คือว่า น้องสาวผมเปิดร้านขายแว่นตาครับ
เป็นร้านแว่นตาเอื้ออาทรน่ะครับ คือ ไม่ได้หรูมาก อยู่มีนบุรี
แต่ว่า ด้วยความที่ราคาถูก ก็มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการวัดสายตาประกอบแว่นอยู่เรื่อยๆ
ซึ่งที่จริง ลูกค้าทุกคนโอเคนะครับ แต่ มีลูกค้าอยู่ประเภทนึง ที่แกมักเจอบ่อย
คือ มากันเป็นครอบครัว พ่อแม่ และลูกๆ ย้ำนะครับ ว่า ลูกๆ
พ่อเข้ามาก็เลือกแว่นไปทางนึง แม่ก็เลือกแว่นอีกทางนึง ปล่อยเด็กวิ่งเล่นส่งเสียงดังในร้าน
เจ้าหน้าที่ในร้านก็มีแค่คนเดียว ต้องคอยบริการลูกค้า คือ พ่อและแม่ เพราะไม่รู้ใครจะวัดสายตา ตัดแว่นกันแน่
จะถามก็กลัวเสียมารยาท เห็นเลือกกันทั้งคู่
ทีนี้ เด็กก็วิ่งเล่นกันในร้าน ไม่เท่าไหร่ครับ แอบไปหยิบแว่นมาเล่น ปัญหาคือ บางครั้ง เด็กหยิบไม่ถนอม แว่นเป็นรอยขีดข่วน
บางอัน เด็กชอบนี่เลยแอบขโมยลับหลังเรา เราไม่มีทางรู้หรอกครับ ว่า เด็กแอบขโมยนอกเสียจากตอนหลังที่รู้ว่าแว่นหายและมาตรวจสอบกล้องวงจรปิด เคยบอกเด็กนะครับ ว่าอย่าซนนะ เด็กไม่เชื่อ พ่อแม่ก็ไม่สนใจ ปล่อยเฉย ไอ้เราจะดุเด็ก พ่อแม่ก็จะไม่พอใจอีก พอบอกพ่อแม่ว่า เด็กซน เด็กเล่นแว่น พ่อแม่ก็หันไปบอกลูก อย่าซนลูก แล้วก็เลือกแว่นต่อ
อยากถามคุณแม่ที่มีลูกอยู่ในวัยกำลังน่ารักอย่างนี้จะทำยังไงดี
เป็นร้านแว่นตาเอื้ออาทรน่ะครับ คือ ไม่ได้หรูมาก อยู่มีนบุรี
แต่ว่า ด้วยความที่ราคาถูก ก็มีลูกค้าเข้ามาใช้บริการวัดสายตาประกอบแว่นอยู่เรื่อยๆ
ซึ่งที่จริง ลูกค้าทุกคนโอเคนะครับ แต่ มีลูกค้าอยู่ประเภทนึง ที่แกมักเจอบ่อย
คือ มากันเป็นครอบครัว พ่อแม่ และลูกๆ ย้ำนะครับ ว่า ลูกๆ
พ่อเข้ามาก็เลือกแว่นไปทางนึง แม่ก็เลือกแว่นอีกทางนึง ปล่อยเด็กวิ่งเล่นส่งเสียงดังในร้าน
เจ้าหน้าที่ในร้านก็มีแค่คนเดียว ต้องคอยบริการลูกค้า คือ พ่อและแม่ เพราะไม่รู้ใครจะวัดสายตา ตัดแว่นกันแน่
จะถามก็กลัวเสียมารยาท เห็นเลือกกันทั้งคู่
ทีนี้ เด็กก็วิ่งเล่นกันในร้าน ไม่เท่าไหร่ครับ แอบไปหยิบแว่นมาเล่น ปัญหาคือ บางครั้ง เด็กหยิบไม่ถนอม แว่นเป็นรอยขีดข่วน
บางอัน เด็กชอบนี่เลยแอบขโมยลับหลังเรา เราไม่มีทางรู้หรอกครับ ว่า เด็กแอบขโมยนอกเสียจากตอนหลังที่รู้ว่าแว่นหายและมาตรวจสอบกล้องวงจรปิด เคยบอกเด็กนะครับ ว่าอย่าซนนะ เด็กไม่เชื่อ พ่อแม่ก็ไม่สนใจ ปล่อยเฉย ไอ้เราจะดุเด็ก พ่อแม่ก็จะไม่พอใจอีก พอบอกพ่อแม่ว่า เด็กซน เด็กเล่นแว่น พ่อแม่ก็หันไปบอกลูก อย่าซนลูก แล้วก็เลือกแว่นต่อ