อุดมการณ์เริ่มหดหายไปเมื่อเข้าสู่วัยทำงาน จะด้วยความเหน็ดเหนื่อย รึความเห็นแก่ตัวก็ไม่รู้

บางทีเมื่อมันล้ามากๆ อยากช่วยแต่เราก็เหนื่อยเหลือเกิน เดินชิ่งออกมาเสียดื้อๆ เมื่อไม่ได้ช่วยเขา ก็เกิดความตำหนิตัวเองขึ้นมาในใจ ว่าเรามันเห็นแก่ตัว จะเปลี่ยนแนวคิดตัวเองยังไงดี