เราคบกับแฟนได้ไม่นานเท่าไร เขามาพักที่บ้านเราพ่อแม่รับรู้ทุกอย่าง รู้ว่าเขานิสัยดีต่อหน้าพ่อแม่ แต่กับเราเขาก็ดี แต่มีอะไรที่เราทำแล้วเขารู้สึกแย่เขาไม่เคยบอกเราว่าเขาชอบรึไม่ชอบอะไรทำเหมือนเขาโอเครู้สึกดีทุกอย่าง
แต่ไม่เคยบอกรักเราเลย และเราก็เคยถ้าว่ารักเค้าไหม เขาไม่เคยตอบ
แรกๆคุยกะเราก็มีความสุขดีน่ะคะ
แต่หลังๆมานี้ คุยกะเราไม่มีความสุขแล้ว
หลายๆเรื่องที่เขาคิดและตัดสินใจคนเดียว(เขาบอกว่าไม่ชินกะการมีแฟน
วันนั้นแฟนเราเค้าไปร้อยเอ็ดกลับมาแล้วแวะขอนแก่นเพื่อกินเนื้อย่างกะพี่ที่ทำงานเก่า(แต่ไม่บอกเราเลยสักคำ) เราก็เคยถามน่ะว่ากะพี่คนเนี่ยเป็นญาติกันฝ่ายไหนดูพี่เค้าไม่ชอบในตัวเราเลย (เราเคยพูดด้วยว่าพี่ อ น่ะไม่เคยชอบอะไรในตัวเค้าเลยชอบและอยากได้พี่ที่ทำงานเก่าเป็นเมียด้วย). ไอ้เราก็ขี้หึงด้วย
ส่วนเราก็อด..ทั้งๆที่เพื่อนเราก็ชวนไปกิน แต่เราอยากไปกินกะเขาวันที่เขามาบ้านเรา)
ข้อความที่ส่งมาทางlineมันเป็นบทสนทนาจำได้แค่ที่เจ็บๆ"พี่ไม่ได้บอกนิว่าจะไปหา"
แล้วเขาก็หายเงียบไปเลย
เราก็พยายามติดต่อ โทรไปทักไปทางline โทรหาทั้งสองเบอร์ของเขา ก็ไม่รับสาย ก็ไม่การตอบกลับใดๆ พอวันอาทิตย์เป็นวันหยุดคิดว่าเขาจะมาหาตามปกติ. แต่เงียบ...!!!
จนเราทนไม่ไหวขับมอไซค์ออกจากบ้านเราที่ยุอีกจังหวัด1ไปที่บ้านเขาที่อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น เพื่อดูว่าเขาอยู่บ้านไหม ผลที่ได้ไม่อยู่บ้านค่ะ. เสียใจมากที่ความตั้งใจมีมากขนาดนี้ หลุมเยอะค่ะขอบอก
พอกลับบ้านมา เราไม่ทนที่จะรอยุแบบนี้
เอาเบอร์แม่โทรไปโทรไปหลายสายมาก
และแชทถามกะน้องแฟนว่าเขาเป็นอะไร?
ผลที่ได้คือ เรานิสัยแย่ เข้ากะใครก็ไม่ได้ ที่เขาพาไปรู้จัก เราจึงบอกว่าเเม่พี่ก็บอกให้พี่"อ"มาหมั้นไว้น่ะ"
แฟนเราเค้าชื่อ"อ") น้อง ท (น้องแฟนชื่อ "ท" น้อง ท ก็บอกว่า #ท้องหรอถึงจะให้ไปหมั้น#
เจอแบบนี้เงิบเลยค่ะ
เราก็โทรไปหาเขาจะกว่าจะรับสาย. (น้ำเสียงเย็นชามาก)แค่เพียงไม่กี่วันเขาตัดเราออกไปจากชีวิตของเขาแบบไม่ใยดี เขาบอก "นิสัยเราเหมือนเด็ก เวลาที่ อ อยู่กะเราอ่ะ รุ้สึกว่าไร้ค่า เข้ากะใครก็ไม่ได้"
ส่วนเราๆก็ง้อ ขอโทษทุกอย่าง พยายามพูดให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิม เพราะเราอายพ่อกะแม่มาก ทางบ้านเราญาติก็ชอบเขามาก บอกให้ อ มาหมั้นไว้เท่าไรก็ได้แม่ไม่ว่า พ่อกะแม่ถามหาแถบทุกวัน. ส่วนเราก็ได้แต่โกหกว่าเขาไม่ว่าง ติดงานต่างจังหวัดบาง ยุ่งบาง โกหกทุกอย่าง เพราะไม่กล้าที่จะบอกความจริง
ไม่กล้าบอกพ่อกะแม่กลัวท่านเสียใจมากค่ะ
แต่ไม่เคยบอกรักเราเลย และเราก็เคยถ้าว่ารักเค้าไหม เขาไม่เคยตอบ
แรกๆคุยกะเราก็มีความสุขดีน่ะคะ
แต่หลังๆมานี้ คุยกะเราไม่มีความสุขแล้ว
หลายๆเรื่องที่เขาคิดและตัดสินใจคนเดียว(เขาบอกว่าไม่ชินกะการมีแฟน
วันนั้นแฟนเราเค้าไปร้อยเอ็ดกลับมาแล้วแวะขอนแก่นเพื่อกินเนื้อย่างกะพี่ที่ทำงานเก่า(แต่ไม่บอกเราเลยสักคำ) เราก็เคยถามน่ะว่ากะพี่คนเนี่ยเป็นญาติกันฝ่ายไหนดูพี่เค้าไม่ชอบในตัวเราเลย (เราเคยพูดด้วยว่าพี่ อ น่ะไม่เคยชอบอะไรในตัวเค้าเลยชอบและอยากได้พี่ที่ทำงานเก่าเป็นเมียด้วย). ไอ้เราก็ขี้หึงด้วย
ส่วนเราก็อด..ทั้งๆที่เพื่อนเราก็ชวนไปกิน แต่เราอยากไปกินกะเขาวันที่เขามาบ้านเรา)
ข้อความที่ส่งมาทางlineมันเป็นบทสนทนาจำได้แค่ที่เจ็บๆ"พี่ไม่ได้บอกนิว่าจะไปหา"
แล้วเขาก็หายเงียบไปเลย
เราก็พยายามติดต่อ โทรไปทักไปทางline โทรหาทั้งสองเบอร์ของเขา ก็ไม่รับสาย ก็ไม่การตอบกลับใดๆ พอวันอาทิตย์เป็นวันหยุดคิดว่าเขาจะมาหาตามปกติ. แต่เงียบ...!!!
จนเราทนไม่ไหวขับมอไซค์ออกจากบ้านเราที่ยุอีกจังหวัด1ไปที่บ้านเขาที่อำเภอภูเวียง จังหวัดขอนแก่น เพื่อดูว่าเขาอยู่บ้านไหม ผลที่ได้ไม่อยู่บ้านค่ะ. เสียใจมากที่ความตั้งใจมีมากขนาดนี้ หลุมเยอะค่ะขอบอก
พอกลับบ้านมา เราไม่ทนที่จะรอยุแบบนี้
เอาเบอร์แม่โทรไปโทรไปหลายสายมาก
และแชทถามกะน้องแฟนว่าเขาเป็นอะไร?
ผลที่ได้คือ เรานิสัยแย่ เข้ากะใครก็ไม่ได้ ที่เขาพาไปรู้จัก เราจึงบอกว่าเเม่พี่ก็บอกให้พี่"อ"มาหมั้นไว้น่ะ"
เจอแบบนี้เงิบเลยค่ะ
เราก็โทรไปหาเขาจะกว่าจะรับสาย. (น้ำเสียงเย็นชามาก)แค่เพียงไม่กี่วันเขาตัดเราออกไปจากชีวิตของเขาแบบไม่ใยดี เขาบอก "นิสัยเราเหมือนเด็ก เวลาที่ อ อยู่กะเราอ่ะ รุ้สึกว่าไร้ค่า เข้ากะใครก็ไม่ได้"
ส่วนเราๆก็ง้อ ขอโทษทุกอย่าง พยายามพูดให้เขากลับมาเป็นเหมือนเดิม เพราะเราอายพ่อกะแม่มาก ทางบ้านเราญาติก็ชอบเขามาก บอกให้ อ มาหมั้นไว้เท่าไรก็ได้แม่ไม่ว่า พ่อกะแม่ถามหาแถบทุกวัน. ส่วนเราก็ได้แต่โกหกว่าเขาไม่ว่าง ติดงานต่างจังหวัดบาง ยุ่งบาง โกหกทุกอย่าง เพราะไม่กล้าที่จะบอกความจริง