สวัสดีค่ะ
หนูมีเรื่องราวความรักที่อยากได้คำปรึกษาและแลกเปลี่ยนความคิดค่ะ
ตอนนี้หนูรู้สึกสับสนและหาทางออกให้ตัวเองไม่เจอค่ะ ไม่รู้ควรเดินไปทางไหนกันแน่
หนูขอเล่าละเอียดหน่อย จะได้วิเคราะห์กันแบบไม่ผิดพลาด 555
เริ่มจากตอนแรกนั้น มีผชคนหนึ่งมาจีบหนูค่ะ เขาเปนคนที่ทุ่มเทมากๆ ทำให้ได้ทุกอย่างที่เอาทำให้เราได้ หนูขอให้เขาทำอะไรให้เขาทำให้หนูหมดค่ะ เขาเปนคนที่มีความทะเยอทะยานสูง ะอดทนมากๆค่ะ
ตอนช่วงที่จีบกันแรกๆ หนูเป็นผญที่ปิดใจค่ะ หนูเล่นๆกับความรัก ไม่ได้จริงจังอะไร ออกจะเป็นแนวแข็งกระด้างด้วยซ้ำ ตอนแรกหนูคุยกับเค้าก้แก้เหงา ก้ดี มีคนดูแล เป็นห่วง แถมหนูยังนิสัยไม่ดีมากๆด้วย เขาทำอะไรให้หนูไม่เคยขอบคุณเขาสักคำ แถมดูถูกแล้วต่อว่าในสิ่งที่เขาอุส่าทำให้ หนูอยากให้เขามาหา มาอยู่เปนเพื่อนหรือว่าอะไร ถ้าเขาดูเหมือนจะมาไม่ได้หนูก้จะพูดตัดพ้อ ใฟ้เขารู้สึกผิดให้เขามาจนได้ โดยที่ไม่คิดเรยว่าเขาจะลำบากไหม หนูไม่เคยคิดถึงจิตใจเขาเรย เพราะหนูหลงระเริงคิดว่ายังไงเขาก้ยอมเราอยู่ดี เราเหนือกว่าเขา
แล้วหนูก้ชอบแกล้งพูดให้เขารู้สึกหึงหวง อย่างเช่น บอกเขามามีคนมาจีบมาคุยด้วย
หนูทำไม่ดีกับเขาเยอะมาก แต่เขาก้ทน
เราสองคนคุยกันมา8เดือน แล้วหนูก้ทำนิสัยแบบเดิมๆไม่เปลี่ยน มีช่วงหนึ่ง เขามาสารภาพรักหนู หนูก้ใจร้ายกับเขามาก หนูปฎิเสธเขาแบบไม่ใยดี แต่เขาก้ทนได้ เขาก้ยังต่อจีบหนูต่อไป
จนวันนึง หนูเริ่มใจอ่อน และสงสารเขา หนูเรยคบกับเขา หนูชอบเขาตรงที่เขาทุ่มเท อดทน และเปนคนศรัทธาในรักเดียว หนูเรยคิดว่าถ้าหนูคบกับผชคนนี้เขาจะไม่มีวันทำให้หนูเสียใจอย่างแน่นอน
แต่มีสิ่งหนึ่งที่หนูไม่ค่อยชอบเท่าไหร่คือเขาชอบปิดบัง โกหก อดีตของเขาที่เคยทำไม่ดี
เช่น เขาเคยคุยกับผญคนหนึ่งแล้วหนูก้รู้ หนูก้เรยถามเขาไป หนูไม่ได้คิดอะไรเพราะรู้ว่ามันก้เปนแค่อดีต แต่เขาดันโกหกหนู ว่าเพื่อนเอาไปคุยบ้างแหละ เพื่อนแฮ็คเฟสบุ๊กบ้างแหละ แต่สุดท้ายหนูก้เค้นความจริงออกมาได้ว่าเขาคุยเอง หนูไม่ชอบตรงที่เขามีอะไรมักไม่พูดตรงๆ แต่เขาก้อ้างว่า เขาโกหกเพราะอยากให้เราสบายใจ
พอคบกันได้สักพัก
เราก้ทะเลาะกันบ่อยๆ หนูงี่เง่าบ้าง เขางี่เง่าบ้าง แต่ส่วนมากจะเปนเขาที่น้อยใจ เขาบอกว่าหนูไม่ค่อยใส่ใจเขา หลายๆคนบอกเจาจะนิสัยคล้ายๆผญ ขี้น้อยใจ จู้จี้จุกจิก ไปไหนต้องตามติดชีวิตตลอดเวลา โทรมาหาเปนร้อยๆสาย หนูไม่รับสายเขาเขาก้ร้องไห้ เพราะเขาเป็นห่วงหนู หนูก้รู้ แต่บางทีก้แอบรำคาญ ส่วนหนูเป็นพวกชิวๆ ปล่อยๆ คิดว่าคนเราควรมีพื้นที่ส่วนตัว จนบางทีเขาก้บอกว่าหนูไม่ใส่ใจเขา จนเขารู้สึกอึดอัด แล้วไปคุยกันคนอื่น
แล้วหนูก้จับได้ แต่หนูไม่ได้โวยวาย หนูพยายามหาเหตุผลที่ทำให้เขาต้องคุยกับคนอื่น พูดคุยกับเขาด้วยเหตุและผล เพื่อแก้ไข แต่เขาก้บ่ายเบี่ยงว่าไม่มีอะไร จนหนูทนไม่ได้เรยเอาข้อความที่เขาคุยกันให้เขาดู เขาก้บอกว่า เขารู้สึกอึดอัด เหงา และอยากหาที่ปรึกษา แต่ข้อความมันไม่ใช่ปรึกษา มันเปนแนวจีบกัน หนูเรยตัดสินใจเลิกกับเขา เพื่อเป็นบทเรียนสำหรับเขาและปรับปรุงตัวเอง
แต่หนูยื่นเงื่อนไขว่า เราจะกลับมาคบกันได้ถ้าเขาสัญญว่ามีอะไรจะคุยกัน ไม่ทำแบบนี้อีก
เขาร้องไห้หนักมาก ที่โดนบอกเลิกแล้วหนูก้นั่งปลอบเขา
พอตกดึกหนูก้เปลี่ยนใจแล้วปรึกษาเขาว่าเรากลับมาคบกันเรยดีไหม หรือว่ามันจะดูง่ายไป แล้วทำก้บอกว่าง่ายไป
หลังจากที่เราเลิกกัน หนูก้รอให้เขามาง้อ คืนดี
แล้วถึงแม้ว่าเราเลิกกันเราก้คุยกันทุกวัน เหมือนเดิม จนวันหนึ่งหนูรู้สึกว่ามันไม่เหมาะถ้าเลิกกันแล้วแล้วจะทำเหมือนเดิม หนูเรยบอกเขาว่าเราไม่ควรคุยกันแบบเดิมๆ เพราะเราเลิกกันแล้ว พอเขาได้ยินอย่างงั้น เขาก้เรยแต่งเรื่องว่าตัวเองกำลังจะเข้าห้องผ่าตัด แล้วอาจความจำเสื่อม หนูกังวลมาก เพราะเขาแสดงได้เนียนมากๆ ร้องห่มร้องไห้ อีกวันหนูโทรไปเขาก้แกล้งทำเป็นจำหนูไม่ได้
แล้วหนูก้เชื่อในเรื่องที่เขากรุขึ้น จากนั้นก้ตามมาเรื่อยๆ เขาจะโทรมาตอนดึกๆ ตีสองตีสาม แล้วเล่นละครว่าตัวเอง กำลังโดนรถชน รถคว่ำ โดนดักปล้น โจรงัดบ้าน จริงๆหนูก้แอบเอ๊ะใจว่าทำไมมันบ่อยจัง แต่หนูก้ไม่ได้คิดว่าเขาจะหลอกหนู เอาเรื่องความเป็นความตายมาหลอกกัน แต่ที่เจาทำขนาดนี้ก้เพราะอยากให้เราสนใจเขา เจาบอกอย่างงี้
เราก้คุยกันต่อแต่หนูเริ่มรู้สึกว่าหลังๆเขาเปลี่ยนไป ไม่สนใจเหมือนแต่ก่อน หนูเรยเข้าหาเขาแทน แต่ดูเหมือนเขาไปหาเขาเขาก้ไม่เหนค่า หนูเริ่มอึดอีดที่เขาไม่ทำอะไรเรย ไม่ขอคืนดีสักที หนูเรยพูดขอเปนแฟนก่อน แต่ครั้งนี้ เขาบอกว่าเขาไม่มั่นใจ เขายังไม่พร้อม หนูก้อึ้งๆไป คำพูดแบบนี้หนูน่าจะเปนคนพูดไม่ใช่หรอ เขาทำผิด หนูยังต้องไปง้อ เขาบอกเขารู้สึกไม่เหมือนเดิม เพราะเขาคุยกับอีกคน
เรายังคุยกันต่อแล้วถัดจากนั้น5วันหนูก้อึดอัดมาก เรยถามเขาว่าตอนนี้เขารู้สึกยังไงกับหนู หนูก้บอกเขาว่าก้รู้สึกดีที่หนูทำอะไรต่ออะไรให้ คอยดูแล เปนห่วง เขาบอกต่อว่า เขารู้ว่าหนูทำทุกอย่างเพื่อให้เรากลับมาคบกัน ถ้างั้นเราลองคบกันดูก้ได้นะ ตอนนั้นหนูโมโหมากประมาณว่าเขายอมคบกับเราเพราะเราทำดีกับเขาไม่ใช่เขารักเขา หนูคิดว่าถ้าเปนแบบนี้ถ้าคบไปแล้วเขามาบอกว่ามันไม่ใช่หล่ะ หนูจะทำยังไง หนูเรยปฎิเสธเขาไป แล้วเขาก้ร้องไห้อีกตามเคย หนูบอกเขาว่าหนูให้เวลาเขาไปตามหาใจตัวเอง หนูคิดว่าถ้าหนูกับเขาห่างกันเขาอาจจะรู้ใจตัวเองมากขึ้น เขาอาจจะรู้สึกเหมือนมีอะไรขาดหายไปบ้าง หนูบอกเขาว่า โทรมาหนูจะไม่รับ ทักไลน์มาหนูจะไม่ตอบ
หลังจากนั้นสองวันเขามาให้คำตอบหนูว่าเขาอยากเปนเพื่อนกันหนูมากกว่า แล้วหนูก้พยายามยื้อเขาไว้ หนูขอโอกาสจากเค้า แต่ยิ่งหนูยื้อเขา เขาก้ยิ่งปฎิเสธเสียงแข็งขึ้นจนน่าตกใจ
เขาบอกหนูว่าเขาคงดีไม่พอสำหรับหนู เขากลัวทำให้หนูเสียใจ เค้ากลัวว่าถ้าเขาทำหนูเสียใจหนูจะเกลียดเขา เขาบอกหนูว่าหนูควรเจอคนที่ดีกว่านี้ เราลองเปนเพื่อนกันก่อนก้ได้ ถ้าไม่ได้จริงๆเราค่อยกลับมาคบกัน หนูคิดว่างั้นเด่วจะเริ่มต้นใหม่หนูจะทำตัวให้ดีกว่าเดิม แต่แล้ว อีก7วัน เขาก้มีแฟนใหม่ ฝันที่หนูวาดไว้ พังไม่เปนท่า หนูโทรไปถามเขาเขาบอกแต่ขอโทด เขาเลือกแล้ว เดินไปข้างหน้าเถอะ อย่าจมปักเรย ทั้งๆที่เมื่อเจ็ดวันที่แล้วเขายังบอกหนูอยู่เรยว่าเขาไม่ได้มีใคร เขามีใครไม่ได้หรอกเขาเครียดจะตาย ไม่มีอารมจะไปคุยกับใคร แต่หลังจากนั้นแค่เจ็ดวันก้มีแฟนใหม่ แล้วได้รู้ว่าเขาคุยกัยมาสามอาทิตแล้วถึงคบกัน หนูล้มทั้งยืน ร้องไห้หนักมาก
ตอนนี้หนูกำลังหาทางออกว่าจะทำไงต่อไป
หนูลองยื้อ จากที่เขายังพอมีเยื่อใย เปนห่วงกันก้จะน้อยลงไปและเปลี่ยนเปนความรำคาน แต่เขายังดูมีใจกับหนูอยู่ หนูโทรไปห่เขาก้รับทุกครั้ง เขารับโทรสับหนูทั้งที่แฟนนอนอยู่ค้างๆคุยกับหนูเป็นชั่วโมงๆ เขายังเปนห่วงหนูบอกว่าอยากอยู่เปนเพื่อน แฟนเขาบอกว่าไม่ให้รับโทรสับเขาก้รับ ไม่ให้คุยดีๆด้วย เขาก้พูดกับหนูดี
มันทำให้หนูรู้สึกมีหวัง ตอนแรกว่าจะตัดใจพอเจอแบบนี้ก้รู้สึกอยากไปต่อ หนูบอกเขาว่าหนูเจ็บปวดที่เขาลงรูปหวานๆกับแฟนเขาก้บอกว่างั้นจะไม่ลง คือเขาดูแคร์
ตอนนี้หนูมีความคิดอยู่สามอย่าง
1.ไปยุ่งกับเขาบ่อยๆให้เขาหวั่นไหวแล้วกลับมาเลือกเรา
2.รักเขาในฐานะเพื่อนที่ดี ถึงไม่ได้เป็นแฟนกันก้เป็นเพิ่อนที่ดีต่อกันได้ แต่ก้ยังแอบเจ็บเวลาเหนเขารักกัน
3.ตัดใจไปเรย
ควรตัดใจหรือไปต่อ..?
หนูมีเรื่องราวความรักที่อยากได้คำปรึกษาและแลกเปลี่ยนความคิดค่ะ
ตอนนี้หนูรู้สึกสับสนและหาทางออกให้ตัวเองไม่เจอค่ะ ไม่รู้ควรเดินไปทางไหนกันแน่
หนูขอเล่าละเอียดหน่อย จะได้วิเคราะห์กันแบบไม่ผิดพลาด 555
เริ่มจากตอนแรกนั้น มีผชคนหนึ่งมาจีบหนูค่ะ เขาเปนคนที่ทุ่มเทมากๆ ทำให้ได้ทุกอย่างที่เอาทำให้เราได้ หนูขอให้เขาทำอะไรให้เขาทำให้หนูหมดค่ะ เขาเปนคนที่มีความทะเยอทะยานสูง ะอดทนมากๆค่ะ
ตอนช่วงที่จีบกันแรกๆ หนูเป็นผญที่ปิดใจค่ะ หนูเล่นๆกับความรัก ไม่ได้จริงจังอะไร ออกจะเป็นแนวแข็งกระด้างด้วยซ้ำ ตอนแรกหนูคุยกับเค้าก้แก้เหงา ก้ดี มีคนดูแล เป็นห่วง แถมหนูยังนิสัยไม่ดีมากๆด้วย เขาทำอะไรให้หนูไม่เคยขอบคุณเขาสักคำ แถมดูถูกแล้วต่อว่าในสิ่งที่เขาอุส่าทำให้ หนูอยากให้เขามาหา มาอยู่เปนเพื่อนหรือว่าอะไร ถ้าเขาดูเหมือนจะมาไม่ได้หนูก้จะพูดตัดพ้อ ใฟ้เขารู้สึกผิดให้เขามาจนได้ โดยที่ไม่คิดเรยว่าเขาจะลำบากไหม หนูไม่เคยคิดถึงจิตใจเขาเรย เพราะหนูหลงระเริงคิดว่ายังไงเขาก้ยอมเราอยู่ดี เราเหนือกว่าเขา
แล้วหนูก้ชอบแกล้งพูดให้เขารู้สึกหึงหวง อย่างเช่น บอกเขามามีคนมาจีบมาคุยด้วย
หนูทำไม่ดีกับเขาเยอะมาก แต่เขาก้ทน
เราสองคนคุยกันมา8เดือน แล้วหนูก้ทำนิสัยแบบเดิมๆไม่เปลี่ยน มีช่วงหนึ่ง เขามาสารภาพรักหนู หนูก้ใจร้ายกับเขามาก หนูปฎิเสธเขาแบบไม่ใยดี แต่เขาก้ทนได้ เขาก้ยังต่อจีบหนูต่อไป
จนวันนึง หนูเริ่มใจอ่อน และสงสารเขา หนูเรยคบกับเขา หนูชอบเขาตรงที่เขาทุ่มเท อดทน และเปนคนศรัทธาในรักเดียว หนูเรยคิดว่าถ้าหนูคบกับผชคนนี้เขาจะไม่มีวันทำให้หนูเสียใจอย่างแน่นอน
แต่มีสิ่งหนึ่งที่หนูไม่ค่อยชอบเท่าไหร่คือเขาชอบปิดบัง โกหก อดีตของเขาที่เคยทำไม่ดี
เช่น เขาเคยคุยกับผญคนหนึ่งแล้วหนูก้รู้ หนูก้เรยถามเขาไป หนูไม่ได้คิดอะไรเพราะรู้ว่ามันก้เปนแค่อดีต แต่เขาดันโกหกหนู ว่าเพื่อนเอาไปคุยบ้างแหละ เพื่อนแฮ็คเฟสบุ๊กบ้างแหละ แต่สุดท้ายหนูก้เค้นความจริงออกมาได้ว่าเขาคุยเอง หนูไม่ชอบตรงที่เขามีอะไรมักไม่พูดตรงๆ แต่เขาก้อ้างว่า เขาโกหกเพราะอยากให้เราสบายใจ
พอคบกันได้สักพัก
เราก้ทะเลาะกันบ่อยๆ หนูงี่เง่าบ้าง เขางี่เง่าบ้าง แต่ส่วนมากจะเปนเขาที่น้อยใจ เขาบอกว่าหนูไม่ค่อยใส่ใจเขา หลายๆคนบอกเจาจะนิสัยคล้ายๆผญ ขี้น้อยใจ จู้จี้จุกจิก ไปไหนต้องตามติดชีวิตตลอดเวลา โทรมาหาเปนร้อยๆสาย หนูไม่รับสายเขาเขาก้ร้องไห้ เพราะเขาเป็นห่วงหนู หนูก้รู้ แต่บางทีก้แอบรำคาญ ส่วนหนูเป็นพวกชิวๆ ปล่อยๆ คิดว่าคนเราควรมีพื้นที่ส่วนตัว จนบางทีเขาก้บอกว่าหนูไม่ใส่ใจเขา จนเขารู้สึกอึดอัด แล้วไปคุยกันคนอื่น
แล้วหนูก้จับได้ แต่หนูไม่ได้โวยวาย หนูพยายามหาเหตุผลที่ทำให้เขาต้องคุยกับคนอื่น พูดคุยกับเขาด้วยเหตุและผล เพื่อแก้ไข แต่เขาก้บ่ายเบี่ยงว่าไม่มีอะไร จนหนูทนไม่ได้เรยเอาข้อความที่เขาคุยกันให้เขาดู เขาก้บอกว่า เขารู้สึกอึดอัด เหงา และอยากหาที่ปรึกษา แต่ข้อความมันไม่ใช่ปรึกษา มันเปนแนวจีบกัน หนูเรยตัดสินใจเลิกกับเขา เพื่อเป็นบทเรียนสำหรับเขาและปรับปรุงตัวเอง
แต่หนูยื่นเงื่อนไขว่า เราจะกลับมาคบกันได้ถ้าเขาสัญญว่ามีอะไรจะคุยกัน ไม่ทำแบบนี้อีก
เขาร้องไห้หนักมาก ที่โดนบอกเลิกแล้วหนูก้นั่งปลอบเขา
พอตกดึกหนูก้เปลี่ยนใจแล้วปรึกษาเขาว่าเรากลับมาคบกันเรยดีไหม หรือว่ามันจะดูง่ายไป แล้วทำก้บอกว่าง่ายไป
หลังจากที่เราเลิกกัน หนูก้รอให้เขามาง้อ คืนดี
แล้วถึงแม้ว่าเราเลิกกันเราก้คุยกันทุกวัน เหมือนเดิม จนวันหนึ่งหนูรู้สึกว่ามันไม่เหมาะถ้าเลิกกันแล้วแล้วจะทำเหมือนเดิม หนูเรยบอกเขาว่าเราไม่ควรคุยกันแบบเดิมๆ เพราะเราเลิกกันแล้ว พอเขาได้ยินอย่างงั้น เขาก้เรยแต่งเรื่องว่าตัวเองกำลังจะเข้าห้องผ่าตัด แล้วอาจความจำเสื่อม หนูกังวลมาก เพราะเขาแสดงได้เนียนมากๆ ร้องห่มร้องไห้ อีกวันหนูโทรไปเขาก้แกล้งทำเป็นจำหนูไม่ได้
แล้วหนูก้เชื่อในเรื่องที่เขากรุขึ้น จากนั้นก้ตามมาเรื่อยๆ เขาจะโทรมาตอนดึกๆ ตีสองตีสาม แล้วเล่นละครว่าตัวเอง กำลังโดนรถชน รถคว่ำ โดนดักปล้น โจรงัดบ้าน จริงๆหนูก้แอบเอ๊ะใจว่าทำไมมันบ่อยจัง แต่หนูก้ไม่ได้คิดว่าเขาจะหลอกหนู เอาเรื่องความเป็นความตายมาหลอกกัน แต่ที่เจาทำขนาดนี้ก้เพราะอยากให้เราสนใจเขา เจาบอกอย่างงี้
เราก้คุยกันต่อแต่หนูเริ่มรู้สึกว่าหลังๆเขาเปลี่ยนไป ไม่สนใจเหมือนแต่ก่อน หนูเรยเข้าหาเขาแทน แต่ดูเหมือนเขาไปหาเขาเขาก้ไม่เหนค่า หนูเริ่มอึดอีดที่เขาไม่ทำอะไรเรย ไม่ขอคืนดีสักที หนูเรยพูดขอเปนแฟนก่อน แต่ครั้งนี้ เขาบอกว่าเขาไม่มั่นใจ เขายังไม่พร้อม หนูก้อึ้งๆไป คำพูดแบบนี้หนูน่าจะเปนคนพูดไม่ใช่หรอ เขาทำผิด หนูยังต้องไปง้อ เขาบอกเขารู้สึกไม่เหมือนเดิม เพราะเขาคุยกับอีกคน
เรายังคุยกันต่อแล้วถัดจากนั้น5วันหนูก้อึดอัดมาก เรยถามเขาว่าตอนนี้เขารู้สึกยังไงกับหนู หนูก้บอกเขาว่าก้รู้สึกดีที่หนูทำอะไรต่ออะไรให้ คอยดูแล เปนห่วง เขาบอกต่อว่า เขารู้ว่าหนูทำทุกอย่างเพื่อให้เรากลับมาคบกัน ถ้างั้นเราลองคบกันดูก้ได้นะ ตอนนั้นหนูโมโหมากประมาณว่าเขายอมคบกับเราเพราะเราทำดีกับเขาไม่ใช่เขารักเขา หนูคิดว่าถ้าเปนแบบนี้ถ้าคบไปแล้วเขามาบอกว่ามันไม่ใช่หล่ะ หนูจะทำยังไง หนูเรยปฎิเสธเขาไป แล้วเขาก้ร้องไห้อีกตามเคย หนูบอกเขาว่าหนูให้เวลาเขาไปตามหาใจตัวเอง หนูคิดว่าถ้าหนูกับเขาห่างกันเขาอาจจะรู้ใจตัวเองมากขึ้น เขาอาจจะรู้สึกเหมือนมีอะไรขาดหายไปบ้าง หนูบอกเขาว่า โทรมาหนูจะไม่รับ ทักไลน์มาหนูจะไม่ตอบ
หลังจากนั้นสองวันเขามาให้คำตอบหนูว่าเขาอยากเปนเพื่อนกันหนูมากกว่า แล้วหนูก้พยายามยื้อเขาไว้ หนูขอโอกาสจากเค้า แต่ยิ่งหนูยื้อเขา เขาก้ยิ่งปฎิเสธเสียงแข็งขึ้นจนน่าตกใจ
เขาบอกหนูว่าเขาคงดีไม่พอสำหรับหนู เขากลัวทำให้หนูเสียใจ เค้ากลัวว่าถ้าเขาทำหนูเสียใจหนูจะเกลียดเขา เขาบอกหนูว่าหนูควรเจอคนที่ดีกว่านี้ เราลองเปนเพื่อนกันก่อนก้ได้ ถ้าไม่ได้จริงๆเราค่อยกลับมาคบกัน หนูคิดว่างั้นเด่วจะเริ่มต้นใหม่หนูจะทำตัวให้ดีกว่าเดิม แต่แล้ว อีก7วัน เขาก้มีแฟนใหม่ ฝันที่หนูวาดไว้ พังไม่เปนท่า หนูโทรไปถามเขาเขาบอกแต่ขอโทด เขาเลือกแล้ว เดินไปข้างหน้าเถอะ อย่าจมปักเรย ทั้งๆที่เมื่อเจ็ดวันที่แล้วเขายังบอกหนูอยู่เรยว่าเขาไม่ได้มีใคร เขามีใครไม่ได้หรอกเขาเครียดจะตาย ไม่มีอารมจะไปคุยกับใคร แต่หลังจากนั้นแค่เจ็ดวันก้มีแฟนใหม่ แล้วได้รู้ว่าเขาคุยกัยมาสามอาทิตแล้วถึงคบกัน หนูล้มทั้งยืน ร้องไห้หนักมาก
ตอนนี้หนูกำลังหาทางออกว่าจะทำไงต่อไป
หนูลองยื้อ จากที่เขายังพอมีเยื่อใย เปนห่วงกันก้จะน้อยลงไปและเปลี่ยนเปนความรำคาน แต่เขายังดูมีใจกับหนูอยู่ หนูโทรไปห่เขาก้รับทุกครั้ง เขารับโทรสับหนูทั้งที่แฟนนอนอยู่ค้างๆคุยกับหนูเป็นชั่วโมงๆ เขายังเปนห่วงหนูบอกว่าอยากอยู่เปนเพื่อน แฟนเขาบอกว่าไม่ให้รับโทรสับเขาก้รับ ไม่ให้คุยดีๆด้วย เขาก้พูดกับหนูดี
มันทำให้หนูรู้สึกมีหวัง ตอนแรกว่าจะตัดใจพอเจอแบบนี้ก้รู้สึกอยากไปต่อ หนูบอกเขาว่าหนูเจ็บปวดที่เขาลงรูปหวานๆกับแฟนเขาก้บอกว่างั้นจะไม่ลง คือเขาดูแคร์
ตอนนี้หนูมีความคิดอยู่สามอย่าง
1.ไปยุ่งกับเขาบ่อยๆให้เขาหวั่นไหวแล้วกลับมาเลือกเรา
2.รักเขาในฐานะเพื่อนที่ดี ถึงไม่ได้เป็นแฟนกันก้เป็นเพิ่อนที่ดีต่อกันได้ แต่ก้ยังแอบเจ็บเวลาเหนเขารักกัน
3.ตัดใจไปเรย