สวัสดีค่ะ ฉันขอแนะนำตัวเอง ฉันชื่อเค เป็นนักศึกษาวิทยาลัยอาชีวศึกษาในจังหวัดลพบุรี
ฉันอยากทราบว่าการที่คนเรานั้นจะฝันกันซ้ำๆเป็นเรื่องปกติรึปาวค่ะ
ฉันมักจะฝันเห็นตัวเองกับคนที่ตายไปแล้วอยู่บ่อยครั้ง ฉันเป็นคนทีชอบฝันแต่เรื่องบ้าบอแต่พอใกล้จะถึงวันเกิดฉันทีไรทำไมทุกปีฉันจะต้องฝันเห็น
ว่าตัวเอง ตายไปแล้วในความฝันฉันยืนอยู่หน้าโรงพยาบาลแห่งหนึงมีฝนตกแรงและลมพัดแรงมากฝันตรงข้ามกับโรงพยาบาลเป็นบ้านกระท่อมหลังเล็กๆมีต้นไม้อยู่ล้อมรอบส่วนฉันอยู่ดูบ้านกระท่อมหลังนั้น และฉันสังเกตว่าเวลาที่ลมพัดลมมันพัดเอาหลังคาของบ้านกระท่อมหลังนั้นไปด้วยแต่มันพัดไปทางโรงพยาบาลแต่สิ่งที่ฉันเห็นหลังคาอัดนั้นกลับหายไปไม่มีแม้แต่ตะปูที่หลุดอออกมาด้วย แล้วฉันก็เห็นว่ามีเด็กนักเรียนกลุ่มหนึงเดินออกมาขึ้นรถรับส่ง พอเข้าไปทักเด็กนักเรียนกลุ่มนั้นกลับเดินผ่านทะลุตัวฉันไปและไม่มีใครเห็นฉันเลยสักคน ฉันจึงเดินเข้าไปในโรงพยาบาลแเค้ายล้วก็ไปกับ ผู้หญิงที่เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เด็กฉันตกใจและเห็นว่าเธอป่วยอยู่ในโรงพยาบาลมีผู้ชายคนหนึงคอยดูแลสิ่งที่ทำให้ฉันตกใจก็คือผู้หญิงที่เคยเลี้ยงฉันเค้าตายไปแล้วแต่ทำไมฉันถึงเห็นว่าเค้ายังมีชีวิตอยู่และพูดว่าคิดถึง ฉัน แล้วอยู่ดีก็เหมือนกับว่าฉันรู้สึกมีความสุขมากฉันไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไรแต่มีผู้ชายคนหนึงซึ่งเค้าเป็นหมอยืนดูฝนตกอยู่ที่ริมหน้าต่างฉันเดินเข้าไปก่อนและเค้าก็หันมากอดฉันแต่ที่รู้ในความรู้สึกของฉันเค้าเป็นใครฉันไม่เคยเห็นหน้าและที่สำคัญเค้ายังไม่ตายแต่เห็นฉันได้ไง
พอเราสองคนเดินไปที่ห้องฉุกเฉินเพื่อนเค้าก็ทักว่ายิ้มทำไมหมอคนนั้นก็ตอบว่าคนรักกลับมาหาจะให้ไม่มีความสุขได้ยังไงเพื่อนหมดก็เลยถามว่าไม่เห็นไม่เห็นว่าจะมีใครเลย ไม่มีใครเห็นฉันนอกจากหมอคนเดียวแต่หมอจะไม่อยู่ต้องไปสมนาข้างนอกและมูและคนป่วยที่นอนอยู่เตียงสองห้ามไปไหนจนกว่าหมอจะกลับมาฉันทำตามคำสั่งของหมอทุกอย่างแต่มีบางสิ่งบอกให้ฉันเข้าไปในห้องพักคนไข้สามเป็นตึกคนไข้ชายหญิงนอนหลับกันอยู่แต่มีเงาสีดำคอยยืนอยู่ข้างๆไม่ว่าพวกเค้าจะเดินหรือลุกออกไปไหนเงาสีดำจะคอยตามประกบติดไปตลอดเวลา ฉันสงสัยว่าเงานั้นคืออะไรจึงเข้าไปใกล้ๆเพื่อที่จะได้เห็นชัดๆว่าคือเงาอะไรแต่กลับเห็นเป็นหน้าคนแต่ไม่มีตาไม่มีจมูกมีแต่ปากที่พูดขึ้นมาว่าไปให้พ้นอย่างมายุ่งเราฉัน มันต้องตาย ฉันตกใจมากเลยตื่นขึ้นกลางดึก
หลายวันต่อมาถึงวันเกิดของฉัน ฉันก็ฝันเห็นเรื่องเดิมเป็นเหมือนเดิมทุกอย่างเว้นอย่างเดียว คราวนี้ฉันเห็นว่าคนป่วยทุกคนที่นอนอยู่ที่โรงพยาบาลที่ตึกสามค่อยตายทีละคนอย่างทรมารแล้วเงาสีดำก็ค่อยๆหายไป ตื่นเช้าฉันเล่าให้แม่ฟังแต่แม่บอกว่าาสิ่งที่ฉันฝันมันเป็นดีมากเป็นการฝันที่ต่ออายุให้กับฉันแต่ถามถึงคนที่ตายไปแล้วทำฝันว่าเค้ายังไม่ตายแม่ตอบไม่ได้ อาของฉันเดินเข้ามาได้ยินเลยถามถึงอายุ ว่าฉันอายุเท่าไร ฉันอายุ 19 ปี อาบอกว่ามันเป็นเรื่องดี แค่เนี่ยเอง ฉันอยากรู้ว่าทำไมคนเราจึงฝันได้เป็นเรื่องราวแบบเนี่ย
ฝันก่อนถึงวันเกิดตัวเองกับฝันในคืนวันเกิดตัวเอง
ฉันอยากทราบว่าการที่คนเรานั้นจะฝันกันซ้ำๆเป็นเรื่องปกติรึปาวค่ะ
ฉันมักจะฝันเห็นตัวเองกับคนที่ตายไปแล้วอยู่บ่อยครั้ง ฉันเป็นคนทีชอบฝันแต่เรื่องบ้าบอแต่พอใกล้จะถึงวันเกิดฉันทีไรทำไมทุกปีฉันจะต้องฝันเห็น
ว่าตัวเอง ตายไปแล้วในความฝันฉันยืนอยู่หน้าโรงพยาบาลแห่งหนึงมีฝนตกแรงและลมพัดแรงมากฝันตรงข้ามกับโรงพยาบาลเป็นบ้านกระท่อมหลังเล็กๆมีต้นไม้อยู่ล้อมรอบส่วนฉันอยู่ดูบ้านกระท่อมหลังนั้น และฉันสังเกตว่าเวลาที่ลมพัดลมมันพัดเอาหลังคาของบ้านกระท่อมหลังนั้นไปด้วยแต่มันพัดไปทางโรงพยาบาลแต่สิ่งที่ฉันเห็นหลังคาอัดนั้นกลับหายไปไม่มีแม้แต่ตะปูที่หลุดอออกมาด้วย แล้วฉันก็เห็นว่ามีเด็กนักเรียนกลุ่มหนึงเดินออกมาขึ้นรถรับส่ง พอเข้าไปทักเด็กนักเรียนกลุ่มนั้นกลับเดินผ่านทะลุตัวฉันไปและไม่มีใครเห็นฉันเลยสักคน ฉันจึงเดินเข้าไปในโรงพยาบาลแเค้ายล้วก็ไปกับ ผู้หญิงที่เลี้ยงฉันมาตั้งแต่เด็กฉันตกใจและเห็นว่าเธอป่วยอยู่ในโรงพยาบาลมีผู้ชายคนหนึงคอยดูแลสิ่งที่ทำให้ฉันตกใจก็คือผู้หญิงที่เคยเลี้ยงฉันเค้าตายไปแล้วแต่ทำไมฉันถึงเห็นว่าเค้ายังมีชีวิตอยู่และพูดว่าคิดถึง ฉัน แล้วอยู่ดีก็เหมือนกับว่าฉันรู้สึกมีความสุขมากฉันไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไรแต่มีผู้ชายคนหนึงซึ่งเค้าเป็นหมอยืนดูฝนตกอยู่ที่ริมหน้าต่างฉันเดินเข้าไปก่อนและเค้าก็หันมากอดฉันแต่ที่รู้ในความรู้สึกของฉันเค้าเป็นใครฉันไม่เคยเห็นหน้าและที่สำคัญเค้ายังไม่ตายแต่เห็นฉันได้ไง
พอเราสองคนเดินไปที่ห้องฉุกเฉินเพื่อนเค้าก็ทักว่ายิ้มทำไมหมอคนนั้นก็ตอบว่าคนรักกลับมาหาจะให้ไม่มีความสุขได้ยังไงเพื่อนหมดก็เลยถามว่าไม่เห็นไม่เห็นว่าจะมีใครเลย ไม่มีใครเห็นฉันนอกจากหมอคนเดียวแต่หมอจะไม่อยู่ต้องไปสมนาข้างนอกและมูและคนป่วยที่นอนอยู่เตียงสองห้ามไปไหนจนกว่าหมอจะกลับมาฉันทำตามคำสั่งของหมอทุกอย่างแต่มีบางสิ่งบอกให้ฉันเข้าไปในห้องพักคนไข้สามเป็นตึกคนไข้ชายหญิงนอนหลับกันอยู่แต่มีเงาสีดำคอยยืนอยู่ข้างๆไม่ว่าพวกเค้าจะเดินหรือลุกออกไปไหนเงาสีดำจะคอยตามประกบติดไปตลอดเวลา ฉันสงสัยว่าเงานั้นคืออะไรจึงเข้าไปใกล้ๆเพื่อที่จะได้เห็นชัดๆว่าคือเงาอะไรแต่กลับเห็นเป็นหน้าคนแต่ไม่มีตาไม่มีจมูกมีแต่ปากที่พูดขึ้นมาว่าไปให้พ้นอย่างมายุ่งเราฉัน มันต้องตาย ฉันตกใจมากเลยตื่นขึ้นกลางดึก
หลายวันต่อมาถึงวันเกิดของฉัน ฉันก็ฝันเห็นเรื่องเดิมเป็นเหมือนเดิมทุกอย่างเว้นอย่างเดียว คราวนี้ฉันเห็นว่าคนป่วยทุกคนที่นอนอยู่ที่โรงพยาบาลที่ตึกสามค่อยตายทีละคนอย่างทรมารแล้วเงาสีดำก็ค่อยๆหายไป ตื่นเช้าฉันเล่าให้แม่ฟังแต่แม่บอกว่าาสิ่งที่ฉันฝันมันเป็นดีมากเป็นการฝันที่ต่ออายุให้กับฉันแต่ถามถึงคนที่ตายไปแล้วทำฝันว่าเค้ายังไม่ตายแม่ตอบไม่ได้ อาของฉันเดินเข้ามาได้ยินเลยถามถึงอายุ ว่าฉันอายุเท่าไร ฉันอายุ 19 ปี อาบอกว่ามันเป็นเรื่องดี แค่เนี่ยเอง ฉันอยากรู้ว่าทำไมคนเราจึงฝันได้เป็นเรื่องราวแบบเนี่ย