ขอแนะนำตัวก่อนนะ....เราชื่อ
"เอ"เราเรียนวิศวะ ส่วนแฟนเก่าเราก็เรียนสายสุขภาพ(โครตใจกลางเมือง)เราขอเรียกเทอว่า
"ดี"....
เรื่องก็มีอยู่ว่าเราก็เลิกกันมาได้สักพักแล้วเราคบกันมาก็หลายปีมันเกินกว่าความรักแล้วมันเรียกว่าความผูกผันเลยแหละ.. เราคบกันตอนมอปลายเรียนด้วยกันไปไหนด้วยกันตัวติดยังกับปาท่องโก๋(หลังเลิกเรียนเพื่อนนี่หาตัวแทบไม่เจอ)เรากับดีก็คบกันมาจนเราปีหนึ่งครั้งแรกจนนี่ก้อครั้งที่...แล้วมั้ง5555(เราเรียนโง่มากเลยต้องเปลี่ยนมหาลัยบ่อย)ตอนปีหนึ่งเราก็มีปัญหากันเรื่องสามมือแต่ก้อรอดพ้นมาได้จนดีซิ่วไปเรียนสายสุขภาพตอนนั้นเราไม่ก็ซิ่วไม่ติดแต่เรากับดีก็เจอกันจนและคบกันมาเรื่อยๆจนวันนึงดีก็บอกว่า"เราเป็นเพื่อนกันดีไหม"ผมนี่นั่งกินอยู่นึกว่าพูดเล่นแต่มันคื่อเรื่องจิงวันนั้นเป็นวันที่หลายๆคู่มีความสุขกันมากแต่นั้นมันจุบจบความสัมมพันธ์ของเรากับดี แต่....เรื่องมันอยู่ที่ว่า เราสองคนยังติดต่อออออเอาง่ายๆนะยังทำทุกอย่างเหมือนเดิน เราดูแลยังไงก้ยังเหมือนเดินป๊ายังไงก้อยังเหมือนเดิมเทอวีนยังไงก้อยังเหมือนเดิมเอาง่ายๆชีวิตเราเหมือนเพจ
คนเป็นแฟนหมีเลย(ตอนนี้กดอันไลค์เรียบร้อยบาดหัวใจมาก)ตอนแรกก็คิดว่ามันก็ดีเหมือนกันที่เป็นอย่างนี้ก้อไม่ได้อะไรเพราะเราต่างก้อไม่ได้มีใคร...จนเมื่อไม่มีกี่เดือนที่ผ่านมา เราทำเรื่องให้ดีเสียใจมากคล้ายๆว่าเราเคยให้คำสัญญาคำๆนึงไว้ตอนเป็นแฟนกันแต่พอเลิกกับเขาเราก็ผิดสัญญานั้นซึ่งดีบอกว่ายังไงก็ผิดคำสัญญาเราก็ไม่พูดเพราะเราก็คิดว่าใช่เราผิดเอง..พอเกิดเรื่องนั้นดีก็ได้คุยกับคนๆนึงซึ่งเราก็เข้าใจแต่ต้องทำใจยอมรับคือก่อนหน้านี้เราก็มีคนคุยแต่เรากับดียังเจอกันอยู่ตลอดมาค้างที่ห้องไปเที่ยวแต่ตอนนี้มันเริ่มไม่โอเคแล้วดีบอกว่าคนนั้นก้อเริ่มซึมเข้ามาบอกเราว่าไม่อยากให้หายไปไหนเราก็ถามเขาก็พยายามอยากจะต่อแต่คนเราเมื่อทำผิดโอกาสที่สองมันก็ไม่ควรจะได้รับหรอกเราก็เข้าาใจดีตรงจุดนี้เลยไม่เรียกร้องได้แต่คิดว่าที่ผ่านมาดีจะเห็นสิ่งที่ทำร่วมกันมา....
"ดีเลือกคนนั้น(คนนั้นเป็นผช)" แต่สิ่งที่ทำให้เราเริ่มไม่แน่ใจว่าจากนี้ควรจะไปยื่นจุดไหนในเมื่อเขาบอกว่าให้เราอยู่เป็นเพื่อนเขาสัญญาที่เคยให้กัน
ทั้งเราก็ยังคุยกันไลน์กันโทบ้างและยังออกไปเจอด้วยกันดีก็บอกว่าเราสำคัญขาดไม่ได้นี่ยังมีแพลนไปเที่ยวกันอีกเยอะ(เพลงขอคร๊าบใช่เลย)
มันทำให้เรารู้สึกทำอะไรไม่ถูกหมดหนทางแล้ว...เคยคิดว่าจะไปแบบจริงๆไม่เจอไม่คุยแต่มันทำไม่ได้เหมือนเรายังคงห่วงดี(เพราะดีบอกว่าคนที่คุยบางเรื่องเขายังไม่ดีพอเหมือนประมานว่ามาตรฐานผมสูงนะ555) หรือเพราะเราผูกผันกันมากเกินไปจนเป็นโซ่ที่ติดตัวเรา
จนตอนนี้เราอยากจัดการความรู้สึกของเราจิงๆความรู้สึกที่เราอยากให้เขาแบบเพื่อนตามเขาขอ แต่เราไม่เคยทำได้สักที นั้น....มันเลยทำให้เรากลายเป็นคนที่ยังหลอกตัวเอง(ยอมรับเลย) เพราะตอนนี้เขาทั้งคุ่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะ ถ้าหากวันนั้นมาถึงเราก้ไม่รู้จะทำไง เราก็ไม่ได้อยากไปเป็นปัญหาของใคร รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นของตายอ่า ที่ยังสำคัญตอนนี้แต่ต่อไป....
ผิดที่เรายังคอยทำดีคอยทำสิ่งที่เหมือนเมื่อก่อน มันเหมือนเราเอามีดไปยื่นให้เขานั้นแหละ
ควรจะทำไงไม่ให้ตัวเองเจ็บ...และต้องทำไงให้ทำตามสัญญานั้น...
ใครพอจะมีวิธีทำใจให้เป็นเพื่อนกับแฟนเก่าตัวเองได้บ้าง..เพราะเทอขอเราไว้+สัญญา??
เรื่องก็มีอยู่ว่าเราก็เลิกกันมาได้สักพักแล้วเราคบกันมาก็หลายปีมันเกินกว่าความรักแล้วมันเรียกว่าความผูกผันเลยแหละ.. เราคบกันตอนมอปลายเรียนด้วยกันไปไหนด้วยกันตัวติดยังกับปาท่องโก๋(หลังเลิกเรียนเพื่อนนี่หาตัวแทบไม่เจอ)เรากับดีก็คบกันมาจนเราปีหนึ่งครั้งแรกจนนี่ก้อครั้งที่...แล้วมั้ง5555(เราเรียนโง่มากเลยต้องเปลี่ยนมหาลัยบ่อย)ตอนปีหนึ่งเราก็มีปัญหากันเรื่องสามมือแต่ก้อรอดพ้นมาได้จนดีซิ่วไปเรียนสายสุขภาพตอนนั้นเราไม่ก็ซิ่วไม่ติดแต่เรากับดีก็เจอกันจนและคบกันมาเรื่อยๆจนวันนึงดีก็บอกว่า"เราเป็นเพื่อนกันดีไหม"ผมนี่นั่งกินอยู่นึกว่าพูดเล่นแต่มันคื่อเรื่องจิงวันนั้นเป็นวันที่หลายๆคู่มีความสุขกันมากแต่นั้นมันจุบจบความสัมมพันธ์ของเรากับดี แต่....เรื่องมันอยู่ที่ว่า เราสองคนยังติดต่อออออเอาง่ายๆนะยังทำทุกอย่างเหมือนเดิน เราดูแลยังไงก้ยังเหมือนเดินป๊ายังไงก้อยังเหมือนเดิมเทอวีนยังไงก้อยังเหมือนเดิมเอาง่ายๆชีวิตเราเหมือนเพจคนเป็นแฟนหมีเลย(ตอนนี้กดอันไลค์เรียบร้อยบาดหัวใจมาก)ตอนแรกก็คิดว่ามันก็ดีเหมือนกันที่เป็นอย่างนี้ก้อไม่ได้อะไรเพราะเราต่างก้อไม่ได้มีใคร...จนเมื่อไม่มีกี่เดือนที่ผ่านมา เราทำเรื่องให้ดีเสียใจมากคล้ายๆว่าเราเคยให้คำสัญญาคำๆนึงไว้ตอนเป็นแฟนกันแต่พอเลิกกับเขาเราก็ผิดสัญญานั้นซึ่งดีบอกว่ายังไงก็ผิดคำสัญญาเราก็ไม่พูดเพราะเราก็คิดว่าใช่เราผิดเอง..พอเกิดเรื่องนั้นดีก็ได้คุยกับคนๆนึงซึ่งเราก็เข้าใจแต่ต้องทำใจยอมรับคือก่อนหน้านี้เราก็มีคนคุยแต่เรากับดียังเจอกันอยู่ตลอดมาค้างที่ห้องไปเที่ยวแต่ตอนนี้มันเริ่มไม่โอเคแล้วดีบอกว่าคนนั้นก้อเริ่มซึมเข้ามาบอกเราว่าไม่อยากให้หายไปไหนเราก็ถามเขาก็พยายามอยากจะต่อแต่คนเราเมื่อทำผิดโอกาสที่สองมันก็ไม่ควรจะได้รับหรอกเราก็เข้าาใจดีตรงจุดนี้เลยไม่เรียกร้องได้แต่คิดว่าที่ผ่านมาดีจะเห็นสิ่งที่ทำร่วมกันมา....
"ดีเลือกคนนั้น(คนนั้นเป็นผช)" แต่สิ่งที่ทำให้เราเริ่มไม่แน่ใจว่าจากนี้ควรจะไปยื่นจุดไหนในเมื่อเขาบอกว่าให้เราอยู่เป็นเพื่อนเขาสัญญาที่เคยให้กัน
ทั้งเราก็ยังคุยกันไลน์กันโทบ้างและยังออกไปเจอด้วยกันดีก็บอกว่าเราสำคัญขาดไม่ได้นี่ยังมีแพลนไปเที่ยวกันอีกเยอะ(เพลงขอคร๊าบใช่เลย)
มันทำให้เรารู้สึกทำอะไรไม่ถูกหมดหนทางแล้ว...เคยคิดว่าจะไปแบบจริงๆไม่เจอไม่คุยแต่มันทำไม่ได้เหมือนเรายังคงห่วงดี(เพราะดีบอกว่าคนที่คุยบางเรื่องเขายังไม่ดีพอเหมือนประมานว่ามาตรฐานผมสูงนะ555) หรือเพราะเราผูกผันกันมากเกินไปจนเป็นโซ่ที่ติดตัวเรา
จนตอนนี้เราอยากจัดการความรู้สึกของเราจิงๆความรู้สึกที่เราอยากให้เขาแบบเพื่อนตามเขาขอ แต่เราไม่เคยทำได้สักที นั้น....มันเลยทำให้เรากลายเป็นคนที่ยังหลอกตัวเอง(ยอมรับเลย) เพราะตอนนี้เขาทั้งคุ่ยังไม่ได้เป็นแฟนกันนะ ถ้าหากวันนั้นมาถึงเราก้ไม่รู้จะทำไง เราก็ไม่ได้อยากไปเป็นปัญหาของใคร รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นของตายอ่า ที่ยังสำคัญตอนนี้แต่ต่อไป....
ผิดที่เรายังคอยทำดีคอยทำสิ่งที่เหมือนเมื่อก่อน มันเหมือนเราเอามีดไปยื่นให้เขานั้นแหละ
ควรจะทำไงไม่ให้ตัวเองเจ็บ...และต้องทำไงให้ทำตามสัญญานั้น...