เมื่อปีที่แล้วผมมีโอกาสได้สอนพิเศษน้องสาวคนนึงครับ ขอใช้ชื่อว่าน้องเอแล้วกันนะครับ
ครั้งแรกที่ผมเจอเธอผมก็ตกหลุมรักขึ้นมาทันที ในครั้งแรกที่สอนนั้นเธอก็คุยกับผมเหมือนกับว่าเราสนิทกันมาก
เล่าเรื่องเกี่ยสกับตัวเธอให้ฟังในบางครั้ง เธอบอกผมเหมือนแฟนเก่าของเธอ เธอเคยนั่งรอแฟนที่ร้านกาแฟที่นี่
และผมก็ยังมาสายปล่อยให้เธอต้องรอเช่นเดียวกับแฟนเก่าคนนั้น หลังจากนั้นเธอก็เรียนกับผมมาเรื่อยๆ
เราคุยกันแทบทุกวัน ยิ่งนับวันผมยิ่งรู้สึกว่าน้องเขามีใจ เราสนิทกันมาก
น้องเอพูดกับผมเสมอว่าพี่เหมือนคนนั้นมากจริงๆทั้งนิสัยและลักษณะการพูด บ่อยครั้งมันทำให้ผมน้อยใจ
จนครั้งหนึ่งผมบอกเธอไปว่า เราไม่ต้องคุยกันแล้วดีกว่า ให้กลับมาเป็นติวเตอร์กับลูกศิษย์ คุยกันแค่เรื่องเรียนเท่านั้น
น้องเขาก็รีบโทรมาเลยครับ เขาโวยวาย ว่าอย่าทำแบบนี้ขอร้อง อีกหลายอย่างที่เธอพูดวันนั้น ผมยิ่งคิดว่าเธอชอบผมรึเปล่า
เธอมักจะชอบเล่าว่ามีคนมาจีบนะ มีคนมาคุยด้วย แต่ไม่ชอบเลย แทบทุกเรื่องน้องเอจะบอกผม
จนวันหนึ่งผมตัสินใจจะบอกความรู้สึกของตัวเอง ในวันที่1เมษาวันนั้นน้องเอมาเรียนกับผม
มาเรียนด้วยสีหน้าที่มีความสุขมาก ผมจำได้ดีว่าตอนที่เธอเดินมาหาผมเธอคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่
หลังจากเธอวางสายผมก็ถามว่าคุยกับใคร
ผม : คุยกับใครน่ะ
น้องเอ : กิ๊ก
ผม : แฟนก็บอกว่าแฟนสิ
น้องเอ : บ้า ยังไม่คบ เขาขอแต่ยังไม่ตัดสินใจ
เธอตอบคำถามนั้นด้วยรอยยิ้ม ผมเห็นเธอหูแดง เธอคงเขินใช่มั้ย
ผม : ไม่ชอบหรอ
น้องเอ : ก็ชอบมั้ง หรืออาจแค่รู้สึกดี แต่เวลาคุยกับเขามันดีนะ
ผม : กับพี่ล่ะ คุยสนุกมั้ย
น้องเอ : ก้ดีพี่ฮาๆดี คุยได้ไว้ใจได้ มีความสุขดีไม่เครียด
ผม : เหมือนกับเขารึเปล่า
น้องเอ : ไม่นะ
ผม : มีใครที่ชอบอยู่แล้วรึเปล่า
น้องเอ : มีสิ
ตอนนั้นผมคิดว่าคำตอบนั้นจะเป็นผม แต่เธอไม่ตอบอะไรทั้งนั้น วันนั้นผมก็ยังไม่ได้บอกอะไร
เพราะน้องเขาบอกไๆม่อยากคุยเรื่องนี้ขอเรียนก่อนเพราะใกล้สอบ ผมกลับบ้านมาด้วยใจที่มีหวังเพราะ
ท่าทีของน้องเอดูเหมือนจะมีใตให้ผมและคำตอบมันกำกวม หลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลงจนผมใจไม่ดี
บจนล่าสุดผมชวนเธอไปเล่นสงกรานเพราะหวังจะบอกคามรู้สึก แต่คำตอบของเธอมันทำให้ผมใจสลายจริงๆ
น้องเอบอกว่าไปกับผมไม่ได้เพราะเธอต้องไปเล่นกับแฟน ผมรู้สึกเหมือนโลกของผมมันพังจริงๆ น้องเขาไม่เคยชอบผมเลย
ผมอยากรู้ว่าที่ผ่านมาเรื่องของเรามันคืออะไรกันแน่ เธอมาทำดีคุยดีกับผมทำไม เธอมาให้ความหวังผมทำไม
น้องเอเคยคิดจะรักผมบ้างมั้ย หรือแม้แต่ชอบสักนิด
น้องเขาเคยรักผมบ้างไหม
ครั้งแรกที่ผมเจอเธอผมก็ตกหลุมรักขึ้นมาทันที ในครั้งแรกที่สอนนั้นเธอก็คุยกับผมเหมือนกับว่าเราสนิทกันมาก
เล่าเรื่องเกี่ยสกับตัวเธอให้ฟังในบางครั้ง เธอบอกผมเหมือนแฟนเก่าของเธอ เธอเคยนั่งรอแฟนที่ร้านกาแฟที่นี่
และผมก็ยังมาสายปล่อยให้เธอต้องรอเช่นเดียวกับแฟนเก่าคนนั้น หลังจากนั้นเธอก็เรียนกับผมมาเรื่อยๆ
เราคุยกันแทบทุกวัน ยิ่งนับวันผมยิ่งรู้สึกว่าน้องเขามีใจ เราสนิทกันมาก
น้องเอพูดกับผมเสมอว่าพี่เหมือนคนนั้นมากจริงๆทั้งนิสัยและลักษณะการพูด บ่อยครั้งมันทำให้ผมน้อยใจ
จนครั้งหนึ่งผมบอกเธอไปว่า เราไม่ต้องคุยกันแล้วดีกว่า ให้กลับมาเป็นติวเตอร์กับลูกศิษย์ คุยกันแค่เรื่องเรียนเท่านั้น
น้องเขาก็รีบโทรมาเลยครับ เขาโวยวาย ว่าอย่าทำแบบนี้ขอร้อง อีกหลายอย่างที่เธอพูดวันนั้น ผมยิ่งคิดว่าเธอชอบผมรึเปล่า
เธอมักจะชอบเล่าว่ามีคนมาจีบนะ มีคนมาคุยด้วย แต่ไม่ชอบเลย แทบทุกเรื่องน้องเอจะบอกผม
จนวันหนึ่งผมตัสินใจจะบอกความรู้สึกของตัวเอง ในวันที่1เมษาวันนั้นน้องเอมาเรียนกับผม
มาเรียนด้วยสีหน้าที่มีความสุขมาก ผมจำได้ดีว่าตอนที่เธอเดินมาหาผมเธอคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่
หลังจากเธอวางสายผมก็ถามว่าคุยกับใคร
ผม : คุยกับใครน่ะ
น้องเอ : กิ๊ก
ผม : แฟนก็บอกว่าแฟนสิ
น้องเอ : บ้า ยังไม่คบ เขาขอแต่ยังไม่ตัดสินใจ
เธอตอบคำถามนั้นด้วยรอยยิ้ม ผมเห็นเธอหูแดง เธอคงเขินใช่มั้ย
ผม : ไม่ชอบหรอ
น้องเอ : ก็ชอบมั้ง หรืออาจแค่รู้สึกดี แต่เวลาคุยกับเขามันดีนะ
ผม : กับพี่ล่ะ คุยสนุกมั้ย
น้องเอ : ก้ดีพี่ฮาๆดี คุยได้ไว้ใจได้ มีความสุขดีไม่เครียด
ผม : เหมือนกับเขารึเปล่า
น้องเอ : ไม่นะ
ผม : มีใครที่ชอบอยู่แล้วรึเปล่า
น้องเอ : มีสิ
ตอนนั้นผมคิดว่าคำตอบนั้นจะเป็นผม แต่เธอไม่ตอบอะไรทั้งนั้น วันนั้นผมก็ยังไม่ได้บอกอะไร
เพราะน้องเขาบอกไๆม่อยากคุยเรื่องนี้ขอเรียนก่อนเพราะใกล้สอบ ผมกลับบ้านมาด้วยใจที่มีหวังเพราะ
ท่าทีของน้องเอดูเหมือนจะมีใตให้ผมและคำตอบมันกำกวม หลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลงจนผมใจไม่ดี
บจนล่าสุดผมชวนเธอไปเล่นสงกรานเพราะหวังจะบอกคามรู้สึก แต่คำตอบของเธอมันทำให้ผมใจสลายจริงๆ
น้องเอบอกว่าไปกับผมไม่ได้เพราะเธอต้องไปเล่นกับแฟน ผมรู้สึกเหมือนโลกของผมมันพังจริงๆ น้องเขาไม่เคยชอบผมเลย
ผมอยากรู้ว่าที่ผ่านมาเรื่องของเรามันคืออะไรกันแน่ เธอมาทำดีคุยดีกับผมทำไม เธอมาให้ความหวังผมทำไม
น้องเอเคยคิดจะรักผมบ้างมั้ย หรือแม้แต่ชอบสักนิด