันนึกว่าจะนัดเดท
ทำไงต่อดีค่ะ ....คือใช่อ่ะตอนแรกเคยตั้งคำถามว่ารู้ได้ไงว่าใช่ คือเราไม่เคยเจอคนที่ใช่เราเลยไม่รู้ว่าคนที่ใช่เป็นยังไง แม้แต่แฟนเก่าก็เหอะคบมาสามปีคำถามนี้ยังอยู่ในใจมาตลอด ตามหาคนที่ชอบไลฟสไตล์แบบเดียวกันกะเรามานานแล้ว ตอนนี้รู้สึกอยากเจออีก อยากนัดกินข้าว อยากเรียนรู้ โทรนัดเลยดีมั๊ย หรือต้องรอให้เค้านัดเดท หรือปล่อยไปดีคะเพราะนางยังไม่พร้อม
แล้วการใส่แหวนนิ้วนางข้างซ้าย คือคนโสดคนปกติแล้วเค้าใส่กันรึเปล่า (แต่เพื่อนเรานางไม่ปกติ ไม่เคยมีแฟน นางโสดมาตลอดชีวิตแล้วใส่นิ้วนางข้างซ้ายและขวา นางร่างท้วมผู้คนมักเข้าใจผิดว่านางท้อง นางไม่แคร์)
เข้ามาเพิ่มแท็กค่ะ