เรามีเรื่องจะมาเล่าและมีปัญหาอยากจะถามทุกคน
ก่อนที่เราจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เราอยู่กับพ่อสองคน พอเราเข้ามหาลัยเราก็เช่าหออยู่เชียงใหม่(บ้านเราอยู่เชียงราย) เราเรียนเกี่ยวกับนิเวศวิทยา(เกี่ยวกับป่าไม้) เราเป็นคนรักอิสระ ชอบงานภาคสนาม งานที่ต้องออกไปเก็บข้อมูลในป่าหรือชุมชนชาวเขา เรารู้ตัวเลยว่าเรามีความสุขกับงานที่ไม่ต้องอยู่กับที่ เราเคยไปฝึกงานที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแห่งหนึ่ง เราชอบมาก วางแผนไว้เลยว่าเราจะทำงานเกี่ยวกับสัตว์ป่าหรือป่าไม้นี่แหล่ะ สักสามปีเราจะเรียนต่อป.โทคณะวนศาสตร์ เราวางแผนไว้หมดเลยว่าอนาคตเราจะทำอะไรบ้าง และเราพร้อมที่จะทำตามฝันอย่างเต็มที่ ไฟแรงมากบอกเลย ฮ่าๆๆๆ
พอเราเรียนจบ เราก็เริ่มหางานแถวๆเชียงใหม่ เราก็ได้รับโทรศัพท์จากทางบ้าน บอกให้กลับบ้านด่วน พ่อไม่สบาย เราตกใจมาก รีบกลับบ้าน แล้วพาพ่อไปหาหมอ หมอบอกว่าพ่อเป็นโรคไข้สมองอักเสบ นอนโรงพยาบาลถึง 15 วัน เราก็ไปเฝ้าทุกวัน หวังว่าหายไข้แล้วพ่อจะกลับมาปกติ
แต่พ่อก็ไม่ปกติ พ่อกลายเป็นคนที่ขาดความสามารถในการตัดสินใจใดๆไป ลืมวิชาที่เคยเลี้ยงชีพตัวเองมาตั้งแต่หนุ่มๆ ทำกับข้าวเองไม่ได้แล้ว ขี้หลงขี้ลืม หมอ บอกว่าอาจเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าที่พ่อเคยโหมหนักมาหลายสิบปีก่อนจะไม่สบาย สรุปคือต้องมีคนดูแลพ่อ
จากนั้นเราก็หางานที่เชียงราย แต่ก็ยังเป็นงานที่เราอยากทำอยู่ดี ผลคือ หาไม่ได้ เชียงรายไม่ค่อยมีงานประเภทนี้ หรือถ้ามีก็จะอยู่ในอุทยานต่างๆ แต่ก็ต้องจบวนศาสตร์ถึงจะสมัครได้ เราเลยฝากพ่อไว้กับป้าของเรา(ก็เป็นพี่สาวพ่ออะแหล่ะ) เรากลับมามีความหวังอีกครั้ง เราก็กลับไปหางานที่เชียงใหม่ต่อ ระหว่างที่หางาน เราก็รับจ๊อบถ่ายวีดีโอไปด้วย
แล้วเราก็ได้รับการติดต่อจากองกรค์หนึ่งที่ทำงานเกี่ยวกับช่วยเหลือสัตว์ ให้เข้าสัมภาษณ์งาน ดูเหมือนจะไปได้สวยใช่มั้ย แต่ว่า...... เราเริ่มรู้ข่าวว่า ป้าที่ดูแลพ่อ เขาเรื่มดูแลไม่ไหวแล้ว พ่ออยู่ที่นั่นก็ไม่มีความสุข
ทีนี้ เราจะตัดสินใจอย่สงไรดี
เราจะเป็นลูกกตัญญู หางานออฟฟิศที่เชียงราย ทำงานที่เราไม่ชอบ ละทิ้งความฝัน หรือ... จะเป็นลูกอกตัญญู เลือกไปสัมภาษณ์ที่ว่า ไปทำตามความฝันตัวเอง..
ช่วยเราคิดหน่อยนะ เราอาจจะดูเห็นแก่ตัว เราเข้าใจถ้าจะมีใครว่าเราอย่างนั้น แต่ความฝันของเรา เราก็ยังไม่อยากล้ะทิ้งมัน
เป็นคุณจะเลือกอะไร....
ครอบครัวและความฝัน เป็นคุณจะเลือกอย่างไหน
ก่อนที่เราจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย เราอยู่กับพ่อสองคน พอเราเข้ามหาลัยเราก็เช่าหออยู่เชียงใหม่(บ้านเราอยู่เชียงราย) เราเรียนเกี่ยวกับนิเวศวิทยา(เกี่ยวกับป่าไม้) เราเป็นคนรักอิสระ ชอบงานภาคสนาม งานที่ต้องออกไปเก็บข้อมูลในป่าหรือชุมชนชาวเขา เรารู้ตัวเลยว่าเรามีความสุขกับงานที่ไม่ต้องอยู่กับที่ เราเคยไปฝึกงานที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าแห่งหนึ่ง เราชอบมาก วางแผนไว้เลยว่าเราจะทำงานเกี่ยวกับสัตว์ป่าหรือป่าไม้นี่แหล่ะ สักสามปีเราจะเรียนต่อป.โทคณะวนศาสตร์ เราวางแผนไว้หมดเลยว่าอนาคตเราจะทำอะไรบ้าง และเราพร้อมที่จะทำตามฝันอย่างเต็มที่ ไฟแรงมากบอกเลย ฮ่าๆๆๆ
พอเราเรียนจบ เราก็เริ่มหางานแถวๆเชียงใหม่ เราก็ได้รับโทรศัพท์จากทางบ้าน บอกให้กลับบ้านด่วน พ่อไม่สบาย เราตกใจมาก รีบกลับบ้าน แล้วพาพ่อไปหาหมอ หมอบอกว่าพ่อเป็นโรคไข้สมองอักเสบ นอนโรงพยาบาลถึง 15 วัน เราก็ไปเฝ้าทุกวัน หวังว่าหายไข้แล้วพ่อจะกลับมาปกติ
แต่พ่อก็ไม่ปกติ พ่อกลายเป็นคนที่ขาดความสามารถในการตัดสินใจใดๆไป ลืมวิชาที่เคยเลี้ยงชีพตัวเองมาตั้งแต่หนุ่มๆ ทำกับข้าวเองไม่ได้แล้ว ขี้หลงขี้ลืม หมอ บอกว่าอาจเป็นเพราะฤทธิ์เหล้าที่พ่อเคยโหมหนักมาหลายสิบปีก่อนจะไม่สบาย สรุปคือต้องมีคนดูแลพ่อ
จากนั้นเราก็หางานที่เชียงราย แต่ก็ยังเป็นงานที่เราอยากทำอยู่ดี ผลคือ หาไม่ได้ เชียงรายไม่ค่อยมีงานประเภทนี้ หรือถ้ามีก็จะอยู่ในอุทยานต่างๆ แต่ก็ต้องจบวนศาสตร์ถึงจะสมัครได้ เราเลยฝากพ่อไว้กับป้าของเรา(ก็เป็นพี่สาวพ่ออะแหล่ะ) เรากลับมามีความหวังอีกครั้ง เราก็กลับไปหางานที่เชียงใหม่ต่อ ระหว่างที่หางาน เราก็รับจ๊อบถ่ายวีดีโอไปด้วย
แล้วเราก็ได้รับการติดต่อจากองกรค์หนึ่งที่ทำงานเกี่ยวกับช่วยเหลือสัตว์ ให้เข้าสัมภาษณ์งาน ดูเหมือนจะไปได้สวยใช่มั้ย แต่ว่า...... เราเริ่มรู้ข่าวว่า ป้าที่ดูแลพ่อ เขาเรื่มดูแลไม่ไหวแล้ว พ่ออยู่ที่นั่นก็ไม่มีความสุข
ทีนี้ เราจะตัดสินใจอย่สงไรดี
เราจะเป็นลูกกตัญญู หางานออฟฟิศที่เชียงราย ทำงานที่เราไม่ชอบ ละทิ้งความฝัน หรือ... จะเป็นลูกอกตัญญู เลือกไปสัมภาษณ์ที่ว่า ไปทำตามความฝันตัวเอง..
ช่วยเราคิดหน่อยนะ เราอาจจะดูเห็นแก่ตัว เราเข้าใจถ้าจะมีใครว่าเราอย่างนั้น แต่ความฝันของเรา เราก็ยังไม่อยากล้ะทิ้งมัน
เป็นคุณจะเลือกอะไร....