เริ่มเรยเเล้วกันนะค่ะ นี่เป็นกระทู้เเรกของเราเล่นไม่ค่อยเป็นหรอกเนื่องจากชอบอ่านเลยอยากจะเขียนบ้าง
ก็เราเคยคบกับผู้ชายคนนึงเรียกย่อๆชื่อเค้าว่า ต. เราคบกันมาเป็นเวลาเดือนเดียวเเค่เดือนเดียวจริงๆ เค้าเคยเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าเรามีคนชอบเค้าเยอะมาก เเร้วเราจะพลาดหรอ ไม่พลาดค่ะ 555555 จนเราเรียนจบม.3 (เค้าเป็นรุ่นพี่เราปีนึง) เรากำลังจะเข้าปวช. ก็เริ่มจะไปเร่นกับเพื่อนรุ่นพี่เเถวบ้านเเร้วบังเอิญมากคือเค้าเป็นเพื่อนกับเพื่อนรุ่นพี่ของเราคนนั้น เเร้วพี่เราก็ชอบต. เเต่เเร้วเพื่อนรุ่นพี่เราก็มาบอกว่าต.ชอบเรา เรานี่งงค่ะ ทั้งๆที่เราไม่คิดว่าต.จะรู้จักเรา
เเล้ววันเเรกของเราก็ได้เริ่มค่ะ 5555555 มาเป็นเพลง วันนั้นเพื่อนรุ่นพี่เราชวนไปเที่ยวเเล้วต.ไปด้วย (ขอเรียกเพื่อนรุ่นพี่ว่าพ.เเร้วกันเพราะมันจะมีบทบาทอีกเยอะ5555555) ถึงเวลา พ. ก็พาเราขับรถไปบ้านต.เลย พอต.เห้นเราเท่านั้นเเหละเราสัมผัสได้เลยว่าต.เขิน55555 ขนาด ต. ยังเขินเเล้วเราจะเหลืออะไรหละ พอไปเที่ยวต.คุยกับเราดีมากขณะที่คนอื่นไปเล่นเกมหรือทำนู้นทำนี่ต.นั่งคุยกับเราตลอดเลย เเล้วเราเป็นคนชอบใส่ขาสั้นต.ว่าเราจะใส่มาโชว์ใคร แหม่เจอกันวันเเรกก็ออกลายเลยเเละมีอีกมากมายที่บรรยายไม่หมด ซึ่งที่ที่เราไปเที่ยวกันก็มีพี่คนที่ชอบต. ทำงานอยู่ค่ะ (เป็นพี่เเถวบ้าน) เราก็เดินไปซื้อของกับพ. ผ่านหน้าร้านที่พี่ทำงานอยู่ พ.มันก็เเซวน่าจะไห้เรามากับต.นะไรงี้ เราไม่คิดไรพี่คนนั้นเลิกงานก็มานั่งกะพวกเราพอเวลาจะกลับบ้าน เราวิ่งขึ้นรถเกือบไม่ทันเเต่พี่เค้าเเยกไปอีกที่ ได้นั่งกับต.สองคนเพราะต.เเยกมานั่งเราเลยมานั่งตาม บอกว่าจะมาเเย่งแอร์เเต่จริงไม่ใช่หรอกคนอ่านคงรู้นะ5555 ต.พูดว่านึกว่าจะไห้นั่งคนเดียวสะเเล้ว แหม่อย่างเธอปล่อยไปไม่ได้หรอก55 ระหว่างนั่งรถต.ง่วงค่ะนั่งหลับเรามองหน้าต.ตอนหลับคนอะไรขนาดหลับยังน่ารัก พอต.ลืมตามาก็หันมามองเราเราก็ไม่รู้เราหันมองตามเเล้วหันกลับมาต.บอกมองเองนั่นแหละข้าชอบเองนะรู้ไหม โอ้ยเจ้าพ่อคุนรุนช่องอยากจะดิ่งลงรถเลยค่ะ555555 ต.เป็นคนพูดตรงมากเลยพอลงรถก็เเยกย้ายกลับบ้านต.มาส่งเราที่บ้านทั้งทั้งที่ พ.ก็อยู่หมู่บ้านเดียวกับเราเเต่ต.จะมาส่ง ต.เป็นคนขับรถเร็วมากเเต่เราเป็นคนไม่กลัวรถค่ะเราไม่กอดเอวหรอกย้ะ ต.บอกไห้เหยิบมาสิกลัวกัดหรอ เเหมคนกำลังเขินน้ะไม่รู้หรอ หลังจากนั้นเราเริ่มคุยโทสับกันทุกวันวันแรกต.เอาเบอพ่อโทรมาเราโทรกลับคุยกันถึงตี4นอนก็ไม่วางสาย คุยกันมาได้สักพักเราก็คบกัน ต.เป็นคนน่ารักมาก หลายคนอาจคิดว่าคบเเค่เดือนเดียวไม่นานเเต่ว่าเนื่องจากบ้านเรากับต.อยู่ไกล้กันเลยอยู่ด้วยกันเกือบทุกวันต.ชอบพาไปกินข้าวขับรถพาไปเดินตลาด พาไปบ้านหาพ่อต. หลังจากต.ไปกินเหล้ากับเพื่อนจะพาเราไปกินข้าว ไปเที่ยว ขนาด ต.ไม่ได้เอารถมาถามเราว่ากินข้าวหรือยังเราบอกยังต.จะยืมรถพ.พาเราไปกินข้าว มารับมาส่งตลอดเวลาจะไปไหน ต่อไห้ทะเลาะกันต.ก็ยังมารับเรากลับบ้าน ต.ร้องไห้ไห้เราบางครั้งเพราะเราทำตัวเเย่ๆ เเละเเล้วก็ถึงสงกรานจ้าพ.พาเราขับรถไปบ้านต. เเล้วต.ก็พาเราไปเร่นกับเพื่อนต. เรามีความสุขมากค่ะ ต.ดูเเลเราดีมากเช็ดหน้าไห้เอาเสื้อคลุมไห้เราใส่ต.บอกว่าไม่เคยให้ใครใส่เสื้อคลุมเลย (ต.บอกเราว่าพ่อต.จะเอาเสื้อคลุมไปซักเเต่ต.บอกไม่ต้องซัก เพราะเราใส่เลยไม่ไห้ซัก555)พอบ่ายเเก่ๆฝนเริ่มตกต.พาเราขับรถกลับบ้านขับตากฝนหนาวมากเรานี่กอดต.เเน่นเลย (เวลานั่งรถต.ชอบเอามือเราไปกอดเอวทุกครั้งชอบเขี่ยนิ้วเราเวลาขับรถหรือติดไฟแดง เราว่ามันอบอุ่นดี ><) ข้าวก็ยังไม่ได้กินกันเลยขับไปหาข้าวกินเเล้วมาส่งเรา มีครั้งนึงต.ขับรถจะมาส่งเราที่บ้านหลังจากไปเที่ยวกันต.ขับอ้อมโลกเลยเราถามว่าทำไมไม่ไปทางนี้มันไกล้กว่าต.บอกอยากอยู่กับเรานานๆ เเหมเราก็ยิ้มสิค่ะรอไร ผลของการอ้อมจนเกิดเรื่องเมื่ออ้อมมาเเล้วเจอด่านตำรวจเเต่รอดไม่โดนไรเพราะเราไม่ทำไรผิดตำรวจเลยปล่อย จริงๆร้อยปีพันชาติมันไม่มีด่านเลยนะตรงนั้น เรื่องดีดียังมีอีกเยอะค่ะ เรื่องที่มีความสุขของเรา
.........เเต่ความรักก็ไม่ได้มีด้านดีเสมอไปหรอก ต.ไม่เคยโทรหาเราเลยตั้งเเต่คบกันมาต.บอกว่าเติมเงินเเล้วมันหักตลอดเลยใช้วิธีส่งฉุกเฉินมาหาเราบางครั้งก็เติมตังไห้เราโทรไป อันนี้ก็ไม่เป็นไรเราขอเเค่ได้คุยกับเค้าไม่คิดไรมาก เเต่นานๆเข้าเราเริ่มคิดว่าทำไมเค้าไม่ทำไรเพื่อเราบ้าง พ.บอกว่าใครทำไรกับมันอ่ะมันก็จะทำกลับ เเต่เราก็ไม่เข้าใจนะเราโทรหาต.เอาใจใส่เเต่ทำไมต.ไม่ทำกลับบ้างเลย (ต.ไม่โทรมาเเค่อย่างเดียวเเต่ก็ได้คุยกันทุกวันเพราะเราเป็นคนโทรนอกนั้นต.ดีหมด) จนวันนั้นเราไม่รู้คิดยังไงไม่โทรไปหาต.มันก็ผิดปกตินะคนคุยกันทุกวันทำไรก็ไม่วางเเต่จู่ๆหายไปเป็นใครใครก็คิด เเล้วจังหวะเดียวกับที่เพื่อนเราโทมา ต.เอาเบอพ่อโทรมาเเร้วติดรอสายเรารับต.ถามเราว่าคุยกะใครเราบอกเพื่อนต.ไม่เชื่อ ไม่โทรมาเลยเเล้วโทรไปยังรอสายใครจะเชื่อว่าคุยกับเพื่อน โอเคเราเข้าใจวันนั้นก็ทะเลาะกันไปตามระเบียตอนนั้นเวลาประมานเที่ยงคืน สักพักพ.ทักมาหาเราว่าไปทำไรมันมันมาหาพ.เอาเวลานี้ ตาเเดงๆมาด้วยทะเลาะอะไรกัน ออกมาดูมันหน่อยมีไรค่อยๆคุยกัน เรานี่อยากจะพุ่งออกจากบ้านเเต่ติดตรงที่พ่อเรานอนข้างล่างเเล้วเขานอนกันหมดเเล้ว เลยได้เเต่บอกพ.ว่ามันเป็นไรไหนขอคุยหน่อยตอนนี้ยังอยู่ไหม เเต่สุดท้ายก็ไม่ได้คุยกัน จนหายไปเราเลือกที่จะหายไปเราเหนื่อยเเล้วมันไม่คุ้มกับสิ่งที่เราทำเลย เราทุ่มเทมากเเต่เราไม่ได้ไรตอบเเทน ประกอบกับต.ไม่เหมือนเดิมด้วย เเล้ววันครบรอบ1เดือนเราส่งข้อความไปหาต.ว่า วันนี้ครบรอบ1เดือนของเราเเล้วนะ ส่งไปหลังจากที่เราตัดสินใจไม่โทรไปหาต.เลย เเล้วเป็นจังหวะที่เราไปตจว.พอดีบางทีมันก็ไม่มีสันยานปรากฎว่า ต. โทรมาหาเราเเต่โทรไม่ติดเพราะมันไม่มีสันยานในช่วงเวลานั้น แหม่จังหวะนรกจริงๆ เเล้วพ.เลยมาเล่าให้เราฟังว่า ต.โทไปหาเเต่ไม่เปิดเครื่องว่าจะชวนออกมาข้างนอกพ.เลยบอกมันว่าเราไปตจว. เราบอกต.ว่าเราไม่ได้ไปต.เลยคิดว่าเราอยู่บ้านจะชวนไปนั่งเล่นเหมือนที่ทำประจำ หลังจากกลับตจว.ก็ไม่มีเวลาว่างที่จะเจอกันเลย บวกกับความที่เราเหนื่อยกับต.มากเลยอยากใช้เวลายุ่งๆเพื่อทำใจ ไม่อยากทุ่มเทเเล้วเหมือนเราทำไปก็เปล่าประโยชน์ หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
เป็นอันว่าเลิกกันมา2ปีเเล้วเรามีแฟนไปกี่คนคบกันนานเเค่ไหนสุดท้ายบางคืนเราคิดถึงต. คิดถึงเวลาอยู่ด้วยกันน้ำตามันก็ไหลคบกันเเค่เดือนเดียวอาจจะมองว่าไม่นานนะ เเต่เราอยู่ด้วยกันทุกวันไปเที่ยวไปหาของกินไปขับรถเล่น ขับรถซื้อของมาไห้เราดึกๆต.ไม่เคยบ่นอยากกินไรพาไป ตามใจเราทุกอย่าง มันมีความสุขมากช่วงเวลานั้นเเต่พอเราเลือกที่จะเดินออกมาเรายอมรับนะเราเป็นคนทำเราต้องยอมรับผลเรายอมรับได้เเต่ก็หวังว่าจะเจอบ้าง บ้านเรากับต. อยู่ไกล้กันเเค่นี้ทำไมเวลาที่ผ่านมา2ปีเราไม่เคยเจอเลย ทางมาบ้านเราก็คือทางที่เเม่ต.ขายของทุกวันเเต่เราไม่เคยเจอต.เลย เราเคยหวังว่าที่ที่เรากับต.ชอบไป จะเจอต.บ้างเเต่ไม่เลยค่ะ เราใช้เวลานานมากกว่าจะลืม บางครั้งมีส่องเฟสบ้างนานๆที เเต่จริงๆมันลืมไม่ได้หรอกค่ะต่อไห้นานเเค่ไหนคนเคยรักกันเคยคบกันใช้เวลาดีดีอยู่ด้วยกันทำไรร่วมกันหลายๆอย่างจะให้มาลืมได้อย่างไง เราก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงเป็นเอาขนาดนี้กับเวลาเเค่เดือนเดียวทำไมรักเค้ามากขนาดนี้
เเล้วสงกรานก็มาถึงเราไปเร่นกับเพื่อนต. (เพราะเพื่อนเรากับเพื่อนต.คบกัน ตั้งเเต่สงกรานปีที่เราคบกับต.) เราถามเเฟนเพื่อนเราว่าเจอต.บ้างไหม เเฟนเพื่อนเราบอกว่าเจอเมื่อวานมาคนเดียวเเต่ไม่ได้เล่นด้วยกัน พอมาวันนี้ที่เราไปเร่นกับเพื่อนต. เราก็หวังนะว่ามันคงจะมาเเล้วต.ก็มาจริงค่ะ ขับมากับเเฟนเลย เพื่อนเเฟนเราก็เรียก จังหวะนั้นเพื่อนเราบอกว่าเห้ยต.นิเราก็เห็นคาตาเลยค่ะ พยายามเดินออกมา (ต.คงไม่เห็นเรา) ตอนนั้นจุกมากชาไปหมดเลยค่ะ ไม่คิดว่าจะกลับมารู้สึกแบบนี้ทั้งทั้งที่เรื่องเราก็ผ่านมา2ปีเเล้ว จะไม่ไห้รู้สึกได้ยังไงก็ที่ตรงนั้นมันเคยเป็นของเรารถคันนั้นเราเคยนั่งผู้หญิงคนนั้นเคยเป็นเรามาก่อน อะไรที่ต.ทำไห้เค้า ก็ต้องเป็นอะไรที่ต.เคยทำไห้เราสิ คิดเเล้วน้ำตาจะไหลค่ะ ทำไมลึกๆมันต้องรู้สึกอย่างงั้นด้วย หมดอารมเร่นน้ำไปเลยค่ะ นี่ไงอยากเจอเป็นไงเจอเเล้วเจอจะจะเลยค่ะ จุกเลยเเหม่ ภาพมันบาดตามากเลย สงกรานที่ผ่านมานี่เอง2วันที่เเล้วแผลยังสดอยู่ ฮืออๆๆ
เพื่อนๆคนไหนเคยมีประสบการณ์เเบบนี้ก็มาเเบ่งปันความจุกกันได้นะ 55555
...................นี่เป็นกระทู้เเรกผิดพลาดอย่างไงขออภัยด้วยจ้า.........................
เจอเเฟนเก่าขับรถมาเล่นสงกรานกับเเฟนใหม่ จุกเลยค่ะ
ก็เราเคยคบกับผู้ชายคนนึงเรียกย่อๆชื่อเค้าว่า ต. เราคบกันมาเป็นเวลาเดือนเดียวเเค่เดือนเดียวจริงๆ เค้าเคยเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าเรามีคนชอบเค้าเยอะมาก เเร้วเราจะพลาดหรอ ไม่พลาดค่ะ 555555 จนเราเรียนจบม.3 (เค้าเป็นรุ่นพี่เราปีนึง) เรากำลังจะเข้าปวช. ก็เริ่มจะไปเร่นกับเพื่อนรุ่นพี่เเถวบ้านเเร้วบังเอิญมากคือเค้าเป็นเพื่อนกับเพื่อนรุ่นพี่ของเราคนนั้น เเร้วพี่เราก็ชอบต. เเต่เเร้วเพื่อนรุ่นพี่เราก็มาบอกว่าต.ชอบเรา เรานี่งงค่ะ ทั้งๆที่เราไม่คิดว่าต.จะรู้จักเรา
เเล้ววันเเรกของเราก็ได้เริ่มค่ะ 5555555 มาเป็นเพลง วันนั้นเพื่อนรุ่นพี่เราชวนไปเที่ยวเเล้วต.ไปด้วย (ขอเรียกเพื่อนรุ่นพี่ว่าพ.เเร้วกันเพราะมันจะมีบทบาทอีกเยอะ5555555) ถึงเวลา พ. ก็พาเราขับรถไปบ้านต.เลย พอต.เห้นเราเท่านั้นเเหละเราสัมผัสได้เลยว่าต.เขิน55555 ขนาด ต. ยังเขินเเล้วเราจะเหลืออะไรหละ พอไปเที่ยวต.คุยกับเราดีมากขณะที่คนอื่นไปเล่นเกมหรือทำนู้นทำนี่ต.นั่งคุยกับเราตลอดเลย เเล้วเราเป็นคนชอบใส่ขาสั้นต.ว่าเราจะใส่มาโชว์ใคร แหม่เจอกันวันเเรกก็ออกลายเลยเเละมีอีกมากมายที่บรรยายไม่หมด ซึ่งที่ที่เราไปเที่ยวกันก็มีพี่คนที่ชอบต. ทำงานอยู่ค่ะ (เป็นพี่เเถวบ้าน) เราก็เดินไปซื้อของกับพ. ผ่านหน้าร้านที่พี่ทำงานอยู่ พ.มันก็เเซวน่าจะไห้เรามากับต.นะไรงี้ เราไม่คิดไรพี่คนนั้นเลิกงานก็มานั่งกะพวกเราพอเวลาจะกลับบ้าน เราวิ่งขึ้นรถเกือบไม่ทันเเต่พี่เค้าเเยกไปอีกที่ ได้นั่งกับต.สองคนเพราะต.เเยกมานั่งเราเลยมานั่งตาม บอกว่าจะมาเเย่งแอร์เเต่จริงไม่ใช่หรอกคนอ่านคงรู้นะ5555 ต.พูดว่านึกว่าจะไห้นั่งคนเดียวสะเเล้ว แหม่อย่างเธอปล่อยไปไม่ได้หรอก55 ระหว่างนั่งรถต.ง่วงค่ะนั่งหลับเรามองหน้าต.ตอนหลับคนอะไรขนาดหลับยังน่ารัก พอต.ลืมตามาก็หันมามองเราเราก็ไม่รู้เราหันมองตามเเล้วหันกลับมาต.บอกมองเองนั่นแหละข้าชอบเองนะรู้ไหม โอ้ยเจ้าพ่อคุนรุนช่องอยากจะดิ่งลงรถเลยค่ะ555555 ต.เป็นคนพูดตรงมากเลยพอลงรถก็เเยกย้ายกลับบ้านต.มาส่งเราที่บ้านทั้งทั้งที่ พ.ก็อยู่หมู่บ้านเดียวกับเราเเต่ต.จะมาส่ง ต.เป็นคนขับรถเร็วมากเเต่เราเป็นคนไม่กลัวรถค่ะเราไม่กอดเอวหรอกย้ะ ต.บอกไห้เหยิบมาสิกลัวกัดหรอ เเหมคนกำลังเขินน้ะไม่รู้หรอ หลังจากนั้นเราเริ่มคุยโทสับกันทุกวันวันแรกต.เอาเบอพ่อโทรมาเราโทรกลับคุยกันถึงตี4นอนก็ไม่วางสาย คุยกันมาได้สักพักเราก็คบกัน ต.เป็นคนน่ารักมาก หลายคนอาจคิดว่าคบเเค่เดือนเดียวไม่นานเเต่ว่าเนื่องจากบ้านเรากับต.อยู่ไกล้กันเลยอยู่ด้วยกันเกือบทุกวันต.ชอบพาไปกินข้าวขับรถพาไปเดินตลาด พาไปบ้านหาพ่อต. หลังจากต.ไปกินเหล้ากับเพื่อนจะพาเราไปกินข้าว ไปเที่ยว ขนาด ต.ไม่ได้เอารถมาถามเราว่ากินข้าวหรือยังเราบอกยังต.จะยืมรถพ.พาเราไปกินข้าว มารับมาส่งตลอดเวลาจะไปไหน ต่อไห้ทะเลาะกันต.ก็ยังมารับเรากลับบ้าน ต.ร้องไห้ไห้เราบางครั้งเพราะเราทำตัวเเย่ๆ เเละเเล้วก็ถึงสงกรานจ้าพ.พาเราขับรถไปบ้านต. เเล้วต.ก็พาเราไปเร่นกับเพื่อนต. เรามีความสุขมากค่ะ ต.ดูเเลเราดีมากเช็ดหน้าไห้เอาเสื้อคลุมไห้เราใส่ต.บอกว่าไม่เคยให้ใครใส่เสื้อคลุมเลย (ต.บอกเราว่าพ่อต.จะเอาเสื้อคลุมไปซักเเต่ต.บอกไม่ต้องซัก เพราะเราใส่เลยไม่ไห้ซัก555)พอบ่ายเเก่ๆฝนเริ่มตกต.พาเราขับรถกลับบ้านขับตากฝนหนาวมากเรานี่กอดต.เเน่นเลย (เวลานั่งรถต.ชอบเอามือเราไปกอดเอวทุกครั้งชอบเขี่ยนิ้วเราเวลาขับรถหรือติดไฟแดง เราว่ามันอบอุ่นดี ><) ข้าวก็ยังไม่ได้กินกันเลยขับไปหาข้าวกินเเล้วมาส่งเรา มีครั้งนึงต.ขับรถจะมาส่งเราที่บ้านหลังจากไปเที่ยวกันต.ขับอ้อมโลกเลยเราถามว่าทำไมไม่ไปทางนี้มันไกล้กว่าต.บอกอยากอยู่กับเรานานๆ เเหมเราก็ยิ้มสิค่ะรอไร ผลของการอ้อมจนเกิดเรื่องเมื่ออ้อมมาเเล้วเจอด่านตำรวจเเต่รอดไม่โดนไรเพราะเราไม่ทำไรผิดตำรวจเลยปล่อย จริงๆร้อยปีพันชาติมันไม่มีด่านเลยนะตรงนั้น เรื่องดีดียังมีอีกเยอะค่ะ เรื่องที่มีความสุขของเรา
.........เเต่ความรักก็ไม่ได้มีด้านดีเสมอไปหรอก ต.ไม่เคยโทรหาเราเลยตั้งเเต่คบกันมาต.บอกว่าเติมเงินเเล้วมันหักตลอดเลยใช้วิธีส่งฉุกเฉินมาหาเราบางครั้งก็เติมตังไห้เราโทรไป อันนี้ก็ไม่เป็นไรเราขอเเค่ได้คุยกับเค้าไม่คิดไรมาก เเต่นานๆเข้าเราเริ่มคิดว่าทำไมเค้าไม่ทำไรเพื่อเราบ้าง พ.บอกว่าใครทำไรกับมันอ่ะมันก็จะทำกลับ เเต่เราก็ไม่เข้าใจนะเราโทรหาต.เอาใจใส่เเต่ทำไมต.ไม่ทำกลับบ้างเลย (ต.ไม่โทรมาเเค่อย่างเดียวเเต่ก็ได้คุยกันทุกวันเพราะเราเป็นคนโทรนอกนั้นต.ดีหมด) จนวันนั้นเราไม่รู้คิดยังไงไม่โทรไปหาต.มันก็ผิดปกตินะคนคุยกันทุกวันทำไรก็ไม่วางเเต่จู่ๆหายไปเป็นใครใครก็คิด เเล้วจังหวะเดียวกับที่เพื่อนเราโทมา ต.เอาเบอพ่อโทรมาเเร้วติดรอสายเรารับต.ถามเราว่าคุยกะใครเราบอกเพื่อนต.ไม่เชื่อ ไม่โทรมาเลยเเล้วโทรไปยังรอสายใครจะเชื่อว่าคุยกับเพื่อน โอเคเราเข้าใจวันนั้นก็ทะเลาะกันไปตามระเบียตอนนั้นเวลาประมานเที่ยงคืน สักพักพ.ทักมาหาเราว่าไปทำไรมันมันมาหาพ.เอาเวลานี้ ตาเเดงๆมาด้วยทะเลาะอะไรกัน ออกมาดูมันหน่อยมีไรค่อยๆคุยกัน เรานี่อยากจะพุ่งออกจากบ้านเเต่ติดตรงที่พ่อเรานอนข้างล่างเเล้วเขานอนกันหมดเเล้ว เลยได้เเต่บอกพ.ว่ามันเป็นไรไหนขอคุยหน่อยตอนนี้ยังอยู่ไหม เเต่สุดท้ายก็ไม่ได้คุยกัน จนหายไปเราเลือกที่จะหายไปเราเหนื่อยเเล้วมันไม่คุ้มกับสิ่งที่เราทำเลย เราทุ่มเทมากเเต่เราไม่ได้ไรตอบเเทน ประกอบกับต.ไม่เหมือนเดิมด้วย เเล้ววันครบรอบ1เดือนเราส่งข้อความไปหาต.ว่า วันนี้ครบรอบ1เดือนของเราเเล้วนะ ส่งไปหลังจากที่เราตัดสินใจไม่โทรไปหาต.เลย เเล้วเป็นจังหวะที่เราไปตจว.พอดีบางทีมันก็ไม่มีสันยานปรากฎว่า ต. โทรมาหาเราเเต่โทรไม่ติดเพราะมันไม่มีสันยานในช่วงเวลานั้น แหม่จังหวะนรกจริงๆ เเล้วพ.เลยมาเล่าให้เราฟังว่า ต.โทไปหาเเต่ไม่เปิดเครื่องว่าจะชวนออกมาข้างนอกพ.เลยบอกมันว่าเราไปตจว. เราบอกต.ว่าเราไม่ได้ไปต.เลยคิดว่าเราอยู่บ้านจะชวนไปนั่งเล่นเหมือนที่ทำประจำ หลังจากกลับตจว.ก็ไม่มีเวลาว่างที่จะเจอกันเลย บวกกับความที่เราเหนื่อยกับต.มากเลยอยากใช้เวลายุ่งๆเพื่อทำใจ ไม่อยากทุ่มเทเเล้วเหมือนเราทำไปก็เปล่าประโยชน์ หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
เป็นอันว่าเลิกกันมา2ปีเเล้วเรามีแฟนไปกี่คนคบกันนานเเค่ไหนสุดท้ายบางคืนเราคิดถึงต. คิดถึงเวลาอยู่ด้วยกันน้ำตามันก็ไหลคบกันเเค่เดือนเดียวอาจจะมองว่าไม่นานนะ เเต่เราอยู่ด้วยกันทุกวันไปเที่ยวไปหาของกินไปขับรถเล่น ขับรถซื้อของมาไห้เราดึกๆต.ไม่เคยบ่นอยากกินไรพาไป ตามใจเราทุกอย่าง มันมีความสุขมากช่วงเวลานั้นเเต่พอเราเลือกที่จะเดินออกมาเรายอมรับนะเราเป็นคนทำเราต้องยอมรับผลเรายอมรับได้เเต่ก็หวังว่าจะเจอบ้าง บ้านเรากับต. อยู่ไกล้กันเเค่นี้ทำไมเวลาที่ผ่านมา2ปีเราไม่เคยเจอเลย ทางมาบ้านเราก็คือทางที่เเม่ต.ขายของทุกวันเเต่เราไม่เคยเจอต.เลย เราเคยหวังว่าที่ที่เรากับต.ชอบไป จะเจอต.บ้างเเต่ไม่เลยค่ะ เราใช้เวลานานมากกว่าจะลืม บางครั้งมีส่องเฟสบ้างนานๆที เเต่จริงๆมันลืมไม่ได้หรอกค่ะต่อไห้นานเเค่ไหนคนเคยรักกันเคยคบกันใช้เวลาดีดีอยู่ด้วยกันทำไรร่วมกันหลายๆอย่างจะให้มาลืมได้อย่างไง เราก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงเป็นเอาขนาดนี้กับเวลาเเค่เดือนเดียวทำไมรักเค้ามากขนาดนี้
เเล้วสงกรานก็มาถึงเราไปเร่นกับเพื่อนต. (เพราะเพื่อนเรากับเพื่อนต.คบกัน ตั้งเเต่สงกรานปีที่เราคบกับต.) เราถามเเฟนเพื่อนเราว่าเจอต.บ้างไหม เเฟนเพื่อนเราบอกว่าเจอเมื่อวานมาคนเดียวเเต่ไม่ได้เล่นด้วยกัน พอมาวันนี้ที่เราไปเร่นกับเพื่อนต. เราก็หวังนะว่ามันคงจะมาเเล้วต.ก็มาจริงค่ะ ขับมากับเเฟนเลย เพื่อนเเฟนเราก็เรียก จังหวะนั้นเพื่อนเราบอกว่าเห้ยต.นิเราก็เห็นคาตาเลยค่ะ พยายามเดินออกมา (ต.คงไม่เห็นเรา) ตอนนั้นจุกมากชาไปหมดเลยค่ะ ไม่คิดว่าจะกลับมารู้สึกแบบนี้ทั้งทั้งที่เรื่องเราก็ผ่านมา2ปีเเล้ว จะไม่ไห้รู้สึกได้ยังไงก็ที่ตรงนั้นมันเคยเป็นของเรารถคันนั้นเราเคยนั่งผู้หญิงคนนั้นเคยเป็นเรามาก่อน อะไรที่ต.ทำไห้เค้า ก็ต้องเป็นอะไรที่ต.เคยทำไห้เราสิ คิดเเล้วน้ำตาจะไหลค่ะ ทำไมลึกๆมันต้องรู้สึกอย่างงั้นด้วย หมดอารมเร่นน้ำไปเลยค่ะ นี่ไงอยากเจอเป็นไงเจอเเล้วเจอจะจะเลยค่ะ จุกเลยเเหม่ ภาพมันบาดตามากเลย สงกรานที่ผ่านมานี่เอง2วันที่เเล้วแผลยังสดอยู่ ฮืออๆๆ
เพื่อนๆคนไหนเคยมีประสบการณ์เเบบนี้ก็มาเเบ่งปันความจุกกันได้นะ 55555
...................นี่เป็นกระทู้เเรกผิดพลาดอย่างไงขออภัยด้วยจ้า.........................