อะไรคือนิยามของคำว่า "คบแบบเผื่อใจ" ของแต่ละคนครับ??..

ปัจจุบันผมคบหากับผู้หญิงอยู่คนหนึ่ง.. เธอน่ารัก และถูกชะตาแต่แรกเห็น เราตกลงคบหาเป็นแฟนกันในที่สุด

แต่ด้วยบุคลิก และนิสัยหลากหลายอย่าง เรามีความแตกต่างกัน รวมไปถึงรูปแบบของครอบครัวเธอและผม การดำรงชีวิต การเป็นอยู่ ที่เธอค่อนข้างหนักใจ (ไม่ขอกล่าวส่วนนี้นะครับ)

ในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง ผมสามารถพูดได้เลยว่าผมรักเธอมาก.. มากกว่าใครก็ตามที่ผมเคยคบหาด้วย ผมมีความสุขมาก

แต่ในบทสนทนาหนึ่ง  เธอพูดว่า เธอกลัวมาก กลัวที่จะเสียผมไป.. เธอจึงขอคบผม "แบบเผื่อใจ" ได้ไหม??...

เพราะเธอกลัวว่า ถ้าเธอทุ่มทั้งใจ เธอจะทำใจไม่ได้ ถ้าต้องเสียผมไป.. ผมไม่ค่อยเข้าใจคำว่า "คบแบบเผื่อใจ" เท่าไรนัก..

เพราะตัวผมเองก็เป็นคนที่ทุ่มเทให้กับความรัก และต้องการจะทำให้ดีที่สุดเสมอ ผมไม่เคยคิดจะเผื่อใจอะไรเลย

การเผื่อใจนั้นหมายความว่าอย่างไร? หมายความว่าเราจะรักกัน โดยที่ไม่ทุ่มเทให้กัน ไม่รักให้ถึงที่สุด งั้นหรือ???
การเผื่อใจนั้นหมายความว่าอย่างไร? หมายความว่าถ้าเราจะจากกันไป เราจะไม่เสียใจมากนัก งั้นหรือ?
การเผื่อใจนั้นหมายความว่าอย่างไร? หมายความว่าระหว่างที่เราเผื่อใจ ถ้าใจส่วนที่เหลือ มีคนเข้ามาแทรกแทรงได้ ก็ถือว่าชอบธรรม งั้นหรือ?

ผมค่อนข้างคิดมากกับคำพูดนี้นะครับ ในฐานะของผู้ชายคนหนึ่งที่ทุ่มเทกับความรักครั้งนี้มากพอสมควร และไม่เคยเผื่อใจ....

ผมอยากรับฟังความคิดเห็นของแต่ละคนครับ ว่า การ "คบแบบเผื่อใจ" นั้น...แต่ละคนมีนิยามอย่างไร

ขอขอบคุณสำหรับทุกคำตอบล่วงหน้าครับ