นี้เป็นกระทู้แรกของผม ผิดพลาดอย่างไร ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
ตอนนี้ ผมอายุ 19 ปี เรียนอยู่ต่างประเทศ(เรียนต่อป.ตรี) ซึ่ง มีแฟนที่เรียนอยู่ กทม.(เธอค่อนข้างเอาแต่ใจ) ในขณะที่ผมอยู่ต่างประเทศ เธอเคยขอเลิกกับผมเนื่องจากเธอบอกว่า เธอทนไม่ได้ที่มีแฟนแต่อยู่ไกลกัน เธอบอกว่าไม่ใช่ว่าไม่รักผมแต่มันทรมาณที่ไม่ได้เจอไม่ได้ไปไหนด้วยกัน แต่ผมก็ไม่ยอมและทำทุกทางเพื่อให้เธอไม่เลิกกับผม พอผมกลับมาไทย ผมก็หาโอกาสไปหาเธอ แต่ผมก็มีเวลาเพียงแค่ 1 สัปดาห์ ภายใน 1 สัปดาห์ที่ผมกลับมาผมก็ต้องใช้เวลากับครอบครัว ใช้เวลากับเพื่อนฝูงด้วย เนื่องจากเธอเป็นคนที่ชอบเอาแต่ใจออกแนวงี่เง่าบ้าง เธอมักจะงอนผมเวลาผมไปหาเธอไม่ได้ ผมควรทำอย่างไรดีครับ
ปล. ผมไม่สามารถไปหาเธอได้ทุกวันเพราะที่บ้านของผมค่อนข้างเคร่ง ผมจึงไม่อยากมีปัญหากับที่บ้าน
ปล.2 ผมพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ เธอดูเหมือนเข้าใจแต่ผมพอดูออกว่าเธอก็ยังน้อยใจอยู่
พอมีใครเคยเจอสถานการณ์แบบนี้บ้างไหมครับ
ตอนนี้ ผมอายุ 19 ปี เรียนอยู่ต่างประเทศ(เรียนต่อป.ตรี) ซึ่ง มีแฟนที่เรียนอยู่ กทม.(เธอค่อนข้างเอาแต่ใจ) ในขณะที่ผมอยู่ต่างประเทศ เธอเคยขอเลิกกับผมเนื่องจากเธอบอกว่า เธอทนไม่ได้ที่มีแฟนแต่อยู่ไกลกัน เธอบอกว่าไม่ใช่ว่าไม่รักผมแต่มันทรมาณที่ไม่ได้เจอไม่ได้ไปไหนด้วยกัน แต่ผมก็ไม่ยอมและทำทุกทางเพื่อให้เธอไม่เลิกกับผม พอผมกลับมาไทย ผมก็หาโอกาสไปหาเธอ แต่ผมก็มีเวลาเพียงแค่ 1 สัปดาห์ ภายใน 1 สัปดาห์ที่ผมกลับมาผมก็ต้องใช้เวลากับครอบครัว ใช้เวลากับเพื่อนฝูงด้วย เนื่องจากเธอเป็นคนที่ชอบเอาแต่ใจออกแนวงี่เง่าบ้าง เธอมักจะงอนผมเวลาผมไปหาเธอไม่ได้ ผมควรทำอย่างไรดีครับ
ปล. ผมไม่สามารถไปหาเธอได้ทุกวันเพราะที่บ้านของผมค่อนข้างเคร่ง ผมจึงไม่อยากมีปัญหากับที่บ้าน
ปล.2 ผมพยายามอธิบายให้เธอเข้าใจ เธอดูเหมือนเข้าใจแต่ผมพอดูออกว่าเธอก็ยังน้อยใจอยู่